Wishbone schreef: Ik zat onderweg naar huis al te bedenken wat we morgen konden doen. Als het weer beter was, konden we de wandeling maken die we vandaag zouden doen. Of we konden naar een van mijn lessen in de middag. Ik zou haar vanavond wel een sms'je sturen, om het te bespreken, maar uiteindelijk deed ik het niet. En de volgende dag liet ik ook niets horen.
Rye schreef: De volgende dag was mijn papier eindelijk toch op. Ik zuchtte even. Zelf kon ik niet naar de winkel gaan, ik had hulp nodig. Ik pakte mijn mobiel en keek even naar het scherm. Zou ik hem bellen? Ik beet even op mijn lip, maar toetste dan toch zijn nummer in.
Wishbone schreef: Ik opende mijn ogen toen ik een bekend geluidje hoorde van mijn telefoon. Ik draaide me om in mijn bed en pakte wat moeilijk mijn telefoon op. Ik drukte op het groene knopje, zonder echt te kijken wie het was. "Met Luca", mompelde ik. Ik keek ondertussen op de klok. Het was al twee uur 's middags.
Rye schreef: Ik was even stil toen Luca ook daadwerkelijk had opgenomen. Ergens had ik dat niet verwacht. 'Ehm... hoi. Jenn hier.' zei ze. God wat was dit ongemakkelijk. Waarom wilde ik ook alweer bellen?
Wishbone schreef: Mijn ogen werden groter. "Jenn?" Dit was het laatste dat ik van haar had verwacht. Ik dacht dat ze me nooit van haar leven zou bellen, behalve als het echt een noodgeval was of zo. "Is er iets ergs?" Ik ging overeind zitten in mijn bed. "Moet ik naar je toekomen?"
Rye schreef: Ik fronste. 'Nee... het gaat prima,' zei ik. God wat was hij vreemd. 'Nee ik vroeg me gewoon af... ik heb een paar tekenspullen nodig. Dus of je met me mee wilde gaan.'
Wishbone schreef: Ik legde de telefoon voor me neer op luidspreker. "Oh, umh, ja. Ja, is goed. Ik ben alleen niet helemaal fit, maar het moet lukken." Ik keek even naar mijn handen waar verband omheen zat. "Ik kom naar je toe, oke?"
Rye schreef: 'Oh maar als je je niet goed voelt hoeft het niet hoor, zo dringend is het helemaal niet.' zei ik. Ik zuchtte zacht. 'Beterschap in ieder geval.' Daarna hing ik op. Als hij zich niet goed voelde moest hij niet langs komen, dan zou ik hem alleen maar tot last zijn.
Wishbone schreef: "Nee, het is goed." Ze had al opgehangen. Verdorie. Ik pakte mijn telefoon beet en typte een sms'je. Ik deed er drie keer zo lang over als anders, maar ja.
Ik kom eraan.
Ik stapte uit bed en begon me snel een beetje op te frissen. Daarna ging ik naar buiten opweg naar Jenn. Het weer was gelukkig veel beter dan gisteren.
Rye schreef: Een paar seconden nadat ik had opgehangen, begon mijn telefoon weer te trillen. Het was een sms van Luca. Ik zuchtte diep. Wist hij niet van het bestaan van whatsapp? Ik begon ijverig terug te typen, waarna ik het volgende bericht verstuurde: "Als je ziek bent moet je in bed liggen. Ik duw je zelf terug als het moet x".
Wishbone schreef: Stond er nou een 'x'? Ik begon te typen terwijl ik liep en stuurde een nieuwe sms. Ik ben nit ziek, k ben al onderweg. God wat ging typen lastig zo. Ik moest toegeven dat ik het sms'en stiekem wel heel leuk vond. Misschien omdat ik de toon kon interpreteren zoals ik het graag wilde horen.
Rye schreef: Ik rolde met mijn ogen. "Ga terug x" stuurde ik terug. Luca was dus het eigenwijze type. Fijn dit. Ik besloot er nog een bericht achterna te sturen. "Ik meen het, als jij hier komt en ik zie dat je niet goed bent dan bind ik je vast aan je bed zodat je wel móét uitrusten x". Ik legde mijn telefoon weer opzij. Waarom moesten jongens zo koppig zijn?
Wishbone schreef: Kinky. Ik moest lachen om mijn eigen berichtje. Ik liep gewoon door en na een tijdje kwam ik bij haar kamer. Ik klopte niet. "Hey, ik ben er", riep ik. Ik ademde even diep in en uit. Ik voelde me niet echt optimaal, maar ja.
Rye schreef: Ik voelde mijn gezicht rood kleuren en las nogmaals mijn bericht. Ja, dat kon heel fout geïnterpreteerd worden. Fijn dit. "Heel grappig x" had ik nog teruggestuurd, maar nog geen seconde later hoorde ik hem al voor mijn deur. Ik deed voor hem open en bekeek hem goed. Eerst voelde ik aan zijn voorhoofd. Geen koorts in ieder geval. 'En je weet zeker dat je je goed voelt?'
Wishbone schreef: Ik grinnikte. "Sinds wanneer ben jij zo bezorgd om mij?" Ik keek haar aan. "Ik ben alleen wat moe en, tja." Ik hield mijn handen even omhoog. "Maar het gaat wel. Echt." Ik glimlachte even klein en leunde tegen de muur. "Dus, nieuwe tekenspullen?"
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.