Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg~creepDoll
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik ga mee naar de tafel en schrik kort als ik de jongens opeens binnen zie lopen. "Geen ontbijtje met alleen ons twee." Fluister ik plagend in William zijn oor en ga dan doormijn knieën. "Awh, dat ziet er lekker uit hoor. Eet jullie broodjes nu maar helemaal op." Lach ik. Ik til Flinn op zijn stoel en zie dat Paul zelf al is gaan zitten. Ik knipoog even naar hem als teken dat die flink is en zet me op mijn plaats bij William. "Martha gaat straks met ons een grote taart maken!" Hoor ik Flinn enthousiast zeggen." A en welke taart?" Vraag ik dan. "Dat is een verrassing." Grijnst Paul. "Mmm, en wie mag dan allemaal van die taart eten?" Ik pak ondertussen een snee brood en beleg die. "Papa, Martha, William, jij en wij!" Flinn springt recht op zijn stoel waardoor ik raar kijk. "Flinn, ga zitten. Straks maak je de stoel nog kapot. "Maar ik wil dat op mijn broodje." Hij wijst naar een stukje vlees. Ik sta op en pak het schoteltje tot bij hem en beleg het broodje voor hem. "Kleine sloeber." I druk een kus op zijn hoofd en zet me weer neer en eet verder.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Ik ging rustig zitten als de jongens nog met Yasmine bezig zijn en wachtte rustig tot ze was gaan zitten. Als ik naar de jongens en Yasmine keek, begon ik wat weg te dromen. Mijn hoofd onder steunde ik met mijn hand, die ik met mijn elleboog steunde op de tafel. Een gaap kwam nog over mijn lippen en keek half slaperig naar Yasmine. Maar als ik de Flinn weer hoorde, was ik gelijk wakker en schudde mijn hoofd,. "Smakelijk." zei ik snel en begon wat te eten. Veel trek had ik niet, maar toch nam ik wat. De beker water gooide ik één teug naar binnen en bleef naar Yasmine kijken die met de jongens bezig was. Ik had niet eens gemerkt dat hij het over een taart had, daar moest ik eerlijk in zijn. Vannacht had ik eerlijk gezegd niet veel geslapen, want dat kwam omdat ik weer de ogen van mijn vader zag. Ik was uit bed gestapt en maar gaan lopen door het kasteel.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"jij droomt. Niet goed geslapen?" Vraag ik als hij zo afwezig lijkt. ik eet de helft van de snee op en laat de rest voor wat het is. "Komt het omdat ik naast je sliep? Heb ik liggen snurken? Bewegen? Stampen? Praten?" Vraag ik wat onzeker aan hem. Ik wil het echt niet op mijn geweten hebben dat hij door mij niet kan slapen. Dan kruip ik wel terug bij mijn  vader of slaap ikin 1 van die andere honderd kamers hier in het kasteel. Ze zullen er toch niet 1 gaan missen. 
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Meteen schudde ik mijn hoofd. "Het is niet door jou." zei ik en glimlachte. "Heb het wel is vaker." zei ik snel en glimlachte. "Wees gerust." zei ik toen en nam nog een slok drinken. Dit keer was het wijn, het branden in mijn keel, omdat het nog redelijk vroeg was, maar negeerde het. Het was eigenlijk best wel grappig dat ze meteen zo keek toen ze dat zei. "Geniet nog even van het eten." zei ik en nam nog snel een hap van mijn brood en stond dan op. "Ik ga nog even verder brainstormen voor de brief." zei ik, gaf haar een kus op haar voorhoofd en verliet dan de eetzaal.
Roxy130
Landelijke ster



yasmine:

"gelukkig, maar minder gelukkig dat je het vaker hebt." Zeg ik zacht. Ik kijk hem aan als hij weer over die brief gaat denken. "Ik  kom zo als je me toch nog wilt." Ik sta op en drink mijn glas water leeg en ga dan bij Paul. Ik steel een stukje van zijn brood en knik. "Lekker hoor. Een echte kok hIer!" Zeg ik om hem blij te maken. "je hebt het mijne niet geproefd!" Zegt Flinn pruilend. Ik ga bij hem ook proeven. "Ook zeer lekker hoor." Ik druk een kus op zijn wang. De jongste heeft soms wel wat meer aandacht nodig, maar gelukkig begrijpt Paul dat. Opeens komt mijn vader de zaal in waardoor ik moet lachen. "Papa!" Ik geef hem een knuffel en laat hem zitten. Hij begint te ontbijten. "Hoe was het bij de dokter?" Vraag ik lief. "Niets speciaals. Al die verhalen in het dorp zijn echt opgeblazen." Geeft die als commentaar. De dokter wordt in het dorp echt opgehemeld doordat hij alleen maar door de rijkere betaald kan worden.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

"Je bent altijd welkom." zei ik nog voordat ik de zaal verliet.
Terwijl ik richting mijn werkkamer liep, kwamen er gelijk weer vreemde uitbarst golven over mij heen en haalde diep adem. Steeds vaker kreeg ik deze, gelukkig nog op de tijden dat Yasmine er niet bij is. Als er nog één over mij heen kwam, kon ik deze niet weg drukken en beukte ik tegen de muur op, de pijn die door mijn hand heen trok liet ik even gaan, maar al snel begon het behoorlijk pijn te doen en bekeek mijn knokkels. Deze aren rood en open. Logisch als de muren ruw zijn. Hopelijk kwam Yasmine er niet achter. Dan snelde ik naar mijn kantoor en ging zitten, haalde diep adem en las de zin nog eens door wat ze op had geschreven en begon enkele zinnen op klad te schrijven. Als ik het gevonden had, schreef ik het in het net en rolde het op, liet er rodekaarsvet op druppen en drukte daarna met de stempel er op. Deze bevatte het teken van mijn familie.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Mijn vader en ik praten nog eventjes en hij gaat samen bij de jongens in de keuken die taart helpen bakken. Word gezellig daar een hele familie gebeurtenis. Ik besluit eens naar William te gaan en neem dus afscheid van mijn broertjes en vader. Goed, dat bureau dat zat ergens?! Oke Neen, dat word een gokspelletje. Ik loop de gangen door die ik me nog herinner en klop dan op een deur. Ik steek mijn hoofd om te deur en glimlach als ik William zie zitten. Gelukt! "Hey, hoe is het met de brief?" Vraag ik lief en stap het kantoor ik. Ik zie de brief niet meer op de bureau liggen, maar kijk wat raar naar zijn hand. "Wat heb jij uitgestoken?" Ik pak voorzichtig zijn hand vast en streel er met mijn duim over. Het is beschaaft, maar gelukkig niets erg.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Ondertussen was ik andere briefen gaan lezen en zette handtekeningen. Als ik bijna klaar was, hoorde ik gekopt op de deur en keek even op. "Binnen." zei ik en keek weer neer naar het papier werk op mijn bureau. Als ik de stem van Yasmine hoorde, keek ik weer op en stopte de griffel terug in zijn inkt en glimlachte. "Ja, het is gelukt." zei ik en wees naar de rol die klaar lag om weg gebracht te worden. Dan pakte ze mijn hand en voelde hoe haar duim over de schaafwonden gingen. "Niks ernstig." zei ik toen en glimlachte, met moeite. Ik wilde echt niet dat ze er achter zou komen. Even kuchte ik en keek naar buiten. "Tijd voor de rit." zei ik snel en stond op, pakte haar hand en nam haar mee de kamer uit richting de stallen.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Fijn dat die eindelijk geschreven is." Ik grinnik even en druk een kus op zijn hand. "Dan mag je me eens zeggen dat je gedaan hebt waardoor dit komt." Ik kijk bezorgd naar zijn hand. Wat heeft hij op die korte tijd uitgespookt? "Yeeh! Maar waag het me zomaar los te laten, want dan ga je vannacht dor mij niet kunnen slapen." Ik laat me meetrekken naar de stallen en kijk even naar alle paarden. "Je paard gaat blij zijn dat je er eindelijk bent." 
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Onderweg naar de stallen, hoorde ik haar vraag en keek om. "Hand langs de haardmantel geschaafd terwijl ik een blok hout er op gooide." zei ik snel en liep verder. "Nee ik laat je niet los." zei ik en duwde de deur open naar de stallen.
Daar aan gekomen, zadelde ik eerst haar merrie op en later die van mij. "Hier." zei ik en gaf haar de tegels van haar merrie en nam dan die van mijn hengst. Ik stapte naar buiten, nadat de staljongen de deur open had gedaan en wachtte buiten op haar.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Arm ding." Zeg ik op de haardmantel en kijk naar hoe hij de merrie opzadelt. Ik pak de teugels vast en streel over haar neus. Ze wordt met de dag mooier en mooier. Ik volg William naar buiten en kijk vragend naar hem. "En nu? Je verwacht toch niet van mij dat ik daar ooit boven opraak?' Het zal me toch wel even duren voor ik er lekker soepel op kan kruipen. Wedden dat ik straks super sukkelig op 1 of andere manier erop raak en na 2 seconden terug van het paard lig? Dat is zo typisch mij. De eerste keer dat ik 2 emmers water moest vullen bij de waterput had ik de helft alleen nog maar aan de waterput verloren en de rest onderweg naar huis. 
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Ik moest lachen en liet de teugels van mijn hengst los en liep naar haar toe, ging wat door mijn knieën en zette mijn vingers zo in elkaar dat het een steuntje werd. "Stap met je linker voet op mijn handen, houd je vast aan het zadel en de manen en ik duw je omhoog." zei ik en keek haar aan. "Vertrouw me."  glimlachte ik en wachtte rustig tot ze haar voet in mijn handen had gezet zodat ik haar omhoog kon duwen tot een bepaald punt en daarna moest zij het zelf gaan doen. 
Niet veel later voelde ik haar voet en keek haar aan. "Zelf wel iets mee helpen, anders krijg ik je niet goed omhoog." zei ik.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Neen, ik vertrouw je niet echt." Ik trek een bedenkelijk gezicht en kijk naar zijn hand. "Joh, je geeft me stress en dan moet ik er nog enkel opraken. " ik plaats mijn voet voorzichtig op zijn hand en trek mezelf op het paard en probeer te blijven zitten. "Goed en dat was de les voor vandaag?" Vraag ik met een brede, expres overdreven, glimlach. "Je verwacht hoop ik niet dat ik op het paard ga kunnen blijven zitten als het beweegt?" Vraag ik met onzeker aan hem. Ik kan nu net mijn evenwicht hier blijven houden. Als het paard gaat stappen kan je me van de grond oprapen.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Als ze er op zat, pakte ik de beugels en maakte die op haar maat en schoof haar voet er in. Dat deed ik ook bij haar andere voet en keek haar aan. "Hou de teugels zo vast." zei ik en liet het zien. Als ze het had, stapte ik op mijn hengst en keek haar aan. "Geef haar maar een zacht duwtje met je hielen." zei ik en keek haar aan. "Dan gaat ze lopen. Door de beugels kan je er op steunen zodat je je evenwicht kan houden." ging ik verder. Onder tussen liep ik rondje om haar heen en hielt de teugels met één hand vast. Eerlijk meer om haar wat jaloers te maken.
Roxy130
Landelijke ster



yasmine:

Ik laat hem de beugels goed zetten en stop er mijn voeten in. Hij toont me voor hoe de teugels meoten vastgehouden worden en neem ze zo vast. "Uhm....." Komt er alleen uit mijn mond. "Pestkop!" Zeg ik als die gewoon begint rondjes te rijden. "Weet je, hoe prachtig zou het wel niet zijn moest ik je de was eens laten doen. Wedden dat jij er dan eens echt uren aan zou bezig zitten?" Grijns ik even om hem te plagen en tik dan met mijn voeten tegen de zijkant van de merrie. "Kijk ik rij!" Lach ik vrolijk. 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste