Rye schreef:
Dayla grinnikte. 'Misschien, ja.' stelde ze vast. Dayla zuchtte zacht en keek even de ruimte door. Ineens viel haar iets op. Iets dat ze herkende. Nee, ze herkende het niet... ze herinnerde zich iets? Het was vaag, maar duidelijk genoeg. Voorzichtig stond Dayla op, nog steeds aan het proberen om niet te veel op haar enkel te steunen. Er was daar iets, ze voelde het.