Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.
CreepDoll schreef:
Evelynn
Terwijl ik rond liep, voelde ik vreemde energie sterker worden. Ongemakkelijk liep ik er heen tot ik stemmen hoorde. meteen stond ik stil en bleef om de hoek staan als ik de jongens zag. Mijn hand sloeg ik voor mijn mond om geen geluid te maken. Zo stil mogelijk bleef ik kijken, ze hadden de deur al snel open en ik zag ze naar binnen stappen. Toch bleef ik stil staan en wachtte wat er ging gebeuren.
De jongens bleven vrij lang binnen waardoor ik toch die kant op stapte, maar de vreemde energie voelde ik dan ook dichter bij komen, maar het kwam niet van de jongen af die ik eerder tegen was gekomen, maar totaal ergens naders vandaan. Met een ruk draaide ik mij om en zag een schaduw midden in de hal staan, ik slikte en schudde mijn hoofd. Wat deed hij hier?
"Murie, je liet mij schrikken, ga weg hier." zei ik en keek hem aan. Het was één van mijn schaduw vrienden, hij hielp mij vaak en ik hem, maar nu kon hij beter niet in de buurt zijn. "Sorry Eve, maar ik heb een missie." zei hij en keek langs mij heen naar de deur waar de jongens door heen waren gestapt. "Ja, en ik ook." zei ik en keek hem aan, maar als ik merkte wat voor missie hij had schudde ik mijn hoofd. "Oh nee, dat meen je niet, je blijft bij ze uit de buurt." zei ik en ging klaar staan om hem tegen te houden. Maar ik sprak iets te luid waardoor ik meteen achter om keek of de jongens het niet gehoord hadden, en op dat moment nam Murie zijn kans en duwde mij aan de kant om naar de jongens toe te gaan. "Nee!" riep ik waardoor ik weer naar mijn Engelen gedaante veranderde en achter hem aan vloog om hem tegen te houden. Zo had ik het totaal niet geplant, maar als hij één van de jongens te pakken kreeg, was het foute boel.
@Tangled
Evelynn
Terwijl ik rond liep, voelde ik vreemde energie sterker worden. Ongemakkelijk liep ik er heen tot ik stemmen hoorde. meteen stond ik stil en bleef om de hoek staan als ik de jongens zag. Mijn hand sloeg ik voor mijn mond om geen geluid te maken. Zo stil mogelijk bleef ik kijken, ze hadden de deur al snel open en ik zag ze naar binnen stappen. Toch bleef ik stil staan en wachtte wat er ging gebeuren.
De jongens bleven vrij lang binnen waardoor ik toch die kant op stapte, maar de vreemde energie voelde ik dan ook dichter bij komen, maar het kwam niet van de jongen af die ik eerder tegen was gekomen, maar totaal ergens naders vandaan. Met een ruk draaide ik mij om en zag een schaduw midden in de hal staan, ik slikte en schudde mijn hoofd. Wat deed hij hier?
"Murie, je liet mij schrikken, ga weg hier." zei ik en keek hem aan. Het was één van mijn schaduw vrienden, hij hielp mij vaak en ik hem, maar nu kon hij beter niet in de buurt zijn. "Sorry Eve, maar ik heb een missie." zei hij en keek langs mij heen naar de deur waar de jongens door heen waren gestapt. "Ja, en ik ook." zei ik en keek hem aan, maar als ik merkte wat voor missie hij had schudde ik mijn hoofd. "Oh nee, dat meen je niet, je blijft bij ze uit de buurt." zei ik en ging klaar staan om hem tegen te houden. Maar ik sprak iets te luid waardoor ik meteen achter om keek of de jongens het niet gehoord hadden, en op dat moment nam Murie zijn kans en duwde mij aan de kant om naar de jongens toe te gaan. "Nee!" riep ik waardoor ik weer naar mijn Engelen gedaante veranderde en achter hem aan vloog om hem tegen te houden. Zo had ik het totaal niet geplant, maar als hij één van de jongens te pakken kreeg, was het foute boel.
@Tangled
21