Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG | "Ugh, bite me"

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
Misschien was zijn haar wel raar, maar het maakte hem uniek en hij wilde het niet veranderen. Diep zuchtte hij even en dacht weer na over die vampier, wat deed ze hier? Waarom deed ze uberhaupt dingen die zo opvielen. Even zuchtte hij en schudde zijn hoofd. Hij moest zich er niet meer op richten en het gewoon maar aan anderen overlaten. Na nog even niets gedaan te hebben pakte hij wat spullen in, hij moest nog trainen en weigerde dat eigenlijk over te slaan. Hij pakte zijn fiets en terwijl langzaam de schemer begon te vallen ging hij op weg. Wat moest hij vrezen, haar weer tegen komen? Nee daar was hij niet bang voor.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Uniek. Tsch. Uniek wilde je niet zijn, zeker niet in zo'n beroep. Uniek zorgde ervoor dat Violet binnen enkele momenten zijn naam en school had gevonden. Violet zag er alles behalve uniek uit. Met haar lange, bruine haar, bruine ogen en saaie outfits viel ze niet op. Mensen verwachten niet dat iemand zo saai als zij zulke gruwelijke dingen doet voor vermaak. Maar goed, na zo lang ga je je vervelen. Iedereen zou zijn gaan vervelen.
De jongen wilde wel graag uniek zijn. Maar goed, voor iemand die waarschijnlijk toch korter zou leven dan de gemiddelde mens maakte zoiets niet meer uit. Nathan, heette hij. Goed om te weten. Een adres daarintegen had ze nog niet, maar dat zou niet heel moeilijk worden als ze hem kon volgen vanuit zijn school. Het zou kinderlijk makkelijk zijn. Als ze echt zin had om met hem te spelen kon ze zich zelfs inschrijven voor de school, al ging dat misschien wat ver?
Ze sloot de computer af en keek even voor zich uit. Wat kon ze in de tussentijd doen? Ze keek even naar buiten. Door de spleten tussen de dichte gordijnen viel geen zonlicht meer. Donker, dus. De perfecte tijd voor een toevallige wandeling in het bos. Ze trok haar laarzen en een jas aan en liep rustig naar de bosrand.

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
De kortste weg was toevallig genoeg door het bos, hoewel hij dat pad moest lopen vond hij dat niet zo erg. De rest kon hij fietsen en dan nog steeds was hij sneller. Kalm stapte Nathan van zijn fiets af zodra hij bij de rand was en rustig liep hij het bos door. Zijn lamp bood hem genoeg zich en hij glimlachte even een beetje. Wie zou hij hier namelijk in godsnaam tegen kunnen komen? Hij liep rustig verder tot hij dacht een gedaante te zien. Even fronste hij en na een knippering leek hij niets meer te zien. Nathan schudde zijn hoofd. Hij had het zich vast verbeeld.when ya don't know what to write De bladeren knisperde nog onder zijn voeten en de wielen terwijl hij zijn weg vervolgde. Hij moest zich maar niet af laten leiden, de training was belangrijker dan een diertje dat hij misschien gezien had.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet liep geruisloos door het bos. Het was fijn om 's avonds te lopen, gezien de zon haar dan niet probeerde te vermoorden. Vooral de stilte van het bos vond ze fijn. Het was er altijd zo heerlijk vredig, behalve.... Ze fronste. Ze hoorde iemand, een eind verderop. Domme mensen ook, 's avonds in het donker door een bos gaan lopen. Stil liep ze erheen. Wacht eens eventjes, was dat... Ze keek naar de gedaante. Dat was Nathan. Wat een ongeloofelijk domme, naïeve wannabe vampierjager. Onder normale omstandigheden zou ze er om lachen, maar dan zou hij haar opmerken en misschien zijn pappie bellen of iets dergelijks. Dus liep ze stilletjes naar hem toe, tot ze vlak achter hem liep. "Hey, Nathan!" zei ze toen, veel te vrolijk. In het stille bos klonk het bijna als een donderslag, wat precies haar bedoeling was.

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
Hij merkte het niet eens, natuurlijk merkte hij het niet. Ze was een vampier en hij was 'maar' een mens. Rustig was hij dan ook doorgelopen en even keek hij om, niets merkte hij op. Zijn haren stonden echter gelijk overeind zodra hij haar stem hoorde. Veel te vrolijk en veel te dichtbij. Meteen hield hij halt en draaide zich deels om. "Wat moet je?" Het kwam er niet zo aardig uit en zijn blik stond op onweer. Als hij op dit moment namelijk ergens geen zin in had dan was dat Violet wel. Hij rolde even met zijn ogen waarna hij zich omdraaide en weer verder liep om weg te gaan. Hij moest maar eens de volwassene zijn in dit verhaal.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet schoot in de lach. Dat gezicht. Mensen pesten was leuk. Ze trok een wenkbrauw op bij zijn reactie. Deels omdat het best wel rude was, deels omdat we hadden afgesproken dat we dialoog in het Engels zouden schrijven. Ze besloot het echter te negeren en liep naast hem verder. "I am just taking a nice, long walk through the woods," zei ze vrolijk. Het was niet onwaar, dat was daadwerkelijk haar bedoeling geweest. Maar ja, toen kwam ze hem tegen. "What about you, Na-than~?" Ach kom op, had hij niet eens door dat hij haar zijn naam niet eens had verteld? Jammer hoor. Ze was juist zo trots ophaar computerskills, zeker op haar leeftijd. Give her some credit, damnit. Ze trapte een steentje een eind weg. Het was fijn om gewoon rond te kunnen lopen, zonder zon die je probeert te vermoorden.

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
Ineens had hij Nederlands geleerd, maar voor Violet klonk dat natuurlijk gewoon als Engels, dat begreep ze gewoon verkeerd. "Yeah, ofcourse you are.' Hij keek haar even aan en rolde met zijn ogen, niet te geloven. Pas op het moment dat ze zijn naam zo duidelijk noemde keek hij even op. Fronste wat. "Seriously? I knew you were impressed, but so impressed that you stalked me on the internet... I did not expect that." Hij grinnikte even en liep kalm door. Dat ze nu met hem meeliep, daar had hij eigenlijk helemaal geen zin in. Veel keuze was er echter niet. "So.. I hope you're going to stay here in the woods. I don't need any of my friends to see you." Even keek hij opzij naar haar. Hij liep hier nu gewoon, met een vampier naast zich, die hem op internet had opgezocht.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet knikte. "Of course I am. Really, the woods at night are vampire territory." Ze trapte een steentje weg. "Impressed? You are so full of yourself," zei ze. "I was assessing a risk. But don't worry, I decided you pose no threat to me." Ze liep rustig verder. Niets aan hem was erg indrukwekkend. Hij was niet enorm sterk, niet enorm snel, niet of nauwelijks bewapend. Ze hoefde niet bang voor hem te zijn.
"Oh, you have friends? Thats impressive, for someone as annoying as you." Waarschijnlijk loog hij gewoon. Ging hij in zijn eentje naar de bieb, of eendjes voeren hier in het bos. Vrienden. Sure.

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
"Yeah of course they are. Does not mean I am afraid to enter them. Especially since I know that you are the vampire." Hij lachte even en keek naar haar. "Or you just haven't found the threat yet. You don't know darling, you don't know anything about me." Kalm keek hij even naar haar. "Maybe I'm not the typical hunter, I am a new generation." Hij keek naar haar en rolde met zijn ogen. "Has it crossed your mind that you're just so easily offended because you're alone? You don't have anyone and you can't even interact with people in a normal way." Hij keek naar haar en liep door. Ze was gewoon eenzaam, ze was dan misschien sterker dan mensen, maar nog steeds menselijk.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet schoot in de lach. "Oh, Nathan, didn't you throw up when you saw me play?" vroeg ze. "And honestly, you don't look or sound like a threat. You sound... Kinky, at most." Ze veegde een pluk haar uit haar gezicht. "Oh, boy, you dont know anything about my life at all. I am not alone." Wel onwaar. Maakte niet uit. Ze kon altijd een kat adopteren, ofzo. Ze was niet eenzaam, in ieder geval. Niet awkward ook. Hij loog. Ze liep rustig naast hem verder. Schattig, dat hij dacht haar op deze wijze te kunnen beledigen.

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
Even rolde hij met zijn ogen. "So? Like I told you, times are changing." Hij keek even naar haar en glimlachte kalm. "Kinky? Really?" Even moest hij lachen en keek naar haar. 'I did not know that you liked kinky." Weer iets nieuws, hij vond haar wel hilarisch. "Of course not, you have a very cosy living room full of people who adore you and like you. And of course you like them back." Hij grinnikte even en keek naar haar. Rustig liep hij door. "My friend is there, at the end of the road. Shall I introduce you?" Uitdagend keek hij haar aan.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet grinnikte zacht. "That's adorable, but humans don't change so fast. I bet I can make you run away screaming if I want to."
Ze trok een wenkbrauw op. "That is none of your business," zei ze. Rude. Dat soort dingen vraag je niet zomaar aan een meisje. Ze fronste. "I have plenty of friends." Ze keek even naar het einde van het paadje. Oh, ze was zo bang. Not. Als zijn vriend even gevaarlijk was als hij zelf... "Sure, introduce me."

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
"Maybe you can, do it if you want to. You have nothing to proof to me. Why do act like you have to all the time?" Hij keek opzij en lachte even. "Oh you do like it kinky. Good to know!" Hij vroeg het wel, voor hem was ze geen meisje. Eerder een wezen, aan een echt meisje zou hij het nooit zomaar vragen. "Please don't make me laugh. You have none, why else would you keep talking to me. If you really had someone around, you would not hang around here. I don't bother, it's adorable to see you so hard." Hij grinnikte even en stak zijn hand op naar de jongen die stond te wachten. "Hey Stephen!" Hij grijnsde even en keek toen opzij naar Violet. "I made a new friend, were gonna date." Gooide hij er brutaal uit en hij keek Violet zonder blikken of blozen aan.

Anoniem
Popster

Anoshe schreef:
Violet trok een wenkbrauw op. "I don't have anything to prove to you. I just like to mess with you." Ze keek van hem weg. Wow, rude. Dit soort dingen zei je niet zomaar. Zeker niet tegen iemand van een paar honderd jaar oud. Zeker niet tegen iemand van adel. "Stop trying to sound so cool," zuchtte ze. "You sound just like a 12-year-old bully."
Ze keek naar de 'Stephen'. "In your dreams, Nathan," zei ze. Ze stak haar hand uit naar Stephen. "Nice to meet you."

TheBurrow
Levende legende

TheBurrow schreef:
"Well then you should definetly try harder because it's not working." Even rolde hij met zijn ogen. Pff, alsof tegenwoordig nog iets betekende, ze moest zich niet teveel gaan verbeelden. "Better than a eh, how old were you again? Old enough to dead and everyones great-great-great-great-great grandmother? Maybe add a few more greats?"
Nathan lachte even en schudde zijn hoofd. "Come on, let's go.' Zei hij rustig tegen Stephen. Training zou beginnen. Even keek gij weer naar Violet. "See you around sweetheart." Stephen stapte alweer op zijn fiets. "Don't cry to much because you miss me." Fluisterde hij nog grinnikend tegen haar, waarna hij ook op zijn fiets stapte. Even kreeg hij een blik van Stephen. "You're not going to let a girl out here on her own are you? Give her a ride back home you moron!"

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld