GhostBC schreef:
Reeva luisterde naar de woorden van de koning en ze liet haar ogen langzaam langs de leden van de leden van de koninklijke familie gaan en ze had nu een excuus om even naar de jongen te kijken. Alexander heette hij. Ze glimlachte. Ze vond het een mooie naam en ze vond dat het bij hem paste. Ze vond het alleen jammer dat hij als laatste werd genoemd maar ze begreep het wel. Hij was niet de kroonprins. Ze had medelijden met hem. Hij werd anders behandeld alleen door het feit dat zijn moeder niet koningin was. Ze slikte. Ze hoopte dat ze nog eens met hem kon spreken.
Haar aandacht ging weer naar de koning toen ze hem hoorde. Hij vertelde dat ze zo zouden gaan dineren maar dat ze eerst naar hun vertrekken konden gaan om zich op te frissen. In de tussentijd zouden dienstknechten van de koning de koetsen uitladen en naar hun vertrekken brengen.
Reeva merkte dat ze wat moe was geworden van de reis en ze was dankbaar dat ze even tijd hadden om zich terug te kunnen trekken in hun vertrekken. Ze keek even onopvallend naar Abigail en Jasmijn. Ze wilde graag dat ze meteen met haar meegingen want ze moest het kwijt.
Logan probeerde niet steeds naar het meisje te kijken maar hij merkte dat dat moeilijker was dan gedacht. Haar blonde haren pasten bij haar. Hij vroeg zich af hoe ze bij de familie is gekomen en wat ze van het werk vond, of ze goed werd behandeld. Hij had vaker gezien dat bediendes slecht werden behandeld en hij hoopte ergens dat dat voor haar niet het geval was. Hij wist dat hij niet met haar mocht spreken maar hij zou het op de een of andere manier laten gebeuren. Zijn vadee hoefde het niet te weten.
Logan keek naar zijn vader toen hij zijn woorden. Ze hadden nog even tijd voor het diner, gelukkig. Hij wilde met Alexander spreken en dat wilde hij zo snel mogelijk doen. 'Please, follow me', hoorde hij zijn vader zeggen en Logan draaide zich om, waarna hij rustig achter zijn vader aan liep.
Terwijl hij liep keek hij een paar keer naar Alexander en hij ging onopvallend meer naast hem lopen. 'I would like to have a word with you, alone', fluisterde hij zodat alleen zijn broer het zou kunnen horen. Daarna liep hij verder alsof er niets aan de hand was.
Reeva luisterde naar de woorden van de koning en ze liet haar ogen langzaam langs de leden van de leden van de koninklijke familie gaan en ze had nu een excuus om even naar de jongen te kijken. Alexander heette hij. Ze glimlachte. Ze vond het een mooie naam en ze vond dat het bij hem paste. Ze vond het alleen jammer dat hij als laatste werd genoemd maar ze begreep het wel. Hij was niet de kroonprins. Ze had medelijden met hem. Hij werd anders behandeld alleen door het feit dat zijn moeder niet koningin was. Ze slikte. Ze hoopte dat ze nog eens met hem kon spreken.
Haar aandacht ging weer naar de koning toen ze hem hoorde. Hij vertelde dat ze zo zouden gaan dineren maar dat ze eerst naar hun vertrekken konden gaan om zich op te frissen. In de tussentijd zouden dienstknechten van de koning de koetsen uitladen en naar hun vertrekken brengen.
Reeva merkte dat ze wat moe was geworden van de reis en ze was dankbaar dat ze even tijd hadden om zich terug te kunnen trekken in hun vertrekken. Ze keek even onopvallend naar Abigail en Jasmijn. Ze wilde graag dat ze meteen met haar meegingen want ze moest het kwijt.
Logan probeerde niet steeds naar het meisje te kijken maar hij merkte dat dat moeilijker was dan gedacht. Haar blonde haren pasten bij haar. Hij vroeg zich af hoe ze bij de familie is gekomen en wat ze van het werk vond, of ze goed werd behandeld. Hij had vaker gezien dat bediendes slecht werden behandeld en hij hoopte ergens dat dat voor haar niet het geval was. Hij wist dat hij niet met haar mocht spreken maar hij zou het op de een of andere manier laten gebeuren. Zijn vadee hoefde het niet te weten.
Logan keek naar zijn vader toen hij zijn woorden. Ze hadden nog even tijd voor het diner, gelukkig. Hij wilde met Alexander spreken en dat wilde hij zo snel mogelijk doen. 'Please, follow me', hoorde hij zijn vader zeggen en Logan draaide zich om, waarna hij rustig achter zijn vader aan liep.
Terwijl hij liep keek hij een paar keer naar Alexander en hij ging onopvallend meer naast hem lopen. 'I would like to have a word with you, alone', fluisterde hij zodat alleen zijn broer het zou kunnen horen. Daarna liep hij verder alsof er niets aan de hand was.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.


19