Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte. ‘Dat begrijp ik’, zei hij. Ze had natuurlijk gelijk, hij zou het niet moeten riskeren dat het weer terug zou komen. Loreen had zo haar best gedaan om het weg te halen, hij moest het niet nog een keer laten gebeuren.
Hij voelde haar hand op zijn borstkas en daarna op zijn wang en hij glimlachte even. Hij vond het lief van haar. ‘Dankjewel’, zei hij zacht maar eerlijk terug. Hij vond het niet fijn dat ze alleen zou gaan en hoopte daarom dat er niets zou gebeuren. Zijn glimlach werd groter toen ze hem een kus op zijn voorhoofd gaf en voelde hoe zijn wangen warm werden. ‘Tot straks, doe voorzichtig!’, riep hij nog naar haar.
Hij bleef op de grond zitten en keek om zich heen. De lucht werd steeds donkerder en hij vroeg zich af of het zou gaan regenen. Hij hoopte dat Loreen snel terug zou zijn, hij wilde niet dat ze midden ineen plensbui terecht zou komen. Hij keek voor zich. Hij had het nog steeds koud maar hij bedacht zich dat het even zou duren voordat hij zijn krachten terug had, dat gebeurde vaker als hij gewond was geweest.
Na een tijdje zag hij haar weer verschijnen en een glimlach kwam op zijn gezicht maar die verdween al snel toen hij zag dat ze door haar enkel heen zakte. Hij kwam overeind en rende naar haar toe. Hij keek even bezorgd naar haar en nam haar in zijn armen, waarna hij haar optilde. ‘Doet het pijn?’, vroeg hij en liep verder naar het hutje, waarna hij naar binnenliep en haar op het bed legde.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Rustig liep ik terug tot ineens Viggo aan gerend/snel gewandeld kwam en mij zonder ook iets te zeggen ineens optilde. Had hij gezien dat ik door mijn enkel ging. Ik zei maar niets, en glimlachte naar hem. "Ja, alles prima." zei ik en schudde mijn hoofd. "Nee Noor, het viel mee." zei ik. Maar toch voelde ik mijn voet redelijk kloppen. Het was zeker een tijd geleden dat ik door mijn enkel was gegaan. Maar daarnet stapte ik in een kleine kuil. Het gras was redelijk hoog dus kon ik het niet goed zien.
Nadar hij mij naar binnen had gedragen, hield ik nogsteeds de appels in mijn rok en keek hem aan. Ik kwam omhoog en stond weer op, de appels legde ik op de tafel die er stond en nam er zelf één.
Met één hand leunde ik op de tafel terwijl ik een hap nam van de appel. Al snel liep het sap langs mijn kin en lachend veegde ik dat weg met de rug van mijn hand. "Oh, ze zijn echt sappig." lachte ik en gooide er één naar hem. "Eet." zei ik en nam nog een hap van de appel.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte maar hield haar toch in de gaten. Ze was door haar enkel gegaan en hij wilde niet dat het erger zou worden. Hij keek daarom wat streng naar Loreen toen ze opstond. ‘Je hoort te rusten’,zei hij en sloeg zijn armen over elkaar. Hij volgde haar andere bewegingen en ving de appel die ze naar hem gooide. Hij bedankte haar en legde het op het tafeltje naast hem. Hij liep weer naar haar toe en tilde haar op. ‘Je hebt je bezeerd’, zei hij zacht. Hij legde haar weer op het bed en sloeg een deken om haar heen. Hij keek even om zich heen. Hij had iets nodig om haar enkel te kunnen verhogen. Hij vond al snel zijn deken en rolde het op, waarna hij het voorzichtig onder haar enkel legde. Hij liep daarna naar de keuken toe en zocht naar water. Hij zag al snel de emmer waar nog een beetje water in zat en doopte er een doek in. Hij wrong het uit en liep weer terug naar het bed. Hij wikkelde voorzichtig de doek om haar enkel. Hij knikte toen hij klaar was en pakte de appel van de tafel, waarna hij een hap nam.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Even schrok ik toen hij zijn armen over elkaar sloeg, en ik keek naar de grond. Ik zuchtte. "Viggo, dat is zo over, het was niet zo'n erge verzwikking." zei ik en keek hem weer aan. De appel had hij weg gelegd en liep naar mij toe, meteen tilde hij mij op en legde mij net zo snel weer terug op het bed en dekte mij dan ook nog toe en legde een kussen onder mijn voet, wikkelde deze niet veel later met een natte doen. Ik kon alleen toe kijken hoe hij dit deed. "Ik heb dit vaker gehad, echt, het is zo over." zei ik nogmaals, maar volgens mij wilde hij niet dat ik tegen sprak. Als hij klaar was, pakte hij de appel weer en ik zuchtte dan nogmaals. "Jij bent nummer 1 om verzorgt te worden, je hebt al zo veel gedaan en het gif." mijn stem brak toen ik weer over het gif begon en zette mijn kaken op elkaar, waarna ik weg keek en voelde de tranen opkomen, in de ze korte tijd had ik al zo veel gehuild dat ik niet meer wilde huilen. "Jij moet eerst beter worden, ik red mijzelf wel." zei ik met een brok in mijn keel.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo schudde zijn hoofd. ‘Het maakt me niet uit of het geen erge verzwikking is, ik wil niet dat het erger wordt’, antwoordde hij bezorgd. Hij keek wat tevreden naar haar toen ze op het bed lag met een kussen onder haar voet en een natte doek op haar voet en schudde zijn hoofd. ‘Ik wil dat je rust neemt’, antwoordde hij en nam nog een hap van de appel. ‘Dankjewel’, zei hij, doelend op de appel. Hij had trek gekregen. Hij liet de appel zakken toen hij haar woorden hoorde en haar reactie zag en legde het weg. Hij zakte bij het bed neer en legde zijn hand op haar wang. ‘Ik red me wel’, zei hij met een kleine glimlach. ‘Je hebt al zo veel voor me gedaan, je verdient het om te rusten’, antwoordde hij. ‘Maak je maar geen zorgen om mij, ik wil voor je zorgen’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Nu waren we voor elkaar bezorgt en ik knikte toen hij dat allemaal zei. "Je hebt gelijk." zei ik en keek hem weer aan. Kort knikte ik als hij mij bedankte voor de appel. Maar al snel keek ik weer voor mij uit en haalde diep adem. Maar als hij dan bij mij kwam zitten en niet veel later zijn hand op mijn wang voelde schrok ik en keek hem meteen weer aan. Mijn wangen voelde ik even rood worden, omdat hij nu weer even dichtbij was. Zachtjes beet ik op de binnenkant van mijn wang. "Maar." stamelde ik en keek even weg, maar keek hem snel weer aan. "Oke." zei ik met een kleine glimlach.

Enkele dagen later waren we beide weer, redelijk, op energie en waren nu al een aantal uur aan het lopen. Ik had hem zo ver gekregen dat hij voor de komen de dagen niet zou gaan veranderen naar zijn wolven gedaante.
Zelf begon ik nu wel wat vermoeider te gaan lopen en mijn maag begon te knorren. "Viggo, heb jij nog wat in je tas zitten?" vroeg ik en keek hem aan. Ik hoopte dat we nog een paar appels hadden, anders ging ik er naar opzoek.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo liep met Loreen mee. Hij vond het niet fijn om niet in zijn wolvenvorm te veranderen maar hij wist dat het belangrijker was om het even niet te doen. Hij keek op uit zijn gedachten toen hij haar vraag hoorde en pakte de rugzak van zijn rug. Hij liep verder en rommelde er in. Hij merkte dat de rugzak langzaam leger begon te raken en slikte. ‘Er zit nog wel een paar appels in’, antwoordde hij en haalde er een appel uit. Hij stak het naar haar uit. ‘Ik zal straks als we ergens gaan rusten op zoek naar wat te eten, oké?’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Rustig wachtte ik tot hij zijn rugtas had gepakt en er in rommelde. Al snel pakte hij er een appel uit, en deze nam ik aan. "Dank je." zei ik en glimlachte. "AHh, ja dat is prima." zei ik en glimlachte. Ik nam ondertussen een hap van de appel en veegde het sap wat langs mijn kin droop weg met mijn hand. "Hmmmm, " zei ik tevreden en glimlachte.
Dan nam ik de appel in mijn mond en bond mijn haar omhoog, sinds dat deze in mijn gezicht werd gewaaid. Het was niet vaak dat ik mijn haar omhoog deed, maar nu kwam er één van de kleinere littekens vrij die ik jaren geleden op had gelopen, om eerlijk te zijn was ik ze gewoon vergeten. Als mijn haar omhoog was gebonden, pakte ik de appel weer uit mijn mond en glimlachte naar Viggo.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo glimlachte toen ze hem bedankte en sloeg de rugzak weer over zijn rug. Hij liep verder en hield haar ondertussen in de gaten. Hij maakte zich nog steeds zorgen om haar en hij was de afgelopen dagen veel bij haar geweest om ervoor te zorgen dat ze zich weer beter zou voelen.
Hij knikte en zag het litteken toen ze haar haren omhoog deed. Hij fronste licht. Hij vroeg zich af wat er was gebeurd waardoor het litteken was ontstaan maar hij wilde haar nu niet belasten. Hij glimlachte terug naar haar toen ze naar hem glimlachte en sloeg een arm om haar heen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik wilde een hap neven van de appel, maar op dat moment sloeg hij zijn arm om mij heen waardoor ik even er in verslikte. Meteen hoesten ik, maar gelukkig viel het mee en lachte ik er om, maar als ik weer naar Viggo keek, voelde ik mijn wangen wat roder worden, snel keek ik weg en beet even op mijn lip. Het liep wat ongemakkelijk, maar leunde toch met mijn hoofd tegen hem aan. Een tevreden glimlach kwam rond mijn lippen en at rustig de appel door. Deze had ik al snel op en gooide het klokhuis terug in de natuurlijk. "Over een aantal jaar, groeit daar ook een appel boom." grinnikte ik en keek weer op naar Viggo. Even snel rekte ik mij uit, maar pakte dan de hand van hem vast en kneep er iets in. Ik weet niet wat het was, maar elke keer als ik naar hem keek voelde ik mij warm worden van binnen. Ik haalde diep adem en blies het weer uit. "Zullen we maar naar een plekje zoeken? Mijn voeten doen best pijn." zei ik en keek naar beneden. Blote voeten lopen had een voordeel, maar we hadden een aantal keer gelopen op plekken waar de grond niet al te zacht was.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo schrok toen ze zich verslikte en verontschuldigde zich meteen. Hij had het niet zo bedoeld. Hij had bedoeld om smooth te zijn maar meestal als hij dat probeerde ging er wat fout. Hij glimlachte zwak toen hij zag dat het meeviel maar toch voelde hij zich schuldig. Hij bedacht zich om iets voor haar te doen als ze zouden rusten, misschien een goede maaltijd voor haar maken.
Hij volgde het klokhuis en knikte. ‘Ik ben benieuwd’, zei hij. Hij glimlachte toen ze zijn hand vastpakte en gaf er terug een zacht kneepje in. Hij was gezelschap nog niet helemaal gewend maar hij vond het fijn dat ze bij hem was.
Hij knikte nogmaals. ‘Geen probleem’, antwoordde hij. Het leek hem een goed idee om een goede plaats te zoeken om te rusten, dan zouden ze gelijk ook wat meer kunnen gaan eten. Hij keek daarom om zich heen, op zoek naar een goede plaats.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Toen hij terug kneep in mijn hand, nadat ik kneep, glimlachte ik. Ik kon merken dat hij het nog niet helemaal gewend was dat ik er ineens bij was, maar dat kwam wel. "Hahha, ja ik ook." zei ik en glimlachte.
Kort knikte ik als hij zei dat het geen probleem was om zo even te rusten. Ik zag dat hij rond keek, dus keek ik ook maar rond. Zo snel kon ik niks zien om te gaan rusten. Hopelijk vond hij er snel één.
Ik keek uiteindelijk naar de grond en bleef naar mijn voeten kijken die onder de gescheurde rok vandaan kwamen met elke stap. Sinds de lange tijd bij het huisje, had ik enkele keren mijn rok kapot gescheurd om hem te verzorgen, en later rond mijn enkel nog een stuk. Het was wel jammer, omdat het mijn favoriete jurk was. En de enigste ook nog sinds ik alles verkocht om nog een beetje geld te krijgen om wat te kopen voor hem toen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo glimlachte naar haar en knikte. Hij keek om zich heen. De omgeving kwam hem vaag bekend voor. Hij keek naar Loreen. ‘Wil je anders overnachten in een herberg?’, vroeg hij. ‘Als ik het juist heb, is er een dorp in de buurt’, ging hij verder. Het kon zijn dat ze het niet wilde of niet durfde vanwege de dreiging van jagers, daarom zou hij het eerst vragen. Hij zou bij haar zijn en haar beschermen. Hij voelde zich verantwoordelijk voor haar. Hij liep rustig verder en bleef haar hand vasthouden. ‘Anders kunnen we ook naar een grot gaan’, zei hij daarna en vestigde zijn blik even op haar. Hij wist dat er een grot in de buurt was die waarschijnlijk verlaten was.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Toen hij begon over een herberg, werden mijn ogen even groter. Dat zou wel fijn zijn, maar was dat niet te duur? "Is, is dat niet duur?" vroeg ik en keek hem vragend aan. Het klonk wel verleidelijk, weer eens in een zacht bed slapen. Niet dat de natuur grond verkeerd was. Zeker op het mos niet, maar het begon nu echt kouder te worden elke nacht. Zeker nu dat ik geen warme kleding had en hij niet mocht veranderen.
Kort schudde ik mijn hoofd en keek voor mij uit. Maar ik voelde dat hij naar mij keek waardoor ik terug keek, recht in zijn ogen en beet op mijn lip. Zijn ogen, ze waren zo helder, en vastbesloten. Mijn hart ging meteen weer sneller kloppen en haalde diep adem. "Hoe weet jij al die dingen? Ben je dan echt overal geweest?" vroeg ik dan nieuwsgierig. Wat een domme vraag, anders zou hij dat ook niet zeggen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo keek naar Loreen door haar woorden en fronste even. Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee hoor, maak je maar geen zorgen’, antwoordde hij. Ze hoefde zich niet over zulke dingen zorgen te maken,hij had het al geregeld. ‘Maar als je liever niet wil, dan begrijp ik dat’, voegde hij er daarna aan toe en glimlachte even naar haar. Hij wilde haar natuurlijk ook niet dwingen om met hem mee te gaan.
Hij moest even lachen om haar vraag. Hij vond het een leuke vraag. ‘Het lijkt er wel op’, antwoordde hij met een kleine grijns. ‘Ik heb een heel deel van de landen gehad maar nog lang niet alles. Ik hoop die andere landen graag te ontdekken met jou’, ging hij verder.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld