Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
FBORPG| Worrying means you suffer twice.
Anoniem
Internationale ster



Fantastic Beasts and where to find them.

Ik: Victoria Ashworth en Credence Barebone




Jij mag de eer om te beginnen.
@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda Adkins en Newt Scamander



Idda
Een verontrustende blik stond op Idda haar gezicht. Het gevoel dat er een negatieve sfeer op straat hing, maakt het haar niet echt makkelijk. Het was druk en overal waren mensen aan het schreeuwen. Ze was het platteland gewend, maar blijkbaar moest ze voor haar toverkunsten toch naar de grote stad. Nu werd ze constant geconfronteerd met energieën die de mensen in de stad bij zich droegen. De meesten waren niet heel fijn om te ervaren, dus hoopte ze dat ze snel weer terug mocht. Een beetje verward en in gedachten liep Idda de drukke straat door. Proberende zich af te sluiten van de energieën die haar steeds prikkelden. Ze probeerde de omgeving te observeren en rust te vinden, maar blijkbaar had ze iemand over het hoofd gezien en liep vol tegen de persoon op. Idda viel op de grond en keek verward om haar heen. Allemaal flyers waaiden weg. Al snel had ze door dat het de flyers van de gene waren tegen wie ze was opgelopen, dus probeerde ze er zoveel mogelijk nog te pakken. 'Het spijt me.' Zei ze en kwam overeind en duwde voorzichtig de flyers in zijn handen. Op het moment dat ze hem aanraakte voelde ze een straal van negatieve energie door haar heen gaan. Haar ogen werden groot en ze moest zich inhouden geen stap achteruit te zetten, anders zou het te veel opvallen. Even schudde ze met haar hoofd en richtte haar blik op de jongen. 'Nogmaals sorry.'

Newt
De wind waaide door Newt zijn haren en hij genoot er van. Zijn eerste trip naar New York. Hij kwam overeind en wilde zijn koffer oppakken toen hij zag dat een van zijn slotjes open was. Grijzend drukte hij het slotje weer dicht en tilde de koffer op. Hij wachtte tot de grootste groep mensen het schip hadden verlaten en ging toen ook aan land.
Na dat hij de controle had gehad verliet hij de haven en ging de stad in. Het was druk op straat maar dat kon voor hem de pret niet drukken. Hij hield zijn koffer elk moment in de gaten, want je wist maar nooit. In de tussentijd bekeek hij de stad en liep vervolgens een winkel binnen. Hij had nogal trek gekregen van het door de stad wandelen en besloot maar eens wat te gaan eten. Hij stapte naar binnen en begroette de persoon achter de toonbank. Daarna neusde hij de winkel door op zoek naar iets lekkers.
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Met mijn hoofd omlaag en mijn flyers in mijn hand liep ik door de stad. Een koude windvlaag blies onder mijn open jas door. Een rilling trok door mijn lichaam. Vandaag was weer een dag als alle anderen. Ik was weer bezig voor mijn moeder haar stomme anti-magie groep. Het sloeg daadwerkelijk helemaal nergens op. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een niet al te lang persoon die recht tegen mij aan liep. Mijn flyers vlogen alle kanten op. Ik keek naar hoe een van de flyers weg vloog, de wijde wereld in. Toen het meisje de flyers in mijn handen duwde keek ik haar aan. 'Dank je wel.' zei ik op een toon waarop alleen zij het zou horen. Ik gaf haar een flyer in haar handen en liep daarna schuifelend met mijn voeten naar de muur waar ik ook een flyer ophing.

Victoria. 
Vrolijk neuriend liep ik de stad door. De stad van mijn dromen, New York. De stad waar ik gelukkig ook geboren en getogen was. Ik hoorde hier thuis. Met mijn leger groene rugtas op mijn rug liep ik door de straten. Het was koud. Heel koud. Ik deed mijn sjaal iets beter om mijn nek en keek om me heen. Er hing altijd zo'n geweldige sfeer in New York, ik hield er van. Ik voelde iets in mijn rug prikken en wist meteen wat het was. Ik grinnikte zachtjes. Hij werd ongeduldig. Ik zag een bakker en voelde mijn maag knorren. Ja, het was zeker tijd om wat te eten. Ik liep naar binnen en hoorde het belletje rinkelen. 'Goedemorgen Bella.' zei ik vrolijk tegen de dame achter de toonbank. Bella was een geweldige vrouw. Alleen helaas net als de meeste mensen in deze stad had ze niks wat met magie te maken had. Zonde. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Toen de jongen mij de flyer in mijn handen drukte keek ik verbaasd op. Ik las de tekst die op de flyer stond en langzaam snapte ze waar de negatieve energie van de jongen weg kwam. Waarschijnlijk werd hij onderdrukt en was hij erg kwetsbaar. Voorzichtig vouwde ik de flyer op en deed die in mijn jas zak. Door de drukte heen probeerde ik de jongen weer op te speuren. Een beetje contact kon geen kwaad. Door goed te kijken vond ik de jongen eindelijk een stukje verderop bij een muur staan, waar hij nog een flyer op hing. Ik versnelde mijn pas er naar toe en wanneer ik dichtbij genoeg was legde ik voorzichtig mijn hand op zijn schouder. Een schok van negatieve energie ging weer door me heen, maar nu had ik het beter onder controle. 'Ik heb je geen pijn gedaan toch?' Vroeg ik en keek hem aan.

Newt
Geschrokken door de bel boven de deur keek ik op. Een vrolijk meisje stapte de winkel in en blijkbaar was ze hier bekend. Wat gerommel kwam uit mijn koffer, waardoor ik snel iets moest verzinnen om niet op te vallen. 'Sorry.' Ik deed snel de hand voor mijn mond. 'Heb blijkbaar stevige trek.' Zei ik lachend en pakte een paar broodjes uit de mand die voor me stond. Ik liep richting de balie en legde daar de broodjes neer. De vrouw achter de toonbank rekende af en ik gaf het geld over wat ik haar verschuldigd was. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
De gure wind sneed langs mijn wang. Toen ik weer een hand op mijn schouder voelde keek ik geschrokken om. Ik schrok snel als iemand mij aanraakte. En dit was allemaal te danken aan mijn moeder. Nee, adoptie moeder. Eigenlijk verdiende zij de naam moeder niet. 'Nee, helemaal niet.' Ik keek naar de flyers in mijn handen. Ik was redelijk verlegen, ondanks alles. Ik had geen idee wat dat meisje van mij moest maar ik had het idee dat het een lief meisje was. Haar hand voelde fijn aan, de positieve energie voelde ik door mijn jas heen branden. Ik zag dat mijn zusje naar mij toe kwam, Modesty. Modesty was mijn kleine zusje. Eigenlijk ook adoptie zusje. Ze betekende alles voor me. 'Mijn flyers zijn op.' zei ze overstuur. 'Hier, neem de mijne maar. Ik ga wel naar huis.' Ik gaf ze aan haar waarna ze weer weg ging.

Victoria. 
Ik pakte een lekker broodje en deed die al in mijn mond. Bella wist toch wel dat ik ging betalen. Ik bekeek de jongen even, hij kwam niet van hier. Ik voelde ook iets bij hem. Ik pakte wat muntgeld uit mijn rugtas en zag een pootje uitsteken. 'Ksst.'  zei ik zachtjes en duwde hem weer naar binnen. Ik legde mijn geld op de toonbank en keek naar Bella. 'Is het een beetje een goede dag?' vroeg ik waarna ze knikte. 'Al die Engelsen zijn vandaag weer aangekomen.' Ik knikte. 'Ik zag het.' Ik keek op van een gek geluid en bekeek de jongen. Ik lachte zachtjes. Ik had niet door dat er ondertussen een arm uit mijn tas stak. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
'Gelukkig.' Zei ik met een klein glimlach op mijn gezicht. 'Ben soms nogal onhandig. Vooral nu in de stad, ben het platteland gewend.' Ik haalde mijn hand terug en bekeek hem even, zonder dat het al te veel zou opvallen. Gelukkig kon ik dit nog ongemerkter doen toen er een meisje flyers bij hem ging halen. Ik keek haar na en richtte toen mijn blik weer naar de jongen. 'Oh wat dom ook.. Vergeet me voor te stellen. Ik ben Idda.' Zei ik met een kleine glimlach en stak mijn hand naar hem uit. Hij zat er misschien niet helemaal op te wachten, maar ik wou hem laten zien dat hij ook wel geliefd kon zijn. Dat zelfs zonder dat iemand hem goed hoefde te kennen. 

Newt
De vrouw achter de toonbank deed de broodjes nog even in een zak en gaf ze toen toen aan mij. Ik glimlachte haar toe en keek toen opzij naar het meisje dat ook nog in de bakkerij stond. Even deed ik een paar stappen opzij zo dat zij er ook langs kon om af te rekenen. Iets viel me op. Er stak iets uit haar tas, het leek wel een klein armpje. Al snel herkende ik wat het was en probeerde onopgemerkt de aandacht van het meisje te krijgen en te seinen dat er iets uit haar tas stak. Pas toen realiseerde ik me dat het ook de mijn kon zijn, alleen zat mijn koffer nog goed dicht. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Ik keek mijn zusje na. Zij was de enige die er echt voor me was in mijn leven. Mijn geluk, al klonk het cliche. Ik keek weer om naar het meisje, Idda blijkbaar. Ik pakte haar hand vast en voelde een warme tinteling. Dit was positieve energie. Ik wist het zeker. Ik schudde hem snel en liet haar los. 'Credence.' Ik hield mijn jas dicht met mijn linkerhand en keek even naar de flyer die ik eerder op had gehangen. Ze moest is weten.. Ik keek weer naar het meisje. 'Ik moet er vandoor, denk ik.' Ik knikte even kort naar haar en deed mijn handen in mijn zakken.

Victoria. 
Met een verbaasd gezicht keek ik hem aan. Wat was hij allemaal aan het doen? Ik haalde lichtelijk mijn schouders op en keek weer naar Bella. 'Ik zie je morgen weer!' Ik draaide me om. In mijn ooghoek zag ik iets bewegen. Ik keek er naar en zag een beest. Een Niffler! Gehaast haalde ik mijn rugtas van mijn rug af. 'Shit.' Vloekte ik zachtjes. Hoe moest ik dit nou doen?! Ik keek de man wanhopig aan. Volgens mij bedoelde hij dat net.
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Het viel me op dat hij blijkbaar niet veel liefde had gehad of het misschien bijna wel niet kende. Het gene waar hij de flyers voor uitdeelde stond ik dan zelf niet achter, maar ik wilde hem graag helpen. Voor dat hij weg zou lopen pakte ik hem nog snel bij zijn arm. 'Hm, kan ik misschien helpen? Ik bedoel met de flyers.' Ik liet zijn arm meteen weer los, omdat lichamelijk contact misschien niet zo zijn ding was of er slechte ervaringen mee had. Een kleine glimlach kwam op mijn gezicht, zodat hij niet ging twijfelen of ik het wel meende of niet. Het was dan ook wel raar wat ik deed, maar op een of andere manier voelde ik me aangetrokken tot hem.

Newt
Helaas had mijn seingebaren niet geholpen. De niffler was er vandoor gegaan en dat kon niet veel goed beloven. Niet dat ze kwaad deden, ze waren gewoon dol op goud en alles wat glinstert. 'Hmm.' Zei ik kort en pakte vervolgens het meisje bij haar arm beetje en trok haar mee de winkel uit. Bella zou wel gedacht hebben, maar kon me even niks schelen. Als Bella de niffler zou zien was ze nog verbaasder geweest dan van dit. 'Welke kant ging hij op?' Vroeg ik aan het meisje toen we buiten stonden. 'En is die van jou?' 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Verbaasd keek ik om toen ze mij weer tegenhield. 'Ik moet echt weg.' zei ik vlug en ik zette het op het lopen. Als ik nu geen nieuwe flyers ging halen kreeg ik een dubbel pak slaag vanavond. En om heel eerlijk te zijn, had ik daar vandaag geen zin in. Ik holde snel naar huis en liep naar binnen waar Mary Lou, mijn adoptie moeder, al klaar stond. 'Zo Credence, weer eens te weinig meegenomen?' zei ze met een gemene stem. Ik boog mijn hoofd en stak mijn handen uit. Ze pakte haar stok van de tafel en sloeg daarmee 10 keer op mijn handen. 'Pak er nu maar nog een paar en ga door.' zei ze streng. Ik trok mijn handen snel in en pakte meer flyers.

Victoria.
Zoekend keek ik om me heen. Waar kon hij nou weer zijn.. 'Ja, voor zover ik het weet wel.' Ik keek even naar de jongen. 'Victoria trouwens.' Ik liep haastig de straat door, ik wist wel waar hij zou zitten. Dacht ik althans. In de verte zag ik twee kleine beesten lopen. Huh, twee?! Ik keek naar de man. 'Of ik zie dubbel, of mijn Niffler heeft opeens een dubbelganger.' Ik liep er snel heen, maar voordat we er waren, waren ze natuurlijk alweer weg. Ik zuchtte. Ik had persoonlijk redelijk veel moeite met het vangen van mijn niffler. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Voor ik nog iets kon zeggen of doen was Credence er haastig vandoor gegaan. Ik keek hem na en zuchtte. Hier was ik ook niet goed in, dus waarom probeerde ik het dan? Contact leggen met mensen had ik altijd al problemen mee gehad. Ik trok mijn jas goed en stopte mijn handen in mijn zakken. De flyer zat nog steeds in mijn zak, was het helemaal vergeten. Ik haalde het stukje papier uit mijn zak en vouwde die weer open om de tekst nogmaals te lezen. Er stond op dat er morgen een meeting bij de bank was, waar de vrouw zou spreken. Magie moest verboden worden volgens haar. Blijkbaar was ze gewoon jaloers dat ze geen tovenaar was. Misschien moest ik daar morgen maar heen, wie weet was Credence er ook. Een beetje sloffend liep ik verder door de drukke straat, in de richting waar Credence was gelopen. Wie weet kwam ik hem nog weer tegen. 

Newt
'Newt.' Zei ik en volgde haar door de straat. Tegelijk met Victorie kreeg ik de beide nifflers in het zicht. 'Het zal toch niet waar zijn.' Ik keek naar mijn koffer en zag dat een van mijn slotjes open was. Snel drukte ik die weer dicht zodat geen andere zouden ontsnappen. 'Ja, die andere is van mij. Blijkbaar heel stiekem uit mijn koffer gekropen.' Zei ik lachend en liep in de richting waar ze heen gekropen waren. 'Word nog leuk om ze terug te vinden.'
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Snel liep ik het huis uit waarna ik ook weer naar de straat gesneld ging waar ik vandaan kwam. Met mijn hoofd gebogen liep ik door de straat. Totdat ik weerstand voelde, ik was tegen iemand aangelopen. De tweede al vandaag.. Ik keek op en zag weer hetzelfde meisje. Idda, als ik dat goed onthouden had. Ik keek naar beneden. 'Sorry Idda.' Ik hield mijn flyers tegen mijn buik aan gedrukt. Ik hoopte dat ik haar niet te veel aan het lastig vallen was.

Victoria.
'Je komt hier niet vandaan, of wel?' Ik liep met gepaste haast door de menigte. 'Er is verderop een juwelier. Daar kunnen we kijken.' zei ik terwijl ik al stopte voor de etalage. 'Ja, hier zijn ze geweest.' zei ik lachend en ik liep naar binnen. De etalage miste wat pronkstukken zag ik al. Ik werd vrijwel direct aangesproken door een medewerker met de vraag of hij kon helpen. 'Ehm..' Ik keek rond. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Van binnen moest ik wel even lachen dat hij nu tegen mij op liep, maar blijkbaar vond hij het minder leuk. 'Geen probleem.' Zei ik en glimlachte. 'Je mag me wel aankijken hoor.' Zei ik zachtjes. Ik was iets kleiner dan hem, maar als nog keek hij recht naar de grond. Het maakte me wel een klein beetje ongemakkelijk, maar het leek dat hij niet zo gewend was om met mensen te praten. 'Hm, Credence.' Zei ik een beetje verlegen. 'Kan ik je nog helpen met de flyers?' Ik wist niet helemaal hoe ik het moest brengen, maar op een of andere manier wilde ik graag tijd met hem doorbrengen. Hoe negatief zijn energie ook was. 

Newt
'Nope, eerste keer in New York.' Zei ik lachend en volgde haar naar de juwelier. Het viel me ook al snel op dat er verschillende glimmende voorwerpen misten, dus ging hij ook naar binnen. 'We kijken alleen even rond.' Zei ik voor haar en zag opeens in de hoek wat bewegen. 'Daar.' Zei ik zachtjes en wees naar een kast die in de hoek van de winkel stond. Daar zat er eentje, maar waar was die andere? Helaas kon ik nu geen magie gebruiken om de niffler onder de kast weg te halen. Dat zou te veel opvallen en moest ik weer van iedereen hun geheugen wissen.
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Voorzichtig keek ik haar aan. Ik was het niet gewend dat mensen, op mijn zusje na, met mij praatte alsof ik niet meer en niet minder waard was dan dat zij waren. Dit was compleet nieuw voor mij. 'Is goed.' zei ik. Ik bekeek de flyers. 'Weet je het zeker? Want het is niet echt een goed doel.' zei ik zachtjes. Niemand mocht eigenlijk weten dat ik tegen de anti-magie groep van mijn moeder was. Maar op een of andere manier vertrouwde ik Idda. Nu al. Ik had haar pas twee keer gezien.

Victoria.
'Ik herken je accent.' Ik grijnsde en keek naar de niffler. Ja, die kreeg ik dus nooit te pakken tenzij ik magie gebruikte. 'Zal ik hem anders afleiden?' zei ik tegen Newt en zonder op antwoord te wachten liep ik naar de medewerker. 'Ik ben opzoek naar een ring. Het liefst rosé goud en een diamant er in. Ik heb maat 17,5.' zei ik. In de hoop dat hij nu zo veel informatie gekregen had dat hij Newt niet meer op zou merken. Ik zag vanuit mijn ooghoek in de andere hoek van de ruimte ook iets bewegen. 'Oh wat staan er mooie kettingen in de hoek!' zei ik hopelijk opvallend genoeg voor Newt.
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Voorzichtig pakte ik wat flyers uit zijn handen en knikte hem toe. 'Ben er ook niet zo voor hoor, maar wil je gewoon graag helpen.' Zei ik en keek hem een beetje verlegen aan. Het was me gelukt, het leek erop dat hij me een beetje vertrouwde. Ik wist wel dat ik niet echt veel flyers ging uitdelen, want de meeste mensen wilden er geen. De vrouw was niet de leukste en veel mensen wisten dat. Vooral dat ze weeskinderen gebruikte om de flyers te verspreiden in ruil voor eten. Het leek een lieve bedoeling, maar er schuilde zoveel meer achter. Normaal geloofde ik deze praatjes niet zo snel, maar nu ik Credence had ontmoet. Op een paar flyers zat wat bloed, wat ik me een beetje zorgen om begon te maken. Had ze hem pijn gedaan? Ik wou me er niet mee bemoeien, want dit kon hem juist weer wegjagen. 

Newt
Voor ik ook maar iets kon zeggen was Victoria al bezig om de mensen af te leiden. Langzaam liep ik naar de kast waar ik mijn koffer vlak bij neerzette. Alleen voor ik een spreuk kon zeggen was de niffler alweer verder aan het kruipen. 'Kom hier.' Zei ik zacht en probeerde niet te veel op te vallen. Vlak voor dat hij de diamantenketting kon pakken sprak ik mijn spreuk uit die hem soort van bevroor. Ik opende mijn koffer en liet heel snel de niffler er in verdwijnen. Snel sloot ik de koffer weer en keek de winkel rond. Niemand had gelukkig iets gezien. Nu de andere nog vinden. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Ik deelde wat flyers uit. 'Wat is de reden dat jij tegen bent?' vroeg ik haar. Ik was enorm nieuwsgierig geworden. Geloofde zij er alleen in dat anderen dingen konden, kon zij zelf dingen? Of hoopte ze dat het bestond maar wist ze het nog niet zeker? Ik hing een flyer op een boom. Dit was mijn leven, al zolang als dat ik leefde werd ik uitgebuit. Leuk was anders.. Ik keek even naar Idda. 'Als je wilt stoppen snap ik dat hoor.' Ik zag dat ze flyers met bloed had en griste ze agressief uit haar handen. 'Sorry.' Ik keek naar de grond. Dat was niet mijn bedoeling..

Victoria.
Ik wimpelde de man af toen ik mijn niffler naar buiten zag gaan. 'Dank u!' zei ik terwijl ik Newt bij zijn arm mee naar buiten trok. Ik wist natuurlijk nog niet zeker of dat wel mijn niffler was of die van Newt. 'Ik zag hem deze kant op gaan.' Ik liep naar links. Voor ons liep een forse vrouw met een swarovski tasje. Het tasje was heel onnatuurlijk aan het bewegen. Ik zuchtte. 'Dit is zeker de mijne.. Die maakt het me altijd moeilijk.' Ik keek Newt aan. 'Suggesties?'
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Ik deed mijn best om de flyers uit te delen, maar veel mensen waren niet geïnteresseerd. Nu snapte ik wel hoe Credence zo was geworden, als je dit dagelijks moet doen en niemand wil iets met je te maken hebben is zwaar. 'Mijn reden? Hm, het lijkt me gewoon heel interessant als magie bestaat.' Zei ik met een kleine glimlach. Hij moest eens weten wat ze allemaal kon. Op het platteland had ik veel in de boeken gezeten en veel spreuken geoefend. Er waren toch weinig mensen die het konden zien, toch moest ik altijd voorzichtig zijn. Voor ik nog weer iets kon zeggen giste hij een aantal flyers uit mijn hand. 'Au.' Probeerde ik niet te hard uit te roepen. Door dat hij de flyers uit mijn handen had getrokken was er een snee in mijn handpalm gekomen. Langzaam aan begon het te bloeden, alleen had ik niks bij me om het te verhelpen. 'Het is oke, kan gebeuren.' Zei ik om te laten zien dat ik niet boos op hem was.

Newt
Voor ik nog weer wat kon doen werd ik de winkel uitgesleept door Victoria. Blijkbaar had ze de andere niffler zien vertrekken. 'Ze maken het altijd moeilijk.' Zei ik lachend. 'Hmm, op dit moment niet. Het is te druk om iets onopgemerkt te doen.' Mijn blik ging over de straat. Niks in de buurt kon me op dit moment helpen de niffler te vangen. 'Heb jij een idee? De andere heb ik al gevangen.' Ik keek even naar mijn koffer om te kijken of de beide slotjes nog steeds gesloten waren. Ik had geen zin om nog een keer achter hem aan te gaan. Laat staan achter een van mijn andere beesten. 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste