Koning Midas, een legendarische koning. Ontzettend veel is er niet over zijn persoon bekend, maar er wordt wel vermoed dat Midas en zijn vader Gordias echte historische figuren zijn geweest.
Er zijn verschillende verhalen over hem bekend, maar vandaag vertel ik jullie er twee.
De grafheuvel in Gordion die aan koning Midas wordt toegeschreven, maar waarschijnlijk van zijn vader Gordias is. Wat met het lichaam van Midas is gebeurd, blijft onbekend.
De gouden koning
Eens trok de wijngod Dionysus met zijn volgelingen door Klein-Azië waarbij hij ook het rijke Phrygië aandeed, waar koning Midas heerste. Daar in de bossen raakte een van de volgelingen van de wijngod de weg kwijt. De oude Silenos raakte verdwaald, maar werd uiteindelijk gered door Midas. Deze zorgde tien dagen en nachten voor hem waarna hij hem naar Dionysus bracht. Deze was zo dankbaar dat er voor zijn oude vriend gezorgd werd dat hij zei dat Midas een wens mocht doen die hij zo vervullen. De dwaze Midas vroeg om de kracht om alles in goud te kunnen veranderen en Dionysus vervulde zijn wens.
Inderdaad, alles wat Midas aanraakte veranderde in goud en na een dag dingen veranderd te hebben ging hij zitten om te eten. Hij pakte het brood dat op hem stond te wachten maar ook dat veranderde in goud! Langzaam besefte hij hoe dom zijn wens was geweest en sloeg zich tegen zijn voorhoofd dat veranderde in hard, blinkend goud.
De dwaze man bad tot de god Dionysus om van zijn vloek af te komen en deze gaf gehoor. In een rivier kon hij het goud en de vloek van zich afwassen.
Domme oren
Midas die nu alle rijkdom verafschuwde ging dwalen door de bossen. Uiteindelijk kwam hij op de berg Tmolos terecht waar de god Pan Apollo uitgedaagd had tot een wedstrijd wie de mooiste muziek maakte. Met Tmolos als rechter en verschillende mensen en nimfen die luisterden begon Pan te spelen. Een mooi deuntje dat goed klonk, maar na hem kwam Apollo, de god van de muziek en zijn tonen verrukten iedereen. Tmolos wees hem dan ook aan als eerlijke winnaar. Enkel Midas was het daar niet mee eens. Hij sprak uit dat Pan de beste was geweest.
Apollo kwam onzichtbaar naar Midas toe en trok hem aan zijn oren. Ze werden steeds langer en bedekt met grijze haren. Het waren ezelsoren geworden. De god van muziek duldde namelijk niet dat zulke domme oren een menselijke gedaante hadden.
Midas schaamde zich vreselijk voor zijn oren en probeerde ze te verbergen onder zijn tulband, maar deze moest voor zijn kapper uiteindelijk toch af. Hij liet de man zweren het nooit iemand te vertellen en hij hield zich aan zijn woord. Het drukte echter zwaar op de bediende en uiteindelijk groef hij een kuil en sprak erin: “Koning Midas heeft ezelsoren.” Hij dichtte het gat weer en ging opgelucht weg.
Elk geheim verlangd er echter naar bekend te worden en op de kuil begon een bosje riet te groeien en als de wind door de riethalmen blies dan fluisterden ze over de ezelsoren van koning Midas. De wind nam het mee en al gauw wist het hele land, de wereld en zelfs alle nakomelingen dat koning Midas ezelsoren had. De koning zelf stierf van schaamte doordat iedereen het nu wist.
Om een reactie te kunnen plaatsen op het dagelijks nieuws dien je te zijn ingelogd.
)
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
