Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.
Ingenting schreef:
Ava
Met een scheve grijns keek Ava de kapitein aan. Heerlijk, ze had zich af kunnen reageren en hij gaf geen kik. Braaf knikte ze op wat hij te zeggen had, want wat kon ze anders doen? In haar hoofd zat ze al een klein plan voor te bereiden, alleen had ze nog geen idee hoe ze dit goed kon uitwerken. Misschien was het maar gewoon verstandig om hem de goeie weg te laten zien, zodat ze tenminste niet in de oceaan belande. Wat nou als hij daar over loog, als ze wel de route vertelde en hij haar daarna nog overboord smeet. De celdeur werd voor haar neus open gedaan en volgde de kapitein wanneer hij dat aangaf. Eenmaal op het dek zag ze de buit die ze van haar vadersschip hadden af gehaald. Haar bloed begon te koken, maar ze hield zich in. Ze wou geen problemen maken, maar toch zag ze dingen er tussen zitten die van haar waren. Met haar blik nog op de buit gericht liep ze de kajuit binnen en nam plaats op de stoel dat haar werd aangewezen. Een kaart werd voor haar neus neer gelegd en aandachtig begon ze er op te turen. Haar vinger ging over de kaart en in gedachten ging de de route bij langs. Dit deed ze een paar keer tot ze de juiste route had gevonden. Rustig ging ze in de stoel zitten, maar zei niks.
Devin
Na een paar keer in de nacht wakker te zijn geworden, had Devin toch een vredige nacht achter de rug. Hij was uitgerust en voelde zich goed. Even grondig rekte hij zich uit en stapte toen uit zijn bed. De beste schone kleren trok hij aan en maakte zijn gezicht even schoon met water. Even bekeek hij zichzelf in de spiegel en knikte goedkeurend. Zo kon hij vandaag wel uitvaren. Zijn hoed pakte hij van tafel en zette die op en verliet toen zijn kajuit. De meeste mannen waren nog niet terug gekeerd van hun ruige nacht, maar dat maakte hem niet zoveel uit. Ze zouden toch pas later op de dag uitvaren. Rustig liep hij over het dek en sprak met een paar van de bemanning die op het schip waren gebleven. Hij gaf ze toestemming dat ze nog even de stad in mochten en daar maakten ze grondig gebruik van.
De dag ging voor Devin redelijk snel voor bij en netjes zoals er gemeld was waren de bemanningsleden weer terug op het schip. 'Het spijt me mannen dat we weer eerder moeten vertrekken dan gepland, maar er waren wat wijzigingen in het schema.' Riep hij over het dek en klom toen naar boven en ging bij de stuurman staan. Het was tijd om te vertrekken en het duurde dan ook niet lang of ze vaarden de haven uit.
@Ellenntjje
Ava
Met een scheve grijns keek Ava de kapitein aan. Heerlijk, ze had zich af kunnen reageren en hij gaf geen kik. Braaf knikte ze op wat hij te zeggen had, want wat kon ze anders doen? In haar hoofd zat ze al een klein plan voor te bereiden, alleen had ze nog geen idee hoe ze dit goed kon uitwerken. Misschien was het maar gewoon verstandig om hem de goeie weg te laten zien, zodat ze tenminste niet in de oceaan belande. Wat nou als hij daar over loog, als ze wel de route vertelde en hij haar daarna nog overboord smeet. De celdeur werd voor haar neus open gedaan en volgde de kapitein wanneer hij dat aangaf. Eenmaal op het dek zag ze de buit die ze van haar vadersschip hadden af gehaald. Haar bloed begon te koken, maar ze hield zich in. Ze wou geen problemen maken, maar toch zag ze dingen er tussen zitten die van haar waren. Met haar blik nog op de buit gericht liep ze de kajuit binnen en nam plaats op de stoel dat haar werd aangewezen. Een kaart werd voor haar neus neer gelegd en aandachtig begon ze er op te turen. Haar vinger ging over de kaart en in gedachten ging de de route bij langs. Dit deed ze een paar keer tot ze de juiste route had gevonden. Rustig ging ze in de stoel zitten, maar zei niks.
Devin
Na een paar keer in de nacht wakker te zijn geworden, had Devin toch een vredige nacht achter de rug. Hij was uitgerust en voelde zich goed. Even grondig rekte hij zich uit en stapte toen uit zijn bed. De beste schone kleren trok hij aan en maakte zijn gezicht even schoon met water. Even bekeek hij zichzelf in de spiegel en knikte goedkeurend. Zo kon hij vandaag wel uitvaren. Zijn hoed pakte hij van tafel en zette die op en verliet toen zijn kajuit. De meeste mannen waren nog niet terug gekeerd van hun ruige nacht, maar dat maakte hem niet zoveel uit. Ze zouden toch pas later op de dag uitvaren. Rustig liep hij over het dek en sprak met een paar van de bemanning die op het schip waren gebleven. Hij gaf ze toestemming dat ze nog even de stad in mochten en daar maakten ze grondig gebruik van.
De dag ging voor Devin redelijk snel voor bij en netjes zoals er gemeld was waren de bemanningsleden weer terug op het schip. 'Het spijt me mannen dat we weer eerder moeten vertrekken dan gepland, maar er waren wat wijzigingen in het schema.' Riep hij over het dek en klom toen naar boven en ging bij de stuurman staan. Het was tijd om te vertrekken en het duurde dan ook niet lang of ze vaarden de haven uit.
@Ellenntjje
22