Penotti schreef:
Nicole
Ik was van plan om naar Justin toe te gaan maar toen zag ik Nick buiten zitten roken. Op een rustig tempo loop ik naar hem toe. In stilte ga ik op een stoel naast hem zitten en staar naar het uitzicht. ''Are you alright?'' Vroeg ik na een paar minuten stilten. ''Yeah, i'm fine..'' Mompelde hij. Het was gewoon duidelijk aan zijn stem te horen dat het niet goed was. ''I know you're lying.. just say it.'' Zucht ik en kijk naar hem. ''What do you wanna hear?'' Krijg ik terug. ''What is bothering you.'' Antwoorde ik nu toch wel een beetje geirriteerd. ''Er is niks Nicole!'' Blijkbaar werd hij ook geirriteerd. We zaten zo een aantal minuten, naar het uitzicht starend. ''Funny huh.'' Hoor ik hem zeggen en richt mijn blik op hem. ''Mam en pap zouden zo trots op je zijn, dat je echt iets met je leven hebt gedaan terwijl ik het verkloot.'' Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. ''Dat is niet waar Nick, kijk eens wat jij hebt bereikt.'' Ik ben super trots op hem. ''Helemaal niks Nicole dat ik Esmee heb betekent niet dat ik gelijk veel hebt bereikt.'' Krijg ik boos terug. ''Ik zit in een gevaarlijke bende goh wat zouden ze trots moeten zijn zeg.'' ''Je zat in een bende nu niet meer dus stop Nick je bent je leven niet aan het verkloten.'' Ik snap niet waar dit opeens allemaal vandaan komt. ''Ik zit weer in de bende Nic.'' Met open mond kijk ik hem. ''Wat? waarom zou je dat doen?'' Ik moest moeite doen om me in te houden. ''Wat moet ik anders doen Nic?! Het enigste wat ik heb is Esmee, jou ben ik ook al kwijt.'' Met dat gezegd te hebben loopt hij terug naar binnen toe, Met een diepe zucht wrijf ik even over mijn slaap. Ik wist op het moment even niet meer wat ik moest denken en doen.