"Niets." Ik keek naar Ariana en voelde me een sukkel. Hoe kon ik haar hebben laten gaan? Zonder dat ik het wil, begin ik haar weer leuk te vinden. Héél erg.
"Ik wilde je iets vragen, maar ik had gezegd, dat we het verleden moesten vergeten." Ik voelde me niet meer goed en kreeg weer pijn. Ik leunde op Ariana, om te voorkomen, dat ik viel.
Ik schrok ik hield hem stevig vast om zijn middel. ''Alsjeblieft, vertel me wat er met je is. Ik kan je echt geen minuut langer pijn zien lijden. Want ik weet dat je dat doet.'' zei ik. Ik kijk hem recht in de ogen aan. ''Ook mij doet het pijn.'' zeg ik zachtjes.
Ik voelde een blok in mijn maag zitten. Ik nam een zucht. ''Ik was je gewoon compleet vergeten de afgelopen 5 jaar..'' zei ik zachtjes. ''Maar..'' zei ik en ik keek hem aan. ''Na vandaag heb je mij weer laten beseffen dat ik je eigenlijk echt mis. Dat Justin eigenlijk maar een uitweg was om jou zo snel mogelijk te kunnen vergeten vanwege dat incident met Fleur.'' zei ik zachtjes. Ik draaide mijn hoofd weg, nog steeds met mijn handen om Robin zijn middel.
Ik glimlachte. De blok in mijn maag verdween als sneeuw voor de zon. We renden samen de dierentuin in. We liepen langs de hertjes, rendieren, paarden, struisvogels en nog wel tientallen andere soorten dieren. Ik genoot zo van deze dag. Toen besefte ik pas hoeveel ik hem werkelijk mis.