Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
Monster Academy - Schrijftopic
Anoniem
Youtube ster



Overleg topic:
virtualpopstar.com/social/forum?category=5&topic=717235&p=0

Schrijfvolgorde:
Exid - Yujin Park / Weerwolf
Ceres - Shiori Seymour / Weerwolf
Obvixusthoughts -  Mia Thompson / Normaal
Amichan -  Hansung Kim / Normaal.
Dauntless -  Dantalion (Dante) Murillo / Panter

We schrijven met een 12 uur regel en een volgorde oftewel:
Als je na 12 uur nog steeds niet hebt gereageerd. dan is ze volgende aan de beurt. Hierbij krijg je ook gelijk een waarschuwing, na 3 waarschuwingen knikker ik je uit de RPG.


@amichan  @Ceres  @obvixusthoughts  @Dauntless  @PoeticAcid 
Anoniem
Youtube ster




Yujin Park

Daar stond Yujin dan met haar vader aan haar zijde. Het was het begin van een nieuwe avontuur in haar leven en het was spannender dan ze dacht. Haar vader had haar nog in de auto wat meer over de school verteld en over zijn verleden met de school zelf. Hij had zijn jeugd ook op Stromen Academy gezeten en hij had er met veel plezier gezeten. Ze hoorde ook in zijn verhalen dat er veel spannende dingen gebeurde en daar werd ze gelijk enthousiast over. Ze keek op toen ze een aai over haar hoofd keek en glimlachte naar haar vader. "Het is zo ver Yujin, je moet je melden bij de receptie balie bij de ingang. Ik zou graag met je mee naar binnengaan, maar ik moet nog paar dingen samen met paar mensen van mijn pack regelen', zei haar vader tegen haar. "Is goed pap! Maak je geen zorgen, ik bel je zodra ik in mijn dorm zit', zei ze met een glimlach. Yujin keek naar haar vader die haar nog een aai over haar hoofd gaf, zich omdraaide en vervolgens naar zijn auto liep. Een zucht rolde over haar lippen heen en ze keek naar de ingang van de school. Ze pakte haar koffer beet en baande zich een weg door de nu nog rustige schoolplein. De school lag in een mooie bosomgeving en als je de weg niet wist was het sowieso een ramp om het te vinden. 

Yujin opende de deur van de hoofdingang en ze keek de gang rond. Het zag er op zich vrolijk uit, er was een gele muur met wat schilderen en aan de andere kant stond een rij met kluisjes. De zenuwen begonnen nu op te komen en ze slikte even. Het liefst had ze haar vader aan haar zijde omdat zie altijd aan haar zij te vinden was. Hij was er altijd als ze nieuwe dingen moest doen en als ze een nieuwe situatie instapte. Maar ze wist dat er problemen waren met zijn pack en dat was toch iets belangrijker. Ze was al blij dat hij haar kon brengen, want haar moeder had haar ogen van Yujin gekeerd toen ze te horen kreeg dat ze naar Stormen Academy ging. Haar moeder was er niet mee eens, maar dit was de beste optie. Yujin liep verder de hal in en zag verder in de hal een balie staan. Een glimlach kwam op haar gezicht, ze liep naar de balie toe en trok met een snelheid haar koffer achteraan. "Goedemorgen, ik ben Yujin Park, ik moest mij hier melden voor mijn rooster en mijn dorm sleutel", zei ze vriendelijk tegen de vrouw die achter de balie zat. De vrouw knikte en graaide in een la. De oren van Yujin kregen lichte tintelingen en ze hoorde een geld munt glijden in de la. Ongeduldig tikte ze met haar nagels op de balie en volgde ze met haar ogen de beweging van de vrouw. "Hier is je rooster en je dorm sleutel, als je de rechter deur aan de einde van de gang neemt kom je bij de kamers terecht. Je moet je sleutel laten zien aan de bewaker achter het raam zodat je naar binnen kunt", kwam er eentonig uit de mond van de balie mevrouw. "Dankje'', sprak Yujin uit.

@Ceres   
Anoniem
Youtube ster






Eindelijk was het zover. Haar eerste schooldag is aangebroken. Shiori stond voor de school en staarde naar de deur, met een witte koffer in haar linker hand. Ze zuchtte diep terwijl zij de haren voor haar ogen wegstreek. Ze was best zenuwachtig. Ze keek nog even naar haar uitgeprinte vel papier, waar op stond waar ze moest zijn voor haar kamersleutel en rooster. Aarzelend stak zij haar hand uit om de deur open te doen, en toen het haar gelukt is om de deur te openen zag ze niets anders dan een hoofdingang vol leerlingen en haastige leraren. Haar hand klampte zich vast aan haar zilveren ketting en met haar hoofd gebogen liep zij zo snel mogelijk naar de balie. Haar gezicht probeerde zij te bedekken door weg te kijken en haar haren achter haar oor vandaan te halen. Met haar irissen observeerde ze haar omgeving; een mix van normale, menselijke studenten en, net zoals haar, 'monsters'. Zuchtend, omdat zij weer doorhad dat zij niet normaal was, liep ze steeds sneller richting de balie.

Toen zij voor de balie stond kwam zij een ander meisje tegen. Zij keek gauw weg en klampte zich vast aan haar schoudertas. Haar ogen waren gericht op de balie, niet op de mevrouw toen zij haar lippen openden om het verzoek te doen aan de mevrouw achter de balie. ''U-Uhm.. W-Weet u toevallig waar ik d-de.. kamersleutel en het r-rooster kan vinden..?'' Vroeg zij angstig. ''Naam?'' Vroeg de vrouw achter de balie. Haar stem klonk monotoon en ietsjes verhoven. ''Oh natuurlijk! I-Ik ben Shiori.. Seymour! Shiori Seymour..''. De vrouw graaide weer in een la en gaf Shiori een open envelop met het rooster en de kamersleutel.

Op de kamersleutel stond het kamernummer gegraveerd. ''Kijk eens. Het meisje van daarnet is jouw kamergenoot. Ik heb tegen haar gezegd dat je aan het einde van de gang bij de kamers terecht komt. Je moet wel je sleutel laten zien aan de bewaker achter het raam zodat je toegang krijgt tot jullie kamer.'' Legde de vrouw uit, en Shiori knikte begripvol. ''Dankuwel..'' Zei Shiori verlegen, en nam de envelop mee. Zoals geïnstrueerd liep Shiori richting het einde van de gang en ze zag, zoals beschreven, een hele hoop kamers staan. Ze haalde de sleutel uit haar envelop om het kamernummer te bekijken. ''Nummer 309.'' Mompelde Shiori in zichzelf. Zij rook aan haar sleutel en begon rond te kijken. Één van de deuren had dezelfde geur als haar kamer. Ze keek rond om te checken of niemand haar kon zien, en ze begon heel diep in te ademen. Ze liep zo snel mogelijk in de richting van de geur en zo heeft zij haar kamer gevonden. ''Veel makkelijker dan eindeloos zoeken.'' Dacht ze in zichzelf, en glimlachte trots.

Zoals de vrouw achter de balie had verteld liet zij haar sleutel zien aan de bewaker. De bewaker keek haar raar aan en draaide met zijn vinger terwijl hij met zijn mond dit woord bewoog: ''Omdraaien.''. Shiori wist niet goed wat hij bedoelde, maar kon raden dat het iets met haar sleutel te maken had. Zij keek naar de sleutel in haar linkerhand en zag dat zij de achterkant zonder kamernummer voor de bewaker hield. Beschaamd draaide zij de sleutel gauw om, en de bewaker knikte. Hij opende de deur, en Shiori liep naar binnen om een nieuw leven te starten.





@obvixusthoughts 
Anoniem
Landelijke ster



Gapend stond Mia op na alweer een erg korte nachtrust. De laatste paar dagen sliep ze erg onrustig en vooral erg weinig. Dit zorgde er dus voor dat zij nu uitgeput was en liever in bed wilde blijven liggen dan naar school gaan. Ze had echter geen andere keus en stond snel op. Kort rilde ze aangezien ze uit haar heerlijke warm bed stapte, in haar koude kamer. Ze liep snel naar de badkamer en kleedde zich uit waarna ze snel onder de douche stapte. Het was nu donderdag, ze kon niet wachten tot het vrijdagavond was aangezien ze dan weekend zou hebben en dit had ze zeker nodig. Zaterdag was er echter een feest op school waar zij ook graag bij wilde zijn. Het enige wat ze nog miste was een date, maar die zou ze hopelijk nog wel vinden. 
Eenmaal uit de douche droogde zij zich af en liep terug naar haar kamer waar ze zich begon aan te kleden. Een simpele zwarte broek met een shirtje en een leren jasje was de outfit van vandaag. Ze deed nog wat make up op en een lekker luchtje waarna ze naar beneden liep en glimlachte toen ze haar moeder zag. Haar vader ging altijd erg vroeg naar zijn werk, ze zag hem meestal pas bij het avondeten. Ze kuste haar moeders wang en pakte haar lunch waarna ze deze in haar tas stopte en op een barkruk ging zitten voor haar ontbijt. Haar moeder maakte elk ochtend ontbijt voor haar, net zoals haar lunch voor school. Ze had het zeker getroffen met haar moeder. 'Goedemorgen trouwens mam, en bedankt!' Ze pakte haar vork en begon snel haar omelet met toast te eten aangezien ze al wat aan de late kant was. 
Toen haar laatste hap ook richting haar maag verdween stond ze op om snel haar sneakers en jas aan te doen. Ze pakte haar autosleutels en haar tas waarna ze haar moeder nogmaals een knuffel gaf en snel richting haar auto liep. Ze had nog zo'n 10 minuten om op tijd te komen dus snel haastte ze zich in de auto en deed haar gordel om waarna ze haar auto startte en zo snel ze kon richting school reed.

@amichan 
Anoniem
Internationale ster




Hansung Kim


Hansung gaat voor de spiegel staan en haalt zijn hand door zijn haren. Een zucht verlaat zijn lippen en hij schudt zijn hoofd. Zelf weet Hansung niet precies wat hij van zijn net geverfde haren moet vinden. Rood vindt hij een mooie kleur, niet alleen kleurwijze, maar ook de betekenis van de kleur. Het is gewoon iets anders voor hem, anders dan zijn gewoonlijke bruine haren. Als het aan Hansung lag zou hij gisteren niet voor rood hebben gekozen, maar zijn moeder had hem ingesproken dat hij het gewoon moest doen. Nou, ja. Dan heeft Hansung dus geen andere keus dan het ook werkelijk te doen. Alhoewel de vader van Hansung het liefst zijn zoon met bruine haren ziet, was ook hij tegen zijn zoon aan het zeggen dat die rood haar moest nemen. De woorden van zijn vader gaan door Hansungs hoofd. 'Rood staat dan wel voor vuur en bloed, oorlog en gevaar, maar je moet niet vergeten dat rood ook staat voor sterkte, kracht, passie en liefde.' Hansung draait de kraan open en vangt het water dat naar beneden stroomt op met zijn handen die hij in een kommetje heeft gemaakt. Het water splasht tegen zijn gezicht aan en druppels vallen omlaag via zijn nek, zijn shirt in. Snel pakt Hansung een handdoek en droogt hij zijn geaicht af. Een glimlach verschijnt op Hansungs gezicht. 

Nadat hij uit zijn kast nog een zwart shirt en een wit jacket haalt, kleedt hij zich aan. Buiten is het weer oké, dus een jas heeft hij niet nodig. Snel loopt hij nog naar zijn kamer, als hij hoort dat zijn vader hem voor de tweede keer roept. Hij pakt zijn rugzak van de grond, die is raar licht, en van zijn tafel pakt hij een hoofband. Zachtjes loopt hij van de trap naar beneden. 'Goedemorgen,' zegt Hansung terwijl de glimlach niet van zijn gezicht verdwijnt. Hij loopt naar zijn moeder en geeft haar een kus op haar wang. 'Is dat voor mij?' Hansung wijst naar een bord dat op het aanrecht staat, op het bord liggen twee croissant, waarvan een met hamkaas en de ander met chocolade. Nog niet eens na een paar seconden nadat hij een knik krijgt van zijn moeder, pakt Hansung een van de croissants en begint te eten. Hansung gaat op een van de stoelen zitten en doet zijn schoenen aan met zijn vrije hand. 'Ik ga!' hij werpt een snelle blik naar zijn vader die in de woonkamer zit en hij beantwoord zijn zwaaiende vader met een zwaai terug. Hij heeft nog meer dan een kwartier om naar school te gaan, maar Hansung is iemand die er niet van houdt om maar net op tijd te komen. 

Hansung pakt de overgebleven croissant in zijn hand en neemt een hap. 'Ah.. Mam, je hoeft me niet te brengen,' hij pakt de sleutels van tafels en loopt naar buiten, waar zijn fiets staat. 'Zie je later,' Hansung kijkt een keer terug naar zijn moeder en stapt dan op zijn fiets. Hij woont werkelijk maar acht minuten van de school af, tenminste als je als een slome schilpad fietst.

@Dauntless 
Dauntless
Wereldberoemd



Het was zijn moeder die erop stond dat Dante een goede opleiding aan Stormen zou volgen. Zelf zag haar zoon er niet bepaald het nut van in. Hij wist al perfect wat zijn toekomst zou zijn. Hij werkte in het Fabulon en zou dat later van zijn moeder overnemen. Waarom tijd op school verspillen, als hij alle dingen die hij nodig had in het leven daar kon leren. Hij was uiteindelijk toch gegaan, uit respect voor zijn moeder en wetende dat ze nooit iets zou beslissen zonder hier goed over na te denken. Om eerlijk te zijn genoot hij van zijn tijd aan Stormen. Zijn schoolwerk stond op een laag pitje, maar het sociale leven er rond was wat hem zo amuseerde. Hij was aanwezig op elk feestje, vooral die waar hij niet voor was uitgenodigd. Toch had Dante iets groters in gedachten dan zoals elke leerling braafjes op de welkomstdag aankomen. De eerste dag stelde niet veel voor. Het was telkens weer hetzelfde liedje. Hij was vroeg opgestaan had een praatje gemaakt met de werknemers die de zaal en het podium aan het poetsen waren. Gisteren was zoals altijd geweldig geweest. Vooral over zijn eigen prestaties was Dante zeer tevreden. Zo zonder hem zou de show toch een stuk minder spectaculair worden. Gelukkig dat hij in de vakanties terugkeerde en wie weet zou hij zo nu en dan van het domein van Stormen weten te ontsnappen. Zijn moeder lag in bed, een afscheid kwam er niet aan te pas. Ze had gisteren laat gewerkt en er zou haar weer een drukke nacht te wachten staan. Dante bestelde een taxi en liet zichzelf niet naar de school, maar naar het centrum van de stad brengen. Daar zou hij rustig ontbijten, zijn tijd met wat vrienden doorbrengen en misschien de volgende dag besluiten naar Stormen te gaan. Er zouden nieuwe speciale leerlingen zijn en hij kon niet wachten hen aan een grondige keuring te onderwerpen. Daarbij er moest iemand hen de schoolhiërarchie duidelijk maken en hij vond zichzelf daar de aangewezen persoon voor.

__________________________________________
(Ik vertrek overmorgen voor een week naar Moskou dus zal dan moeilijk kunnen posten, daarom schrijf ik nu dit en dan kan ik daarna zo snel mogelijk met Dante inspringen.)

@PoeticAcid 
Vulpes
Internationale ster



Een nieuw schooljaar was aangebroken voor zowel Key als zijn broertje Jax, en ondanks dat hij de spanning er niet van in zag zat zijn broertje bijna te bibberen in de bijrijders stoel. "Ontspan Jax, je kent Stormen nu toch wel?" Hij grijnsde en met deze woorden gaf hij een klap tegen het achterhoofd van de jongere vent, vol broederlijke liefde natuurlijk. Ver van school woonde ze niet dus het duurde enkele seconden voordat Key zijn auto in de welbekende parkeerplaatsen had gezet, hij stapte uit en gooide zijn tas op zijn rug, met een diepe teug van de frisse lucht sloot hij de auto af en maakte hij zijn weg naar het grootse gebouw. Eenmaal daar aangekomen scheidde de wegen voor de twee broertjes en gaf hij Jax een stevige knuffel, met een zwaai liep hij naar zijn oude vertrouwde dorm, dezelfde als vorig jaar, gedeeld met Dante. Hij zwaaide kort naar de concierge, die overigens niet zo enthousiast terug zwaaide en vervolgde zijn weg naar de kamers. Hij graaide zijn sleutel uit zijn zak en liet die snel aan de bewaker zien waarna hij de deur open gooide, niet eens wachtend op een goedkeuring. Eenmaal binnen was zoals verwacht het andere bed nog schoon en onaangeraakt, Key dacht er niet teveel over na en dumpte zijn tas. Het rooster had hij al ergens eerder opgehaald en die haalde hij nu opgefrommeld uit zijn tas, snel wierp hij er een blik op en legde hij het op het nachtkastje neer, dat zou hij morgen pas nodig hebben. Hij maakte zich snel weer weg uit de dorm en begon met het verkennen van de gangen, om te zien wie er nieuw waren en vooral om de oudere leerlingen te begroeten, iedereen kende hem op school nou eenmaal, met de krachten van een leeuw had hij bijna geen andere keus dan the leader of the pack te spelen.

@exid   

-----------
HET SPIJT ME DAT IK ZO LAAT REAGEER OMG, heb het ontzettend druk gehad en geen tijd gehad om te mailen of iets dergelijks, allemaal onverwachts.
Anoniem
Youtube ster



Hopelijk kreeg ze een leuke kamergenoot en konden ze een leuke tijd tegemoet gaan. Het engste vond Yujin om nieuwe vrienden te leren maken, het was nooit haar sterkste punt geweest en ze hoopte dat daar snel een verandering in zou komen. Ze liep richting de deur toe die naar de dorms wezen en ze bleef staan. Ze ving een gesprek op en ze concentreerde zich op de stemmen. Het waren de stemmen van de vrouw achter de balie en een ander meisje. Toen er viel dat zij en het meisje kamergenoten waren, draaide Yujin zich om. Ze was benieuwd hoe haar kamergenoot er uit zou zien en ze bekeek het meisje die wat verderop stond. Op het eerste oog zag ze er aardig uit, ze merkte ook dat het iemand met een gave was. Maar ze was benieuwd wat voor gave.. 

Ze had doordat ze redelijk lang naar het meisje staarde en ze voelde haar wangen lichtelijk rood worden. Het kwam wel vaker voor dat ze lang naar mensen staarde en dat kon voor rare blikken van mensen opleveren. Snel draaide ze zich om en liep ze met een snellere tempo naar de deur toe. Ze opende de deur en zag een hal met alleen maar deuren en twee trappen. Een zucht rolde over haar lippen heen en ze keek naar de bewaker achter het raam. "Oh ja, ik moet de sleutel laten zien", mompelde ze tegen zichzelf. Yujin legde haar rooster op haar koffer neer en liet de sleutel zien. De bewaker knikte en wees welke kant ze op moest. "Dankje", zei ze en stopte haar sleutel in haar zak. Ze kreeg al te horen van haar vader dat het een doolhof was en je snel verdwaald kon raken. 

En natuurlijk had haar vader weer gelijk. Het was een ramp om de kamer te vinden en helaas vond ze niemand die haar de weg kon wijzen. Het leek wel of het uitgestorven was.. Op dit moment stond ze voor haar kamer en keek ze op toen ze een geluid in de gang hoorde. Paar deuren verderop deed iemand de sleutel in het slot en ze zuchtte. Ze stak de sleutel in het slot en opende de deur. In de kamer stond een meisje en met een glimlach liep Yujin naar binnen. Ze deed de deur achter zich dicht en zette haar koffer tegen de muur aan. "Hey, ik ben Yujin, je kamergenoot!", sprak ze enthousiast uit. 

@Ceres 
 
Anoniem
Youtube ster







Shiori trok haar schoenen uit en en liep met haar koffer verder de kamer in. Ze legde de koffer met gemak op haar bed en begon haar koffer uit te pakken. In haar koffer lagen dubbelgevouwen kledij, onder andere feestkleding, pyjama's, galajurken, gymkleding en haar dagelijkse kleding. Ook lag er een etui met daarin haar makeup, een spiegeltje en niet al te dure juwelen. Ze keek rond om te zien of er een kast stond, en met succes. Ze koos één van de twee kasten en legde daar al haar spullen in. Toen zij klaar was plofte ze neer op bed en ging een weerwolvenboek lezen. Een aantal minuten later hoorde zij de deurslot opengaan, en Shiori werd meteen alert.

Ze staarde aanvallend naar de deur dat langzaam openging. Ze begon bijna te grommen tot ze op het nippertje hetzelfde meisje zag van daarnet. Snel verstopte Shiori zich achter het boek ter verlegenheid en schaamte. Het meisje had mooi lang, donkerbruin haar en zag er vriendelijk en rustig uit. Het meisje begon zich voor te stellen, en Shiori antwoordde daarop ''Shiori..'' in een zachte toon. Een aantal seconden later realiseerde ze zich dat zij een weerwolvenboek voor haar gezicht had, en stopte het snel weg. Ze pakte haar rooster als vervanger voor het boek, en begon te blozen uit schaamte. ''I-Ik..eh.. heb dit bed gekozen.. t-tenzij jij liever dit bed wilt..'' Stelde Shiori voor. Stiekem kon zij niet wachten om nieuwe mensen te ontmoeten. Wie weet wordt dit een moment wat Shiori nooit zou vergeten, en misschien ook voor Yujin.




@obvixusthoughts 
Anoniem
Landelijke ster



Eenmaal op school parkeerde zij in een zijstraat van de school. Hier was namelijk altijd plek en ze wist dat hier de minste kans was om een beschadiging aan je auto op te lopen. Ze stapte uit de auto en pakte haar tas en haar laptop waarna ze de autodeur sloot. Ze liep door de kou naar school, het was zo'n 3 minuten lopen maar haar lichaam was al bevroren van top tot teen. Zo snel haar kleine beentjes konden lopen, liep zij richting de grote schoolpoort die al wagenwijd openstond om alle leerlingen te ontvangen. Ze liep naar binnen en het merkte haar op dat het nog niet erg druk was op het plein, dit kon komen omdat iedereen het koud had en al binnen was of omdat meerdere klassen vrij waren het eerste uur. Ze had bijna nooit uitval het eerste uur en ze zou dit maar al te graag een keer willen, lekker uitslapen. 
Aangekomen bij haar kluisje pakt zij snel haar Engels boeken aangezien dit haar eerste les was van vandaag. Ze keek wat rond naar andere leerlingen die naar huis lessen snelde of nog druk in gesprek waren. Ze liep langzaam aan richting de trap richting de tweede etage waarna ze op haar gemakje naar lokaal 206 liep, het vaste Engels lokaal. Ze liep het lokaal in en zocht haar vaste plekje op achterin bij de verwarming waarna ze ging zitten en haar boeken open sloeg op de bladzijde waar ze afgelopen les waren gebleven

@amichan 
Anoniem
Internationale ster



Zodra Hansung van zijn fiets afstapt, zet hij hem ook meteen op slot. Zijn tas springt op en neer op zijn schouders terwijk hij naar de deuren van de school loopt. 'Weer een nieuwe dag,' mompelt Hansung terwijk hij lichtjes zijn hoofd schudt. Niet dat hij school zo erg vindt, maar het liefst zou hij nu ergens anders willen zijn, niet op school tenminste.

Zonder zijn jacket uit te doen loopt Hansung het gebouw in, niet sloom, maar ook niet snel. Eerlijk gezegd heeft hij vandaag wel zin in school, niet alleen omdat hij niet thuis hoeft te zitten, maar er komen nieuwe leerlingen op school. Alhoewel hij als normale leerling niet vaak samen met speciale leerlingen in de les zit is het toch genoeg om kennis met ze te maken. 'Engels... welk lokaal was dat ookal weer?' Hansung fluistert naar zichzelf. Hij blijft bij de trappen staan en denkt na. Meteen loopt hij de trap op, hij zag Mia al lopen naar her lokaal en een glimlach verscheen op zijn gezicht. Het was niet dat Hansung gevoelens heeft voor Mia, maar ze is gewoon een hele goede vriend voor hem, al helemaal omdat ze zowat alle lessen samen hebben. Hansung loopt het lokaal in en groet Mia, die al zit. 'Hey!' zijn tas gaat van zijn schouder en belandt naast Mia.

@Dauntless 
Anoniem
Youtube ster



Yujin keek het meisje aan die zichzelf voorstelde als Shiori. Het was voor het eerst in haar leven dat ze iemand met die naam hoorde, het was een mooie naam. "Oh maakt niks uit! Jij mag gewoon dat bed behouden", zei ze tegen Shiori. Rustig liep ze naar het vrije bed toe en ging er op zitten. Het was een vrij normale kamer voor twee personen, er stonden twee eenpersoons bedden aan elke kant van de muur en aan het voeten einde stond een bureau. Het was netjes maar ook aan de ene kant rommelig ingedeeld. Yujin keek naar het bed van Shiori en zag een boek van weerwolven liggen, gelijk keek ze Shiori aan en bestuurde haar. Zou ze ook een weerwolf zijn? Zelf wist Yujin wel dat er alleen mensen op school bleven slapen als ze een gave hadden, maar er waren honderden gaves dus het zou best grappig zijn als haar kamergenoot een weerwolf was. "Ik heb een vraag, je hoeft het alleen te beantwoorden als je het wilt", begon ze. "Ben je ook een weerwolf? Zo niet wat is dan je gave?", eindigde ze haar vraag.

Paar seconden daarna hoorde ze een klop op de deur en keek ze boos naar de deur toe. Ze voelde haar haren overeind komen en greep het dekbed onder haar beet. Meestal als haar gesprek of iets werd onderbroken kon ze redelijk geïrriteerd worden en dat was precies wat er op dit moment gebeurde. In haar achterhoofd hoorde ze haar vader zeggen. "Adem in, adem uit. Geef je niet over aan je kracht". Yujin begon diep in en uit te ademen en ze voelde haar grip om het dekbed losser worden. "Ik denk dat we naar de les moeten".

@Ceres 
Anoniem
Youtube ster





Shiori nam rustig het rooster door, tot Yujin een vraag had. Zij legde het rooster opzij en haar aandacht ging naar het meisje. Ze schrok toen Yujin om haar soort vroeg. Ze klapte dicht en kon alleen nog maar staren. Shiori had kort erna geluk, omdat er iemand aan de deur klopte. Dit was haar kans om het weerwolvenboek weg te stoppen omdat Yujin nu afgeleid leek. Het weerwolvenboek stopte zij onder het bed, en stond op. ''J-Ja! Ik denk het ook! Volgensmij zijn wij te laat!'' antwoorde Shiori op Yujin's opmerking. Shiori dacht in haarzelf; ''Dit keer gebruik ik geen neus..'', en begon te zoeken naar haar tas, die ook zonder opzet onder haar bed lag. Zij legde de tas op haar bed en stopte er een aantal leesboeken in. Zij checkte nogmaals of er een weerwolvenboek inzat, en tot haar opluchting was er geen soortgelijk boek te bekennen. Zij rende richting de deur en keek om naar Yujin en met haar hoofd maakte zij een ''Kom mee!'' gebaar. Tijdens het wachten pakte zij nog even snel het rooster om te zien waar zij naartoe moest.

@obvixusthoughts 
Anoniem
Landelijke ster



Gapend staarde ze wat voor zich uit en wachtte op de rest van de klas. Ze keek op toen Hansung naast haar neer plofte. Ze glimlachte en draait zich om in haar stoel. 'Hey' Ze glimlachte en pakte haar ben waarna ze met haar ben begon te spelen. 'Lekker geslapen? Ik wederom niet omdat mijn vader weer hard aan het snurken was.' Ze lachte zacht en zag hoe de klas zich langzaam aan vulde met meerdere leerlingen. Dit was een les waar zij de helft van de klas niet kon uitstaan en het liefst nog dit uurtje had geslapen thuis. Maar aangezien ze de laatste tijd vaker problemen had met spijbelen op school besloot ze dat het toch maar beter was geweest om deze les gewoon bij te wonen. Ze opende haar schrift en schreef alvast op bij welk hoofdstuk ze waren gebleven en welke paragraaf. Ze keek naar Hangsung. 'Zullen we in de pauze samen lunchen, zoals we altijd doen. Mama heeft sandwiches gemaakt en ik heb er ook een voor jou bij.' Ze pakte haar telefoon en antwoordde nog wat smsjes waarna ze hem weglegde toen de docent het lokaal binnen kwam en de deur achter zich sloot

@amichan 
Anoniem
Internationale ster



Hansung knikt alleen maar op de vragen van Mia, aangezien hij al weet dat de docent elk moment binnen zou komen. Maar zonder ook iets aan te trekken van de docent draait Hansung zich weer terug naar Mia. Zodra het stil is in de klas gast zijn hand door zijn haren en een glimlach verschijnt. 'Wat vind je van mijn nieuwe kleur?' fluistert hij zachtjes naar Mia, maar hard genoeg hoorbaar voor iedereen, waarna ook iedereen zijn kant op kijkt, ook de nieuwe leerlingen die vandaag zouden gekomen zijn. Alsof Hansung geschrokken is kijkt hij de klas rond. 'Sorry,' verlaat zijn lippen, zachtjes en bijna onhoorbaar. Hij begint zachtjes te lachen aangezien hij de gewilde aandacht voor de dag heeft gekregen. Snel neemt Hansung zijn boeken uit zijn tas en hij slaat ze open op een random pagina, waarna hij achteroverleunt en de klas gewoon inkijkt. Hij merkt een paar nieuwe gezichten op, die zijn aandacht ook massaal trekken.

@Dauntless @exid 
Anoniem
Youtube ster



Yujin knikte toen Shiori zei dat ze waarschijnlijk al te laat waren. Ze stond op van het bed en pakte haar rooster van haar bed af. Toen schoot de gedachten naar binnen dat ze haar tas nog niet haar klaar gemaakt. "Wacht, ik moet nog eventjes mijn tas inpakken", zei ze tegen Shiori. Snel pakte ze haar rugtas van de grond en ritste hem open, vandaag was het een rustige dag dus hoefde ze maar een paar boeken mee. De boeken die ze nodig had liet ze in haar tas en de andere gooide ze de kamer door. "Ik ben klaar", zei Yujin en ze deed haar rugtas op haar rug. Toen Shiori het kom mee gebaar met haar hoofd deed, sprintte ze naar haar toe. Ze pakte de hand van Shiori beet en begon de gang door te rennen nadat de deur open was. Voor zover ze wist moesten ze op de tweede verdieping zijn.

Na 2 minuten door de school hebben gerend waren ze eindelijk bij het lokaal aangekomen, Yujin duwde haar rug tegen de muur aan en moest eventjes op adem komen. De les was inderdaad al bezig en aan de zenuwen kwamen nu optreden. "Ik ga wel als eerst naar binnen", stelde ze voor. Ze liep naar de deur toe en nam diep adem, ze opende de deur en liep het lokaal in. Bijna iedereen keken haar aan en ze slikte. De docent legde zijn leerboek neer en keek Yujin aan. "Ah de nieuwe leerling", sprak hij uit. Ze knikte en keek het lokaal door. "Stel jezelf maar voor en neem dan plek op de lege stoel achterin het lokaal", legde hij uit. "Ik ben Yujin", vertelde ze en glimlachte klein. Toen schoot haar te binnen dat Shiori nog op de gang stond. Zonder iets te zeggen liep ze het lokaal weer uit en trok ze Shiori het lokaal in. Ze liet Shiori weer los en liep naar de lege stoel achter in het lokaal.

@Ceres 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste