Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG| I don’t need paradise because I found

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:

I don’t need paradise because I found you. I don’t need dreams because I already have you.
Ik: Victoria Lannister

Victoria.
In gedachten luisterde ik naar de muziek die, vandaag precies een maand geleden, op de crematie van mijn vader gedraaid was. Prachtige nummers. Prachtige nummers waar ik nooit wat mee had. Nu luisterde ik ze dagelijks. Het gemis van mijn vader was ongekend. Hij was mijn maatje, mijn bescherm engel en mijn knuffelbeer. Ik leek ook enorm veel op mijn vader. Innerlijk en uiterlijk. Ik beet zacht op mijn lip om tegen de tranen te vechten die zich al ophoopte in mijn ogen. Tevergeefs. Dit was de derde keer vandaag dat ik huilde om het gemis. Het gemis dat steeds erger en erger werd naarmate er meer tijd overheen ging.
Vandaag was de dag. De dag dat we zouden gaan verhuizen. Hoe kon mijn moeder me dat aandoen. Bij haar nieuwe vriend wonen. Net een maand nadat mijn vader overleden was. Ik bedoel, ze waren nog getrouwd. Ze waren dan wel de laatste tijd ongelukkig met elkaar maar alsnog. De vader van je kind, de man waarmee je 20 jaar samen was. Een beetje respect was wel op zijn plaats maar nee. Mijn moeder weer niet. Egoïsme noemde men dat. Een woord die mijn moeder niet in haar vocabulaire had opgenomen maar wat wel dagelijks in haar leven voor kwam.
Met een zucht pakte ik de laatste doos in en bracht hem naar beneden. Alles zat al in de bus. Dit was het dan.. Ik ging weg uit het huis waar ik 19 jaar lang gewoond had. Met veel plezier en verdriet. Dag oude leven, hallo hel. Ik liep met de doos vol spullen van mijn vader naar de bijrijdersstoel en ging zitten met de doos op schoot. 'Is dat niet wat overdreven?' vroeg mijn moeder met haar zeurderige stem. 'Nee, papa's urn zit er in.' zei ik stoïcijns. M'n moeder zuchtte wat overdreven en reed weg. Op naar een nieuw leven.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:

Bradley Jonnas (wordt vaak Brad genoemd)
Foto komt later zit op mobiel.

Rustig stap ik door het dorp opweg naar huis. Ik heb geen zin op thuis te zitten, mijn vader is te veel aan het stressen. Zijn nieuwe vriendin trekt bij ons in. Ik ben er tegen. Ik wil het ook niet, ookal is mijn moeder al vijf jaar geleden overleden. Ik ben wel blij voor hem, dat hij eindelijk weer gelukkig is, want ik zie dat ze hem echt gelukkig maakt, maar ik ben bang dat ze de plaats van mijn moeder in wilt nemen, ik hoop dat het zo niet is. Ik zie mijn huis in de verte dichterbij komen. Ik zicht zachtjes en als ik er ben stap ik binnen.
'Brad eindelijk ben je er, je weet dat je me moet helpen en ga je eens klaar maken. Oh ja je stiefzus komt bij je in de kamer. Je kamer is groot genoeg, geen gemaar en maak wat ruimte in je kamer,' zegt hij als ik binnenkom. Ik kijk naar hem op. 'Mijn kamer zou log het enigste plekje zijn voor mezelf, papa,' zeg ik dan tegen hem. Maar ik zie hem me die strenge blik van hem geven. Ik kan er niets tegen inbrengen. Ik loop dan naar boven, mijn kamer in. Ik kijk verbaasd op als er al een extra bed in mijn kamer staat. Ik schud mijn hoofd en ik maak wat lades leeg van mijn kast en ik kleed me om. Ik maak mijn kamer wat properder en ik kijk rond. Mijn kamer moet ik delen met de dochter van mijn vader zijn vriendin, ik heb die nog nooit gezien en nu moet ik opeens mijn kamer delen. Ik zicht zachtjes en ik loop dan naar beneden.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Toen de auto langzaam tot stilstand kwam zuchtte ik zachtjes. Enthousiast stapte mijn moeder uit. Zelf was ik een stuk minder enthousiast. Het huis was wel een upgrade. Wij woonden in een grote stad. Hierdoor was ons huis wel een stuk minder klein. Ik was wel echt een stadsmeisje. Dit lag net op het randje tussen een dorp en een stad. Ik opende de autodeur voorzichtig en stond met de doos in mijn armen op. Mijn moeder stond ondertussen al voor de deur met een man in een omhelzing. De man was van middelbare leeftijd, een jaartje of 50. Hij had grijs haar en een geruit overhemd aan. Zo'n ander type dan mijn vader. Dat was een echte levensgenieter. Dit zag er meer uit als een nerd. Ik zuchtte zachtjes en liep naar de deur. 'Ha, Victoria!' hoorde ik de man zeggen terwijl hij zijn armen al opende om me in een omhelzing te trekken.
Ik hield de doos stevig vast. 'Hallo. En u bent?' Ik wist zijn naam natuurlijk wel. 'James.' zei hij met een glimlach. Ik knikte. 'Bradley is ook al thuis! Hij komt echt net uit zijn werk dus hij is nog niet helemaal opgefrist.' Ik liep voorzichtig achter de man aan naar binnen. Ohja, een stiefbroer.. Ik zette de doos op een tafel. Het huis zag er daadwerkelijk niet uit. Echt een mannen huishouden. Ik keek rond en zag een jongen staan. Hij was van mijn leeftijd. Nu wist ik alleen niet of dit een voordeel of een nadeel was.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Ik hoor de bel en ik blijf gewoon zitten. Even later zet ik me recht en ik loop naar de keuken waar ik al glazen klaar zet. Dit is het dan, een nieuw tijdperk, niet alleen meer ik en mijn vader, maar ik mijn vader, zijn vriendin en stiefzus, ik weet niet wat ik er moet van verwachten. Ik neem al water en cola, ik loop naar de woonkamer. Ik zie een meisje daar staan. Ze is knap en mijn leeftijd. Ik lik even aan mijn lippen en ik kijk dan naar mijn vader. Ik zie zijn vriendin binnenkomen. 'Bradley, hoe was je werk?', vraagt ze aan me. Ik kijk haar aan en ik glimlach zwak. 'Goed, fijn dat je het vraagt, Denise,' zeg ik dan tegen haar en ik glimlach zwakjes. Ik knuffel haar niet, ik heb liever afstand. Ik loop naar het meisje toe. 'Bradley,' zeg ik dan tegen haar en ik glimlach zwakjes naar haar. 'Jij bent?', vraag ik dan aan haar doelend op haar naam. Ik kijk haar dan aan. Ik kijk naar het meisje, zou ze het weten dat ze een kamer met me zou moeten delen? 'We kunnen je spullen al in de kamer zetten?', vraag ik dan aan haar en ik glimkach zwakjes.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Een zwarte, leren bank staat tegen de lange wand aan. Daarvoor staat een koffietafel met daarop wat afstandsbedieningen. Voor de rest stond er een saaie witte eettafel, een tv en een kast. Saai. Ik keek op toen de jongen naar mij toe kwam. 'Victoria.' zei ik terwijl ik daarna weer meteen om me heen keek. Hoe ging ik hier overleven? Dat leek nu onmogelijk te zijn. Oke misschien was dat een beetje overdreven maar het was niet leuk, zeker niet. 'Ja, ik ben wel benieuwd naar mijn kamer. Wanneer mag ik het schilderen?' zei ik terwijl ik James aankeek. 'Dat zouden jullie moeten overleggen, Victoria. Het is jullie kamer.' De hoop zakte mij in mn schoenen. Moest ik dan ook nog een kamer delen? Boos keek ik mijn moeder aan. 'Mam! Je weet hoe ik hier over denk en dan moet ik ook nog mijn kamer delen. You've got to be kidding me!' Ik pakte mijn doos. 'Laten we maar naar boven gaan voordat ik heel boos wordt.'

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Ik knik dan als haar naam zegt. Victoria, het is echt een mooie naam. Ik zie haar dan om haar heen kijken. 'Sorry voor de rommel,' zeg ik dan tegen haar. Als ik hoor wat ze zegt over schilderen kijk ik haar aan. Mijn kamer schilderen, dat niet. Ze wist dus nog niet dat we een kamer gingen delen. Ik loop dan met haar naar boven en ik kijk mijn vader nog even na. 'Mijn kamer, nou ja onze nu, is gewoon proper, er staat al een bed, zonder dat ik ervan wist, en de helft van mijn kast is leeg voor je,' zeg ik dan tegen haar en ik open mijn deur dan van mijn kamer en ik kijk haar aan. Ze houdt die doos wel goed vast, wat zou er in zitten? Ik ga op mijn bed zitten dan. 'Je kan hem wel wat opfleuren als je wilt,' zeg ik dan tegen haar.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Ik zette de doos op het bed dat leeg was. Ik ging er naast zitten en keek de kamer rond. Het was zeker niet klein maar het idee van een kamer delen dat sprak mij nog steeds niet zo aan. Het was wel groter dan mijn vorige kamer was. Ik zuchtte zacht. 'Hoe ga ik hier overleven.' zei ik dramatisch terwijl ik mezelf achterover liet vallen. Ik vond het hier nu al niet leuk. Ik moest ook naar een nieuwe school. Daar baalde ik ook enorm van. Ik was ook gewoon nog lang niet in staat om te accepteren dat mijn moeder na een maand al verder was gegaan. Ik had sowieso altijd al het idee gehad dat mijn moeder niet vol voor mijn vader ging. Ik kreeg weer tranen in mijn ogen. Ik miste mijn vader.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Ik kijk haar aan en ik zie haar rondkijken. Ik kijk even naar mijn bed dan en ik zet mijn mobiel aan de lader. Ik heb een paar appjes, maar ik negeer die even omdat ik denk dat het niet echt beleefd is. Ik kijk terug naar Victoria. Als ze dat zucht kijk ik haar aan. 'Hey, ik moet ook wel overleven hoor, maar dat is vriendelijk van je,' zeg ik dan met een knipoog. Ze is een knap meisje, dat moet ik toegeven en helemaal mijn type, dit gaat dus een moeilijke opdracht worden. Ik kijk naar haar en ik zie tranen. Ik zet me dan recht en ik kijk haar aan. 'Gaat het een beetje?', vraag ik dan zachtjes aan haar en ik zet me dan naast haar neer op haar bed.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Ik humde eventjes toen hij zei dat hij ook moest overleven. 'Jij zit nog in je eigen omgeving, je eigen mensen, je eigen school.' zei ik terwijl ik mijn traan weg veegde. 'Ja, het gaat. Niet dat dat jou wat aan gaat.' zei ik zachtjes. Waarom bemoeide hij zich met mij. Dat had ik niet nodig. Hij moest me met rust laten. Ik kende hem net een paar minuten. Alsof ik dan nu al mijn levensverhaal tegen hem ga zeggen. Voordat ik het wist was hij dan mijn psycholoog. 'Heb je liever licht roze of heel donker blauwe muren?' zei ik terwijl ik de ruimte rond keek. 'Oh en natuurlijk ook een kroonluchter. Die heb ik mee genomen.'

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Ik kijk haar dan aan wanneer ze dat zegt. Ze heeft een punt, maar dan nog voor mij is het nog steeds niet makkelijk hoor. 'Ik begrijp je maar voor mij is het ook niet makkelijk,' zeg ik dan met een klein zuchtje. Ik heb gewoon bang dat haar moeder de plaats van mama wilt innemen. Ik zie dat ze haar tranen wegveegt en zegt dat het me niet aangaat. 'We delen nu een kamer en het ziet er niet naar uit dat dat gaat veranderen, dus als er iets is kom dan bij mij en ik zal je aan mijn Vrienden groep voorstellen, goed?', vraag ik dan aan haar en ik hoor haar dan het zeggen over mijn kamer schilderen. 'Nee, schilderen niet alsjeblieft, maar met die kroonluchter kan ik nog leven,' zeg ik dan en ik denk even na. 'Donkerblauw,' zeg ik dan na een tijdje, misschien is een nieuwe kleur toch wel eens leuk.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Ik hoorde hem zeggen dat het voor hem ook niet makkelijk was en zuchtte. Het zal vast wel mee vallen. 'Zijn je ouders gescheiden? Of is je moeder overleden?' Ik ging rechtop zitten. 'Nee. Ik hoef je vrienden niet echt te kennen.' Ik stond op en liep naar een kast die ik probeerde te verschuiven. Hij stond hier zo niet mooi. 'Goede keuze.' zei ik toen hij donkerblauw zei. Met man en macht duwde ik tegen de kast.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Als ze dat vraagt kijk ik haar aan. Waarom wilt ze dat weten. 'Mama overleden,' zeg ik zachtjes en ik kijk dan even weg. 'Bij jou?', vraag ik dan voorzichtig aan haar. 'In mijn vriendengroep zijn er ook meisjes en je zult ze vast leuk vinden, ik zal je wel aan hun voorstellen, zo leer je hier ook mensen kennen,' zeg ik dan tegen haar. Ik zie haar tegen mijn kast duwen en ik loop naar haar en trek haar weg van mijn kast. 'Graag eerst bespreken voor je wat doet,' zeg ik dan tegen haar. 'Wat zijn je plannen met mijn, eumh onze, kamer,' zeg ik dan tegen haar.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Toch had ik wel empathie voor deze jongen. 'Papa overleden.. Vorige maand.' Ik beet op mijn lip en vocht tegen de tranen. Mijn held.. 'Hmm we zien het wel.' Ik zuchtte toen hij zei dat ik het eerst moest bespreken. 'Wil je dat ik me hier thuis voel of niet?!' zei ik lichtelijk geïrriteerd. 'Het is nu ook mijn kamer. Deal with it!' Ik liep terug naar de kast. 'Hij moet twee meter opschuiven! Hij staat nu niet in het midden.'

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Als ze dat zegt dat haar vader vorige maand overleden is kijk ik haar aan. 'Ik weet hoe je je voelt, je raakt je beste vriend kwijt, ik raakte mijn beste vriendin kwijt,' zeg ik dan doelend op dat ze onze held en heldin waren. Ik begrijp het hoe ze zich voelt en ik wil haar echt helpen als ze met iets zit. Ik begrijp ook nu waarom ze zo is. Als ze dat zegt kijk ik haar aan. 'Good, ik help je met de kast, maar we zullen anders eens kijken wat we met onze kamer gaan doen,' zeg ik dan en ik loop ook naar de kast en ik duw hem twee meter de andere kant op samen met haar.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Victoria.
Met een zucht liet ik me tegen de kast aan naar beneden glijden. 'Ik ben er zo niet blij mee dat ik hier ga wonen.' Ik keek naar hem. 'En een kamer moet delen met jóu.' Ik rolde met mijn ogen. Hij moest me gewoon mijn gang laten gaan. Al leek hij me best wel aardig maar ik mocht niet toegeven.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Bradley

Ik kijk haar aan als ze dat zegt en dan denk ik even na. 'We kunnen er niets aan veranderen, dus we zullen er misschien best het beste van maken. En je mag alles met de kamer doen op voorwaarde dat je me eerst inlicht,' zeg ik dan tegen haaf. Ja, ik wil niet opeens in een roze kamer ofzo binnenkomen. 'Ik laat je ook wel de streek zien,' zeg ik dan tegen haar.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld