Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

Under One Roof - Schrijftopic.

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Schrijfvolgorde:
Exid
Duchess
Aegyo
Obvixusthoughts
Dauntless

- Als je klaar bent met schrijven tag je de volgende zodat die weet dat die aan de beurt is.

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Seunghee 'Hani' Kim

Een voor een gingen de lampen uit in de kledingzaak waar Hani werkte. Het was vijf uur wat betekende dat ze vrij was. Vandaag was het een lange werkdag omdat ze vandaag vrij was van de Universiteit, maar dat betekende gelijk dat haar baas haar voor de hele dag in roosterde. Als er een collega in de zaak was dan ging de dag snel voorbij, maar helaas had ze vandaag ze zaak voor zich alleen. Ze was blij dat de werkdag eindelijk voorbij was en dat ze eindelijk naar het nieuwe huis kon. Al dagen loopt ze er naar uit te kijken om eindelijk met haar vrienden samen in een huis te zitten en tijd met elkaar door te brengen. Hani haalde een hand door haar haren heen en liep naar de achterdeur toe. Ze pakte de sleutel van de kast en liep naar buiten toe. Met een harde knal gooide ze de deur dicht en draaide ze hem gauw op slot. In de verte zag ze haar auto al staan en met een versnelde pas liep ze er naar toe. Een nadeel van de kledingzaak was dat de achterdeur in een steeg was en soms stonden er bepaalde mensen die redelijk irritant konden doen.

Opgelucht startte ze haar auto en deed ze de lichten aan. Gelukkig stonden er geen mensen in het steegje en kon ze in één stuk door lopen naar haar auto. Het was ongeveer 20 minuten rijden richting het huis en dat viel aardig mee, vanaf haar oude huis moest ze al een 40 minuten naar haar werk rijden en meestal was er ook nog een file in de ochtend. Hani zette haar handen op het stuur, gaf gas en reed van de parkeerterrein af die bij de kledingzaak lag. Nu kon ze eindelijk de dag doornemen in haar hoofd en meezingen met het muziek. Vandaag was een best aardige dag, behalve naast de zeurende mensen. Ook al was ze meestal vrolijk, bij sommige mensen moest ze op haar tong bijten. Net zoals vandaag, er kwam een oude vrouw die iets wilde terug brengen. Maar na een heftige discussie kwam ze er achter dat ze bij de verkeerde winkel stond. Zonder een excuus liep ze weg en liet ze Hani in verwarring achter. Ze hield er niet van om in een discussie te gaan met een klant, maar soms kon je er gewoon niet om heen. Ze zag al het begin van het bos in de verte en ze slikt eventjes. De gedachte dat het huis in een bos stond maakte haar aan de ene kant best bang, je kon niet snel iemand bereiken want het was nog 10 minuten rijden naar de dorp. "Rustig aan Hani, het komt goed..'' mompelde ze tegen zichzelf.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Het was ijzig stil in de auto. Miles had de radio aangezet, om de stilte iets te breken, maar Damian weigerde tegen hem te praten. Hoewel ze wederom ruzie hadden, stond Miles erop dat hij zijn vriend, ex-vriend, vriend (...?) weg te brengen. Dat had hij immers beloofd. Daarbij noemde Damian het ruzies, maar het was altijd eenzijdig. Miles was altijd vriendelijk, rustig en geduldig. Damian daarintegen... Hij keek Miles schuin aan. 'Hoe ver is het nog?' Zijn vriend keek op de routeplanner en zuchtte, glimlachend. 'Hooguit tien minuten.' Het was weer lange tijd stil, tot Miles ineens sprak: 'Ik ga je missen.' Damian keek hem niet aan en staarde uit het zijraam. Hij zou de reus ook missen, maar dat kon hij niet toegeven. 'Zo ver weg is het niet,' zei hij dus maar. Zijn vriend lachte zacht. 'Je hebt gelijk, ik stel me aan.'
Damian zag hoe de velden en huizen overgingen in bomen en bos. Het was een vreemd idee dat ze zo afgezonderd zaten en hij moest nog een manier vinden om op zijn werk te komen, maar hij had het idee dat dat wel goed kwam. Misschien was het beter als hij even ver weg was van alles. Van Miles... Ze hadden al bijna twee jaar een knipperlichtrelatie en Damian wist niet wat hij ermee aan moest. Miles net zo min, had hij het idee. De Spanjaard had moeite zich aan mensen te hechten. Hij kon niet afhankelijk van iemand zijn. Hij deed zijn best, maar hij kón het niet. Miles leek daar gelukkig begrip voor te hebben, maar het was voor hem waarschijnlijk net zo moeilijk.
Damian zuchtte diep en keek hem aan. 'Tot hier is genoeg.' Hij wilde liever niet dat de anderen Miles zouden zien. Dat zou alleen voor onnodige vragen zorgen. En dat hij behalve lang ook gewoon groot was hielp ook niet bepaald. Miles knikte en zette de auto aan de kant. 'Je laat toch wel van je horen?' Damian knikte en opende de portier. 'Natuurlijk.' Hij stapte uit, waar hij de frisse geur van dennennaalden opsnoof. Toen hij zijn tas van de achterbank gehaald had, keek hij zijn vriend nog even aan. 'Ik... Ik bel je vanavond wel even.' Miles knikte kort en bleef zijn vriend nakijken, terwijl die over het bospad verder liep.

@Aegyo

Account verwijderd

schreef:
"Ja mam, ik zal je vanavond bellen." Hyunwoo stopte de laatste paar dingen in zijn koffer en ritste deze toen dicht. "En Hyunwoo..." Hij zuchtte, "Mam, hou op nou. Ik heb alles bij me en ik vergeet je niet." Hij keek zijn moeder aan, ze bedoelde het ook maar goed. Vandaag was de dag dat hij eindelijk het huis zou gaan verlaten, hij keek er al zo lang naar uit. Zijn moeder daarentegen niet, hoe dichter de dag in de buurt kwam hoe meer ze begon te stressen. Elke dag was hetzelfde liedje, "Hyunwoo moet je echt gaan. Hyunwoo alsjeblieft?" In het begin vond hij het lief maar na een paar dagen had hij er al genoeg van. Hij pakte zijn koffer op en liep richting de gang, "Ik hou van je mam." Hij omhelsde haar en trok toen zijn jas aan. Nadat zijn moeder de deur eindelijk achter hem sloot begon hij richting het bos te lopen. Het was een lang eind maar alles beter dan nogmaals zijn moeder in totale stress aan te horen. Naarmate hij langer liep zag hij de vele wijken omgaan in af en toe een huisje en hij wist dat hij de goede richting op ging. Toen hij in de verte hoge bomen zag verschijnen besefte hij pas echt wat hij ging doen.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Het was een lange rit geweest om bij het huis te komen, maar het was het allemaal waard. Ze was eindelijk het huis uit gegaan en had zich nog nooit zo vrij gevoeld. Ze wilde al een tijd uit het huis maar moest van haar ouders wachten tot zij 18 was en haar financiële kant een beetje op orde was. Nu, enkele maanden later was ze 18 en had ze genoeg geld om voor zichzelf te kunnen zorgen. Omdat ze niet helemaal alleen wilde wonen had ze gekozen voor dit huis, waar ook nog andere mensen zouden komen te wonen. Zo hoefde ze niet elke avond te koken of altijd schoon te maken, de taken konden eerlijk verdeeld worden. Ze had al wat foto's op internet gezien van het huis en het was werkelijk prachtig, erg ruim en er waren vele voorzieningen in het huis.
De rit was nog zo'n 20 minuten. Ze kon niet wachten tot ze er was en alles kon gaan verkennen. Ze draait de radio nog wat harder als haar favoriete lied op komt en vervolgd haar weg naar het huis. Regen tikt zacht op het raam en geïrriteerd zette ze haar ruitenwisser aan. Als er iets is wat zij haat, dan is het regen. Zuchtend rijdt ze uiteindelijk de laatste lange weg af waarna het huis in zicht komt. Ze rijdt over de bladeren richting de soort van parkeerplaatsen als zij haar auto parkeert en uitzet. Ze doet haar gordel los en kijkt uit haar voorruit naar het huis. Ze moet moeite doen om haar mond dicht te houden van verbazing. Het was namelijk nog veel groter dan op de foto's en nog vele malen mooier. Snel stapt ze uit de auto en loopt naar haar kofferbak om haar koffers te pakken. Ze sluit haar kofferbak en doet haar auto op slot met haar sleutel waarna ze haar koffers naar de grote deur sleept. Ze zag een briefje op de deur waarop stond dat de sleutel onder de 2de bloempot aan de rechterkant lag. Ze tilde de bloempot op en pakte de huissleutel waarna ze niet veel later de grote deur opendraaide en haar koffers naar binnen duwde. Ze liep daarna zelf naar binnen en sloot de deur waarna ze met grote ogen rondkeek.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Finn veegde enkele zweetdruppels van zijn voorhoofd. Ook al zou hij vandaag verhuizen, dat betekende niet dat er niet gewerkt moest worden. Al stopten ze wel enkele uren eerder om uitgebreid te eten en afscheid te nemen. Finn kon wat ruimte tussen hem en zijn moeder wel gebruiken. Zo konden ze beide dingen uitdenken. Toch wilde hij niet alleen wonen. Hij was opgegroeid in een druk huishouden met drie oudere broers. Een stil huis zou hem enkel beangstigen. Samen gaan wonen met vrienden bood de perfecte oplossing. Daarbij konden hierdoor ook nog eens kosten worden verdeeld. Finn kwam rond met wat hij verdiende en van thuis meekreeg, maar veel geld ging naar zijn studie.
"Kun je niet beter een auto nemen, met al je bagage?" vroeg zijn moeder.
"Misschien," antwoordde hij. Finn keek naar de koffers die hij op zijn motor had vastgemaakt, echt stevig en veilig zag het er niet uit.
"Je kunt in het weekend altijd nog de auto inwisselen." De Northwoods hadden wel wat auto's. Het was een hobby oude modellen op te lappen en dan te verkopen, al raakten de jongens vaak verhangen aan de voertuigen en weigerden ze weg te doen. "Wat worden mijn jongens toch snel groot."
"Mam niet emotioneel worden. Je weet dat onze lieve kleine Finn daar niet tegen kan," zei Joachim, zijn oudste broer, plagen en stootte hem aan met zijn schouder.
"Als ik het me goed herinner heb ik nog altijd dat filmpje om mijn gsm staan van jou, huilend voor de tv," kaatste Finn terug.
"Het was een heel triestige natuurdocumentaire ok," verdedigde Joachim zichzelf. Gelukkig dat Emmet tussenbeide kwam voor de discussie eeuwig door zou gaan. "Laten we gewoon knuffelen, zodat Finn kan vertrekken."
Een lichtjes ongemakkelijke familieknuffel later zat Finn in de auto, onderweg naar zijn nieuwe thuis. Hij zou zijn familie wel missen, zelfs zijn moeder. Hij liet de stad achter zich en kwam in een landelijker gebied terecht. Flatgebouwen hadden plaatsgemaakt voor bossen en velden. Het zou niet lang meer duren voor hij zijn nieuwe huis had bereikt. Bijna was hij de jongen die langs de kant van de weg wandelde voorbij gereden. Net op tijd had hij Hyunwoo herkend, toeterde om zijn aandacht te trekken en parkeerde langs de kant van de weg. "Het is niet ver meer, maar wil je misschien een lift tot bij het huis." stelde hij vriendelijk voor.

@exid

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Hani drumde met haar handen op het stuurt terwijl ze haar aandacht gericht had op de donkere weg. Gelukkig was ze al vaker langs het huis gereden en wist ze ongeveer waar ze moest zijn. Vorige week had ze haar spullen al er heen gebracht omdat dat de enige optie voor haar was. Doordeweeks had ze het meestal hartstikke druk en in het weekend wilde ze het liefst languit op de bank liggen. Wat meestal ook niet gebeurde omdat ze vaak wel dingen in het weekend ging doen. In de verte zag ze al een huis tussen een paar bomen staan en een glimlach kwam op haar gezicht. Het avontuur begon eindelijk..

Ze reed de oprit van het huis op en Hani trok de autosleutel uit de sleutelcontact. Het huis zag er nog zoals eerst knus maar gezellig uit. Ze kon niet wachten om iedereen te zien en leuke tijd tegemoet te gaan. Natuurlijk waren er ook wel een paar mensen waarbij het minder soepel zou verlopen, maar ze hoopte dat dat allemaal goed ging komen. De kamergenoten waren paar dagen geleden al besloten en Hani ging een kamer met Finn delen. Het werd wennen om ineens een kamer te delen met iemand, omdat zij van zichzelf wist dat ze drukke momenten had. Helaas kon niet iedereen er tegen en dat kon je ook meemaken als je een kamer ging delen. Ze heeft zichzelf voorgenomen om zich meer in te houden met haar drukte en hopelijk kwam alles dan goed. Met een zwaai ging de autodeur open en pakte ze haar laatste bagagetas van de achterbank. Hier zaten de laatste kledingstukken in en nog wat boeken voor haar lessen. Hani stapte haar auto uit en smeet haar deur dicht, haar ogen vielen op een auto die wat verderop stond en ze glimlachte breed. Iemand was er al, maar ze kon niet aan de auto zien wie het precies was. Het begon namelijk al donker te worden en ze was nachtblind. Oftewel er kon veel gebeuren met haar in het donker. Ze liep met grote stappen richting het huis en liep de laatste stappen half springend naar de deur toe. Met een knal opende ze de deur en sprong ze met een plof naar binnen. Iets verder stond Mia en Hani klapte in haar handen. 'Hee Mia!' riep ze vrolijk uit.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Damian keek nog even achterom. Miles was inmiddels weer vertrokken. De jongen zuchtte en liep verder, tas over zijn schouder. Zo veel had hij niet bij zich, dus het paste wel. En als hij nog iets nodig had kon Miles het hem altijd nog brengen... De twee hadden een tijd samengewoond, maar Damian raakte meer en meer in paniek en uiteindelijk was dit waarschijnlijk een veel beter idee.
Damian was blij toen hij eindelijk de lichten van het huis zag in de verte. Behalve dat dat betekende dat hij er bijna was, betekende dit ook dat er al mensen waren. Hij had geen idee wat hij zou moeten doen als hij de eerste geweest was. Er stonden al twee auto's op de parkeerplaats, maar omdat hij er zelf geen had, had hij zich er nooit in verdiept welke van wie was. Hij opende de deur en stapte binnen, waar hij zijn tas neerzette en beide meisjes aankeek, met een voorzichtige glimlach. 'Hey.'

Account verwijderd

schreef:
Hyunwoo glimlachte toen hij Finn zag, "Ja, dat zou heel fijn zijn!" hij stapte in de auto en trok zijn koffer op zijn schoot. "Dankje! Ik wou niet dat mijn moeder me bracht.. ze was totaal in de stress" Hyunwoo glimlachte naar Finn en keek naar buiten. "Ik heb er echt zo'n zin in he! Hopelijk wordt het wel gezellig.." De bomen begonnen steeds dikker te lijken en van een bewoonde wereld was al niks mee te bekennen, na een aantal minuten reden ze de oprit van het huis op. In het huis brandde licht dus dat betekende dat er al mensen waren. Hij liep samen met Finn naar de deur en opende deze, binnen stonden Damian en Mia. Zijn oog viel op een derde persoon, het was Hani. "Haannniiiii." zei hij vrolijk en hij liep richting haar. Hij glimlachte ook kort naar Mia en Damian, hij zette zijn koffer neer. "Jongens, ik heb hier zo een zin in!" Zijn mondhoeken krulde en hij liet zich op de bank vallen die in de kamer stond. Hij had niet alleen zin omdat hij er zou zijn met zijn vrienden maar ook omdat hij dan eindelijk van zijn moeder af zou zijn. Ze was een schat van een vrouw maar Hyunwoo kon niet meer goed met haar omgaan, ze behandelde hem alsof hij nog 10 was. Hij keek vanaf de bank de kamer rond, die aardig ruim was.

@Nathaliia

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De woonkamer was erg groot en wat haar meteen opviel was de mooie openhaard onder de grote tv. Ze zette haar koffers kort neer in en liep eventjes rond in de woonkamer. Er stond een vaas op de tafel met daarin mooie rode rozen, een leuk detail aangezien bloemen een huis zoveel vrolijker konden maken. Ze likte haar lippen kort en liep eventjes naar de keuken waarna ze met open mond rondkeek. De keuken was nog mooier dan de woonkamer. Erg modern en zeker een keuken die zij ook had uitgekozen. Natuurlijk liep zij regelrecht naar de koelkast en trok de deur open waarna ze haar maag al hoorde knorren. Ze zou straks wel het eten koken als het moest, ze vond koken erg leuk en genoot er zelf van als mensen weer van haar eten genoten. Ze liep terug naar de woonkamer en wilde net de lange trap oplopen toen de voordeur open ging en Hani ineens voor haar neus stond. 'Hey!' Mia liep naar haar toe en gaf haar een snelle knuffel. 'Het huis is echt prachtig!' Ze lachte en keek nogmaals kort rond.
Kort na elkaar liepen er nog 3 mensen binnen, deze kenden ze nog niet. 'Hey, ik ben Mia' zei ze kort tegen Damian, Hyunwoo en Sofia waarna ze hen allemaal een hand gaf. Ze haalde een hand door haar lange haren en wilde eigenlijk al naar boven rennen om het fijnst bed uit te kiezen maar besloot naar de keuken te lopen en wat champagne glazen te pakken en champagne. Ze schonk de glazen in en bood niet veel later iedereen een glas aan. 'We moeten wel proosten op ons nieuwe huis he.' Ze lachte zacht.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Bij het parkeren, merkte hij dat er al heel wat auto's stonden. Hij vond het niet erg om niet eerst aan te komen, al hoopte hij niet dat de anderen lang op hen hadden moeten wachten. Toen hij het huis binnenging floot hij tussen zijn tanden. Het was een stuk mooier dan hij zich had voorgesteld. Modern, maar tegelijk in het midden van de natuur. De locatie deed hem wat denken aan hun huis in Ierland, wat ook in een bosrijk gebied had gelegen. Dat hij dit zijn thuis zou mogen noemen, het was echt indrukwekkend.
Finn kende de meeste inwoners wel bij naam, maar eigenlijk waren velen vrienden van vrienden. Allen zochten ze een huis om samen te wonen en dat had hen bij elkaar gebracht. Na verloop van tijd zouden ze elkaar zeker wel beter leren kennen. Lichtjes aarzelend nam hij een glas champagne van Mia aan. Wat er tussen hen was, was nogal ingewikkeld. Ze waren heel goede vrienden geweest, maar na enkele keren met elkaar in bed te zijn belandt en Finn die afstapte van zijn uitbundige levensstijl, verwaterde het contact. Finn wilde de band die ze vroeger hadden graag terug, maar met alles wat er was gebeurd, wist hij niet of dat nog mogelijk was, de tijd zou het uitwijzen. "En proosten op de mooie momenten die we hier gaan beleven." vulde hij haar aan en stak zijn glas in de lucht.

@exid

Anoniem
Youtube ster

Taemin schreef:
Hani glimlachte toen Mia haar een snelle knuffel gaf en ze gooide haar tas op de grond. 'Ik weet het, het huis is inderdaad prachtig!' zei ze vrolijk tegen Mia en ze keek op toen de deur openging. Ze zag Hyunwoo binnen komen en ze keek hem glimlachend aan. "Hyun" riep ze vrolijk terug. Maar er volgde ook paar mensen die ze alleen van gezicht kon. "Ik ben Hani" zei ze tegen de mensen die haar niet bekend voorkwamen.. Een hele nieuwe gezicht was Sofia. Op het eerste gezicht zag ze er best aardig uit, maar het kon natuurlijk altijd veranderen. Voor de rest kende ze Finn en Damian qua gezicht, maar hopelijk kwam daar snel verandering in. Hani liep naar Hyunwoo toe die op de bank zat en ze plofte naast hem weer. Ze kende Hyunwoo al van kleins af aan, ze gingen naar de zelfde basisschool en op den duur raakte ze gewoon bevriend. "Er hier dichtbij ook een meer, misschien kunnen we daar van de week gaan zwemmen?' stelde ze voor aan iedereen. Ze keek naar Mia die met glazen champagne kwam aanzetten en ze pakte eentje aan. Vanavond zouden ze ook een feest geven, maar hier en daar moesten er nog paar dingen voor gebeuren. Ze nam een grote slok van het glas en keek verward rond toen sommige aan het proosten waren. "Wacht, welke dingen moeten we nog regelen voor het feest vanavond? Want ik neem aan dat we niet genoeg eten en drinken hier hebben voor iedereen"' gooide ze in de groep.

Duchess
Princess of Pop

Duchess schreef:
Damian keek zo veel mogelijk in stilte naar de mensen die na hem binnenkwamen. Hij antwoorde alleen als hem wat gevraagd werd en stelde zich voor aan mensen die hij niet of nauwelijks kende. Even bekroop hem een gevoel van heimwee, nu al, maar dat maakte snel plaats voor een soort ongemak. Dat was het waarschijnlijk. Het feit dat hij nu met vijf anderen samen ging wonen.
Damian glimlachte scheef naar Mia en pakte een glas champagne van haar aan. Hij fronste licht toen Hani over het feest begon. Waarachijnlijk had hij ervan geweten, maar was het hem ontschoten. Hoe dan ook, hij was er niet op voorbereid en of hij er echt zin in had was ook maar de vraag. In plaats van te antwoorden nam Damian een slok van zijn champagne en keek hij de groep rond.

Account verwijderd

schreef:
Hyunwoo nam het glas glimlachend aan en nam een klein slokje. "Dat wordt dus een boodschappenlijstje maken.." zegt hij en hij zet het glas op de salontafel. Hij dacht na over wat er voor een goed feest nodig was, eten was een ding dat sowieso op zijn lijstje kwam maar hij wist niet of dat voor de rest ook gold. 'We hebben wel eten nodig, ik stem voor veel eten." Hij was nogal een vreetzak maar hij had het geluk dat hij er niet door aankwam. Hij nam nog een slok van de champagne, "En over dat zwemmen.. Het wordt wat warmer aankomende week dus dan zouden we wel kunnen gaan." Hij had toevallig het weerbericht gecheckt voordat hij wegging zodat hij niet in de regen zou gaan lopen. "Maar oke, een boodschappenlijstje dus.. Als we nou allemaal even nadenken wat we moeten halen dan kunnen we een lijstje maken en kunnen 2 mensen naar de winkel, goed idee?"

@Nathaliia

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De deur ging voor de laatste keer open en daar stond Finn. Even stokte haar adem in haar keel. Zij en Finn hadden een verleden samen. Ze bekeek hem kort van top tot teen. Hij was wat veranderd, goed veranderd. Hij zag er goed uit en ze gaf hem het glas champagne aan. Ook zij was al een tijd gestopt uitbundig feesten. Ze hield zeker nog wel van feestjes maar zo heftig als vroeger was allang verleden tijd. Ze wilde ook erg graag de band tussen hen herstellen aangezien hij echt veel voor had betekende en altijd voor haar klaarstond toen zij het moeilijk had. Ondanks dat ze een lange tijd geen contact had gehad zat het voor haar gevoel nog wel goed tussen hen. Toen hij haar zin afmaakte knikte ze goedkeuren en nam een slok van haar champagne en lachte zacht. 'Zwemmen kunnen we inderdaad beter bewaren voor volgende week, dan is het weer stukken beter.' Ze haalde een hand door haar haar en bleef luisteren naar Hyunwoo. 'Ik wil wel naar de supermarkt, geen probleem' Ze glimlachte en keek toen naar Finn 'Ga jij met me mee?"

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Zwemmen, als ik tijd heb ga ik graag mee." Door de week was Finn immers vaak op de universiteit. Met de auto was het niet zo ver van het huis, maar natuurlijk zou hij zijn lessen moeten bijhouden, wilde hij het jaar doorkomen. "Ik ben ook pro veel eten, is er iemand vegetariër?" Finn zelf at vrijwel alles. 'De vuilbak' noemden zijn broers hem soms omdat hij met plezier hun restjes bij op zijn bord nam. Zijn oudste broer Joachim at vegetarisch, daarom hield hij er rekening mee. Het verbaasde hem dat Mia voorstelde om samen met hem naar de winkel te gaan, al had hij het eigenlijk moeten verwachten. Om eerlijk te zijn leek het hem niet zo'n goed idee. De reden dat hij het contact met haar had verbroken, was omdat ze hem herinnerde aan een deel van zijn verleden waar hij niets trots op was, maar ooit zou hij dat onder ogen moeten komen en Finn kon sowieso nogal moeilijk nee zeggen dus stemde hij met haar in. "We kunnen even goed ook al wc papier en basis levensmiddelen meenemen, dan hoeven we niet om de haverklap terug naar de winkel. Het leek me ook geen slecht idee om allemaal geld in een potje te steken en dat te gebruiken voor boodschappen. Wanneer het op raakt steekt iedereen er opnieuw hetzelfde bedrag in. Zo hoeven we niet steeds rekeningen te gaan verdelen, maar blijft ieders bijdrage toch ongeveer gelijk."
@exid

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld