Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Kort knikte ik toen hij dat zei en bleef hem aan kijken. "H-het geeft niets." glimlachte ik klein. Dan schudde ik mijn hoofd. "Ik weet niet of je het een nachtmerrie kan noemen eigenlijk." zei ik en volgde hem met mijn ogen tot hij terug kwam met twee thee en ik zijn arm vast pakte. "Ja, ik hoop het ook." zei ik en liet zijn arm daarna los, hij ging zitten en ik kroop weer tegen hem aan, maar zo dat hij gewoon thee kon drinken, en ik ook natuurlijk. Weer gaapte ik even en nam een nipje van de thee, die natuurlijk nog gloeiend heet was. "Ik hoop echt snel dat het weg trekt." zei ik en keek schuin omhoog via mijn wimpers naar hem. Maar het leek alsof hij in gedachten was gezonken, dus liet ik hem maar zo.
Voor even sloot ik mijn ogen, maar na een tijdje opende ik deze weer en nam weer een nipje, of meer slokje, van mijn thee. Haalde diep adem en keek weer voor mij uit. Ik hoopte het echt zo erg voor hem, want ik wilde hem echt voor geen goud kwijt raken.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte maar, hij wilde er ook geen groot iets van maken. ’Het kan van alles zijn’, antwoordde hij. Hij was wel blij dat het niet een te erge droom was geweest. ‘We zullen zien’, zei hij daarna. Hij hoopte dat het beter zou worden, hij wilde gauw beter worden zodat hij haar naar een veilige plek kon brengen. Hij bleef in gedachten verzonken. Hij vroeg zich af wat het was. Dat het niet goed was, wist hij zeker maar hij wilde zich sterk houden. Hij wilde niet laten zien dat hij het beangstigend vond.
Hij merkte dat Loreen naar hem keek en hij keek terug naar haar. Hij glimlachte even. Hij nam nog een slok thee en zette de mok weg. Hij dacht weer even na. Hij vroeg zich af of het verder was verspreid.Hij kwam wat overeind van de muur en pakte de rand van zijn shirt vast. Hij trok het langzaam over zijn hoofd en legde het naast zich neer, waarna hij naar zichzelf keek. Hij beet hard op zijn lip toen hij zag dat het zich had verspreid naar zijn borst. ‘Fuck’, zei hij zacht en draaide zich naar het meisje, waarna hij naar haar keek.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

"Ja." zei ik kort op zijn woorden, we zullen het wel zien. Ik dronk nog een paar slokken van mijn thee tot Viggo naar mij glimlachte en ik glimlachte terug, maar als hij daarna op stond en zijn shirt uit trok, werden mijn ogen groot. Het was nog verder omhoog gegaan. Hij draaide zich om en ik kwam meteen met een snelle ruk omhoog waardoor de mok thee uit mijn handen vloog op de grond. Nee! Dit kon je niet menen!
De tranen sprongen in mijn ogen en ik sloeg meteen mijn armen om hem heen. "Het spijt me zo." zei ik en bleef dat ook zo herhalen. Ik wist geen ideeën meer, echt alleen de kruiden kwam ik op. Mijn gezicht verborg ik in zijn nek en hield hem zo stevig vast alsof ik hem nu al aan het verliezen was. Ik wist het gewoon niet meer. Wat moest ik doen? Wat kon hij doen? Duizenden vragen vlogen door mijn hoofd heen, maar ik kwam gewoon niet op een antwoord. Hard beet ik op mijn lip die begon te bloeden.
Langzaam liet ik hem iets lossen en ging zo staan zodat ik hem aan kon kijken. De tranen liepen nog langs mijn wangen, maar al snel verborg ik mijn gezicht weer. Ik wilde hem niet kwijt, nee niet nu! Hij had nog een heel leven voor zich, en door mij kwam hij aan zijn einden.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte. Hij wilde niet negatief doen. Er zou vast wel een manier zijn waardoor het beter zou worden, dat hoopte hij. Daarnaast wilde hij sterk blijven voor Loreen en de moed nog niet laten vallen.
Hij zag hoe haar ogen groter werden en zag haar met een snelle ruk omhoog komen. Hij hoorde de mok op de grond breken maar hij schonk er weinig aandacht aan. Hij bleef naar Loreen kijken en zag de tranen in haar ogen springen, waardoor hij slikte. Hij wilde niet dat ze huilde. Hij liet het shirt los en sloeg zijn armen terug om haar heen toen ze haar armen om hem heen had geslagen en schudde zijn hoofd. ‘Je hoeft je niet te verontschuldigen, je hebt al zo veel voor me gedaan’, antwoordde hij zacht. Hij streelde langzaam door haar haren en hield haar tegen zijn borst.
Hij voelde hoe ze hem langzaam iets losser liet en keek weer naar haar. Hij wilde zijn hand op haar wang leggen maar ze verborg haar gezicht al snel weer. Hij gaf haar geen ongelijk. Het moest erg moeilijk voor haar zijn. Hij trok haar zacht weer tegen zich aan en drukte zijn lippen in haar haren. ‘Het spijt me’, zei hij zacht.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Van alles ging er door mij heen, kwaad heid, bezorgt heid noem maar op. Om eerlijk te zijn werd ik er gek van. Zijn hand voelde ik over mijn haren gaan en voelde al snel wat rust komen, maar alsnog, het was niet fijn om hem zo te zien.
Dan schudde ik mijn hoofd nog op wat hij daarnet zei. Voor mijn gevoel had ik niet genoeg gedaan. Misschien, misschien kon. Mijn handen liet ik dan naar zijn borst glijden, haalde diep adem en liet ze dan warm worden, al snel liet ik mijn genezings kracht door hem heen gaan. Terwijl ik dit deed, kwamen er ook enkele lichtbollen tevoorschijn die om ons heen draaide. Dat zag ik alleen niet omdat ik mij aan het consentreren was op mijn handen en wat ik wilde genezen. Hopelijk was het nog niet te laat!

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo hield het meisje tegen zich aan en bleef door haar haren strelen. Hij was haar dankbaar voor alles wat ze voor hem had gedaan. Hij vond het moeilijk om haar zo te zien. Hij wilde haar graag troosten maar hij wist niet of hij haar daar genoegen mee deed.
Hij voelde hoe haar handen naar zijn borst glijden en voelde al snel de warmte daarvan. Een tinteling ging door zijn lichaam. Hij keek om zich heen en zag de draaiende lichtbollen. Hij vestigde al snel zijn aandacht weer op Loreen en slikte. Hij hoopte dat wat ze deed zou werken, ze had hem al vaker geholpen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik gooide letterlijk echt alles in om hem te helpen en de verspreiding terug te laten trekken. De armen van Viggo voelde ik nog steeds om mij heen en dat hielp mij ook om dit te kunnen doen. Langzaam opende ik mijn ogen en haalde nog eens diep adem. De bolletjes om mij heen merkte ik op, maar wat ik niet opmerkte was, dat mijn ogen iets op waren gelicht. Het zwarte was nu net als de bolletjes, fel licht. Kort keek ik omhoog naar Viggo, maar al snel keek ik weer naar zijn borst en blies dan de adem wat ik in had gehaald, uit en op dat moment gingen alle bolletjes richting zijn benen. Of dit pijn deed, wist ik niet, maar het ging naar de plek waar het begonnen was, zijn benen waar de wonden zaten. Het was dus niet mijn schuld dat hij dit had, het waren dat die van de jagers. "Gif." zei ik zachtjes en keek omhoog. "Het is gif wat dit jou aandoet." zei ik
Mijn ogen hield ik iets open, om te kijken of het terug trok, en dat deed het ook. Een glimlach verscheen rond mijn lippen. De bolletjes kleurde al snel zwart, waarschijnlijk trok het het gif er uit. Op het moment was ik bezig met mijn instinct, en het leek alsof ik dit allemaal al wist wat nu de bolletjes konden, het was zo vreemd.
Zo nog een tijdje gestaan te hebben, stapte ik achter uit en keek Viggo aan met een glimlach, maar zakte al snel door mijn benen, ik had zo veel energie er aan gegeven dat ik zelf uit energie was. "H-heb je nog pijn?" vroeg ik en keek hem aan als ik op mijn knieën zat.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo bleef naar haar kijken en zag hoe haar ogen langzaam opengingen. Hij was verbaasd om het feit dat haar ogen zo oplichtten maar hij vond het ook interessant om te zien. Hij verplaatste zijn blik naar de bolletjes. Hij was nog steeds een beetje terughoudend maar hij wist dat Loreen er geen kwaad mee bedoelde. Hij zag hoe ze naar zijn benen gingen en slikte. Niet veel later voelde hij een brandende pijn in zijn benen. Hij zette zijn kaken op elkaar en gromde pijnlijk maar hij hield zich sterk. Hij keek weer naar Loreen en fronste door haar woorden. Gif. Dat verklaarde een heleboel. ‘Daarom werd het steeds erger’, zei hij zacht.
Hij bleef het meisje en de bolletjes in de gaten houden en zag hoe de bolletjes verkleurden. Hij schrok ervan, hij had niet verwacht dat het er zo uit zou zien. ‘Denk je dat ze al het gif eruit kunnen halen?’, vroeg hij zacht. Hij zag hoe Loreen achteruit stapte en zakte bij haar neer toen ze door haar knieën zakte. Ze had waarschijnlijk een groot deel van haar energie gebruikt. Hij tilde haar op. ‘Ik denk dat rust ook goed is voor jou’, zei hij en legde haar op het bed, waarna hij een deken over haar heen legde. Hij glimlachte even. ‘Het voelt iets beter’, antwoordde hij. Hij had nog steeds pijn maar het zou vast wel beter worden.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Ik had wel gemerkt dat hij pijn had toen ik bezig was, maar ik bleef hem aan kijken tot hij mij op tilde. "Nee." zei ik met tegen zin en wilde weer omhoog komen. "Jij moet liggen." zei ik en deed de dekens van mij af. "Mij red mij wel, even frisselucht zal helpen." zei ik dan en kwam overeind waarna ik mijn benen over de rand van het bed deed. Als ik straks weer energie had ging ik de rest weg halen. Voor nu had ik al een groot deel weg gehaald, maar omdat het al redelijk was versprijd was het veel. Ik haalde diep adem en maakte aanstalten om op te staan, maar al snel voelde ik een duizeligheid opzetten, toch ging ik door en stond recht. "Jij, jij moet ook even frisse lucht." zei ik en pakte zijn hand. Trok hem zachtjes mee, want ik wist niet of hij, nee hij tilde mij daarnet op en legde mij in het bed. Dus ik trok hem mee naar de deur en opende deze. Al snel verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Een verkoelde windvlaag kwam over mijn gezicht en keek naar Viggo. Ik begon weer te lopen en trok hem mee naar buiten. Het gras onder mijn blote voeten voelde heerlijk aan. Het liefst wilde ik gaan liggen, maar deed dat niet.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo zuchtte zacht. ‘Loreen’, zei hij streng en schudde zijn hoofd. ‘Je bent intensief bezig geweest, je hoort te rusten’, antwoordde hij. Hij zag hoe ze de dekens van zich af deed en daarna overeind kwam. Hij wilde weer zeggen dat ze moest gaan liggen maar voelde toen hoe ze zijn hand vastpakte. ‘Goed dan maar wel voor even, daarna moet je gaan liggen’, zei hij. Hij wilde haar ook niet dwingen maar hij wilde dat ze rustig aan deed. Hij liet zich meetrekken door Loreen en voelde al snel de koele windvlaag langs zijn lichaam. Hij liep met haar mee naar buiten toe en hield haar hand goed vast. Hij keek naar haar om ervoor te zorgen dat als er iets zou zijn met het meisje dat hij haar dan direct kon helpen. ‘Dank je wel’, zei hij zacht. Hij was haar dankbaar dat ze hem had geholpen. Hij hoopte dat nu het gif was gestopt.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Hij was daarnet eigenwijs, en nu ik. Daar moest ik toch even om grinniken. Eenmaal buiten, sloot ik mijn ogen en had mijn gezicht richting de lucht gericht. De wind voelde ik langs mijn gezicht gaan en door mijn haren heen. De hand van Viggo had ik nogsteeds vast en haalde diep adem.
Dan hoorde ik de stem van Viggo en keek even om. "Ik ben alleen nog niet klaar, ik heb nog het gevoel dat er nog iets zit waar ik niet bij kon." zei ik zachtjes en keek weer naar boven. Aan de wolken te zien zou het zo kunnen gaan regenen, wat ook wel lekker zou zijn.
Ik haalde even diep adem en blies het weer uit, een rilling kwam over mij heen en meteen sloeg de vermoeidheid toch weer toe, maar liet het niet merken, tenminste dat hoopte ik.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo hield de hand van haar goed vast en liep rustig verder. Hij hield zijn blik voor zich uit en zonk al snel weer in gedachten. Hij dacht na over wat er was gebeurd. Hij was geschrokken om het feit dat het gif was, hij had het niet verwacht. Hij slikte door haar antwoord. ‘Ik hoop dat het opgelost kan worden’, antwoordde hij zacht. Hij was bang dat het weer erger zou worden. Hij ademde langzaam uit. Hij moest ergens anders aan gaan denken anders zou hij blijven piekeren. ‘Neem je tijd’, zei hij toen en glimlachte even naar haar.
Hij voelde hoe Loreen rilde en hij keek naar haar. ‘Heb je het koud?’, vroeg hij zacht. Hij vond de wind die er stond niet al te warm. ‘We kunnen ook weer naar binnen gaan, als je wilt?’, zei hij toen en hij merkte dat hij was bezorgd om haar werd.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

De stem van Viggo hoorde ik en knikte, ik hoopte ook dat het opgelost kon worden en dat ik alles er uit kon halen straks nadat ik weer energie had. Maar toen hij zei dat ik mijn tijd kon nemen, schudde ik mijn hoofd, straks trok het weer door zijn lichaam. "Er is geen tijd te verliezen." zei ik en draaide mijzelf om naar hem.
Maar als ik daarna trilde, hoorde ik hem en schudde mijn hoofd. Koud had ik het niet echt, het was gewoon een rilling. "Maak je geen zorgen om mij, ik red mij wel." glimlachte ik en legde mijn andere hand op die van hem. "Het is meer dat ik wat moet eten na net, en jij ook. Alleen de mand met het brood ligt nog in de grot." zei ik en zuchtte. "En nee, jij gaat er niet heen in de wolven-vorm." zei ik streng en keek hem ook zo aan. "Anders, ik had wat fruit gezien toen ik naar het riviertje was gegaan, ik zal wat halen, jij blijft hier." zei ik met een glimlach.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo zweeg even. Ze had gelijk maar hij wilde niet dat ze zich zou stressen vanwege hem. Hij wilde dat ze ging rusten zodat ze op krachten kon komen. Hij keek terug naar Loreen en fronste even maar knikte toen. ‘Als er iets is, vertel het me dan’, zei hij. Hij maakte zich nog steeds zorgen om haar.
Hij voelde haar hand op de zijne en hij keek er even naar, waarna een kleine glimlach op zijn gezicht kwam. Hij luisterde naar haar woorden. Hij wilde voorstellen dat hij er weer heen zou gaan, hij zou sneller zijn in zijn wolvenvorm maar hoorde toen haar woorden. Hij slikte. ‘Maar Loreen’, stribbelde hij tegen. ‘Als ik dat doe, hebben we ons eten en zal het niet zo lang duren’, ging hij verder en keek weer terug naar haar. Hij knikte nogmaals. ‘Doe voorzichtig, okay?’, zei hij wat bezorgd tegen haar en ging op de grond zitten. Hij wilde even gaan zitten en hij wilde haar daarmee laten zien dat hij nergens heen zou gaan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Ik kon zien dat hij het wilde gaan halen, maar zijn blik veranderde toen ik zei dat het weer terug kon komen. Dan hoorde ik zijn woordje en knikte. "Zal ik doen" glimlachte ik en bleef hem aan kijken.
"Ik weet dat het sneller is, naar ik wil niet dat het terug komt." zei ik en legde mijn hand op zijn borstkas. "Ik zal voorzichtig doen, beloofd." zei ik en legde even mijn hand op zij wang, met mijn duim wreef ik er over heen en zag dan hoe hij ging zitten. Even lachte ik en boog naar voren om een kus op zijn voorhoofd te geven. "Ik ben zo snel mogelijk terug." zei ik en glimlachte. Daarna kwam ik weer overziend. "Tot straks" zei ik. Ookal was het donker, liep weer richting het riviertje, maar na een tijdje werd het toch donkerder en liet ene klein lichtbolletje naast mij verschijnen, niet al te fel, maar genoeg om mijn voeten goed neer te zetten.
Al snel kwam ik de bomen tegen en nam zo veel mogelijk fruit mee wat ik kon dragen. Met een volle rok met fruit, liep ik terug. Maar op één of andere manier voelde mijn armen niet zo fijn aan. Het leek, net op de plekken waar de man mij eerder vandaag vast had gegrepen, pijn te doen. Ik hoopte niet dat ik nu ook wat had gekregen.
Ik zette door en kwam al snel weer aan bij het hutje. Ik zette een glimlach op en begon sneller te lopen. Alleen stapte even verkeerd en zakte door mijn enkele heen. Gelukkig bleef ik recht op staan, maar liep wat mank verder. Dat zou morgen wel weer over zijn.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld