Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

orpg / ft. ORPGaccountjex

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Ervaring met moorden had hij zeker, net zoals hij wel wat ervaring had met vampiers. Hij kende vampiers genoeg om te weten hoe ze in elkaar zaten. Even haalde hij zijn schouders op toen ze zei dat zijn roedel er vast niet blij mee zou zijn. "Dat is hun probleem, ik doe nog steeds wat ik wil," antwoorde hij erop. Hij liet zichzelf niet leiden door wat andere weerwolven die vonden dat hij al zijn tijd in de pack moest steken. Zo was hij niet. Hij was één van de weinigen eigenzinnige weerwolven. Hij was meer zijn eigen baas en dat wist zijn roedel dan ook. Altijd was hij al geweest. Hij was een stuk zelfstandiger dan de meeste weerwolven waren. Die hadden altijd de rest nodig, Matthew daarentegen niet. Hij had niemand nodig, alhoewel een pack soms best handig kon zijn. Het was zijn familie die hij anders niet had, ze bleven belangrijk voor hem.
Ze hoorde de boze reactie van het meisje. Dacht zou nou echt dat dit een plannetje van hem was? Zo was hij niet. "Dit is geen plannetje van me," zei hij, maar ze was weg voor hij zijn woorden had kunnen uitspreken. "Moest je haar nou meteen aanvallen? Idioot," zei hij, maar het laatste mompelde hij. "Hoe noemde je me? In idioot? Ik denk dat jij de idioot bent hier," siste de alfa, die ook nog eens zijn beste vriend was naar hem. Hij duwde Matthew hard tegen de boom achter hem. "Doe even normaal man. Je moet niet elke vampier aanvallen die je tegenkomt," siste Matthew. "Ik snap het al, je bent verliefd op dat onmens, he. Jongens, onze Matthew is verliefd op een vampier," zei James, de alfa, spottend. Hard duwde Matthew hem van zich af. "Ik ben niet verliefd op haar!" zei hij boos. Voordat James nog wat kon zeggen werden ze uit elkaar getrokken door Ashley, één van de vrouwelijke weerwolven uit de roedel. "Doe beiden even normaal. We zijn een pack, we horen geen ruzie te maken met elkaar, zeker jullie niet," zei ze waardoor ze beiden hun mond maar hielden, maar toch hun boze gezichtsuitdrukkingen bleven houden. Hij was niet verliefd op haar, het kon niet. Hij geloofde niet in liefde op het eerste zicht. Het bestond niet. Of wel?

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Het waren alweer een aantal dagen later en Rosalie had voor zich zelf gehouden dat ze een aantal wolven had 'ontmoet'. Straks waren ze er bang voor en zouden ze gelijk weer vertrekken na een ander dorp, dat is iets wat Rosalie niet wilde. Ze had maar gezegd dat er geen dieren te bekennen was en dat ze daarom zo lang weg was gebleven. Gelukkig had ze de volgende dag wel wat bloed binnen gekregen. Kort zuchtte ze en versnelde haar voetpassen. Ze zou vandaag de stad gaan bekennen, want Rosalie was altijd wel benieuwd hoe alles eruit zag en wat voor mensen er allemaal woonde. Over de wolf had ze nog best wel veel nagedacht, ze kon haar gedachtes gewoon niet van hem afhouden. Hij was aantrekkelijk en dat maakte hem gewoon gelijk een stuk leuker. Rosalie hield ook wel van iemand die zijn eigen leider was en zich niet te veel hechtte aan zijn roedel. Daar hield Rosalie persoonlijk ook niet veel van. Als ze in de stad is aangekomen besluit ze even op een bankje te gaan zitten zoals ieder ander normaal mens zou doen, na een groot stuk gelopen te hebben.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Enkelen dagen later bevond hij zich met een weerwolf vriend van het in de stad, hij liep er wel vaker rond. Anders zouden de mensen het misschien verdacht vinden dat hij nooit zijn huis uit ging buiten wanneer hij een "boswandeling" ging maken. Nog steeds zat het vampiermeisje in zijn hoofd, hij kreeg haar niet uit zijn gedachten. Hij vond het zelf ontzettend vreemd aangezien hij zoiets nog nooit had meegemaakt. Waarom kon hij haar niet vergeten. Hij had haar erg aantrekkelijk gevonden, maar was er dan meer aangezien ze nog steeds in zijn gedachten zat? Toen hij even om zich heen keek, zag hij plotseling een meisje zitten dat hem wel heel bekend voor kwam. Het was het meisje waaraan hij de afgelopen dagen had gedacht, de vampier die hij had ontmoet. Al snel focuste hij zich weer op zijn vriend die wat aan het praten was, maar eigenlijk kon hij zijn aandacht niet meer bij hem houden en deed enkel alsof hij luisterde. "Hé, Matthew, ik moet gaan. Ik zie je later wel weer," zei degene met wie hij in de stad plots. "Ehm.. Ja. Tot later," antwoordde Matthew. Wanneer hij uit het zicht was, raapte hij zijn moed bij elkaar om naar het meisje toe te gaan. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen tegen haar, maar hij verzon wel wat.
Toen hij zich bij het bankje waarop ze zat bevond, ging hij gewoon naast haar zitten. Vermoedelijk vond ze het eigenaardig dat hij opeens naast haar ging zitten of vond ze hem een stalker, maar dat maakte het vrij weinig uit. "Hey, ik wilde me nog excuseren voor mijn vrienden, ze hebben last van wat woedeproblemen," zei hij, doelend op het voorval in het bos toen zijn roedel haar wilde aanvallen. Ze was ervan overtuigd geweest dat het een plan van hem was, maar dat was het niet. Hij hoopte dan ook stiekem dat ze geloofde dat hij er niet van af wist dat ze zouden aanvallen. Waarom had ze haar anders gewaarschuwd? Ze had nog op tijd kunnen wegrennen, dus er was geen probleem.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Als ze op het bankje zit keek ze even naar de mensen die rondlopen. Rosalie vindt het altijd wel leuk om mee te luisteren met gesprekken, dat deed ze alleen als ze de mensen niet kende. De mensen waar ze om gaf gunde ze hun privacy nog echt wel. Zoals nu zat er een stel naast haar die een beetje aan ruziën waren, wat Rosalie even deed lachen. Ze snapte niet waarom mensen van zulke dingen een probleem kunnen maken. Ze bekeek wat mensen die langs haar liepen, maar als er iemand naast haar komt zitten draait ze haar hoofd er even naar om en ziet dat de jongen zitten. Ze wist nog geen eens hoe hij heette, maar dat was niet van belang. Alhoewel ze wel benieuwd was naar zijn naam. ''Oké, geeft niet.'' Glimlachte ze maar even zwak en draaide haar hoofd weer naar de menigte toe waar ze verder ging met kijken. Waarschijnlijk ging ze straks nog wel even de stad in, aangezien ze het leuk vond om te zien wat er allemaal in deze stad was. Meestal was alles wel het zelfde, want hiervoor was ze ook nog naar een paar andere grote steden geweest. Ze snapte niet waarom hij met haar wilde praten, aangezien zijn vrienden mij nu al niet mochten dus eigenlijk zocht hij de spanning tussen zijn vrienden en hijzelf wel op.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Vrijwel meteen toen hij haar glimlach zag, verscheen er een zwakke glimlach op zijn gezicht, ondanks haar glimlach maar zwak was. Ze had een erg mooie glimlach vond hij, maar het verwonderde hem niets. Hij had al wel gemerkt dat ze mooi was, al vanop het eerste moment dat hij haar zag had hij het gemerkt. Hij had erg veel vragen over haar, over wie ze was, over hoe ze was, waarom ze in de stad was. Het klonk vreemd voor zijn doen, maar hij was oprecht geïnteresseerd in haar, in wie ze was. Het was slecht wat hij deed, weerwolven gingen normaliter nooit om met vampiers, maar waarom niet? Ze was duidelijk anders dan de doorsnee vampiers die hij wel eens tegen kwam, net zoals hij anders was dan de meeste weerwolven. Hij besefte zich dat hij nog helemaal niet had gezegd wie hij was. Misschien als hij dat deed, dat ze hem beter vertrouwde, bovendien kon hij er op die manier ook achter komen wat haar naam was."Wat onbeleefd van me, ik vergeet mezelf voor te stellen. Ik ben Matthew," zei hij. Een aantal dagen lang had hij stiekem gehoopt haar weer eens tegen te komen, ondanks hij ervan overtuigd was dat hij haar nooit meer zou zien. Hij had het verkeerd gehad, ze zat naast hem op een bankje. Het was rustig in de omgeving, voor zover het er rustig kon zijn. Er waren een aantal kinderen met hun grootouders of ouders, een ruziënd stel. Op momenten als deze besefte hij zich wat voor eenzaam leven hij leidde. Zijn enige familie was zijn roedel die geeneens zijn echte familie was. Hij was geeneens volledig loyaal naar zijn roedel toe. Hij verbrak de regel die hij had afgesproken met zijn roedel. Begin nooit een normaal doorgaans gesprek met een vampier. In deze situatie was het anders, zij was anders en het leek alsof ze hem aantrok, maar waardoor het kwam wist hij niet. Wat hij wel wist was dat het hem verwarde. Hij voelde zich erg vreemd in haar buurt, een gevoel wat hij nog nooit eerder had gevoeld. Langs de ene kant voelde het erg fijn aan, hij werd er vrolijk van. Langs de andere kant vond hij het ontzettend vervelend doordat hij niet wist wat dat gevoel te betekenen had.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Ze zag zijn glimlach nog net, maar draaide haar hoofd weer om zodat ze de mensen kon bekijken die er waren. Rosalie had zelf geen idee, waarom ze nou net eigenlijk glimlachte naar hem. Gelukkig was ze niet met één van haar mede-vampieren gegaan anders zaten ze hier nog geen eens met zijn tweeën op één bankje. Als ze de jongen weer hoorde praten keek ze om en keek hem aan, recht in zijn ogen. Matthew dus, dat vroeg ze zich al een tijdje af. Niet dat ze het zo boeide, maar ze was gewoon erg nieuwsgierig wie hij was. Het trok Rosalie wel aan dat hij zelfstandig was en de regels verbrak voor haar. Het was toch zo voor haar? Want hij praatte wel gewoon met Rosalie alsof het niet raar was dat een wolf en een vampier praatte. ''Rosalie.'' Zei ze dan en draaide haar lichaam ook naar zich toe, zodat ze hem wat beter aan kon kijken. Kort haalde ze even een hand door haar haren heen en legde haar hand vervolgens neer op haar bovenbeen. Ze had nooit verwacht dat ze hem tegen zou komen, ten minste niet hier. Eerder nog een keer in het bos, want Rosalie zou daar vast nog wel een keer komen om te jagen. Maar het was fijner om elkaar hier tegen te komen, aangezien je hier een gesprek makkelijker kan houden dan in het bos. Stel dat er weer één van zijn vrienden op kwam dagen.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het was een stukaangenamer om haar op een openbare plaats tegen te komen dan in het bos waar zijn vrienden waarschijnlijk plots kwamen opdagen, wat wel eens verkeerd kon aflopen. Hier kon hij gewoon een rustig gesprek met haar hebben, als zij dat wel wilde tenminste. De laatste keer eindigde hun gesprek niet erg fijn aangezien ze wegliep, ze had natuurlijk geen andere keus dan wegrennen. De ontmoeting met zijn vrienden kon haar dood geweest zijn sinds een weerwolf beet dodelijk was voor een vampier. Eigenlijk was hij best slechts bezig. Hij ging volledig tegen de regels in aangezien hij contact zocht met een vampier, wat eigenlijk verboden was voor hem, behalve wanneer hij ze wilde vermoorden, maar dat wilde hij niet. Waarom zou hij haar willen vermoorden? Zolang zij niets verkeerd deed had hij er geen reden toe. Bovendien had ze iets speciaals waardoor haar vermoorden erg zonde zou zijn. Hij keer haar weer even aan toen ze haar naam vertelde. Rosalie. Geen naam die hij verwacht had, maar uiteindelijk paste het wel bij haar. Het was een mooie naam voor een mooi meisje. Het was erg cliché, maar het klopte wel. Meiden zoals haar kwam je nooit tegen. De mythe dat vampiers sowieso knapper waren was er, maar of het bij elke vampier klopte wist hij niet. Bij Rosalie klopte het zeker. Ze was ontzettend knap, dat kon hij niet ontkennen. "Hoe lang ben je al hier in de stad?" vroeg hij. De vraag die al even op het puntje van zijn tong lag kon hij eindelijk stellen. Hij had haar in de tijd die hij in de stad had doorgebracht nog niet gezien waardoor het hem sterk leek als ze al langer in de stad woonde. Hij kende weinig mensen, maar hij herkende wel wie in de stad woonde en wie niet. Er waren nog veel vragen die ze aan haar wilde stellen, maar hij wist niet waarom dat zo was. Het feit dat hij contact met haar wilde was al fout, laat staan dat hij haar ging overspoelen met vragen die hij graag wilde stellen.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Op dit moment vond Rosalie het eigenlijk best ongemakkelijk worden, omdat ze niet veel aan het praten waren en Rosalie had zelf geen idee wat ze aan hem moest vragen. Misschien wilde hij niks over zichzelf vertellen en had hij daar ook helemaal geen behoefte aan. Als ze zijn stem hoorde draaide ze haar hoofd richting hem en keek hem dan aan. ''Niet lang, eerste dag was toen ik je tegenkwam.'' Knikte ze en ging wat beter op het bankje zitten. ''Volgens mij ben jij hier wel langer dan dat, of niet?'' Vroeg ze dan aan hem. Rosalie wilde dan ook wel wat weten over hem. Ze ging niet alleen dingen over haar zelf vertellen als ze niks van hem kwam te weten. Ze was te nieuwsgierig om niks aan hem te vragen. Rosalie haalde even een hand door haar haren heen en legde een hand op haar bovenbeen neer. Het was fijn dat Rosalie niet iemand was die nieuwsgierig was, dus een gesprek aangaan kon ze wel.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
De reden waardoor hij haar voor hun ontmoeting in het bos nog nooit was tegen gekomen werd verklaard door haar antwoord. Matthew had al het vermoeden doordat het kwam omdat ze er nog maar net was. "Bijna een half jaar ondertussen," antwoordde hij op haar vraag. Het was belangrijk voor een weerwolf om een vaste plek te hebben, maar vaak verpestte iemand uit zijn roedel het en moesten ze uiteindelijk vluchten en alles opbouwen bij een andere plek. Matthew was één van de rustigste uit de roedel. Hij was iets minder moordlustig dan de rest. Hij moordde wel, maar veel minder dan de rest. Hoe laat het was wist Matthew niet, maar hij moest wel uitkijken. Zijn vrienden hadden opnieuw een afspraak gepland waarnaar hij dus ook moest gaan. Daar ging zijn vrije tijd. De afspraken waren niet erg, maar ze gebeurden te vaak. Bovendien was het belangrijk dat niemand van zijn roedel erachter kwam dat hij opnieuw met Rosalie had gesproken. Als ze het wisten, kon hij een zeer grote preek verwachten, zeker van zijn beste vriend die ook nog eens de alfa was. Niet dat die preken hem wat konden schelen, hij vond Rosalie ontzettend interessant dus het was alles waard volgens hem. Of ze hem wel echt vertrouwde bleef onduidelijk. Ze was moeilijk in te schatten. Hij hoopte in ieder geval dat ze hem vertrouwde aangezien het nooit zijn bedoeling was geweest om haar angst aan te jagen toen in het bos. Dat zijn vrienden moordlustig opzoek waren naar vampiers, wilden natuurlijk niet meteen zeggen dat ook hij zo was. Hij was anders dan de rest van zijn roedel, maar daar kwam ze vast nog wel achter als ze het nog niet doorhad.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Als hij antwoordde knikte ze even en keek hem opnieuw aan. ''Ik dacht langer. Aangezien een roedel zich meestal vestigen op één plek.'' Knikte ze dan. Ten minste degene die zij was tegen gekomen woonde al zeker een aantal jaren op een plek. Dat betekende vast dat ze in het andere dorp waar ze verbleven een aantal problemen hadden. Daar kon Rosalie niet over oordelen, aangezien Rosalie zelf ook in de problemen zat in welk dorp ze ook was. Maar Rosalie dacht er niet elke dag aan, wat de andere wel deden. Rosalie keek weer even voor zich omdat ze eigenlijk niet goed wist of ze weg moest gaan of gewoon met hem moest praten. Als haar familie hier achter zou komen, zouden ze gelijk vertrekken.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Normaal gezien wel, maar mijn roedel is er nou eenmaal goed in om onrust te veroorzaken. Wanneer normale mensen erachter komen wat we zijn, kunnen we niet anders dan vluchten," antwoordde Matthew. Het was altijd beter dat weerwolven een vaste plaats hadden, maar sinds zijn roedel erg onvoorzichtig was als het om moorden ging, verliep het sporadisch vlekkeloos. Waarschuwingen geven aan de normale mensen was iets dat ze zeer graag deden, ook Matthew, maar het verschil was dat hij het op een voorzichtige manier deed, zijn vrienden daarentegen lette nooit op of er iemand meekeek, ze vonden het leuk juist om mensen op stang te jagen door hen alles te laten zien, ook hoe de mensen vermoord werden. Het was geen ernstige zaak voor een weerwolf om mensen bang te maken, dat deden de meeste bovennatuurlijke wezens, maar het bleef ontzettend belangrijk dat het in het geniep ging. Hij dacht er weinig aan, hijzelf had echter geen vaste plaats nodig. Af en toe kon hij zelfs wel eens wat verandering gebruiken. Na een tijdje begon een plaats saai te worden terwijl Matthew het juist ontzettend fijn vond om nieuwe plaatsen te ontdekken. Tot hij interessante mensen tegenkwam, net als nu. Hij vond Rosalie ontzettend interessant, wat hij ook wel liet weten op een zeer subtiele manier. Waarom niet? Zijn vrienden waren er toch niet bij, er was geen bedreiging. Waarom zou hij zichzelf dan inhouden terwijl hij ook gewoon een gezellig gesprek kon hebben?

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
''Normale mensen?'' Vroeg Rosalie en keek hem opnieuw aan. ''Hoe komen ze erachter dan?'' Vervolgde ze, waarna ze wat beter op het bankje ging zitten. Rosalie had maar een paar keer gehad dat een mens erachter was gekomen, maar dat was echt zelden. Rosalie had liever niet dat mensen het wisten, want dan zat ze weer in de problemen en dat is niet waar ze op zat te wachten. En haar familie zou haar dan misschien af gaan zeiken, niet dat haar dat veel boeide want Rosalie was net zoals Matthew, volgens mij, op zich zelf. Ze deed dingen liever alleen, zoals nu even naar de stad gaan om de boel te verkennen. Als ze met iemand zou gaan dan kon ze nog geen een met hem praten, terwijl ze dat wel gewoon wilde. Zolang hij normaal tegen haar deed, deed Rosalie gewoon normaal terug. Daar was toch niks ergs aan? En Rosalie zag wel iets in hem. Iets trok hem aan.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Een antwoord kon hij er vlug op bedenken sinds het logisch kwam hoe de mensen erachter kwamen. Iedereen kon het antwoord erop raden sinds weerwolven af en toe een beetje voorspelbaar konden zijn. Matthew daarentegen was zeer onvoorspelbaar, nooit viel er te voorspellen wat hij ging doen. "Mijn vrienden houden niet zo van voorzichtig zijn. Ze vinden het leuker om mensen te vermoorden in het bijzijn van anderen," vertelde Matthew. Het was misschien verkeerd dat hij zo over zijn vrienden sprak, maar het waren pure feiten. Bovendien zou Rosalie het niet verder vertellen sinds het ook haar in problemen kon brengen. "Niet dat ze zo vaak moorden hoor, zo erg zijn we niet," voegde hij er na een tijdje nog aan toe voordat ze begon te denken dat ze moordlustige wezens waren. Hijzelf het meerdere moorden op zijn geweten, ongeveer tussen de twintig en vijfentwintig, hoewel het meeviel voor zijn leeftijd. Matthew wat een geboren weerwolf wat dus wilde zeggen dat hij vierentwintig jaren lang een weerwolf was. Bovendien waren het vooral ongelukjes tijdens de volle maan die elke weerwolf gek maakte, alhoewel hij er tegenwoordig zeer goed tegenkon. Na jarenlang onderzoek had hij enkele trucjes geleerd die hem rustiger hielden, ze hielpen niet elke keer, maar vaak wel. Het hing puur van de sterkte af die de maan aan hem besloot te geven. De ene keer had de volle maan amper effect op hem terwijl hij de andere keer net een ander persoon werd.

Anoniem
Youtube ster

Disqeaumon schreef:
Rosalie
Als ze hoorde wat hij te zeggen had over zijn vrienden knikte ze maar even. Rosalie wist niet zo goed wat ze erop moest reageren, moest ze erop in gaan en meer vragen stellen dan dat ze eigenlijk al deed? ''En jij?'' Vroeg ze dan maar aan hem. Het boeide haar niet zo zeer hoe zijn vrienden waren, want daar was Rosalie nu niet mee aan het praten. ''Moord jij veel?'' Vroeg ze dan duidelijker, maar zei het woord moorden toch wat zachter want ze zaten toch nog in de menigte. En het zou nog al raar zijn als ze dood normaal hierover aan het praten waren. Dat zouden de mensen afschrikken en volgens mij gaat zo'n verhaal best snel rond in een klein dorpje. Rosalie keek even om haar heen en het was nog steeds druk. Hoe laat ze naar huis moest had ze niks over gezegd en hadden ze ook niet afgesproken, dus ze kon hier nog wel even zitten. Ze vond het eigenlijk wel leuk om met iemand te praten van een andere 'soort'.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Voor enkele tellen keek hij om zich heen, observerend naar de mensen die rondliepen in de stad. Enkelen had hij al eerder gezien, maar nog niemand had hij eerder gesproken. Het leek hem dan ook sterk dat mensen hem kende, misschien slechts de barman van een café een stukje verderop waar Matthew wel vaker te vinden was in de avond wanneer hij zich verveelde. Hij hield van sterke dranken, het maakte hem keer op keer rustig, hoewel dronken worden zowat onmogelijk was voor hem. Zijn blik was weer naar Rosalie gericht toen hij haar vraag hoorde. Onverwachts was het wel, maar hij toonde geen schaamde om eerlijk toe te geven dat hij wel wat mensen vermoord had in zijn leven. "Dat valt best mee, alleen als het volle maan is en de maan zo sterk is dat ik me niet rustig kan houden," antwoordde hij eerlijk. Waarom zou hij erover liegen? Het was wie hij was, en hoe dan ook volgde ook hij zijn instinct, ongeacht zijn eigen wil. Hij bleef een weerwolf, hoe erg hij het af en toe ook kon vervloeken. Bovendien was hij geen seriemoordenaar. Hij vond moorden niet erg, sterker nog, af en toe vond hij het zelfs leuk alhoewel hij er nadien meestal wel spijt van had, in tegenstelling tot de rest van de roedel. Hen vonden het namelijk nooit erg om te moorden. Hoe meer doden er vielen, hoe gelukkiger ze werden. Hij maakte zich er geeneens druk om. Voor zijn part moordde ze de gehele stad uit, Matthew's fout was het niet. Daarbij was hij geen haar beter dan zijn roedelgenoten, hij kon er niets van zeggen. Het enige wat hij mocht toen was luisteren naar wat zijn beste vriend, ook wel de alfa van de roedel genoemd, zei. Hij had zeker meer te zeggen dan de rest aangezien hij en zijn beste vriend twee handen op één buik waren, maar nog steeds liet hij hen simpelweg doen wanneer ze besloten hadden weer mensen hun leven af te nemen.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld