Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG ft. Demish
Demish
Internationale ster



Wat er uit deze dag voort zou vloeien, wist Shae niet. Ze hoopte dat zij en Aaron elkaar vaker zouden zien. Dat hun vriendschap weer op het punt zou komen waar het ooit was geweest, maar ze wist niet hoe ze dat moest bereiken. Ze had het idee dat Aaron, ondanks alles, toch een soort van muur op had gebouwd sinds ze weg was. Misschien juist wel omdat zij weg was gegaan. 
‘Maar ik neem het ze wel kwalijk.’ Shae was altijd opgegroeid met het idee dat je vooral jezelf moest helpen op sommige momenten in plaats van anderen. Ondanks dat ze vond dat daar waarheid in zat, zat er ook een andere kant aan. Niet dat ze Aaron als een soort straatkat had gezien die haar hulp nodig had gehad, maar ze had er wel in geloofd dat hij haar vriend was geweest en vrienden stonden voor elkaar klaar. Iets wat haar ouders ook vaak hadden benoemd. Jammer genoeg hadden ze nooit echt klaar gestaan voor Aaron. Ze waren ook nooit direct negatief naar hem geweest, maar Shae wist hoe ze over haar beste vriend hadden gehad en ze had het nooit gewaardeerd. Ze had er echter ook nooit iets over gezegd. In plaats daarvan had ze laten zien dat Aaron belangrijk voor haar was geweest en dat ze zich niet zou laten vertellen met wie ze wel om mocht gaan en wie niet.
Een lichte glimlach verscheen op haar gezicht toen Aaron vroeg naar haar scriptie. Niet omdat ze het daar graag over wilde hebben, want het ging rampzaling, maar ze vond het fijn dat hij oprecht interesse toonde in wat ze op dit moment aan het doen was. Er waren momenten geweest waarop ze zich schuldig had gevoeld. Bijvoorbeeld de momenten waarop ze enthousiast thuis was gekomen van open dagen aan de universiteit, of het moment waarop ze te horen had gekregen dat ze toe was gelaten op de school waar ze graag naar toe had gewild. Aaron had dat nooit kunnen krijgen en aan het begin had ze zich er heel naar over gevoeld, vooral omdat ze het de jongen wel had gegund. Het was zo oneerlijk dat hij er nooit echt de kans voor had gekregen. Toch vroeg hij nu wel naar haar scriptie.
‘Het gaat over een bepaalde leermethode die is ontwikkelt. Het is de bedoeling dat kinderen via een tablet in de klas kunnen werken met een bepaalde app, waardoor de stof in het boek als het ware tot leven komt, met meer plaatjes en concrete beelden, zodat ze het voor zich zien. Zo krijgen de kinderen die niet zo goed zijn met het abstracte lezen wel een kans om de stof te begrijpen, op hun niveau,’ legde Shae uit. De combinatie van techniek en onderwijs had haar altijd wel aangesproken. Als grafische vormgever hield zij zich vooral bezig met hoe zo’n soort programma eruit kwam te zien en wat er voor nodig was om die kinderen hun aandacht vast te houden. Door haar onderzoek kwam ze nu ook steeds meer te weten over hoe het brein van kinderen in elkaar zat en ook dat vond ze best interessant. Het grootste gedeelte van haar scriptie ging echter over de vormgeving.
Ze keek opzij naar Aaron en bekeek hem voor de zoveelste keer nog eens goed. Ondanks dat hij wel degelijk was veranderd, was hij nog steeds Aaron. Ze wilde hem weer in haar leven, als een goede vriend. Ze kon hem op dit moment heel goed gebruiken.
‘We moeten eens samen wat gaan doen. En daarmee bedoel ik niet dat we samen in een gesloopte auto moeten zitten.’

@Auloire 
Account verwijderd




'Ik niet.' Haar ouders hadden het recht om hem wel of niet te mogen, iedereen had dat recht. Haar ouders hadden een veilig leventje voor Shae gewild, een beschermd leventje. Voor het grootste deel was dat hen ook gelukt, maar hij was de uitzondering geweest. Hij was het deel in haar leven geweest dat niet veilig was. Anderen hadden haar niet in onveilige situaties gebracht, dat had hij alleen gedaan. Hij kon zich de eerste keer nog herinneren dat ze te veel hadden gedronken, haar ouders waren razend geweest toen ze midden in de nacht thuisgekomen was. Natuurlijk had hij haar wel naar huis gelopen, maar dat had niet weggenomen dat ze iets stoms gedaan hadden en dat hij haar indirect wel in gevaar gebracht had.
Hij keek Shae nieuwsgierig aan toen ze hem begon te vertellen over haar scriptie. Het klonk wel als Shae. Shae was altijd goed geweest op school en voor zo ver hij wist, had ze het er ook altijd leuk gevonden. Hij glimlachte en knikte toen, het was een goed idee.
'Dus jij gaat onderzoeken hoe dat programma er precies uit moet zien om het beste resultaat te halen?' vroeg hij voorzichtig. Hij was nogal voorzichtig met zijn uitspraken, wetende dat hij geen idee had hoe studeren precies in elkaar zat en wat de bedoeling was. Hij ving wel eens iets op, maar hij had er nooit mee te maken gehad. Hij zou er ook nooit iets mee te maken hebben.
Zijn mondhoek gleed iets omhoog toen Shae hem een onderzoekende blik toewierp. Ze leek hem te bestuderen, hoewel hij niets gezegd had en er ook weinig emotie in hun gesprek zat. Misschien bedacht ze zich wel dat hij er brak uitzag, want zo voelde hij zich ook. Gisterenavond was echt iets te ver gegaan. Hij wreef even in zijn ogen, maar bedacht zich al snel dat het niet uitmaakte. Hij zou er niet beter uitzien door in zijn ogen te wrijven.
'Heb je iets in gedachten?' vroeg hij. Hier in de auto zitten was niet verkeerd, maar het was misschien wel goed voor hen om iets te gaan doen. De afleiding zou hem waarschijnlijk goed doen. Zijn blik gleed over Shae, klonk het erg sentimenteel als hij dacht dat hij haar gemist had? Het was niet alsof hij erom ging janken, maar hij had Shae wel enorm gemist en het voelde prettig om weer met haar te praten. Bij haar voelde hij geen verplichtingen om bepaalde dingen wel of juist niet te vertellen. Bij haar hoefde hij zich niet als meer of minder voor te doen dan hij was, zelfs niet na al deze tijd.

@Demish 
Demish
Internationale ster



Het was niet dat Shae haar ouders haatte om hun mening. Nu ze ouder was, snapte ze dat haar ouders Aaron als een soort gevaar hadden gezien. Iemand die haar af had geleid van haar toekomst, van hetgeen waar ze mee bezig had moeten zijn. Toch was ze heel blij dat ze Aaron in haar tienerleven had gehad. Hij had haar leven wat opgeleukt, het minder beschermd gemaakt. Aaron had haar voorgesteld aan de manier waarop hij leefde, aan een stukje onbekendheid en dat was iets waar Shae hem, na al die jaren, nog steeds dankbaar voor was. Het was niet Aaron wie haar had kunnen verpesten. Shae had het gevoel dat juist haar studie er voor had gezorgd dat ze van haar pad af was geraakt.
Shae knikte. ‘Ja, zo ongeveer. Ik bekijk de vormgeving en hoe ze het zo tastbaar mogelijk kunnen maken voor kinderen.’ Zelf had Shae nooit moeite gehad met leren. Ze was altijd al in staat geweest om een boek te pakken en er een paar uurtjes mee te zitten. Het was van nature gegaan. De stof had logisch geklonken en ze had nooit moeite hoeven doen om alles te onthouden. Daardoor had ze het zich vaak ook kunnen veroorloven om wat minder te leren en in plaats daarvan met Aaron mee te gaan, ondanks dat ze had geweten dat hij dezelfde toets had gehad en ook zijn boeken open had moeten slaan. Aaron had school echter al een hele tijd geleden opgegeven. Iets wat zijn eigen keuze was geweest, maar Shae wist zeker dat hij meer uit zijn leven had kunnen halen. Hij had er echter nooit de kans voor gekregen.
Aaron vroeg of ze een idee had. Iets waar Shae eigenlijk nog niet over na had gedacht. Aaron was nooit de jongen geweest met wie ze samen op het terras had kunnen zitten, of had kunnen lunchen. Dat paste niet bij hem en dat had ze altijd van hem geaccepteerd. Ze had het juist leuk gevonden dat ze vaak hadden geleefd op junk- en fastfood en blikjes bier die ze eigenlijk nog niet hadden mogen drinken. Ze wilde graag weer iets doen met Aaron, maar ondertussen waren ze beide opgegroeid. De rest van hun momenten zouden niet op een sloperij plaats kunnen vinden, ondanks dat het heel vertrouwd voelde om hier samen te zitten.
‘Laten we uit gaan,’ besloot Shae. Ze wist dat dat iets was wat Aaron deed. Hoe kon hij anders op al die avonden bij een ander blijven slapen? Daarvoor was heel wat nodig, waarschijnlijk ook een paar glazen alcohol. Daarnaast was ze best nieuwsgierig hoe Aaron het aanpakte. Ze wilde hem best in actie zien. Shae was er namelijk van overtuigd dat Aaron met gemak een meisje om zijn vinger kon winden, zeker als dat meisje al wat drank in haar lichaam had. Daarnaast was ze ook heel nieuwsgierig naar wat voor meisjes Aaron uitzocht. Shae had het idee dat hij ze wel aantrekkelijk moest vinden, al wist ze ook dat zijn vraag naar onderdak behoorlijk groot was en dat Aaron soms genoegen nam met minder. Dat had hij al vaker gedaan.

@Auloire 
Account verwijderd




Heel even dacht hij in stilte na over haar scriptie. Hij had opvallend weinig kennis van dergelijke dingen, maar hij kon zich wel ongeveer voorstellen wat het zou moeten zijn. Dom was hij niet, maar op dat vlak had hij ook niet erg veel kennis. Hij had meer kennis op andere vlakken, zoals het gedrag van mensen en verslavingen. Zijn leven had hem kennis gegeven, niet de boeken die hij ooit gelezen had. Een groot deel van wat hij geleerd had op school, was hij al lang weer vergeten. In zijn leven was het onnodig geweest. Kennis die hij nooit had kunnen gebruiken en waar hij waarschijnlijk ook nooit gebruik van zou maken. Wat had hij aan wiskunde in een leven dat voornamelijk draaide om verslavingen, schulden en vrouwen.
'Klinkt wel interessant. Heb je het zelf bedacht of kreeg je het toegewezen?' vroeg hij. Het leek wel iets voor haar, maar inmiddels kon hij niet meer goed zeggen wat wel bij haar paste en wat niet. Het leven op de universiteit had haar veranderd en het leven hier had hem veranderd. Ze gingen door compleet andere situaties en ze hadden waarschijnlijk compleet andere problemen. Dat was niet anders dan voorheen, want ook vroeger was dat al het geval geweest.
Shae leek na te moeten denken over zijn vraag. Ze had bedacht dat ze iets met hem wilde doen, maar waarschijnlijk nog niet wat. Hij nam het haar ook niet kwalijk, hij was anders dan de gemiddelde mens. Met haar andere vrienden had ze de gewone dingen kunnen doen, maar hij was niet voor de gewone dingen. Het had simpelweg nooit bij hem gepast. Zijn leven was nooit normaal geweest en hij had nooit de neiging gehad om te doen alsof het dat wel was.
'Je wil uitgaan? Het soort uitgaan in de kroeg met alcohol?' vroeg hij met een geamuseerde glimlach rond zijn lippen. Hoewel hij gisteren echt te veel gedronken had, zou hij de kans om met Shae uit te gaan niet willen missen. Hij was heel regelmatig in de kroeg te vinden en over het algemeen was dat het favoriete deel van zijn dag. Hij zou zich vanavond nog over zijn kater heen kunnen zetten.
'Ik ken er wel een waar het over het algemeen wel gezellig is.' Hij had bijna alle kroegen al gehad en wist inmiddels wel waar de sfeer gemoedelijk was. De kroegen waar alle mannen met haantjesgedrag kwamen, meed hij over het algemeen.

@Demish 
Demish
Internationale ster



‘Ik heb het zelf gekozen,’ vertelde Shae. ‘Maar genoeg over school. Het is saaier dan je denkt.’ Dat was iets wat ze zeker waar vond. Ondanks dat ze ook genoeg leuke tijden had gehad op haar school, en dan vooral de feestjes en de dingen die ze met vrienden had gehad, was school soms ongelooflijk saai. Het had haar absoluut verder geholpen in de toekomst, maar het was ook hetgeen wat voor haar problemen had veroorzaakt. Iets waar ze liever niet aan wilde denken, dus daarom had ze besloten dat ze er ook niet meer over wilde praten met Aaron.
‘Alcohol, een iets te donkere kroeg, alles wat er bij komt kijken.’ Shae kon het niet helpen om zelf ook geamuseerd te glimlachen door Aaron. Ze wist niet of hij haar antwoord niet had verwacht, maar hij leek het een goed idee te vinden dat ze uit zouden gaan. Iets wat ze al wel had gegokt. Het was vast iets wat Aaron vaak nog deed, al was echt uitgaan niet goedkoop. Shae wist niet hoe hij dat deed. Hij had immers wel geld wat hij ook aan andere zaken kon besteden, in plaats van drankjes in een bar.
‘Ik laat het kiezen van de bar aan jou over.’ Als Aaron een paar leuke kroegjes wist, dan wilde ze hem daar best naar toe volgen. Ze wilde vooral meer tijd doorbrengen met Aaron, in de hoop dat ze elkaar weer wat beter zouden leren kennen. Ze had het idee dat Aaron niet veel was veranderd, ondanks dat hij er wat ouder uitzag. Haar gehele leven was veranderd en ze wilde hem er wel over vertellen, maar ook niet teveel. Ze wilde hier niet als het rijke meisje zitten, die alle kansen had gehad waar Aaron misschien alleen maar van had kunnen dromen.
‘Maar, je gaat me niet dumpen voor een chick, Aaron Donaire,’ zei ze grijnzend. Plagend gaf ze de jongen een duwtje tegen zijn schouder. Als het voor Aaron normaal was om in de avond opzoek te gaan naar een meisje bij wie hij zou kunnen blijven slapen, zou hij dat misschien ook wel doen als ze uit zouden gaan, maar dat was niet iets wat Shae toe zou staan. Niet omdat ze de jongen geen goed onderkomen gunde, maar het zou nergens voor nodig zijn. Aaron was welkom bij haar thuis. Daarnaast zou ze zich niet heel fijn voelen als ze na al die tijd niet eens een avond door kon brengen met haar voormalige beste vriend, zonder dat er een meisje aan zijn arm zou hangen.

@Auloire 
Account verwijderd




Voor haar was het misschien saai, maar voor hem was het wel interessant. De kans die zij gehad had, had hij niet gekregen. Dat had hij haar nooit kwalijk genomen, maar dat betekende wel dat bepaalde onderwerpen voor hem nieuw waren, die voor haar al helemaal uitgemolken waren. Samen hadden ze echter een heleboel kennis. Dat ze van twee compleet verschillende achtergronden kwamen, maakte dat ze samen een heleboel wisten. Misschien moesten ze voor de grap eens aan een of andere pubquiz meedoen.
Hij knikte toen ze zijn vraag bevestigde. Ze hadden in het verleden wel gedronken samen, maar ze waren nooit echt uit geweest. Niet zoals ze nu zouden doen in elk geval. Toen had hij zijn liefde voor uitgaan nog niet ontdekt. In die tijd hadden vrouwen hem niet zo geïnteresseerd en was de drank geen uitvlucht geweest. Wat dat betreft was hij compleet omgeslagen, hoewel hij nog steeds niet elke dag bezopen wilde raken en bij een of andere vrouw in bed wilde belanden.
'Dat komt wel goed. Wanneer komt het beste uit met je scriptie?' vroeg hij. Haar scriptie klonk als een boel werk en hij wilde haar studie niet in de weg zitten. Als ze de komende tijd geen tijd had, zou hij het haar ook niet kwalijk nemen. Haar studie was een prioriteit, het was belangrijk dat ze dat goed deed. Daar zou ze de rest van haar leven profijt van hebben, van hem niet.
'Heb ik je ooit gedumpt voor iemand anders?' vroeg hij geamuseerd. Hij zou Shae niet dumpen, hij kon heus wel een nachtje in de auto blijven slapen. Het was ook niet alsof hij een serieuze verslaving had. Als het niet ging, dan ging het niet. Met Shae erbij zou hij het niet eens willen.
'Bovendien, technisch gezien ben ik al met een chick,' merkte hij op. Shae was een vrouw en dat betekende dat zij in dezelfde categorie viel. Hij had in zijn leven al wel wat brutale vrouwen ontmoet, maar hij geloofde niet dat er een vrouw zo brutaal zou zijn om zijn aandacht op te eisen terwijl hij bij Shae was. Waarschijnlijk zouden ze hen wel met rust laten, denkende dat ze samen waren. Hij gaf daar weinig om, hij had sowieso weinig gegeven om wat anderen dachten van zijn contact met vrouwen. Zo lang hij geen misbruik van hen maakte en hij ze in hun waarde liet, deed hij niets verkeerd. Het ging altijd om wederzijdse toestemming.


@Demish 
Demish
Internationale ster



Het liefst wilde Shae antwoorden dat het niet uit zou maken wanneer ze uit zou gaan, in ieder geval niet met betrekking tot haar scriptie. Die ging eigenlijk al niet de goede kant op. Ze had binnenkort wel een deadline staan, maar op dit moment wilde ze zich daar nog geen zorgen om maken. Zeker niet nu ze Aaron had gevonden en plannen met hem kon maken om iets te doen. Al wist ze dat ze wel de schijn op zou moeten houden. Anders zou Aaron door hebben dat er iets aan de hand was. Iets wat ze nu liever niet had.
‘Misschien morgenavond? Ik denk dat ik dan wel tijd heb,’ sprak ze bedachtzaam. Ze had genoeg tijd om morgen uit te gaan en aangezien het morgen al donderdagavond zou zijn, zou er vast ook wel iets te doen zijn in de stad. Dagen hadden op haar campus nooit uit gemaakt. Er was altijd wel een plek geweest die vol had gezeten met drinkende studenten. Elk excuus om te drinken werd vaak ook aangenomen. Een nieuwe kamergenoot, een goed cijfer, een slecht cijfer. Er waren genoeg redenen om een drankje te doen.
‘Oh, je snapt wat ik bedoel!’ zei Shae lachend. Ze wist vrijwel zeker dat Aaron haar opmerking had gesnapt. Ze wilde namelijk niet dat hij aan het einde van de avond aan de kant zou zetten omdat hij een ander tegen was gekomen. Nu was Aaron nooit de persoon geweest die haar zomaar aan de kant had geschoven en eigenlijk wist ze ook wel dat hij dat niet zou doen, maar ze vond het leuk om hem er eventjes mee te plagen. Ze wist namelijk wel zeker dat Aaron de aandacht zou trekken bij alle single vrouwen in de club. Hij was die typische jongen waar iedere vrouw wel een paar keer naar zou kijken, ongeacht met wie ze precies in de club was. 
‘Dump me niet voor een andere chick,’ zei ze nog even, ter verduidelijking. Ondanks dat ze wist dat het niet nodig was.
Shae haalde haar telefoon uit haar zak en bekeek de tijd. Ze had niet geweten hoe lang ze bezig zou zijn met het zoeken naar Aaron, maar ze had sinds ze op de sloperij was aangekomen niet meer op haar telefoon gekeken. De tijd was dan ook gevlogen en ze realiseerde zich dat ze terug naar huis zou moeten, voor het avondeten. Ze stopte haar mobiel weer in haar jaszak en keek door het raam naar buiten. In de auto was het niet meteen heel warm, maar buiten was het nog kouder.
‘Ik denk dat ik er maar eens van door moet,’ meldde ze aan Aaron. Ze zou hem uitnodigen om mee te eten, als ze al niet zou weten dat hij haar aanbod af zou slaan. Ze maakte de autodeur alvast open, zodat ze straks met gemak uit zou kunnen stappen. ‘Maar als we morgen rond een uur of tien afspreken bij ons plekje in de stad, dan zie ik je dan?

@Auloire 
Account verwijderd




'Morgenavond,' herhaalde hij met een knikje. Hij hoefde er niet over na te denken of dat hij tijd had, want hij had in principe altijd tijd. Hier op de sloperij mocht hij zijn tijden zelf indelen en zijn moeder bezocht hij ook niet op vaste dagen of tijden. Waarschijnlijk was hij ook uitgegaan als Shae het niet voorgesteld had. Hij was wel nieuwsgierig naar hoe het zou zijn. Het voelde vertrouwd, maar ook nieuw. Hij wist wat hij ongeveer kon verwachten, maar op hetzelfde moment wist hij het ook niet. Hij twijfelde er echter niet aan dat het wel gezellig zou worden. Als de alcohol vloeide, was het over het algemeen altijd gezellig.
'Wat probeer je hier nu te suggereren, Shae?' vroeg hij geamuseerd. Hij wist wel waar ze op doelde, maar waar was het plezier in dit gesprek als er niets uitgesproken werd? Hij was echter niet van plan haar tegen het einde van de avond achter te laten om met een andere vrouw mee naar huis te gaan. Het was lang geleden dat Shae ook daadwerkelijk tijd voor hem gehad had en het zou werkelijk een achterlijke keuze zijn om de kans die hij had te laten schieten. Zelfs als bleek dat het nooit meer kon zijn wat het voorheen was, was het het proberen waard.
'Maak je niet druk,' knikte hij. Hij zou haar niet dumpen voor een ander.
Hij bestudeerde Shae toen ze haar telefoon uit haar zak griste. Zo nu en dan vergat hij dat tijd er voor anderen wel toe deed. Haar leven was waarschijnlijk gebaseerd op tijd. Alles draaide om tijd in het studentenleven. Zijn leven had een stuk minder te maken met tijd. Zijn vermoeden werd bevestigd toen Shae hem vertelde dat ze er maar eens vandoor moest. Hij wist niet hoe laat het was, maar het moest wel tegen het avondeten aan zitten. Het begon al een beetje te schemeren.
'Rond een uur of tien bij het skatepark,' knikte hij. Het leek hem een prima idee. Het was niet te vroeg of te laat en het skatepark lag niet ver van het centrum. Tegenwoordig kwamen er voornamelijk nog hangjongeren op het park, maar vroeger waren zij dat ook geweest. Hij nam het hen niet kwalijk dat ze troep achterlieten, muziek afspeelden en redelijk luidruchtig waren. Ergens in hun leven waren zij dat ook geweest, hoewel ze met z'n tweeën een stuk minder aan hadden kunnen richten dan een grote groep. Hij glimlachte even naar Shae bij wijze van afscheid, ze zouden elkaar morgen wel weer zien.

@Demish 
Demish
Internationale ster



Het skatepark was precies zoals Shae het zich kon herinneren. De ramps waren bekalkt met graffiti, ondanks dat de gemeente vast een aantal pogingen had gedaan om het te bedekken. Er waren een aantal hangjongeren die zich hadden verstopt onder de overdekte gedeelten van de halfpipes. Wat ze daar aan het doen waren, wist Shae niet. Ze vermoedde dat ze precies hetgeen deden wat zij en Aaron daar ook hadden gedaan. Gepraat, muziek geluisterd en wat gegeten. Zo nu en dan had ze toegekeken hoe hij een sigaret op had gestoken, maar ze had er zelf nooit aan mee gedaan. Dat was ondertussen wel anders geworden.
Het koude weer had aangehouden. Daarom stond Shae met haar handen diep in haar zakken en had ze een muts over haar korte, zwarte haren getrokken. Vroeger waren ze langer geweest, maar vreemd genoeg had ze toen het gevoel gehad dat het had gemoeten. Bijna ieder meisje had lang haar gehad. Het was een soort trend geweest, haast een ongeschreven regel. Nu maakte het haar vrij weinig meer uit. Haar haren zaten op deze manier niet bij haar in de weg. Zelf vond ze dat het haar er ook iets ouder uit liet zien.
De lichten van de stad waren niet heel ver verwijderd van Shae. Het skatepark lag er dan ook net iets buiten. Waarschijnlijk was het niet meer dan vijf minuten lopen. Zij en Aaron hadden vaak die afstand gelopen. Vaak had Shae zelfs nog haar fiets bij zich gehad, omdat ze die had gebruikt om op school te komen. Er waren momenten geweest waarop zij achterop was gesprongen en hij had gefietst, maar ze kon zich ook nog herinneren dat zij Aaron achterop had genomen. Iets waar ze, toentertijd, heel erg veel lol om hadden gehad. Vooral omdat Shae de eerste paar minuten alleen maar had kunnen slingeren.
Shae pakte haar telefoon. Het was drie minuten voor tien. Ze wist zelf niet waarom ze hier al zo vroeg had gestaan. Het was niet zo dat ze bang was dat Aaron niet op kwam dagen. Ze wist dat hij dat wel zou doen. Als zij en Aaron iets af hadden gesproken in het verleden, was hij altijd op komen dagen. Als hij niet had gekund, had hij dat op de één of andere manier aan haar laten weten. 
Ze liet haar mobiel weer in haar zak glijden en keek om zich heen. Aaron moest in de buurt zijn. Waarschijnlijk zou ze hem aan kunnen zien lopen. Hij was een opvallend persoon. Lang en breed. Daarnaast kon ze zich nog precies voor de geest halen hoe Aaron bewoog. Er was altijd iets aan zijn loopje geweest. Niet onzeker, of juist te zeker, maar gewoon… Iets. Iets wat bij hem hoorde en waar Shae hem altijd aan kon herkennen. 

@Auloire 
Account verwijderd




Omkleden in een auto was niet erg handig, maar in de loop der jaren had hij er behoorlijk wat ervaring in gekregen. Tegenwoordig deed hij het net zo makkelijk als anderen het deden voor hun kast. Hij gooide de kleren die hij gedragen had in de achterbank en pakte zijn jas van de bijrijdersstoel. Hij was dakloos, maar hij weigerde met vieze kleren rond te lopen. In de kleine kantine bij de sloperij zat een douche die hij mocht gebruiken en met zijn kleren ging hij naar de wasserette. Erg handig was het allemaal niet, maar hij moest het doen met wat hij had, wat in zijn geval niet erg veel was.
Hij trok zijn jas over zijn schouders en sloeg de deur achter zich dicht, waarna hij zijn handen in zijn zakken stak. Je raakte gewend aan de kou, maar prettig zou het nooit zijn. Vannacht zou het waarschijnlijk koud zijn, maar als hij vanavond genoeg zou drinken, zou hij daar geen last van hebben. De avond was het in elk geval waard, of hij nu genoeg dronk of niet.
Toen hij ongeveer op de helft was, stak hij een sigaret op. Zijn blik gleed even naar de kerktoren, het was vijf minuten voor tien. Hij moest nog een minuut of tien lopen, maar hij geloofde niet dat Shae het hem kwalijk zou nemen als hij vijf minuutjes later werd. Op tijd zijn was nooit zijn beste kant geweest. Erg stipt was hij niet. Echter, hij verscheen altijd wel rond de afgesproken tijd en als het echt dringend was, kon hij het wel voor elkaar krijgen op tijd te komen.
Rustig blies hij de rook uit zijn longen toen hij het skatepark naderde. Het was donker en het skatepark was slecht verlicht, dus hij zag Shae nog niet staan. Hij ging er vanuit dat ze er al was, Shae had altijd de neiging om iets eerder te zijn. Hij nam nog een trekje van zijn sigaret en vertrapte het ding toen onder zijn schoenen, waarna zijn hand weer in zijn broekzak gleed.
Toen hij het skatepark opliep, zag hij Shae al gauw staan. Rustig liep hij naar haar toe.
'Ga ik de dag nog meemaken dat je laat bent?' vroeg hij geamuseerd. De enige keren dat ze te laat geweest was, waren de keren dat ze daar een goede reden voor gehad had. Hij schudde grijnzend zijn hoofd, waarschijnlijk zou hij het nooit meemaken.
'De kroeg is niet zo ver van hier.' Hoewel hij het ook leuk vond om haar weer op deze plek te zien, was het op dit moment te koud om te blijven staan. Misschien overdag als het iets warmer was. Op dit moment zag ze eruit alsof ze vast ging vriezen.

@Demish 
Demish
Internationale ster



Zoals Shae had voorspeld, zag ze Aaron al vanaf een afstandje lopen. Ondanks dat zijn manier van bewegen iets was veranderd, herkende ze hem meteen. De sigaret tussen zijn vingers, waarvan het puntje zo nu en dan oplichtte als hij een trekje nam. Dat hij te laat was, maakte haar eigenlijk niks uit. Als het had gemoeten, had ze hier zeker nog een half uur op hem gewacht. Ze miste Aaron, hun gesprekken. Ze miste het simpele gedeelte van haar leven waarin hij een rol had gespeeld. Op de middelbare school had ze zich nergens druk om hoeven maken. Haar cijfers waren prima geweest, ze had haar sociale leven goed kunnen combineren met andere activiteiten die ze graag had gedaan en er was vrijwel niets aan de hand was geweest. Als er al iets aan de hand was geweest, dan had ze Aaron gehad om er mee over te praten, maar ook om er totaal niet over te praten.
‘Ik ben vaak genoeg laat geweest, hoor!’ verzekerde ze Aaron. Vooral het laatste jaar was ze vaak te laat op komen dagen in de weinige lessen die ze had gehad, of helemaal niet. Ze had afspraken met haar begeleider constant geprobeerd te verzetten, bang voor de negatieve lading in zijn feedback, aangezien ze vaak iets op het laatste moment in had geleverd, van slechte kwaliteit. Normaal gesproken was ze altijd iets eerder, maar het lag er ook zeker aan welke afspraken het waren. Aaron was een redelijk belangrijk persoon in haar leven op dit moment en ze wilde hem laten zien dat ze hun vriendschap nog steeds net zo graag wilde als een paar jaar geleden.
‘Laatst nog. Ik had een toets en ik had een half uur om naar binnen te lopen, vanaf de begintijd. Ik werd om twaalf uur wakker en had letterlijk nog tien minuten om naar het juiste lokaal te rennen.’ Op dat moment had ze er wel voor gerend, wetend dat ze die toets had moeten maken. Ook had ze geen zin gehad om de toets later te herkansen. Uiteindelijk had ze alsnog een onvoldoende voor de toets gekregen, maar ze wist eerlijk gezegd niet wanneer de herkansing plaats zou vinden. Misschien was hij al wel geweest.
Aaron vertelde dat de kroeg niet ver was, waar Shae blij mee was. Dat betekende dat ze snel weer ergens warm binnen zou zitten, al zou ze het van hun wandeling vast ook warm krijgen. Ze liep dan ook meteen met Aaron mee. Haar handen waren nog altijd begraven in haar zakken. Ze hoopte dat ze er snel zouden zijn, ook zodat ze eerst wat warms zou kunnen bestellen. Natuurlijk zou ze ook nog wat gaan drinken, écht drinken, maar misschien dat ze zou beginnen met een Ierse koffie. Dat was warm en het had ook nog wat alcohol in zich.
‘Maar misschien moet ik maar wat vaker te laat komen, aangezien jij dat ook altijd doet,’ zei ze tegen Aaron, terwijl ze naar de kroeg liepen. Niet dat het haar echt iets uitmaakte dat de jongen te laat was gekomen. Voor iemand als Aaron wilde ze graag wachten. 

@Auloire 
Account verwijderd




De toon waarop ze riep dat ze vaak genoeg laat was, zorgde voor een glimlach rond zijn lippen. Shae kon zo hard als ze wilde haar best doen om hem ervan te overtuigen dat ze ook wel eens te laat was, maar in zijn wereld was ze nooit te laat. Als ze afgesproken had met hem, was ze altijd op tijd. Een goede eigenschap waarvan hij soms gewenst had het zelf ook te bezitten. Echter, als je leefde zonder dat tijd er toe deed, was te laat komen een bijna logisch gevolg.
Hij lachte toen Shae vertelde over haar toets. Hij kon het al voor zich zien. Shae die nog met haar slaperige gezicht en warrige haar een toets maakte. Vroeger had ze nog lang haar gehad, ook toen was duidelijk te zien geweest wanneer ze genoeg tijd had gehad en wanneer ze had moeten haasten.
'Wat had je de avond daarvoor gedaan waardoor je pas zo laat op was?' vroeg hij. Ze had op de campus gewoon en hij had weinig onschuldige verhalen gehoord. Die paar keer dat hij er wakker geworden was, waren ook niet echt onschuldig geweest. Voor een groot deel leek de tijd op de campus ook de tijd om los te gaan, hoewel je eigenlijk juist dan zou moeten presteren Hij kon het hen echter niet kwalijk nemen, waarschijnlijk was hij een stuk schuldiger dan zij waren.
Hij draaide zich om richting het centrum en begon te lopen. Shae liep naast hem, met haar handen diep in haar zakken gestoken. Het zou niet lang duren voor ze weer warm binnen zouden staan, dus hij maakte zich er niet al te druk over.
'Ik was maar vijf minuten te laat,' protesteerde hij lachend. Hij had haar geen half uur laten wachten. Bovendien, rond tien uur was niet stipt tien uur, toch?
Zoals hij al gezegd had, stonden ze niet veel later voor de kroeg die hij uitgezocht had. Hij duwde de deur voor Shae open en wachtte tot ze naar binnen stapte. Het was niet de typische kroeg waar je als student heen zou gaan, maar hij was ook geen student. De muziek stond aan, maar niet zo hard dat je elkaar niet kon verstaan. Er kon gedanst worden, maar over het algemeen zat iedereen. Het was de soort kroeg waar je dronk en met elkaar praatte, niet de soort kroeg waarin je elkaar niet kon verstaan en de lichten er bijna voor zorgde dat je epilepsie ontwikkelde.
'Aaron! Normaal gesproken ben je snel, maar direct bij binnenkomst is een nieuw record,' bulderde Rhys achter de bar. Hij schudde grijnzend zijn hoofd en liep naar de bar om Rhys te begroeten.
'Shae, Rhys. Rhys, Shae,' stelde hij de twee aan elkaar voor. Hij kwam hier regelmatig en Rhys werkte hier fulltime, je kon zeggen dat ze elkaar wel redelijk kenden.
'Wat kan ik de schone dame te drinken aanbieden vandaag?' vroeg Rhys. Ondertussen had hij al een glas bier voor zijn neus geschoven. Hij begon zijn avonden altijd met bier, het maakte niet zo gauw dronken. Zijn blik gleed even door het café er was nog genoeg plek om te zitten. Dat zou binnen nu en een uur wel veranderen.

@Demish 
Demish
Internationale ster



‘Ik vertel je nog wel een keer wat ik deed,’ had Schae grijnzend op Aaron geantwoord. Ze had die avond voor haar tentamen behoorlijk gefeest. Ze had zelfs wat gebruikt zodat ze langer door had kunnen feesten. Toen ze eenmaal in slaap was gevallen, was ze door al haar wekkers geen geslapen, waardoor ze haar tentamen bijna had gemist. Ze wilde zoiets echter nog niet meteen toegeven aan Aaron. Als ze het verhaal al zou vertellen, zou ze de drugs die ze toen had gehad, buiten beschouwing laten. Dat was niet iets wat hij nu van haar hoefde te weten.
‘Oh ja, vijf minuten te laat is op tijd bij jou,’ zei Shae lachend. Iets wat altijd wel zo was geweest. Daarnaast had Aaron ook wel gelijk. Vijf minuten te laat was geen ramp. Het was echter altijd zo geweest dat Shae eerder te vroeg was geweest en dat Aaron altijd wat later aan was komen zetten. Ondanks dat het gesprek nergens over ging, vond Shae het wel heel fijn om het hier over te hebben. Het was iets kleins, maar toch hadden ze beide een lach op hun gezicht, puur door de simpele herinnering dat Shae al vaker op hem had staan wachten. Erg had ze het echter nooit gevonden. 
Bij binnenkomst werd het Shae al snel duidelijk dat Aaron een vaste gast was in de kroeg. Hij werd uitgebreid begroet door een man die achter de bar, wie vervolgens opmerkte dat het een nieuw record was voor Aaron om al zo snel een meisje naast zich te hebben. Iets wat Shae vertelde dat hij er normaal gesproken ook niet lang over deed. Ze voelde er echter ook niets voor om te ontkennen dat ze meer waren dan vrienden. Het maakte haar vrij weinig uit wat de barman dacht. Daarnaast was ze nu in Aaron zijn vertrouwde omgeving. Daar wilde ze zich meer op focussen.
‘Hé,’ begroette ze de man achter de bar, wie Aaron voor had gesteld als Rhys. Shae trok haar wenkbrauwen op toen er al een glas bier naar Aaron werd geschoven, zonder dat hij er om had gevraagd. Ze gokte dat Aaron hier zo vaak was gekomen dat Rhys, de barman, ondertussen wel wist wat hij lekker vond. Ondanks dat Shae ook wel trek had in een biertje, besloot ze toch voor haar eerdere idee te gaan. Vooral nu ze merkte hoe koud ze het eigenlijk had gehad nu ze al die warmte om zich heen voelde.
‘Mag ik een Irisch coffee?’ vroeg Shae aan de barman, met een lichte glimlach op haar gezicht omdat hij haar een schone dame had genoemd. Ze wist dat het een normaal iets was. Barmannen die meisjes probeerden te versieren, om zo wat meer fooi te krijgen.
Ondanks dat er veel plek was om nog te zitten, stapte Shae op één van de krukken. Ze trok haar jas uit en legde die vervolgens over haar schoot, zodat het toch nog een beetje warmte zou bieden. Ze wreef in haar handen, terwijl ze toekeek hoe de barman bezig ging met haar drankje.
‘Ik ben wel nieuwsgierig. Hoe snel krijgt Aaron het voor elkaar om een meisje te versieren?’ vroeg ze met een plagende blik in haar ogen. Ze wilde Aaron wel een beetje pesten. Daarna vroeg ze zich echt af hoe snel hij was, aangezien de barman dat had benadrukt. 

@Auloire 
Account verwijderd




De grijns die rond Shae's lippen speelde, maakte dat hij dacht dat het uiterst amusant was geweest. Verschillende scenario's schoten door zijn hoofd, maar hij sprak ze niet hardop uit. Waarschijnlijk zou ze hem er nog wel een keer over vertellen als de tijd rijp was. Op dit moment wilde hij niets forceren, hij wilde nog even afwachten hoe het allemaal zou lopen. Vroeger waren ze beste vrienden geweest, maar dat betekende niet dat ze na drie jaar nog steeds beste vrienden konden zijn. Zij had gestudeerd, waarschijnlijk was haar kijk op de wereld veranderd. Zijn kijk op de wereld was net zo goed veranderd. Misschien zou dat niets tussen hen veranderen, maar misschien ook wel.
'Rond tien uur is ook vijf over tien,' protesteerde hij. Technisch gezien was hij op tijd. Als ze heel graag wilde dat hij op tijd was, zou ze rond kwart voor tien met hem moeten afspreken, dan zou hij er om tien uur zeker zijn.
Zijn blik gleed even in het rond. Een enkeling herkende hij wel, maar deze kroeg had maar enkele vaste gasten. De vaste gasten die ze hadden, waren vaak mannen van middelbare leeftijd. Het gebeurde hem ook niet zo vaak dat hij een vrouw voor een tweede keer tegenkwam. Niet dat hij zich ongemakkelijk voelde als dat wel het geval was, want hij was altijd respectvol geweest naar de vrouwen met wie hij geweest was. Ze waren zich er altijd van bewust dat hij niet de man was waarmee ze verder zouden gaan.
Geamuseerd keek hij op toen hij hoorde wat Shae vroeg. Shae had vroeger alles over hem geweten, maar niet dit. In de tijd voor haar vertrek was hij nooit geïnteresseerd geweest in meisjes. Hoewel Shae wel vriendjes gehad had, had hij nooit vriendinnetjes gehad. Hij was er totaal niet mee bezig geweest. Pas na haar vertrek was die interesse ontstaan. Hij was er laat bij geweest, maar inmiddels was hij met meer vrouwen geweest dan anderen in hun hele leven zouden doen.
'Heb je naar hem gekeken? Ze hangen al aan zijn lip voor hij een woord gesproken heeft,' lachte Rhys terwijl hij bezig was met de koffie. Hij schudde zijn hoofd, zo was het ook niet helemaal. Het klopte dat hij geen aandacht tekort kwam, maar het was niet alsof hij direct omringd werd door vrouwen.
'Maar als we het hebben over hoe lang het duurt voor ze hem mee naar huis nemen, dan is hij er meestal wel een uurtje mee aan de praat. Het snelst wat ik gezien heb, was tien minuten, maar op feestdagen zijn vrouwen sowieso iets makkelijker,' vertelde Rhys. Daar gaf hij geen protest op. Hij raakte ook niet direct met iemand aan de praat, dus meestal was hij wel een poosje binnen. Dat vond hij niet erg, want met Rhys en de andere barmannen had hij het over het algemeen ook wel naar zijn zin.

@Demish 
Demish
Internationale ster



Het was Shae duidelijk dat Rhys en Aaron elkaar al een hele tijd kenden. Waarschijnlijk was dit dan ook één van de kroegen waar Aaron vaak zijn tijd doorbracht. Shae snapte wel waarom. Het was geen club, wat betekende dat je normaal met elkaar kon praten. Lachend keek Shae opzij naar haar voormalige, beste vriend. Ze had de vorige dag ook al een aantal keren naar hem gekeken en ze had zich al beseft dat Aaron een hele knappe jongen was geworden, dus ze snapte maar al te goed dat de meiden gek op hem waren hier. Ze gokte dat er al een aantal meisjes zijn kant op hadden gekeken. Misschien waren ze wel een klein beetje jaloers dat zij nu naast hem zat, in plaats van de gebruikelijke, lege barkruk.
‘Misschien moet hij dan gewoon de rest van de avond zijn mond dichthouden, dat werk vast nog beter,’ grapte ze tegen de barman en Aaron, aangezien de barman had gezegd dat ze al aan zijn lippen hingen voordat hij iets had gezegd. Daarnaast gokte Shae dat het ook wel zou werken als Aaron de mysterieuze gast uit zou hangen. Mysterieuzer dan dat hij nu al was, want ze wist vrijwel zeker dat hij niet heel veel los zou laten.
Shae kreeg de koffie naar haar toe geschoven. Meteen sloeg ze haar armen om de warme mok, om zo een beetje op te warmen. De koffie was rijkelijk belegd met slagroom en wat extra cacao. Met het lepeltje schepte ze wat slagroom van haar koffie en vervolgens stopte ze het in haar mond, terwijl ze luisterde naar het verhaal van Rhys.
‘Tien minuten?’ vroeg Shae lachend. ‘Dat is indrukwekkend, dat moet ik toegeven.’ Ze snapte nog dat Aaron er meestal een uurtje voor nodig had. Over het algemeen waren meisjes er niet van om meteen met de eerste jongen mee te gaan die ze zagen. Daarom vond ze de tien minuten ook best indrukwekkend, al wilde ze niet nadenken over hoe wanhopig dat meisje dan zou moeten zijn geweest. Shae had het idee dat de feestdag, Valentijnsdag was geweest.
‘Iets in me zegt dat jij niet tot Aaron zijn veroveringen behoort,’ zei Rhys, duidelijk gericht aan Shae, waardoor ze in lach schoot. Het klonk heel grappig in haar hoofd. Aaron had haar nooit op die manier gezien en zij hem ook niet. Ze waren altijd vrienden geweest en ze waren dat juist weer aan het opbouwen.
‘We kennen elkaar van vroeger,’ legde Shae uit, waarna ze nog wat meer slagroom van haar koffie af lepelde. Ondertussen waren haar handen al heerlijk opgewarmd door de Ierse koffie. Ze keek opzij naar Aaron en glimlachte. ‘Ik ben weer terug in de stad en Aaron laat me nu zijn plekjes zien.’ Dat was in feite wel wat hij aan het doen was. Dit was duidelijk één van zijn stamkroegen, aangezien hij zo goed bevriend was met de barman. Het kon natuurlijk ook dat ze elkaar ergens anders van kenden, maar Shae wist hoe Aaron was. Ondanks dat hij best gemakkelijk met anderen kon praten, was hij niet het type dat constant opzoek ging naar nieuwe vrienden.

@Auloire 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste