ORPGaccountjex schreef:
"Dat jij denkt dat het zo hoort wil niet meteen zeggen dat het ook zo moet. Maar ga je gang, zolang je maar bij Rosalie en haar familie wegblijft," zei Matthew. James was dan wel Matthew's leider, maar dat gaf nog geen garantie dat Matthew naar hem zou luisteren. Hij was ontzettend eigenzinnig en ditmaal was dat ook niet eens negatief. James hoefde Rosalie niet tegen Matthew op te zetten of andersom. Matthew hiel van haar, ook al had hij die zin nog nooit luidop uitgesproken. Rosalie wist vast ook dat Matthew om haar gaf, anders gedroeg hij zich heel anders tegenover haar.
Net toen Matthew wilde antwoorden op de vraag die James stelde hoorde hij buiten iets opvallen. "Wat is dat nou weer?" Mompelde Matthew nadat toch naar de voordeur liep om even te kijken wie of wat het was, maar natuurlijk werd hij gevolg door James. Toen hij de deur opende zag hij een meisje staan en hij kon haar natuurlijk wel herkennen, desondanks het donker was. "Rosalie? Wat doe jij hier?" Vroeg hij, natuurlijk niet op een boze toon. Hij was niet meer boos op haar. Ze had geprobeerd om het goed te maken, dus wat moest hij anders?