Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

TVDORPG]Welcome back to Mystic Falls

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Le moi:

Abigail Olivia Victoria Stevenson ||18 years|| Picture
Stefan Salvatore

Le toi:
Girl
Damon Salvatore

De eer is aan jou om te beginnen

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

Brooklynn Rose Underwood//18//picture
Damon salvatore

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
"Wacht op mij!" Roept Brooklynn terwijl ze haar fiets van het slot haalt. Ze neemt haar fiets uit het rek en zwaait naar Abigail als teken. Ze loopt vlug met haar fiets aan de hand naar haar toe zodat ze samen konden wandelen, normaal stapten ze altijd samen, maar een tijdje geleden had Brooklynn een vriendje gekregen en stapte ze soms met hem mee. Ze vond het wel jammer, want nu had ze minder tijd samen met Abigail, ze had wel de tijd na school en tijdens school, hoewel ze dan ook wel vaak bij Lewis, haar vriendje, was. het ergste vond ze om deze momenten te missen, de momenten waar ze alleen was met Abigail en ze konden lachen om de domste dingen, natuurlijk praatten ze dan ook over alle jongens die ze knap vonden en roddelden ze nog wat over iedereen een beetje eigenlijk.

Damon
Damon draait de top van de fles waarna hij wat bourbon van een eeuwenoud jaar in een glas goot, hij zette zijn lippen aan het glas en genoot van de smaak. Hier had hij een lange tijd op gewacht, niet alleen op de bourbon, maar ook op het moment wanneer hij terug naar Mystic Falls zou gaan samen met zijn broer. Hij zette het glas, dat nu al weer bijna leeg was neer en draaide zich naar het geluid dat hij plots. Hij zag Stefan net binnenkomen, hij vond het waarschijnlijk net zo opwindend als Damon om terug te gaan. "Ook een slokje? Zei Damon met een grijns op zijn gezicht terwijl hij het glas weer in zijn handen nam en het omhoog hield voor zijn gezicht.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik haalde een hand door mijn lange blonde haren heen, terwijl ik mijn zwarte leren jasje recht trok. Wanneer het om kleding ging, was ik niet je typische meisje. Mijn voorkeur ging altijd uit naar een zwarte skinny jeans, shirtje en een zwarte leren jasje. Het enige wat misschien iets typisch was, was de ketting de om mijn nek heen hing. Een erfstuk van mijn moeder, zo vertelde mijn oom Joe altijd. Mijn moeder was overleden bij mijn geboorte en niet heel veel later beroofde mijn vader zichzelf van het leven. Daarom woonde ik ook bij mijn oom Joe. Mijn hand gleed even naar de ketting, voor ik ontwaakte van mijn gedachte. Ik keek over mijn schouder, wanneer ik iemand hoorde roepen. Brooklynn. Een glimlach verscheen er rond mijn lippen en geduldig wachtte ik op het moment dat Brooklynn haar had ingehaald. Ik was namelijk net onderweg naar school. Brooklynn zag ik niet zo heel veel meer. Zij had een vriend en ook ik had inmiddels een vriend, Matt. Het was fijn om een relatie te hebben, ook al miste ze de momenten met Brooklyn ook enorm.

Stefan.
Een tevreden grijns verscheen er rond mijn lippen.Mijn broer en ik hadden besloten terug te keren naar Mystic Falls. En daar stonden ze nu. In het oude vertrouwde Salvatore huis. Ik keek op naar mijn broer, die zoals gewoonlijk met een glas Bourbon in zijn hand stond. "Tegen een glas Bourbon zeg ik geen nee"antwoodrde ik, terwijl ik het glas van hem aanpakte. Ik was terug voor maar één reden. Brooklynn. Het meisje waar ik tot 13 jaar geleden voor gezorgd had. Ik had haar gedwongen alles te vergeten, zodat ze niet in gevaar zou lopen en ik was maar al te benieuwd naar hoe het met haar ging. Ik wilde haar opnieuw leren kennen. Opnieuw een deel uitmaken van haar leven.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
Brooklynn glimlacht naar Abigail, ze was blij om haar te zien, aangezien het al een tijdje geleden was dat ze nog eens samen naar school hadden gestapt. "En, hoe gaat het met Matt?" Brooklynn was altijd heel erg nieuwsgierig naar andermans liefdesleven en zeker en vast in dat van haar beste vriendin. Ze keek Abigail geduldig aan terwijl ze keek naar de armband om haar pols, ze had hem al vanaf ze klein was, maar wist nooit echt hoe ze eraan was gekomen. Toch had hij een speciale waarde voor haar, ze dacht namelijk dat hij van haar moeder was. Toen ze was gestorven, kon haar vader het niet aan en is hij gevlucht. Ze moest doen voor bijna vijf jaar naar een weeshuis, na vijf jaar was haar vader er weer terug op wonderbaarlijke wijze, sindsdien heeft ze ook die armband. Althans, dat is wat haar is verteld, zelf weet ze er niet echt veel meer van.

Damon
Stefan nam het glas uit Damon's handen en nam een slok uit het glas, voor zichzelf schonk hij in een ander glas nog wat bourbon uit. Damon hield van drank en zeker van bourbon, zo kon hij al zijn zorgen wat vergeten, al was hij na de vele drank nog steeds het belangrijkste niet vergeten, de reden waarom hij hier was. dat was Abigail, samen met zijn broer Stefan, had hij jaren geleden voor twee meisjes gezorgd. Zijn lieveling was Abigail, ze hadden een speciale band en zij was degene die er voor zorgde dat hij toen zijn bloeddorst in bedwang kon houden. Zelf kon Damon er niets aan doen, maar ze was werkelijk heel belangrijk voor hem geworden. daarom was het ook zo moeilijk om haar na al die tijd alle herinneringen aan hem en aan zijn broer te laten vergeten. Gelukkig kreeg hij nu een tweede kans, een kans om het deze keer wel goed te doen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik grinnikte op het moment dat Brooklynn me vroeg naar Matt. Automatisch sierde een grote glimlach mijn lippen. Matt en ik had nu toch al een behoorlijk tijd een relatie en ik was weg van hem. Ze brachten zo veel mogelijk tijd door. "Het gaat goed. Echt heel erg goed. Ik ben oprecht heel erg blij dat we samen zijn geëindigd"vertelde ik mijn beste vriendin. En dat was ook zo. Ik was echt heel erg blij dat ik hem gevonden had. Ik beet kort op mijn lip en keek kort om me heen voor ik mijn blik weer op Brooklynn richtte. "En hoe gaat het tussen jou en Lewis?"vroeg ik haar toen glimlachend. Abigail was altijd enorm geïnteresseerd in anderen geweest. Ook al liet ik dat niet even goed merken. Sarcasme ging me altijd heel erg af en ik had een bepaalde uitstraling. Een uitstraling die niet altijd iedereen beviel. Maar de juiste mensen hadden een plekje in haar hart. Zoals Brooklynn. Mijn hand gleed even naar mijn ketting. Zo lang ik me kon herinneren had ik hem al om. Nooit deed ik hem af. Echt nooit. Het voelde vertrouwd. Het gaf een gevoel van veiligheid.

Stefan.
Ik keek naar mijn oudere broer en kon het niet laten om kort te grijnzen, voor ik nog een slok van mijn bourbon nam. Ik had het gehoopt. Dat er één iemand er voor zorgde dat zijn broer weer leefde. Hem deed leren voelen. Dat het een jong meisje was geweest, had ik niet verwacht. Maar er was iemand die hem wist te redden van zijn eigen hel. Iets wat mij zelf nooit gelukt is. Toch was ik er enorm blij om. De veranderingen die ik dertien jaar geleden zag, waren bijzonder om te zien en ik had niet verwacht dat ik die ooit nog zou zien. Ik had hetzelfde meegemaakt met Brooklynn. Ik wist niet hoe ze het voor elkaar had gekregen, maar ze had me in haar macht. Ook al was ze niet ouder geweest dan 5. Ik had een diepe band voor haar en had mezelf beloofd haar altijd te beschermen. Die belofte had ik niet na kunnen komen, tot mijn spijt, maar wilde die nu weer voortzetten. Ik zou terug gaan naar de middelbare school. Ik kon makkelijk wegkomen met mezelf voor te doen als een 17 jarige student. Zo was het ook makkelijker om in contact te komen met de meisjes.

sorry voor de late reactie

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
Als Brooklynn hoort dat het goed gaat tussen Abigail en Matt is ze oprecht blij voor haar, ze verdiende het om gelukkig te zijn en als dat met Matt was vond Brooklynn dat oké. De glimlach die al de hele tijd op haar gezicht stond trok langzaam weg toen Abigail vroeg hoe het ging tussen haar en Lewis. "Niet zo goed... De laatste tijd houd hij afstand van me, ik heb echt geen idee waarom en als ik vraag of er iets is zegt hij dat het te gevaarlijk is als ik het zou weten." Een diepe zucht verliet Brooklynn's lippen, haar glimlach was nu helemaal verdwenen, maar ze probeerde zich nog steeds zo vrolijk mogelijk voor te doen. Ze vond het niet leuk als mensen wisten dat ze verdrietig was of elk ander gevoel, dus had ze zichzelf getraind in het nadoen van andere emoties. ze vond zelf dat ze er al behoorlijk goed was in geworden, maar toch kon Abigail nog steeds door haar schild heen kijken.

Damon
Het glas waarvan Damon aan het drinken was, was na een paar slokken alweer leeg. Hij was aan het denken of hij het bij zou vullen, maar bedacht zich dan, dat hij het maar beter niet kon doen, aangezien hij samen met Stefan vandaag zijn eerste schooldag zou hebben. Damon had het nooit leuk gevonden om naar school te gaan en om het nu nog eens opnieuw te doen, daar zag hij enkel maar tegenop. Toch was het de enige manier om terug in het leven van Abigail te komen en daarom vond hij het al de moeite waard om het te doen. Stefan zou zich gaan voordoen als een zeventienjarige, maar ik zou al achttien jaar zijn. Damon vond dan ook dat hij er op één of andere manier altijd al ouder had uitgezien als Stefan. Damon draaide de top van de fles er weer op zodat hij voor een andere keer nog een keer kon genieten van deze bourbon, normaal gezien zou hij de hele fles hebben leeggedronken, maar hij hield zich in, aangezien zijn broer erbij was en die vond al dat hij te veel dronk.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik voelde een golf van medelijden door mijn lichaam heen stromen, op het moment dat Brooklynn me vertelde dat het niet heel erg goed ging tussen haar en Lewis. Ik vond het vreemd dat hij zo afstandelijk tegen haar deed. Ze waren naar mijn mening een enorm leuk stel. "Dat had ik echt niet aan zien komen" zei ik tegen haar en slikte een keer. "Jullie twee zijn echt zo leuk samen" vertelde ik haar. "Heb je al met hem gepraat?"vroeg ik haar en beet zacht op haar lip. Ik kon aan haar zien dat het niet goed met haar ging. Dat ze er echt mee zat en dat deed mij ook veel. Brooklynn was mijn beste vriendin en ik was er altijd voor haar. Ook nu. "Als je er over wilt praten, moet je dat gewoon doen. Je kunt altijd bij me terecht en ik sta altijd voor je klaar. Dat weet je" vertelde ik haar, terwijl ik een arm om haar heen sloeg. Nu voelde ik me ook aardig rot.

Stefan.
Ik gooide het laatste kleine beetje van mijn Bourbon achterover, voor ik mijn blik weer op Damon had gevestigd. "Zullen we maar gaan? We zijn waarschijnlijk al te laat voor onze eerste les" vertelde ik mijn oudere broer. Ik had ergens ook wel weer zin om terug te gaan naar de middelbare school. Me weer te begeven tussen de verschillende mensen. Zo had ik mijn menselijkheid altijd weten te bewaren. Mijn lege Bourbon glas zette ik op het houten tafeltje neer en stak mijn handen nonchalant in mijn zakken. Ik beet op mijn lip en mijn gedachten dwaalden af naar Brooklynn. Ik was enorm benieuwd naar hoe het met haar ging. Hoe haar leven nu was en hoe het er nu met haar voor stond. Een kleine grijns verscheen er rond mijn lippen. Dat effect had dat meisje op me. Ik weet niet waarom. Het meisje maakte een beter persoon van me. Echt een beter persoon. Ik kon ook niet wachten om haar weer te zien, ook al zou ze ze me niet herkennen. Ik zou weer een deel uit gaan maken in haar leven. Ik wilde weer een deel uit gaan maken van haar leven en daar ging ik alles aan doen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
"Ik wil doodgraag met hem erover praten, maar hij is degene die niet wil en daar kan ik niets aan doen." De volgende zucht verliet de lippen van Brooklynn alweer. Ze had niet veel vertrouwen meer in haar relatie en ze was erg bang dat hij het ging uitmaken. "Dat weet ik en dat zal ik ook altijd doen." brooklynn wist dat ze altijd met Abigail kon praten, dat was dan ook één van de redenen waarom ze beste vriendinnen waren. Abigail was er altijd voor haar geweest en Brooklynn wist dat ze er ook altijd voor haar ging zijn. Ze probeerde de gedachten over Lewis van haar af te zetten en daarbij dan ook een glimlach op haar gezicht te toveren, wat naar de omstandigheden nog erg goed lukte

Damon
"ik ben helemaal klaar om te gaan." zei Damon waarna er een kleine glimlach op zijn gezicht verscheen, die ook meteen weer verdween. Hij keer er erg naar uit om Abigail weer te zien, het was dan ook al 13 jaar geleden. Dat kwam omdat hij zich aan zijn belofte had gehouden, hij had zichzelf immers beloofd om haar pas weer te zien als hij samen met Stefan terugkwam en dat was dan nu ook gebeurd. Als het niet om Abigail ging, had hij waarschijnlijk nooit zijn belofte gehouden, maar ze gaf hem nu eenmaal een goed gevoel en door haar kwam de goede Damon in hem naar boven. Hij nam de rugzak van de grond die hij van Stefan moest meenemen, nog één van de nadelen aan school. je moest overal zo'n rugzak mee naartoe nemen en wat was het nut er eigenlijk van? Damon deed de deur open en stapte dan naar buiten. De auto die er stond was prachtig, ook die had hij jammer genoeg 13 jaar moeten missen.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik streek een pluk van mijn blonde haar achter mijn oor en beet zachtjes op mijn lip. Dat mijn beste vriendin in zo'n soort situatie zat, vond ze alles behalve leuk. Het enige wat ze op dit soort momenten kon doen, is het geve van advies en er voor haar zijn. Dat deden vriendinnen gewoon. "Het is vervelend dat hij er niet over wil praten. Het is wel iets waar je mee zit en daar zou hij echt naar moeten luisteren. Denk alsjeblieft wel ook aan jezelf. Het is het uiteindelijk ook niet waard als hij elke keer niet met je wil praten" vertelde ik mijn beste vriendin. Dat was het enige advies wat ik haar nu mee kon geven. Ik vertelde Matt ook altijd alles, ook als me iets dwars zat. Ik was dan wel niet zo'n praten, maar ik kon wel altijd bij hem terecht en dat was een fijn iets om te weten. Een kleine glimlach verscheen er rond mijn lippen, toen ik Brooklynn inmiddels ook weer zag lachen en liep vervolgens samen met haar het terrein van school op. Kort keek ze om zich heen, in de hoop Matt ergens te zien. Ook hij had het eerste uur geschiedenis. Een vak dat ze zelf behoorlijk interessant vond en het enige vak waar ze eigenlijk naar uit keek.

Stefan.
Ik volgde de bewegingen die Damon maakte op het moment dat hij een rugzak van de grond af raapte. Ik schoot even in de lach, aangezien het raar was om hem met een schooltas te zien. Ik volgde uiteindelijk zijn voorbeeld en pakte de andere rugzak van de grond af. Ik liep hem uiteindelijk achterna, naar buiten toe en volgde zijn blik. "Jij rijdt" vertelde ik toen met een grijns aan hem, terwijl ik aanstalten maakte om aan de passagierskant in te stappen. Met hun snelheid, waren ze er waarschijnlijk veel eerder dan wanneer ze de auto zouden pakken, maar ze mochten niet meer aandacht trekken dan ze al deden. Ze waren de twee nieuwe broers, dat was al aandacht genoeg. Ik opende uiteindelijk het portier van de deur en stapte in. Geduldig wachtte ik op Damon, terwijl mijn gedachten opnieuw naar Brooklynn uitgingen. Het was fijn om haar na al die jaren weer terug te kunnen zien. Ik had er oprecht plezier aan gehad voor haar te zorgen. Terugdenkende aan die tijd was fijn. Ik had er veel mooie herinneringen aan over gehouden en hoopte dat ik binnenkort meer herinneringen aan dat rijtje toe kon voegen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
Wanneer ze op het schoolterrein aankwamen keek Brooklynn rond om te zien of ze iemand kende, al snel had ze iemand en zij ze gedag tegen Abigail die waarschijnlijk naar Matt zou gaan. Het zou niet al te lang meer duren vooraleer de bel zou gaan en dan moest ze naar het lokaal waar ze Engels kreeg. Ze vond Engels niet zo leuk, maar stak er ook niet al te veel moeite in aangezien ze het al behoorlijk goed kon. Brooklynn praatte nog een tijdje met de meisjes waar ze momenteel bijstond, maar ze werd het al snel beu. Meestal stond ze wel bij Lewis, maar omdat hij niet met haar wou praten, stond ze toch nog liever bij andere mensen. Ze keek vlug eens rondom haar en zag dan Lewis, die net op het schoolplein was aangekomen, naar haar toe lopen. Hij glimlachte naar haar en het leek wel alsof hij nooit rot tegen haar had gedaan. Dat haatte ze echt nog het meeste aan hem, soms kon hij zo plots gaan doen alsof er niet gebeurd was en alles gewoon oké is. Wanneer hij bij haar kwam staan liepen ze even weg van het groepje meisjes. Brooklynn wist dat hij er niet van hield als er anderen meeluisterden naar hun gesprekken en dit gelde ook voor Brooklynn. "Kunnen we misschien eventjes praten?" Vroeg Brooklynn voorzichtig aan Lewis, ze was dan ook bang dat hij misschien weer niet wou praten. Na een kleine stilte, klikte hij uiteindelijk zijn hoofd op en neer om te tonen dat hij het nu wel wou doen.

Damon
Damon's ogen bleven gericht op de auto, hij had zich er gehecht aan de auto en wou hem dolgraag meenemen, maar ook dat mocht niet. Na even te hebben blijven staan, gaat hij uiteindelijk toch naar de deur en opent ze. Damon zet zich neer in de auto en klemt zijn handen rond het stuur. Zijn ogen sluiten en hij probeert zoveel mogelijk lucht in te ademen als hij kon. Ook al had hij die niet nodig, hij vond de geur van de auto gewoon zo lekker en het deed hem natuurlijk ook denken aan vroeger. Hij startte de auto waarna ze eventjes later al op de baan aan het rijden waren, normaal gezien zou hij niet met de auto gaan. Maar ze mochten niet te veel aandacht trekken en hij hield nu eenmaal van deze auto. Hij had er echt naar uit gekeken om Abigail terug te zien en vandaag zou dat gebeuren, voor de eerste keer in zijn erg lange leven was hij nerveus om iets te doen. Hij was bang dat het niet ging lukken, dat Abigail hem niet in haar leven wou en dat Abigail niet van hem ging houden, zoals hij van haar hield.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik zag hoe Brooklynn bij wat andere meiden ging staan en zich niet heel veel later bij Lewis voegde. Ik hoopte dat de twee er uit gingen komen, maar het meeste van alles hoopte ik dat Brooklynn het wel voor zichzelf op nam. Het belangrijkste was dat zij gelukkig was. Zacht beet ik op mijn lip en werd uit mijn gedachten door een hand die er op mijn schouder werd gelegd. Ik draaide me om en keek recht in het gezicht van Matt. Mijn lippen sierden zich met een glimlach. "Well hello there gorgeous" zei ik glimlachend tegen hem, voordat ik een kus op mijn lippen gedrukt kreeg. De meeste lessen had ik samen met Matt of met Brooklynn, wat ik enorm fijn vond. Ook deze eerste les had ik samen met Matt. "Wat doe je vanmiddag?"hoorde ik Matt me vragen. Ik haalde kort mijn schouders op en lachte. "Wat had je in gedachten"vroeg ik hem. "Well, aangezien we aan het project voor geschiedenis moeten starten, dacht ik dat we vanmiddag een studiedate in konden plannen"vertelde hij me met een grijns. Ik knikte instemmend. "Klinkt goed" vertelde ik hem, terwijl ik het gesprek van de mensen om ons heen opving. Niets ging namelijk onopgemerkt in Mystic Falls. Dus ook niet het feit dat er twee nieuwe studenten naar deze middelbare school zouden komen. Het was blijkbaar het gesprek van de stad. Aangezien de twee jongens af zouden stammen van de founding families. Ik moest zeggen dat ik me daar niet zo mee bezig gehouden had. Ik zou het vanzelf wel zien, dacht ik zo. Ik richtte me uiteindelijk weer op Matt. "Ga je alvast mee naar binnen. Ik moet nog wat uit mijn kluisje halen" vroeg ik. Op het moment dat hij knikte, pakte ik zijn hand en liep samen naar binnen toe.

Stefan.
Ik keek even opzij en kon aan Damon zien dat ook hij in gedachten verzonken was. En ik wist maar al te goed aan wat hij dacht. Aan wie kon ik beter zeggen. Ik vond het nog steeds apart om te zien wat een impact dat meisje op hem had gehad. Sinds ons bestaan als vampier was er geen enkel persoon die dat voor elkaar heeft gekregen. Het was mooi om te zien en ik hoopte voor hem dat het ging lukken. Net zoals ik hoopte dat het ging lukken bij Brooklynn. Het verlangen naar haar gezelschap was groot. Ik was zo benieuwd. Benieuwd naar hoe ze was opgegroeid. Benieuwd naar wat haar nu bezig hield en wat voor haar belangrijk was geworden. Hopend dat ik daar ooit weer een deel van uit zou maken. Hoe ik dit aan ging pakken wist ik nog niet zo goed. Ik zou waarschijnlijk gewoon mijn intuïtie moeten volgen. Een zachte zucht rolde er over mijn lippen heen en wendde mijn blik weer voor me. Zolang ik het maar niet bij haar verpestte. Dat zou ik mezelf namelijk nooit kunnen vergeven. Ik sloot even mijn ogen, voor ik me weer focuste op de weg voor me. Ik zag dat ze bijna bij school aan zouden komen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
"Dus... Over wat wil je graag praten?" Vroeg Lewis een beetje twijfelend aan Brooklynn. "Misschien over je gedrag?" Antwoordde Brooklyyn een beetje geïrriteerd tegen hem. Het was eventjes stil, maar dan beantwoordde hij toch haar vraag. "Het zit zo." Begon hij. "Een tijdje geleden heb ik iets ergs gedaan, het was niet mijn bedoeling, maar het..." Lewis kon zijn zin nog niet eens afmaken of Brooklynn onderbrak hem al. "Ben je vreemdgegaan?" Riep Brooklynn net niet luid genoeg, zodat anderen het niet konden horen. "Wat? Nee, natuurlijk niet!" Zei Lewis een beetje verbaasd tegen haar. "Laat me gewoon uitpraten." Zei hij "Ik heb iets vreselijks gedaan, maar ik kan je niet vertellen wat, want anders ben je betrokken en dat wil ik niet. Daardoor is er iets met me gebeurd en eerst vond ik het zelf niet normaal, maar ik heb het geaccepteerd. En zelfs als ik je zou vertellen wat het is, zou je me niet eens geloven. Ik weet ook dat ik je veel te weinig info geef, maar je moet me gewoon vertrouwen, dat heb je altijd al gedaan en ik hoop dat je dat nu ook weer doet." brooklynn wou beginnen met protesteren, dat ze wou weten wat het was, maar op dat moment ging de bel en had ze de kans er niet meer voor. Ze zei gedag tegen Lewis, drukte een vluchtige kus op zijn lippen en wou naar haar klaslokaal gaan. Maar terwijl ze naar binnenliep werd ze even opgehouden door de menigte die naar twee mensen zaten te kijken. Waarschijnlijk waren dat de twee nieuwe jongens, dacht ze in zichzelf. ze liep vlug voorbij de menigte en keek niet eens naar de jongens, ze had immers de tijd er niet voor, want ze wou niet te laat komen. Ze had al genoeg nota's voor Engels gekregen omdat ze te laat was, dat ging ze niet nog eens laten gebeuren.

Damon
Na een kleine tien minuten te hebben gereden met de auto, kwamen ze uiteindelijk aan bij de school. Damon parkeerde de auto ergens op de parking en bleef nog enkele seconden zitten op de stoel. Wanneer hij uit zou stappen, zou het echt zijn, dan zou hij Abigail terug zien. Hij deed de deur open en stapte uit de auto, heel wat hoofden draaiden hun kant op en blijkbaar was het algemeen nieuws dat er twee nieuwe jongens naar school kwamen. Dat was natuurlijk ook niet echt verrassend, het stadje was zo klein dat elk soort nieuws wel algemeen nieuws was, anders hadden ze niets om over te praten. Damon ging vlug eens met zijn hand door zijn haar en zette de zonnebril op zijn neus die aan zijn t)shirt hing. Het was een zonnige dag, dus voor hem leek dit doodnormaal om dit te doen. Hij sloot nam zijn schooltas uit de auto waarna hij de deur sloot, hij vond het nog steeds idioot om de rugzak aan te doen, maar hij deed het toch. Hij besloot om Abigail meteen te gaan zoeken en dan misschien onopvallend kennis met haar te maken. Zelf vond hij het een geweldig idee, al leek het er meer op dat Stefan dat niet ging doen. En dan bedacht Damon zich dat ze natuurlijk hun papieren nog in orde moesten brengen, dat was waar. Eerst zouden ze de papieren in orde brengen en dan zou hij kennis gaan maken, dacht hij dan.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Eenmaal bij mijn kluisje aan gekomen, pakte ze haar boeken voor geschiedenis. De boeken die ik voorlopig niet nodig had, liet ik vervolgens achter in mijn kluisje. Op het moment dat ze haar kluisje sloot,
hoorde ik de bel gaan. De gangen vulden zich inmiddels met leerlingen waarbij de meeste enthousiast over de twee broers die ze hadden gezien, praatten. Kort schudde ik mijn hoofd. Ik snapte gewoon niet wat er zo belangrijk was aan dit soort gebeurtenissen en hield me er daarom zo min mogelijk mee bezig te houden. De kans was groot dat ze de twee tegen het lijf zou lopen en dan kon ik zelf een oordeel vellen. Van verhalen ging ik nooit uit. Ik moest het zelf eerst ondervinden, voor ik een oordeel velde. Ik
keek even naar Matt, die mijn hand had vastgepakt en liep samen met hem naar het lokaal waar ze geschiedenis zouden krijgen. De docent was zoals gewoonlijk weer een te laat, waardoor ze voor een gesloten deur moesten wachten tot hij zou arriveren. Erg vond ik het niet. Ik haalde een hand door mijn haar heen en leunde vervolgens tegen de muur. Geduldig wachtte ik tot hun allereerste les zou beginnen.

Stefan.
Ook ik stapte uit de auto, nadat Damon deze geparkeerdhad. Een tevreden grijns kwam er rond zijn lippen te staan. Ik volgde het voorbeeld van mijn broer en begon met lopen. Ik merkte aan mezelf
dat ik toch lichtelijk nerveus aan het worden was. Het moment was immers aangebroken waar hij 13 jaar op had gewacht. En opeens was het werkelijkheid geworden. In een paar minuten zou hij Brooklynn
weer terug zien. Na al die jaren. Eindelijk weer terug bij het meisje, die zijn hart had veroverd. Hoe het allemaal zou gaan lopen, wist ik niet. Maar wat ik wel wist dat ik alles op alles ging zetten om haar weer terug te winnen. Een opgever was ik dan ook niet. Zeker niet wat Brooklynn betreft. Ze betekende teveel voor me. Kort schudde ik mijn hoofd. De blikken die op Damon en mij gericht waren, negeerde ik. Mensen staarde nu eenmaal. Daar deden we niets aan. Aan Damon kon ik zien da hij zijn eigen plan al getrokken had. En dat was prima. Het was voor de hand liggend dat ze hun eigen weg zouden gaan. Allereerst zouden ze de papieren moeten regelen en daarna zouden ze ieder op zoek gaan naar de meiden.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Brooklynn
Wanneer ze aan het klaslokaal aankwam, stand de deur al open en zaten er al een paar leerlingen in de klas. Ook de leerkracht was er al, dus het zou niet lang meer duren voor de les ging beginnen. Brooklynn zet zich ergens achteraan in de klas op een lege plek, bij Engels deed ze dat meestal, dan kon ze onopgemerkt met haar oortjes naar muziek luisteren. Een paar minuten later begint de les al en steekt ze zoals gewoonlijk haar oortjes in haar oren, vaak ziet de leerkracht dit wel, maar geeft hij er geen opmerking op. Ze sluit haar ogen en verdiept zich helemaal in de muziek. Brooklynn hield van muziek, soms vertelde het hoe je je voelde en je kon er ook dingen aan anderen mee zeggen. Na een paar liedjes opent ze haar ogen weer en schrijft wat notities over van op het bord. Meestal schrijft ze de notities over van iemand uit haar klas, maar soms doet ze het ook zelf.

Damon
Samen met Stefan loop Damon het gebouw met alle ogen nog steeds op hen gericht, na een paar gangen komen ze al aan bij het kantoor van de directeur. Nu zouden ze alle info krijgen die ze nodig hadden, hun uurrooster en de dingen die we nog moesten inhalen. Hoewel ze eigenlijk al zoveel jaar naar school waren geweest en dus al vrijel alles wisten. Na de uitleg van de directeur zouden ze naar het juiste klaslokaal gebracht worden door iemand. Wanneer Damon op zijn uurrooster kijkt, neem hij ook vlug eens een kijkje op dat van Stefan. Damon ziet meteen dat ze een totaal anders uurrooster hebben en dus niet vaak bij elkaar gingen zitten. Niet dat dat een probleem was voor hem, hij wou toch liever bij Abigail zitten dan bij zijn broer.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail.
Niet veel later kwam de docent eindelijk aanlopend, zich zoals gewoonlijk verontschuldigend over het feit dat hij weer eens een keer te laat was. Ik kon het niet laten om even te grinniken. Op het moment dat de deur geopend werd, stapte ik het lokaal binnen, gevolgd door Matt en de andere studenten. Ik liep naar mijn vaste plek, wat zich achterin het lokaal bij het raam bevond. Zo kon ik onopgemerkt mijn eigen ding doen, terwijl niemand haar lastig valt. Matt nam plaats op de plek voor me. Ik glimlachte en legde mijn boeken op het tafeltje. Ik keek even naar buiten, op het moment dat de docent begon met zijn les. Hij begon met een nieuw onderwerp vandaag. De geschiedenis van Mystic Falls. Hij begon in de jaren 1800. Mijn hoofd hield ik een klein beetje schuin. Het onderwerp vond ze ergens enorm interessant. Waarom wist ik niet precies, maar ik had het rare gevoel dat ik dit moest weten. Het gevoel stopte ze dan ook weer weg en schreef voor zichzelf belangrijke punten op.

Stefan.
Ik luisterde naar de vrouw en bekeek het rooster dat ik in mijn handen gestopt kreeg. Ik merkte dat Damon die van mij ook kort bekeek en realiseerde me dat hij enorm van die van mijn broer verschilde. Erg vond ik het niet, want op het moment lag zijn focus toch bij Brooklynn. Ik keek Damon aan en grijnsde kort naar hem. "Well, I see you at home" zei ik met een grijns tegen hem, nadat de vrouw klaar was met haar praatje. Er stonden inmiddels al twee andere leerlingen klaar om zowel Damon als mij naar het lokaal te begeleiden. Mijn eerste les was Engels. Ik liep met de jongen mee. De stilte tussen de twee was alles behalve aangenaam geweest, maar erg veel aandacht voor de jongen had ik niet. Ik hoopte dat Brooklynn ook in deze les zou zitten. Eenmaal bij het lokaal aangekomen, klopte de jongen op de deur en stapte uiteindelijk naar binnen. Ik volgde en liet mijn ogen onmiddellijk het lokaal door glijden. Tot ik het bekende gezicht zag. Brooklynn. Het meisje waarvoor ik tot haar vijfde had gezorgd. Het meisje dat ik had gekoesterd. Het meisje dat nooit mijn hart had verlaten. Ze was prachtig. Ik kon het dan ook niet laten om te glimlachen. Ik gaf het briefje dat ik af moest geven aan de docent, aan de man die voor de klas stond en moest plaats nemen op de enige vrije plaats in het lokaal. Naast Brooklynn.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld