Theorieën over de maan
Sommige geloven dat de maan een uitgeholde planeet is, geplaatst door aliens. Of dat het een gedumpt ruimteschip is. Terwijl andere beweren dat het een hologram is, zodat de regering experimenten kan uitvoeren op een planeet erachter. In dit artikel bespreek ik de verschillende complottheorieën over de maan.
Om de verschillende theorieën te bekijken, klik je simpelweg op een van de theorieën onderaan.
Capture theorie
Misschien heeft de maan niet altijd op dezelfde plek gestaan, maar heeft de aantrekkingskracht van de aarde ervoor gezorgd dat de maan in deze baan is getrokken.
Een aanvulling hierop beweerd dat buitenaardse wezens invloed hebben gehad op de verplaatsing. De reden: door de maan heeft de aarde ook ’s nachts enigszins licht. De wezens die als goden worden beschouwd konden de planeten verplaatsen. Dit komt in vele mythes voor over de hele wereld. En er wordt gezegd dat in elke mythe een kern van waardheid schuilt.
Condensatie theorie
Door de big bang is ons heelal ontstaan. Tijdens dit proces is er nevel gekomen, dat zich heeft verdicht tot materies. Dit resulteerde in de planeten en dus is de maan gewoon ruimtepuin.
Voorafgaande aan de plaatsing van de planeten botste zij met elkaar. In plaats van een gevolg van nevelverdichting, kan de maan een gevolg van de planeetbotsingen zijn. De maan is een brokstuk dat in zijn huidige baan is gestoken.
De condensatie theorie is de meest waarschijnlijke theorie volgens de wetenschappers van deze tijd.
Twee manen theorie
Waar nu de stille oceaan ligt, lag vroeger een continent Mu of Lemuria. Maar een tweede maan van de aarde stortte neer op de aarde en heeft ervoor gezorgd dat nu eilanden van Frans-Polynesië en de Cook-eilanden bestaan. Het landschap onder water is bijzonder grillig. Andere wetenschappers zeggen dat juist dit landschap erop duidt dat de maan bestaat uit een stuk van de aarde.
In 2011werd er gezegd dat er vroeger nog een tweede kleinere maan bestond, maar op den duur de ruimte werd in geslingerd door een bijna-botsing met een planeet ter grootte van Mars.
Fission-theorie
De maan is ontstaan uit een brokstuk van de aarde. De aarde draaide snel rond waardoor er een stuk aardkorst de ruimte in vloog in een baan rond de aarde. Maar uit onderzoek naar de maanstenen is gebleken dat het materiaal van de maan erg verschilt met die van de aarde.
Dit zou dus betekenen dat de maan niet vanuit de aarde kan zijn ontstaan. Er zitten veelal dezelfde materialen in de maan (aluminium, magnesium, calcium, ijzer en silica), maar de verhoudigen zijn heel erg anders.
Nieuwe maan theorie
De nieuwe maan is hierheen gehaald
De gevallen maan was de enige maan die de aarde had. Er waren catastrofes op aarde als gevolg. De mensheid stopte met zich te ontwikkelen. De goden, intelligente voorlopers van de mens, hebben een nieuwe maan geplaatst. Dit om de getijden te herstellen en dynamiek te geven aan de beweging van het water. En nu was er ’s nachts weer licht.
Giant impact theorie
Dit is een verlengstuk van de Fission-theorie. Een andere planeet schoof langs de aarde en veroorzaakte bijna een botsing. Hierdoor liet een stuk aardkorst los en werd de ruimte in geslingerd.
Maar deze theorie kan dus ook weerlegt worden met dezelfde argumenten als bij de Fission-theorie. De verhoudingen van de materialen zijn heel erg anders.
Hologram theorie
Hoe weten we dat wat we zien echt is? Wie weet is de maan wel een hologram. Het kan een grote helium ballon zijn die zich langzaam door de ruimte verplaatst. In vroegere geschriften kwam de maan niet ter sprake, terwijl het een opvallende lichtgevende bol is. Dat is erg opvallend.
Kunstmatige satelliet
De maan is hol en gemaakt door aliens. De afgedankte ruimteschepen van aliens zijn samengesmolten tot een geheel. Om deze voor meteorieten te beschermen, is er een kunstmatige rotsvormige laag over gelegd. Deze is bijna 3 kilometer dik, terwijl de grootte van de kraters erg van elkaar verschilt. Dit zou betekenen dat de ruimteschepen van verschillende maten schuilgaan onder de kraters.
Holle maan theorie
Een natuurlijke satelliet, zoals de maan gezien wordt, kan nooit hol zijn. Toch is de maan hol. Op 20 november 1969 werd de Lunar Module, het landingsvaartuig, van Apollo 12 gecrasht op de maan. Ultra-gevoelige seismografische meters hebben gemeten dat de maan een uur lang na bleef trillen. Pas na acht minuten bereikte de trillingen hun piek. Dit experiment werd met de Apollo 13 herhaald en de maan reageerde met een enorme ‘gong’. De trillingen duurde deze keer circa vier uur lag. En al in 1962 beweerde NASA-wetenschapper Dr. Gordon MacDonald het volgende: “Als we de astronomische data reduceren, komen we tot de conclusie dat het interieur van de maan een veel lagere dichtheid heeft dan de buitenste lagen. Het lijkt er inderdaad meer op dat de maan meer weg heeft van een holle, dan van een homogene (gesloten) laag.”
De maan zou geplaatst zijn door buitenaardse intelligente wezens die in staat zijn geweest om de maan uit te hollen. Het gesmolten materiaal is naar het oppervlak gekomen. Dit zorgt voor een vreemde nieuwe laag, die moeilijk doordringbaar was voor de Apollo-bemanning. Wellicht liggen de ‘boormachines’ nog verstopt onder de ‘kraters die geen kraters zijn’, zoals wij dat ook doen na het graven van een onderzeese tunnel.
Om een reactie te kunnen plaatsen op het dagelijks nieuws dien je te zijn ingelogd.
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
