Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG ft Ingenting
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Idda hielp mij over eind, ik probeerde haar ogen te ontwijken, maar toch lukte dat niet. Mijn hand legde ik op mijn gezicht en sloot mijn ogen, maar de beelden kwamen terug en ik voelde hoe hij mij weer onder zijn controle probeerde te krijgen. Mijn ademhaling was nog niet helemaal normaal. Zyadron hoorde ik tegen mij praten, maar het leek alsof ik niet terug kon praten, als ik het wilde werd het geblokkeerd. Idda haar stem hoorde ik weer en keek geschrokken haar kant uit. "Eh, het gaat dank je." zei ik waarna ik mijn hoofd nog even schudde en mijn ademhaling onder controle probeerde te krijgen. Dat lukte aardig en keek Idda weer aan. "Sorry." zei ik dan en probeerde te glimlachen. 

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Het was vreemd om hem zo te zien. Nu pas realiseerde ik me hoe hij zich dan steeds moest voelen als ik die aanvallen kreeg. "Sorry waarvoor? Ben blij dat je weer terug bent." Zei ik kalm en keek hem aan. "Weet je zeker dat het gaat?" Want hij zag er bleekjes uit. Mijn hand hield ik op zijn schouder en streelde voorzichtig om hem een beetje beter te laten voelen. Ik wou hem graag vragen wat er was gebeurt, maar hield me in. Hij was nog niet genoeg bij gekomen om dat te kunnen doen. 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Met mijn hand wreef ik over mijn gezicht, maar deze liet ik al snel zakken en keek Idda aan. "Dat ik je liet schrikken daarnet." zei ik. Haar hand voelde ik over mijn schouder gaan. Het warme gevoel kwam terug, maar al snel werd dat weg gedrukt, waardoor wist ik niet. Ik ging er maar niet verder op in en probeerde dan op te staan. "We kunnen beter terug gaan." zei ik en keek richting Zyadron. "Het gaat niet goed met je, er is iets gebeurd, vertel me wat het is." bleef hij door zeggen. Ik probeerde weer wat terug te zeggen, dit keer lukte het wel, het druk gevoel van daarnet was weer weg. Gelukkig maar, want ik wilde het niet meer terug hebben. Ik haalde nog even diep adem en stak mijn hand uit naar Idda. "Kom je?" vroeg ik dan en glimlachte weer.

Het was al weer een week later, de afgelopen dagen had ik de druk flink achter gehouden voor Idda, Zyadron wist er ook nog niks vanaf, maar het leek toch sterker te worden. Ik kon het niet lang weg of niet zichtbaar houden. Het werd gewoon steeds moeilijker. 
Ondertussen was ik het ontbijt aan het maken,zoals elke nacht kon ik gewoon niet slapen door deze druk die constant in mij was. Idda lag nog in bed, zij kon de laatste nachten wel beter slapen. Het leek omgedraaid nu. 
Het ontbijt was klaar en liep met een bord, die ik gevonden had, naar de kamer van Idda, klopte op de deur, maar liep al snel naar binnen, zette het bord naast het bed neer en verliet de kamer weer. Ik liet haar altijd wat uit slapen.
Eenmaal weer in de hal, liep ik naar de doorgang en stapte naar buiten, Zyadron was al buiten zijn eigen eten aan het jagen zelf ging op een rots zitten en begon mijn ontbijt op te eten.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
De afgelopen week wist ik niet echt wat ik met Jay aan moest. Sinds het gedoe bij het meer was hij veranderd, hoe hij het ook probeerde te verbergen. Blijkbaar was ik er meer mee bezig dan ik dacht, omdat ik er bijna elke nacht over gedroomd had. Sommigen waren nog heftiger dan de anderen. Gelukkig viel het deze nacht mee en werd ik vrij uitgerust wakker. Net al bijna elke ochtend stond er een bord voor me klaar met ontbijt. Ik snapte niet echt waarom hij dat voor me deed. Lief was het natuurlijk wel. Rustig at ik mijn eten op en kroop toen van het bed af. Ik kleedde me aan en liep toen in de richting van de hal. Toen het daar rustig bleek te zijn liep ik door naar buiten en zag Jay al snel zitten. "Goedemorgen." Zei ik met een kleine glimlach op mijn gezicht. "En ook weer bedankt voor het ontbijt." De hele week had ik mijn gevoelens voor hem goed weten tegen te houden. Van zijn kant kwam niks, dus moest ik het maar gewoon negeren, net als altijd. "Beetje geslapen?" De vorige nachten gingen hem niet goed af, dat kon je wel aan hem zien. Ik was wel beetje ongerust, omdat hij ook nooit had uitgelegd wat er nou bij het meer gebeurt was. Hij had wel iets gezegd, maar dat geloofde ik niet.
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

De manier hoe ik mij had gedragen had invloed op Idda, en voelde mij daarvoor schuldig. Ik zat weer eens diep in mijn gedachten, en eigenlijk meer om de druk weg zien te krijgen. Maar de laatste twee dagen kwam zijn stem weer terug. Terwijl ik hier mee bezig was, merkte ik niet dat Idda ook naar buiten kwam en schrok van haar toen ik haar hoorde. Hierdoor viel ik achter over van de rots af. "Au" mompelde ik en wreef over mijn hoofd. "Damn." mompelde ik er achter aan, kwam over eind en keek Idda aan. "Dank je, dit had ik even nodig." zei ik en liep naar haar toe. "Goedemorgen." zei ik en glimlachte. "Heb je goed geslapen?" vroeg ik zelf half gapend. Vandaag besloot ik er niet aan te denken, het zou namelijk een mooie dag worden en we moesten maar weer eens wat doen. Een week stil zitten op één plek vond ik nooit prettig, ik was meer van het rond trekken. Maar we hadden wel geluk dat hier nog niemand was gekomen van beide kanten af, op dat ene na dan.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Even moest ik mijn lachen onderdrukken toen hij van mij schrok en van de rots af viel. "Sorry" Zei ik vervolgens, maar blijkbaar had het hem goed gewekt. "Beter dan gisteren, alleen blijven bepaalde dromen steeds terug komen. Heb jij eindelijk wat beter geslapen? Je ziet er nog steeds zo bleek uit." Bracht ik voorzichtig. Ik wou nu wel eens weten wat er aan de hand was, maar waarschijnlijk zou hij het me toch niet vertellen. Rustig ging ik in het gras zitten en keek rond. Het was heerlijk weer, beter dan het de afgelopen week verder was geweest. Na dat ze de dag bij het meer hadden doorgebracht was het nog niet weer mooi weer geweest. Het had dagen geregend en onweer kwam er regelmatig ook aan te pas. In het bos had de bliksem nogal wat schade aangebracht, dat kon ik wel voelen. Scheelt dat de natuur zich prima kan herstellen. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Ik ging weer leunen tegen de rots aan en schudde mijn hoofd. "Misschien heeft het weer er de laatste tijd mee te maken." zei ik en keek omhoog. Nu was het prachtig, maar gisteren was er nog storm. "Het is allemaal gewoon zo snel gegaan, de vermoeidheid is nog steeds niet uit mij, en moet nog steeds wennen aan dat ik met Zyadron ben gelinkt." zei ik terwijl ik haar weer aan keek. Even glimlachte ik en duwde mij weer af van de rots. "Ik zit er aan te denken om verder te gaan." zei ik dan en liep iets meer naar het midden van het open veld. "Om eerlijk te zijn zit ik niet lang op één plek." zei ik dan en draaide mij om naar Idda. "We moeten ook nog achter zien te komen waarom je vader m.." meteen stopte ik met de zin en voordat ik verder sprak. "Jou weer bij zich wilt hebben." zei ik dan snel er achter aan. 
Zyadron kwam ook al weer terug van zijn jacht en ging bij ons zitten. "Jayden, je hoofd is een chaos, vertel mij nou wat er aan de hand is." hoorde ik hem voor de zoveelste keer vragen. Dat negeerde ik en bleef naar Idda kijken.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Een beetje gefrustreerd schudde ik mijn hoofd. Toch hield ik me in om er niet direct iets van te zeggen. Hij moest eens ophouden met zijn smoesjes en gewoon vertellen waar het aan lag. Met mijn ogen volgde ik hem toen hij wat meer het open veld op liep. "Prima, zo lang ik maar een beetje comfortabel kan slapen. Het liefst ook een beetje weer onder de mensen?" Dat mistte ik wel. Sociaal was ik niet heel erg, maar ik mocht me wel graag in de buurt van mensen begeven. Misschien was het in de stad wel zo veilig, dan hier midden in het bos. "Dat van mijn vader blijf ik liever uit de weg gaan, zo lang hij me niet kan krijgen laat ik het zo." Zei ik een beetje onverschillig en ging op mijn rug liggen. Mijn blik ging naar de helder blauwe hemel waar af en toe een wolkje voorbij kwam.

@CreepDoll   
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Idda was gaan liggen en ik merkte dat ze het vervelender vond worden omdat ik de waarheid niet sprak. Ik wilde het wel, maar ik wilde niet dat ze er mee in de problemen kwam. Ik ging ook maar zitten en keek ook omhoog. "Dat begrijp ik, zelf ben ik niet zo onder de mens." zei ik wat afwezig.
"Oke Zyadron, ik vertel het." zei ik tegen hem, sloot mijn ogen en zei dat haar vader nu via mij wat probeerde te doen, maar kon het nu nog weg houden, alleen voor mijn gevoel kon ik het niet nog langer volhouden. Hij kon elk moment door breken. Zyadron was gaan liggen en keek Idda haar kant op. "Jayden, je moet het haar echt vertellen, ook al ken je haar nog maar 10 dagen" zei hij en keek dan mijn kant op. "Ja ik wet het, maar ik weet niet." zei ik terwijl ik haar kant op keek. Voor even bleef het stil tot er een paar vogels opvlogen en begonnen te sjirpen.
"Hej Zyadron, ook al ben je redelijk jong, weet jij een manier dat iemand anders, die niet in contact staat met jou of andere draken, toch kunnen communiceren?" vroeg ik en keek zijn kant weer op. "Ik weet het niet zeker of dat dat er is." zei hij

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Nog even knikte ik op wat Jay had gezegd. Daarna bleef het stil van zijn kant en ook van de mijne. Het zou me niks verbazen dat hij druk in gesprek was met Zyadron. Af en toe had ik dan het gevoel dat ze naar me keken, maar mijn blik bleef op de hemel gericht. Na een tijdje sloot ik mijn ogen en dompelde een beetje in. Door het geluid van de vogels werd ik weer wakker en kwam ik uiteindelijk overeind. Mijn vermoedens werden bevestigd toen ik Jay zijn gezicht zag. Nog altijd kon ik zien wanneer hij aan het communiceren was met Zyadron. "Waar hebben jullie het over?" Vroeg ik uiteindelijk maar omdat ik me een klein beetje buitengesloten voelde. Ik bleef het vervelend vinden dat ik niet kon praten met Zyadron. Het was echt een lieve draak en ik was zeker benieuwd naar zijn stem en wijsheid.

@CreepDoll   
Anoniem
Wereldberoemd



Jay:

Zyadron en ik waren nog even bezig tot ik Idda hoorde en keek haar kant op. "We zijn aan het bedenken of we iets kunnen verzinnen zodat jij ook met Zyadron kan praten, ik vind het vervelend dat je niks mee krijgt." zei ik en glimlachte even. "Maar omdat zeker te weten, is het waarschijnlijk dat we langs Eragon moeten, maar ik denk dat je dat liever niet hebt." zei ik en keek naar de grond. Ik plukte een paar grassprieten en begon daar mee te spelen. "En in de boeken die hier nog liggen, kon ik niks vinden daar over, het leek alsof de bladzijdes er uit waren gescheurd." ging ik verder. Langzaam keek ik op naar Idda. Zyadron was opgestaan en naar Idda toe gelopen, hij wilde iets uit proberen. "Idda, leg je voorhoofd tegen de zijne aan, hij wilt iet proberen." zei ik waarna ik op stond om naar hun twee te lopen. 

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Door wat Jay was ik een beetje verrast. Dat had ik niet verwacht. Dacht dat ze het over zijn slechte slapen zouden hebben of dat hadden ze al gedaan. Rustig stond ik op en zag hoe Zyadron mijn kant op kwam. "Uh, oke." Zei ik zachtjes en legde mijn voorhoofd tegen die van de draak aan. Met mijn hand aaide ik rustig over zijn snuit en sloot toen mijn ogen. Mijn geest probeerde ik open voor hem te stellen, wat me aardig lukte. Ik moest er natuurlijk voor oppassen dat mijn vader er in de tussentijd niet gebruik van zou maken. Ergens in de verte hoorde ik een stem en probeerde die mijn kant op te sturen. "Zyadron?" Probeerde ik en kreeg reactie. Een kleine glimlach verscheen rondom mijn lippen. Mijn ogen hield ik nog gesloten en probeerde een goede verbinding met hem te maken, zodat ik daarna mijn geest weer kon afsluiten en toch met hem kon blijven communiceren. Na dat dit gelukt was opende ik mijn ogen en keek naar de grote draak die voor mij stond. "Gelukt." Zei ik vrolijk en keek naar Jay. "Dank je." En liep op Jay af om hem een knuffel te geven. In de paar dagen dat ik bij hem was, was ik ook veranderd. Ik was veel opener en niet meer zo streng op mezelf toen ik nog bewaker was. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Ondertussen was ik gaan zitten en wachtte af wat er ging gebeuren, Zyadron had zijn ogen ook gesloten en ik voelde de energie in de omgeving meer worden. Ik sloot ook maar mijn ogen en probeerde te volgen wat er gebeurde, natuurlijk had Zyadron het afgesloten en ik opende zuchtend mijn ogen. Het duurde eventjes voordat de energie weer rustiger werd en ik beweging zag bij de twee. Als ze dan beide hun ogen hadden geopend, zag ik Zyadron knikken en stond op, maar voordat dat gebeurd was, voelde ik de armen van Idda om mij heen waardoor ik achter over viel. "Oef." mompelde ik en kneep mijn ogen voor kort dicht. "Eh, geen dank hoor." zei ik dan lachend en keek haar aan. "Alleen we moeten proberen sommige gesprekken privé te houden oke." zei ik en glimlachte. "Maar als het echt belangrijk is, en je bent in gevaar, dan kan je via Zyadron, ook met mij communiceren, of moeten even kijken of dat nu ook naar elkaar moet lukken." zei ik. Nog even keek ik snel naar Zyadron en zei nog dat hij het gesprek over wat ik daarnet zei over haar vader stil moest houden, maar als het echt nodig was dat hij het mocht vertellen. Hij knikte daarop en ik keek Idda weer aan. "Goed, zin in een vlucht?" vroeg ik waarna ik haar vast pakte om vervolgens op te staan.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Ergens had ik het vermoeden dat ik hier nog veel plezier aan zou bleven. "Oeps." Zei ik lachend toen Jay blijkbaar zijn evenwicht was verloren toen ik hem ging knuffelen. Het maakte me niet uit en bleef gewoon zowat boven op hem liggen. "Dat lijkt me logisch." Wanneer hij mij vast pakte om weer te kunnen opstaan drukte ik hem terug. "Die vlucht kan zo wel. Eerst ga je me vertellen wat er aan de hand is." Strak keek ik Jay aan. Ik vond het nu al geweldig om dit te kunnen doen, al kon hij het natuurlijk net zo goed afsluiten. Hij had me nu al lang genoeg voor de gek gehouden, dus werd het tijd dat hij het me zou vertellen. Netjes bleef ik boven op hem zitten en ook zo dat hij me niet meteen van zijn schoot kon krijgen. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Het verbaasde mij dat ze het snel onder de knie had en nu al in mijn hoofd zat. "Oke, dat ging snel." zei ik en keek haar aan wat geschrokken aan, zeker als ze streng vroeg wat er haan de hand was. Hierbij slikte ik en keek weg. Een zucht kwam over mijn lippen, maar voordat ik iets terug kon zeggen, voelde ik de hevige druk weer terug komen en greep ik naar mijn hoofd. Waarschijnlijk had ik mijn zo laten verassen door Idda dat ik mijn open had gesteld en hij toe kon slaan. "Ga, uit mijn hoofd!" schreeuwde ik, en probeerde ik nog controle terug te krijgen wat niet lukte. Zelfs met Zyadron of Idda kon ik niet meer communiceren. Ik hoopte eigenlijk dat Idda  en Zyadron het nog hadden gehoord voordat hij alles had afgesloten. 
Alles ging te snel, ik kreeg een controle meer over mijn lichaam waardoor ik mijn ogen opende en een spreuk begon te spreken om Idda in een koude greep te krijgen, als ze dan van mij af was, stond ik op en greep ik haar bij haar keel. "De liefde Jayden is er niet meer." grijnsde en begon Idda meer te martelen tot ze weg zakte. "Jayden, dat is genoeg, neem haar mee." hoorde ik haar vader zeggen. "Ja meester." zei ik dan terug. Dan keek ik naar de draak en grijnsde, sprak een spreuk uit dat hij zou gehoorzamen, stapte naar hem toe met Idda in mijn armen, klom op zijn rug, vervolgend vloog ik naar zijn Kasteel.

@Ingenting 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste