Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Wij weten en jullie niet xox

Ik: Rosalie Ross Savaii - 22
Jij: Jongen + begin ♥

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew Rodriguez - 24

Mijn begin komt hieronder.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew zwierf wat rond in het bos, opzoek naar zijn roedel. Net zoals ze wel vaker deden, hadden ze met elkaar afgesproken. Elke keer spraken ze af op andere plaatsen, nooit in iemands huis, altijd diep in het bos. Normaal gezien vonden ze elkaar meteen door een keer te janken of grommen, maar sinds hun afspraak op een normale dag gepland was, zou het een slecht idee zijn. Ondanks het bos er erg rustig bij lag, konden ze het risico niet nemen te janken of grommen. Er konden menselijke mensen rondlopen en ze zouden zich doodschrikken moest er plotseling een weerwolf voor hun neus staan. Bovendien konden ze het niet gebruiken dat mensen erachter kwamen wat ze waren, dan moesten ze opnieuw vluchten. Het was geen pretje om te vluchten naar een nieuwe stad en daar opnieuw te beginnen. Zeker omdat ze met een roedel waren, het was erg moeilijk om voor ieder een eigen plekje te vinden.
Het bos lag er ontzettend vredig bij. Weinig geluiden, buiten het gekraak van sommige takjes onder zijn voeten en het gefluit van een aantal vogeltjes die van tak tot tak vlogen. Hij had het gevoel alsof hij niet alleen was. Ook andere voetstappen waren hoorbaar. Ofwel had hij zijn roedel eindelijk gevonden, of hij had gezelschap van een mens. Hij hoopte op het eerste. Een mens in het bos tijdens één van hun afspraken was niet hetgene wat ze konden gebruiken. Ze moesten opletten wanneer er mensen in het bos waren. Daarom dat Matthew het niet met de nieuwe regeling eens was. Hij vond het een beter idee om in de nacht af te spreken, dan was er niemand meer in het bos te vinden. Buiten misschien een aantal boswachters of eventuele weerwolfjagers die hij al eerder was tegengekomen. Hij was eerder een jager tegen gekomen in het bos, maar gelukkig had hij nooit doorgehad dat Matthew een weerwolf was. Hij was goed in het verbergen van zijn tweede leven als weerwolf. In het dagelijks leven gedroeg hij zich gewoon als een normale jongeman, maar wanneer het vollemaan was, sloeg de hel los en had hij geen medelijden met de mensen die hij pijnlijk vermoordde. Ze moesten maar binnenblijven, daar kon hen niets gebeuren. Meestal waren het een stelletje dronken tieners die hij kon vinden, voor de rest waren er weinig mensen te vinden op straat wanneer het weer eens vollemaan was.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie

Vier dagen lang waren ze opzoek gegaan naar een goede plek om te wonen, ook wel te verstoppen. Dit dorpje was niet bepaald groot, alhoewel er best wel wat mensen in woonde. Ook was Rosalie vier dagen lang niet op jacht geweest en ze vond het eigenlijk wel weer tijd dat het moest. Straks kon ze zich niet beheersen en ze waren nu best wel in de menigte van vele mensen. Het was misschien niet slim om nu te gaan, maar ze had trek en daar werd ze soms ook chagrijnig van. En dat was iets waar de rest van haar groep niet op zat te wachten. ''Ik ga op jacht.'' Meldde ze, waarna er een aantal even knikte. Ze trok haar jas aan, waarna ze richting het bos liep. Rosalie hoopte dat ze zich hier thuis ging voelen. Ze zouden hier vast wel een tijdje blijven en dan zou het fijn zijn als ze zich thuis voelde. Vrienden hoefde Rosalie niet te maken, want degene hoefde maar één keer te bloedden en het was haar snack geworden. Dat is iets wat ze liever niet wilde. Rosalie nam geen mensen bloed of degene moest echt iets hadden gedaan of er was geen andere optie. Als ze een beetje op een afgelegen plek was, waardoor ze haar snelheid gebruikte om bij het bos te komen. Rosalie ging niet in het begin van het bos opzoek naar een dier, want daar konden nog mensen zijn. Dus ze besloot zo diep mogelijk het bos in te gaan. Er zou daar vast niemand zijn en de dieren bevonden zich meestal ook achter in het bos. Voorin het bos reden af en toe nog auto's, wat de dieren lieten schrikken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Een aardige tijd was alweer verstreken en Matthew had zijn roedel nog steeds niet gevonden. "Where the hell are you?" mompelde hij haast onhoorbaar. Het was hinderlijk dat hij zijn vrienden nooit vond in het bos wanneer het overdag was. Hij had geen hele grote roedel, hij bestond uit 3 vrouwelijke weerwolven en 4 mannelijke weerwolven. Andere leden van hun roedel waren helaas overleden tijdens talloze gevechten. Ze hadden het vooral op de alfa's gemunt. Matthew was helaas niet de alfa van zijn pack, zijn beste vriend was de alfa. Het leek hem best gaaf om de leider van de groep te zijn, maar hij zou nooit iemand van zijn roedel verraden om alfa te worden, zoals anderen van hun pack wel al eens geprobeerd hadden. In hun pack stond meestal iedereen gelijk, de alfa het niet veel meer te vertellen. Hij had meer macht en was sterker, dat zeker, maar hijzelf was ook ontzettend sterk en kon een groep andere weerwolven aan zonder alfa te zijn.
Een geur drong zijn neus binnen, er was nog een bovennatuurlijk iemand aanwezig in het bos. Het was geen weerwolfgeur, maar hij kon niet precies zeggen wat het anders kon zijn. Veel verschillende soorten wezens waren er. Weerwolven, vampiers, Kanima's. Hij geloofde er sterk in dat welk wezen je werd afhing van je karakter, in de meeste gevallen klopte het ook. Weerwolf zijn was duidelijk geen straf voor Matthew, alleen was elke vollemaan een drama. Jarenlang had hij geprobeerd zich te beheersen, maar het lukte zelden. Buiten de volle maan had hij af en toe ook momenten dat hij een kortsluiting had in zijn hoofd die ervoor zorgde dat zijn instinct naar boven kwam en hij iedereen wilde vermoorden die hij tegen kwam. Enkel dan had hij wel spijt. Aan de volle maan kon hij niets doen, momenten waarop hij gewoon moordlustig was wel. Op die momenten was het zijn schuld als er weer eens een dode in de krant stond. Elke keer stond er hetzelfde verhaal dat diegene gedood was door een wild beest, of een seriemoordenaar, dat kwam ook wel eens voor. Hij had niet te klagen, sinds hij voor de zoveelste keer gevlucht was, kon hij zoveel moorden als hij wilde. De mensen in de stad waren zo goed gelovig dat ze elke keer weer geloofden dat er iemand dood was door een beer, of zelfs puma's terwijl die beesten geeneens leefden in deze buurt. Hij kon ongezien de moordenaar uithangen, niemand die het opmerkte.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Soms gingen ze ook met zijn drieën of meerdere op pad om te jagen, maar Rosalie was toch zelfstandiger en vond het fijner om zelf te gaan jagen. Zo kon ze haar eigen gang gaan en als ze een dier zag, was die van haar en niet van iemand anders die haar voor was. Ze zette haar snelheid in om een beetje achter in het bos te komen, zodat ze niet op zou merken. Het zou raar zijn voor mensen als ze een vrouw hier alleen in het bos zouden zien. Maar Rosalie was een sterke vrouw, dus veel zorgen maakte ze zich niet. En ze was één van de snelste in haar groep, en dat was heel snel. Op een gegeven moment stopt ze en leunt even tegen een boom aan, waarna ze het bos doorkijkt. Ze hoopte dat er een hert of iets langs zou komen, zodat ze weer naar huis kon gaan. Ze had nog niet bepaald zin om onder de mens te komen. Alhoewel het best fijn zou zijn om met iemand anders te praten dan met de mensen die in je groep zitten. Als Rosalie in de verte een stem hoorde, keek ze om maar zag nog niemand. Wie zou daar zijn? Vast een boswachter of iets. Rosalie besloot maar die richting op te lopen, omdat ze gewoon erg nieuwsgierig was en het dan ook niet kon laten om te kijken wie of wat er was. Rustig liep ze op de voetstappen af en genoot van het zachte windje in het bos. Ze besloot haar snelheid niet in te zetten aangezien dat meer lawaai zou maken dan als ze zachtjes door het bos liep.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew was duidelijk de eigenzinnige van hun pack. Hij liet zich nooit leiden door iemand, meestal ging hij zijn eigen gang, een uitzonderlijk iets voor weerwolven. Natuurlijk was hij de rest van zijn roedel altijd trouw, maar vaak deed hij zijn eigen zin. Waarom niet? Het was zijn eigen leven dat hij uitzat. Hij ging niet steeds naar de alfa luisteren, hij was geen kind. Hij was een volwassen man van vierentwintig dus kon hij gerust uitzoeken wat hij zelf wilde doen. Niemand kon hem zo erg beïnvloeden dat hij niet zijn eigen wil deed, ook zijn pack niet. Of een geliefde hem wel kon beïnvloeden was niet zeker, nooit had hij echte liefde gevoeld. Natuurlijk had hij de liefde van zijn pack, maar dat was iets anders. Het was zijn familie, ondanks ze niet van hetzelfde vlees en bloed waren. Matthew's ouders leefden al lang niet meer. Het waren weerwolven, net als hem, maar ze werden toen hij nog jong was door een alfapack. Nog steeds was hij er woedend over. Wanneer hij ze tegenkwam, zou hij ze verscheuren, één voor één. Ze waren alfa's, maar Matthew kon er ook wat van. Hij was even sterk als hen, daar geloofde hij in.
Voetstappen kwam steeds dichterbij waardoor hij voor even stopte met wandelen. Meer uit nieuwsgierigheid. Het was aan zijn of haar geur duidelijk te ruiken dat het een bovennatuurlijk iemand was. Hij vroeg zich af wat voor andere wezens zich in het bos verscholen. Matthew kende amper mensen in het dorp, hij maakte niet graag vrienden aangezien ze uiteindelijk toch stierven wanneer Matthew's instinct besloot diegene te vermoorden. Hij mocht zijn leven best eenzaam noemen, ondanks hij een pack had die altijd voor hem klaarstond, wat voor problemen hij ook mocht hebben. Ze waren er altijd voor hen, al jaren lang. Hij was met de leden uit zijn roedel opgegroeid dus het was vanzelfsprekend dat zijn band met hen vrij sterk geworden was door de jaren heen. Enkelen seconden later zag hij een meisje staan. Wat deed zij nou zo diep in het bos? Of was de bovennatuurlijk? Ze had geen mensengeur, dat was duidelijk.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie liep door het bos en hoorde de voetstappen stoppen, waardoor ze toch het gevoel had dat ze haar had gehoord. Het moest wel iemand zijn die het zelfde gehoor had als haar of degene kon behoorlijk goed ruiken. Rosalie was ook iemand die veel durfde, dus meestal ging ze het gesprek wel aan met iemand. Maar soms was dat niet al te slim en kwam ze erdoor in de problemen. Helaas was Rosalie niet de oudste en dat betekende dat ze niet de leider van de groep was. En dat vond ze wel jammer, want Rosalie haar plannen en suggesties waren altijd wel goed. Maar het was ook wel weer fijn, zo hoefde ze ten minste niet de verantwoordelijkheid op zich te nemen. Als ze een zwarte waas achter zich ziet, draaide ze zich om en keek recht in de ogen van een jongen. Waardoor ze een stap achteruit zetten. Deze jongen vertrouwde ze op één of andere manier niet. Kort bekeek ze hem en er gingen allerlei gedachtes door haar heen. Een wolf, daar is waar ze op uitkwam. Wolven en vampieren mochten elkaar totaal niet, maar gelukkig was hij alleen en kon Rosalie het vast wel winnen. Maar misschien zou de jongen haar helemaal niet aanvallen, je wist maar nooit. Iedere wolf was een ander type.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew durfde wel een praatje te maken met een onbekend persoon. Bovendien was het meisje geen weerwolf. Maar wat was ze dan wel? Een vampier was het eerste aan wat hij kon denken, maar hij kon het verkeerd hebben. Het zou geen probleem zijn voor hem, één weerwolfbeet was dodelijk voor een vampier. Wanneer ze hem aanviel was ze eraan. Hijzelf wilde haar niet aanvallen. Ze had iets speciaal. Haar felblauwe ogen trokken hem aan en niet een beetje. Even was hij erdoor afgeleid tot hij zichzelf vermande om een gesprek met haar aan te gaan. Waarom niet? Het wilde niet zeggen omdat ze een vampier was dat hij niet met haar mocht praten. Hij zou doen alsof hij niet wist dat ze bovennatuurlijk was, alsof hij een onwetende was. Misschien dat ze zich op die manier niet bedreigd zou voelen. "Wat doe jij hier zo diep in het bos?" vroeg hij. Het was vreemd dat iemand zich zo diep in het bos bevond, zeker als ze een mens zou zijn, wat ze overduidelijk niet was. Hij was erg nieuwsgierig naar haar reden, naar alles eigenlijk. Het leek alsof hij zo veel mogelijk te weten wilde komen. Plots was hij zijn roedel en de afspraak die hij ermee had compleet vergeten, alsof het hem niet kon schelen. Ach, één keertje te laat komen kon geen kwaad. Hij verzon wel een smoesje, hij kon zeggen wat hij wilde, hij werd vast en zeker geloofd. Bovendien hadden ze geen zaken met zijn leven. Als Matthew het nodig vond om een gesprek aan te gaan met een meisje mocht hij dat en had niemand er een inbreng in. Hij was vooral benieuwd wat voor karakter ze had. Sommigen vampiers waren wat vuriger dan de ander. Hij vond het wel wat hebben, een pittig meisje, dus stiekem hoopte hij dat ze zo was. Waarom wist hij niet? Hij zou haar waarschijnlijk toch niet nog eens tegenkomen. Hij vond het zelfs vreemd dat hij haar nog nooit eerder had gezien, zou ze nieuw zijn? Het kon niet anders. Hij kende weinig mensen in het dorp, maar hij wist wel welke mensen er in het dorp woonden en welke niet. Zij was duidelijk geen inwoner, of ze moest net verhuisd of gevlucht zijn.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Het liefste zou ze weg willen gaan, maar ze haar nieuwsgierigheid hield haar tegen. Als hij begon te praten luisterde ze naar hem. ''Alsof jij dat niet zou weten.'' Zei Rosalie en keek de jongen aan. Ze wilde geen gesprek voeren met iemand die alleen maar slecht over vampieren dacht. Het was zo dat Rosalie niet een al te grote mond moest geven, want misschien waren er wel meer wolven in de buurt en zou ze wel een beet kunnen krijgen. Dat is iets waar ze niet op zat te wachten en zeker ook niet wilde. Kort bekeek Rosalie hem en om eerlijk te zijn zag hij er goed uit. Hij was aantrekkelijk en had vast ook wel wat meiden achter zich aanzitten. Ook al leek hij het type er niet voor om er gebruik van te maken. Rosalie zelf heeft nog nooit 'de ware' gevonden. Ze geloofde er niet echt in, je vindt niet zomaar de waren je komt degene tegen. Rosalie haalde even een hand door haar bruine lokken heen, waardoor ze automatisch nog een stap achteruit zette. Het beste was eigenlijk om gewoon weg te gaan, maar iets in haar zei dat ze moest blijven.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Hij had geen idee of ze bij de slechte vampiers hoorde of ze juist een vampier was die geen vlieg kwaad deed. Hij oordeelde nooit, hij was zelf slecht, af en toe dan. Hij probeerde zo min mogelijk mensen te vermoorden, maar af en doe schoten de stoppen los en kon hij zichzelf niet beheersen. Hoe het bij het meisje voor zijn neus was wist hij niet. Wat deed ze zelfs zo diep in het bos? Er liep geen mens rond. Doordat er weerwolven in het bos waren, was haar kans een dier de vangen ook nihil. "Ik denk niet dat je hier een mens gaat vinden," zei Matthew. Hij was er bewust van dat hij beter weg kon gaan en haar moest negeren, maar dat kon hij niet, dat wilde hij niet. Hij moest toegeven dat hij haar best wel aantrekkelijk vond. Ze zag er zeker niet uit als een dagdagelijks meisje. Vampiers zagen er vaker wel goed uit, maar ook daarvan leek ze een uitzondering te zijn. Ze zag er beter uit dan gewoon goed. Haar bruine lokken veroorzaakte dat haar ogen erg goed uitkwamen. Het leken op twee kleine diepblauwe zeeën waarin hij nog zou verdrinken als hij niet uitkeek. Ze moest opletten waar ze kwam in het bos, het was gevaarlijk voor haar. Ze kon ervan overtuigd zijn dat ze sterk genoeg was een stelletje weerwolven aan te kunnen, maar dat was niet zo. Veel vampiers lieten zich vanger door hun eigen krachten. Een kleine beet kon hun dood al betekenen en stiekem leek het hem erg jammer als één van zijn vrienden haar zou doden. Niet dat hij wat wilde met een vampier, dat was tegen de regels, ondanks regels hem eigenlijk nooit wat boeide. Hij hield er eerder van om dingen te doen die tegen de regels waren. Het veroorzaakte spanning waar hij van hield. Niet dat hij kickte op problemen, maar hij hield wel van wat avontuur en spanning in zijn leven. Liefde op het eerste gezicht was iets waar hij nooit in had geloofd. Het kon niet, toch? Hij was ervan overtuigd dat je slechts iemand aantrekkelijk kon vinden, meer niet. Maar waarom was hij dan zo onder de indruk van haar en leek het alsof hij liever nog even met haar verder ging praten in plaats van dat hij naar zijn pack toe ging? Een vreemd gevoel gierde door zijn lichaam heen. Het verontruste hem.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
''Wie zegt dat ik opzoek ben naar een mens?'' Vroeg Rosalie en keek hem aan. ''Ik drink geen mensen bloed.'' Zei ze dan. Rosalie was geen slecht persoon. De meeste vampieren dronken wel vampierenbloed, maar Rosalie had dat niet nodig. Rosalie had zelf nog geen idee waarom ze hier nog stonden, de meeste waren al vertrokken of eentje was nu dood. Rosalie was een meid met pit, maar ze was wel een goed persoon. Ze doodde niet zomaar iemand die haar of haar familie géén pijn heeft gedaan. Ze had ondertussen al een paar stappen achteruit gedaan, omdat ze liever niet bij een wolf in de buurt kwam. Puur omdat één beet dodelijk voor haar was. Maar toch bleef ze. Volgens mij was hij iemand die een leider kon zijn, ten minste zo ziet hij eruit. Maar stiekem hoopte Rosalie dat het zo was. Als hij vampieren echt niet mocht, had hij haar nu al aangevallen. Dus daar hoefde ze niet bang voor te zijn. ''Wat doe jij hier dan?'' Vroeg ze uiteindelijk, omdat hij wel de vragen stelde maar Rosalie was toch ook wel benieuwd.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het verbaasde hem lichtelijk toen ze vertelde dat ze niet opzoek was naar een mens aangezien ze geen mensenbloed dronk. Ze was dus één van de weinigen die geen mensenbloed nodig had om te overleven. Hij had gehoord dat sommige vampiers op dierenbloed leefden, maar ze waren wel zwakker dan de vampiers die wel mensenbloed dronken. "Dat is nieuw," zei hij. Sommige vampiers dronken zelfs vampierbloed, maar dat waren echte uitzonderingen, het was een kleine kans om zo'n vampier tegen te komen. "Ik denk niet dat je hier in de buurt dieren gaat vinden, weerwolven zijn er namelijk goed in om dieren weg te jagen," vertelde Matthew. Zijn pack liep rond in het bos dus veel dieren zou ze niet tegenkomen tijdens haar jacht. Niet zijn probleem natuurlijk, dan moet ze maar een mens zoeken. Dieren waren niet bang voor weerwolven, maar Matthew's pack hield vaag genoeg niet echt van dieren waardoor ze het leuk vonden dieren angst aan te jagen waardoor ze zo ver mogelijk wegliepen. Iets was Matthew nooit deed, het was te veel moeite voor zoiets onzinnigs.
De vraag die ze aan hem stelde had hij wel zien aankomen. Natuurlijk wilde zij ook weten wat hij in het bos deed en aangezien hij haar die vragen al had gesteld, had zij het recht om hetzelfde te vragen. Hijzelf wist niet precies wat hij deed in het bos, zijn roedel zoeken, voor de rest was hij nergens van op de hoogte. "Mijn roedel zoeken," antwoordde hij. Hij had geen succes. Sinds het overdag was, moest hij zichzelf stilhouden. Anders had hij allang een grom gegeven waardoor zijn roedel wist dat hij niet wist waar hij was. Zelfs hun geur kon hij niet ruiken, wat wilde zeggen dat het nog even kon duren vooraleer hij ze zou gaan vinden. Misschien was dat maar beter, zo bleven ze uit de buurt van het meisje en konden ze haar niet buiten. Ze was duidelijk bang dat hij haar ging bijten ze had nu ze een gesprek zaten een aantal stappen achteruit gezet. Hij zou haar niets doen, dat hij af en toe een slecht iemand was, wilde niet zeggen dat hij altijd zo was.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Als hij zijn verbaasde gezichtsuitdrukking zag keek ze hem even aan, waardoor ze zijn gezicht goed kon zien. Hem recht in de ogen aankijken had ze nog niet gedaan, maar nu ze het had gedaan kon ze haar ogen er niet meer van afhouden. Ze viel niet op wolven, en dat wist ze. Maar toch was hij aantrekkelijker dan andere mensen/wezens. ''Niet alle vampieren zijn slecht.'' Zei Rosalie. Het was zo en dat mochten 'de wolven' ook best wel weten. Rosalie kon prima van dierenbloed leven en had geen mensenbloed nodig. Ook al was mensen bloed vele lekkerder en het maakte je krachtiger, maar Rosalie was al sterker dan een gemiddelde vampier. En dat maakte haar ook minder bang. ''Fijn, bedankt.'' - ''Dan zoek ik wel ergens anders.'' Zei ze er snel achterna. Als hij antwoordde op haar vraag knikte ze maar wat, maar begon weer te praten. ''Waarom praat je dan met mij?'' Vroeg ze, waardoor ze toch even moest fronzen. Waarschijnlijk zou hij nu ook al te laat zijn en volgens mij is dat een dingetje waar wolven niet van hielden.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Matthew was ervan overtuigd dat er ook minder slechte vampiers waren die gewoon mensenbloed dronken. Het enige probleem van de meeste vampiers was dat ze niet konden stoppen wanneer ze mensenbloed proefden. Ze konden bloedzakken uit een ziekenhuis halen, of gewoon tijdig stoppen met bloed drinken voordat de persoon stierf. "Mensenbloed drinken maakt je ook niet meteen slecht, het moorden is juist het gene dat vampiers slecht maakt," zei hij. Dierenbloed drinken was niet veel minder slecht. Dieren hadden ook familieleden en eventuele kinderen, maar het was beter dan mensenbloed, dat moest hij toegeven. Verder mocht hijzelf niet oordelen, hij was minstens even slecht als een vampier die mensenbloed dronk. Hij had vaker een mens vermoord en eigenlijk had hij er zelden spijt van. Waarom zou hij? Hij vond moorden helemaal niet erg. Het gaf hem een bepaalde kick die hij door niets anders kon krijgen.
"Waarom niet? Ze vinden het niet erg als ik te laat kom," zei hij. Hij had geen idee of ze het erg zouden vinden, bij zijn weten niet. Dat hoopte hij niet. Het kon hem niets schelen. Bovendien kon hij moeilijk zeggen dat hij haar gewoon interessant vond en dat hij haar best aantrekkelijk vond. Hij uitte nooit zijn gevoelens, als het überhaupt wel gevoelens waren die hij voelde. Hij wist niet wat het was, hij wist zelf niet of hij het fijn of niet vond. Het verwarde hem alleen maar.
"Misschien is het beter als je gaat, ik denk dat mijn roedel mij gevonden heeft in plaats ik hen," zei Matthew plots toen hij een bekende geur rook. Hij kon duidelijk ruiken dat zijn roedel eraan kwam. Hij herkende hun geur uit te duizenden. Toen hij zijn woorden net uitgesproken had stonden ze enkelen meters van hen af. Grommend had de alfa zijn aandacht gevestigd op de vampier voor Matthew's neus. Zolang het bij grommen bleef kon het geen kwaad. Hij bleef in ieder geval op een afstandje staan, dus zolang hij daar bleef had het meisje nog tijd om te vluchten, zo niet moest Matthew de keuze maken of hij haar zou redden en tegen zijn roedel ingaan, of liet hij hen het meisje bijten waardoor ze waarschijnlijk de avond geeneens haalde. Misschien zou hij dit keer wel eens tegen zijn roedel ingaan, hij vond haar te interessant om haar zomaar te laten vermoorden door een stelletje weerwolven die wel zin hadden in een vampier.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
''Lijkt net of je ervaring hebt.'' Zei Rosalie en keek hem nog steeds aan. Het leek inderdaad alsof hij uit ervaring sprak. En volgens mij was dat ook zo. ''Zou je 'roedel' vast niet blij mee zijn.'' Zei Rosalie en ging wat rustiger staan, omdat ze het nu wel begon te vertrouwen. Totdat hij weer begon te praten en een grote groep wolven voor haar stond. ''Zou vast je plannetje zijn geweest.'' Siste Rosalie boos naar hem toe en zag dat één van de wolven, vast de alfa, op haar af wilde springen maar voordat dat kon was ze al met haar snelheid verdwenen. Als ze uit het bos is en weer onder de mens is, slaat ze zich zelf even voor haar hoofd maar loopt dan rustig door. Waarom vertrouwde ze een wolf bijna? Na ja vertrouwen was een groot woord. Ze geloofde eerder dat hij haar geen kwaad zou doen. Misschien zou hij het niet doen, maar zijn roedel zag er niet bepaald vriendelijk uit.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld