Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
FBORPG| Worrying means you suffer twice.
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Schuldig keek ik naar haar handpalm. 'Sorry sorry!' Ik pakte haar hand vast en keek er naar. 'Hij is niet heel diep. We kunnen wel even kijken of we hem ergens kunnen wassen?' Ik keek rond maar we waren werkelijk waar in the middle of nowhere. 'Ehm, ja je mag hem aan mijn jas afvegen maar dat is niet zo hygiënisch.' Ik keek haar wanhopig aan. 'Doet het veel pijn? Dat was niet mijn bedoeling.' Ik bleef naar de snee kijken. Wat was ik ook onhandig! 

Victoria.
'Ja dat is waar maar die van mij is wel extreem.' zei ik met een zucht. 'Hij zal wel op mij lijken dan.' zei ik lachend en ik haalde mijn schouders op. Ik zag hem nog net uit het tasje springen, zo een winkel in. 'Pfff.' Ik liep de winkel in en keek rond. Die dingen waren snel zeg! 'Newt, echt, waarom ben ik er aan begonnen.' mopperde ik terwijl ik hem spotte. 'Kom maar.' fluisterde ik terwijl ik mijn tas open hield.
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Op het moment dat hij mijn hand vast pakte, zag ik ook hoe zijn hand was verwond. Had ze hem gewoon met iets op zijn hand geslagen? Waar was dat voor nodig? 'Credence, het gaat wel.' Zei ik om hem gerust te stellen. Ik herinner me dat ik nog een zakdoek in mijn binnen jas heb zitten. Met mijn andere hand maak ik mijn jas los en haal het doekje tevoorschijn. Helaas kon ik de snee nog niet genezen omdat hij er bij was, anders had ik dat meteen wel gedaan. Voorzichtig bond ik het doekje om mijn handpalm heen, zodat het bloeden geremd werd. De snee was gevoelig, maar de pijn was te doen. 'Dat is al een stuk beter.' Zei ik en glimlachte naar hem. Voorzichtig pakte ik zijn handen vast en keek er naar. Ik wou hem niet met die pijn laten rond lopen, maar ik mocht zijn wonden niet genezen. 'Het is echt geen leuke vrouw.' Zei ik zacht en keek hem aan. Ik was bang dat hij zou weglopen, nu ik van zijn wonden wist. Toch wou ik hem duidelijk maken dat ik om hem gaf. Ik zette een stap dichterbij hem en sloeg mijn armen om heen en drukte hem even heel kort tegen me aan. 

Newt
Een brede glimlach kwam op mijn gezicht toen ze het over haar niffler had en dat die op haar leek. Tot nu toe zag ik nog niet echt overeen komsten, maar wie weet als ik haar beter leerde kennen. Het duurde niet lang of de niffler had al zijn buit weer verzameld en ging zijn volgende slag slaan. Ik volgde Victoria die weer opnieuw een winkel in liep. Ik was blij dat ik de mijne al had, maar gelukkig was het niemand nog opgevallen dat er een raar molachtig beestje rondliep in hun winkel. Ik pakte een gouden ketting en hield die voor de tas. De niffler nam een aanloop en dat de tas over het hoofd gezien. 'Zo, eindelijk.' Zei ik en keek opzij naar Victoria. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
'Ja, het gaat.'  zei ik ontwijkend. 'We moeten echt verder.' zei ik terwijl ik weer een flyer ophing. 'Het is over een uur al! Zoveel mogelijk mensen moeten het weten.' Ik bekeek haar een keer. Ze zag er zo lief uit.. Wat moest ze dan bij mij nu? Ik was toch maar de eeuwige eenling. Ik hoorde dat ze zei dat het geen leuke vrouw is. Ik knikte. 'Dat klopt.. Alleen kan ik niet zo veel doen.'

Victoria.
Een klein vreugde dansje deed ik toen mijn niffler weer in mijn tas zat. Hij ontsnapte niet vaak maar als hij ontsnapte dan was het ook wel een hel om hem terug te krijgen. 'Dank je wel, Newt!' Ik glimlachte en liep de winkel weer uit. 'Hoelang ben je in New York?' vroeg ik geïnteresseerd. Ik hoopte dat hij wel wat langer bleef, het leek mij namelijk een enorm aardige man. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Na een korte knuffel liet ik hem weer los en knikte. 'Tijd gaat snel.' Zei ik en keek naar de flyers. 'Als er iets is kun je altijd bij me terecht.' En legde mijn hand nog even op zijn schouder. Een kleine glimlach stond op mijn gezicht. Daarna draaide ik me om, om weer flyers uit te delen. Blijkbaar hielp het wel dat ik een wat positieve energie uitstraalde, want het uitdelen ging nu al iets makkelijker. Mensen negeerden me minder en namen tenminste de flyer aan. Wat ze er daarna mee gingen doen boeide me niet echt. 

Newt
Glimlachend volgde ik haar weer de winkel uit. 'Graag gedaan.' Zei ik en ging naast haar lopen. 'Een week, maar als ik niet kan vinden wat ik nodig heb misschien wat langer.' Zei ik en keek even naar mijn koffer. 'Hoe ben je aan de niffler gekomen?' Vroeg ik om het gesprek op gang te houden. Ik was er wel nieuwsgierig naar, want ik verzamelde zelfs ook beesten. Zeldzame die ik tegen kwam op mijn reizen, zodat ze goed verzorgd konden worden. Veel mensen waren gemeen tegen zo of behandelden hen helemaal verkeerd. 
Anoniem
Internationale ster



Credence. 
Na ongeveer tien minuten te hebben geflyerd waren de flyers weer is op. 'Ik heb niks meer.'  Ik keek op mijn horloge. Nu kon ik het wel uitstellen. Ik ging zometeen maar naar huis wanneer de preek begon. Dan kreeg ik niet nog meer klappen. Ik keek naar Idda. 'Hoe zou je reageren als ik zou zeggen dat magie echt bestaat?' zei ik. Ik gunde het haar om van het bestaan van magie te weten.

Victoria.
Ik ging op een bankje zitten met Newt. 'Ik liep eigenlijk heel simpel, gewoon door Londen toen ik hem zag. Ik ben hem achtervolgd en toen kwam ik bij een meer uit waarna ik hem in mijn tas heb gelokt.' zei ik alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik was al sinds mijn jeugd bezif met zeldzame, magische beesten. Ik had er een enorme liefde voor. Ze hadden iets speciaals. Iets wat mij naar ze toe trok.
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Het duurde niet lang tot mijn flyers op waren en blijkbaar die van Credence ook. Een kleine glimlach kwam op mijn gezicht toen hij over magie begon. Blijkbaar wist hij er nog niet zoveel van of tenminste de regels van over magie spreken. Je mocht het er alleen over hebben als je wist dat die gene het bezat. "Hoe ik zou reageren? Lijkt me echt geweldig." Want ik vond magie ook zeker geweldig. Zou hij het gezien hebben? Even keek ik op mijn horloge. "Oh verdorie, helemaal vergeten. Moet straks naar converensie van mijn neef. Lang leve zijn pappie die hoofd van de krant is." Zei ik oogrollend. 

Newt
Ik nam plaats naast Victoria en luisterde aandachtig naar wat ze te vertellen had. "Slim." Zei ik lachend. "Ze zijn ook zo leuk." Ik schrok op van het geluid dat mijn koffer slotje weer open ging. "Ik moet daar toch eens naar laten kijken." Zei ik en drukte het slotje weer in. Er kwam nog wat gerommel uit mijn koffer voor ik het slotje had ingedrukt. "Ja, rustig maar. Ik kom straks." Zei ik lachend.
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Ik hoorde wat zij zei. Die man was onuitstaanbaar. Een waar monster. Die man was het leven niet waard. Ik balde mijn vuist en sneed met mijn nagels in de palm van mijn hand. Ik moest nu weg. Ik moest echt NU weg. 'Succes.' zei ik met een duistere stem en ik liep snel richting een smalle steeg. Ik hield dit echt niet vol. Ik kon niet anders. Mijn zicht werd wazig en mijn benen begonnen te trillen.

Victoria. 
Ik knikte lachend. 'Jij deed net precies hetzelfde.' Ik keek naar zijn koffer. 'Dat denk ik ook.'  Ik lachte zachtjes. 'Jammer dat je maar een week blijft. Je lijkt me heel erg aardig.' zei ik terwijl ik mijn koude handen in mijn zakken stopte. 'Het is echt mega koud.' Ik rilde eventjes. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
"Credence?" Vroeg ik toen ik zag dat hij in zijn gedachten wegtrok. "Credence gaat het?" Maar voor ik nog iets kon doen was hij al weg. Een vlaag van negatieve energie overviel me. Ik begon te trillen en werd wat licht in mijn hoofd. "Rustig blijven Idda, dit is zo weer weg." Sprak ik mezelf zachtjes toe. Ik haalde diep adem en liep maar in de richting van het gebouw waar mijn neef straks zijn toespraak zou houden. De avond was al gevallen en Credence was waarschijnlijk naar de meeting gegaan. Dus zat ik er niet zo over in. Ik liep het gebouw binnen, hing mijn jas op en liep de grote zaal binnen. Het was al druk. Ik besloot maar ergens achterin te gaan zitten. Ik was lang niet zo netjes gekleed voor deze gelegenheid.

Newt
"Dat is waar." En ik keek even naar haar tas. Het verbaasde me dat de niffler niet heel vaak ontsnapte. "We moeten ze straks nog wel even van hun buit ontdoen." Zei ik lachend en legde de koffer op mijn schoot. "Heb je trouwens nog meer beesten?" Ik was wel benieuwd, want anders kon ik haar de mijne wel laten zien. De koffer was mijn dierbaarste bezit, maar ik deelde het ook graag met anderen. Zodat iedereen liefde voor de beesten zou krijgen en ze beter zou behandelen.
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Mijn voeten werden lichter en mijn woede werd feller. Hoe durfde hij mijn zusje en mij freaks te noemen?! Dit zou hem duur komen te staan. Die man was het licht in zijn ogen niet waard. Ik voelde mijn ziel zwarter worden en voor ik het wist was het gebeurd. De Obscurus. Als een wervelwind ging ik door het congresgebouw heen. De man die op het podium stond greep ik vast en hield ik in de lucht. Het leven voelde ik uit hem sijpelen. Heerlijk gevoel. Hij was het waard. Ik liet hem met een plof op de grond vallen en draaide me weer om naar buiten waar ik in een steegje weer terug veranderde en neerzakte op de grond. Met weinig tot geen herinneringen..

Victoria.
'Jazeker!' zei ik enthousiast. Het was een gek verhaal maar in mijn kamer had ik een deur die naar een andere wereld ging. 'Ik heb twee Bowtruckle's, een Billywig, een Murtlap en een Occamy!' zei ik vrolijk. 'Maar ik ben nog niet zo heel lang opzoek. Een jaartje nu.' Het was een interessante verschijning.
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Rustig zat ik aan tafel en keek wat rond. Hoe kon iedereen zo voor mijn neef zijn? Het was een gladjakker met een grote mond. Hij had niet eens respect voor zijn eigen broertje. Een rillerig gevoel over viel me en niet veel later werd het donker in de zaal. Een negatieve energie, ik voelde het binnen dringen. Waarom was ik hier toch zo gevoelig voor? Dit kon niet goed zijn. En mijn gevoel kwam uit. Een Obscurus! Nooit had ik er een gezien, maar wel genoeg over gelezen. Zo snel hij er was, was hij ook weer verdwenen. Mijn neef lag levenloos op het poduim. Wat was dit? Snel stond ik op, pakte mijn jas en rende het gebouw uit. De Obscurus had een berg van vernielig achter gelaten.

Newt
"Oh wauw." Zei ik en keek naar mijn koffer. "Laat deze koffer nou net mijn doorgang naar een andere wereld zijn." Lachend keek ik haar aan. Het werd al donker en ik moest eigenlijk mijn hotel nog vinden. "Weet jij misschien waar -weetevengeennaam- hotel is? Moet er namelijk nog inchecken. Straks denken ze dat ik niet meer kom." Ik zou haar erg dankbaar zijn dat ze me de weg kon wijzen. Het was immers mijn eerste keer hier. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Al mijn energie was mijn lichaam uit gezogen. Opstaan ging nog niet. Ik lag in elkaar gevouwen in de steeg. De golf van vernieling ik net achter heb gelaten vergetend. Na een minuut op 5 had ik eindelijk energie genoeg om rechtop te gaan zitten, weg van de koude grond. Mijn handen hield ik voor mijn mond en ik blies. Ik had mijn moeder haar preek gemist.. Dit werden klappen..

Victoria.
'Serieus? Mag ik het een keer zien?' Ik keek hem hoopvol aan. 'Ik laat je alleen het hotel zien als ik jouw wereld ergens deze week mag zien!' zei ik terwijl ik wel al opstond om hem de weg te wijzen. 'Kom maar mee.' zei ik lachend terwijl ik de straat uit liep. 'Het is letterlijk hier.' zei ik terwijl ik net om de hoek wees. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Even sloot ik mijn ogen en haalde diep adem. Ik focusde me op de negatieve energie en besloot die te volgen. Hoe dichterbij ik kwam, hoe sterker de energie werd. Net voor ik de steeg wou inlopen waar de energie op zijn toppunt was, verstopte ik me achter de muur. "Graves." Zei ik zacht en keek naar de man in de steeg. Hij was er al voor mij. Een duistere energie hing om die man, ik vond hem altijd maar eng. Ik was al een paar keer in aanraking met de politie geweest, vanwege mijn energie problemen. Ik besloot maar naar huis te gaan. Er was nu toch niks wat ik kon doen.

Newt
"Tuurlijk." Een grote glimlach kwam op mijn gezicht. "Oh, dat was makkelijk." Ik volgde haar naar het hotel en liep vervolgens naar binnen. Bij de balie gaf ik mijn naam door en wachtte rustig af. "Hmm meneer er staat niks gereserveert op uw naam." Zei de jongen achter de balie tegen mij. "Oh, zijn er dan nog kamers vrij?" Ik dacht toch echt dat alles goed gegaan was. "Het spijt me. Alles is vol." 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Een duistere schaduw voelde ik over mijn lichaam gaan. Graves. Ik stond op en keek naar de grond. Dit was de enige man die ik vertrouwde. 'Je bent weer is te ver gegaan Credence.' zei hij. Ik bleef naar beneden kijken. 'Hij verdiende het.' zei ik zacht. 'Dat weet ik.' Hoorde ik Graves zeggen. 'Je weet wat ik gezegd heb.' zei hij vlak voordat hij weg liep.

Victoria.
Ik liep achter Newt aan het hotel in. Konden we afscheid nemen terwijl het in ieder geval warm was. Ik hoorde de jongen achter de balie zeggen dat het vol zat. Shit, dat was waar ook. Het was net begin januari. De hotels zaten voor door alle feestdagen. Ik had nog wel een plekje op de bank of in mijn bed dat ik op de bank ging. Maar dat was raar. Ik kende hem net. 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Wanneer ik een paar straten door liep om een rustige steeg te vinden voelde ik opnieuw een negatieve energie. Deze herkende ze van eerder vandaag. Ik wou me naar huis teleporteren, maar nu hij is de buurt was ging ik hem zoeken. De energie was sterk, dus hij was niet ver. Ik volgde het en twee steegjes verder zag ik hem staan. "Credence." Riep ik en rende naar hem toe. Zonder ook maar ergens mijn stil te staan sloeg ik mijn armen om hem heen en drukte hem tegen me aan. Ik was zo blij hem te zien na wat er zonet was gebeurt.

Newt
Ik wist niet echt wat ik moest doen, dus bedankte ik de jongen en liep terug naar Victoria. "Weet jij misschien een hotel waar kamers vrij zouden kunnen zijn?" Zij was bekend hier, dus hopelijk kon ze mij hier ook mee helpen. Het was nu onmogelijk om nog wat hotels bij langs te gaan, want het was al laat. Dan moest ik maar iets verzinnen om de nacht door te komen. Een goede plek vinden om mijn koffer neer te leggen en er in te verdwijnen was een optie. Maar ik wou niet dat mijn koffer gestolen werd. 
Anoniem
Internationale ster



Credence.
Verbaasd keek ik naar de gedaante die mij tegen zich aan drukte. Het was Idda, gelukkig. Ik sloeg mijn armen ook om haar heen. 'Wat is er, Idda?' Ik liet haar langzaam los en keek in haar prachtige ogen. Dit viel mij nu pas op. 'Is er iets?' Ik hield haar hand nogsteeds vast, zonder het te beseffen.

Victoria.
Ik deed alsof ik diep aan het nadenken was. 'Volgens mij is het Victoria Hotel niet heel ver weg van hier. Zo'n twee straten.' Ik knikte. 'Ja, daar is wel een bed of een bank vrij.' Ik pakte zijn hand en liep met hem richting mijn huis. Of naja appartement. Ik deed de deur open. 'Welkom.'
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste