Duchess schreef: Faelar zuchtte en schudde zijn hoofd, grijnzend. 'Ik ben een zeurzak, weet je nog? En als je zo rond blijft lopen zit je er nog langer mee, en dan moet ik je nog langer dragen...?'
Rye schreef: Dayla beet zacht op haar lip en glimlachte scheef. 'Ja... daar heb je een punt.' zei ze zacht. 'Al had ik mezelf later weer kunnen helen?' probeerde ze.
Duchess schreef: Faelar schudde zijn hoofd en liep alleen stevig door. Zijn moeder leek niet van plan rustiger aan te doen. 'Mooi niet. Beter voorkomen dan verhelpen?'
Duchess schreef: Faelar zuchtte lachend. 'Als jij het zegt...' Hij keek even naar zijn moeders achterhoofd. 'Is het nog ver?' Ze zuchtte diep en zei, zonder om te kijken: 'Als je nu al begint...'
Rye schreef: Dayla keek Faelar aan. 'Als je last van je rug hebt, kan ik best wel weer een stukje lopen... Ik bedoel, ik denk niet dat iemand jou kan dragen...'
Duchess schreef: Faelar schudde zijn hoofd. 'Dat is het niet, ik ben behalve een zeurzak ook een luie donder...' Hij grijnsde scheef. 'Maar ik heb tenminste dat beetje zelfkennis?'
Rye schreef: Dayla grinnikte. 'Moeten we maar wat aan doen dan,' zei ze. 'Ik vond die krachttraining niet eens zo'n heel slecht idee eigenlijk, misschien word je er minder lui van.' zei ze op een plagende toon.
Duchess schreef: Faelar keek Dayla genaamd verontwaardigd aan. 'Dankjewel zeg,' grinnikte hij. 'Zo lui ben ik nu ook weer niet?' Achter hen schraapte zijn vader overdreven zijn keel. Faelar keek even om en grijnsde terug naar hem.