Er was eens een meisje die zichzelf haatte, omdat ze blind was.Ze haatte iedereen, behalve haar liefdevolle vriend. Hij was er altijd voor haar. Ze zei altijd tegen hem: "Kon ik alleen maar de wereld zien, dan zou ik met jou trouwen." Op een dag doneerde iemand een paar ogen voor haar. Nu vroeg haar vriend "nu je de wereld ziet, wil je met mij trouwen?" Het meisje schrok toen ze zag dat haar vriend ook blind was, dus weigerde ze met hem te trouwen. Ingestort van verdriet liep hij weg en liet een brief achter waarin stond: "zorg goed voor mijn ogen .."