Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG met Shiri (2)
Anoniem
Wereldberoemd



Sarorin keek een tijdje toe naar hoe Dayla zo'n 75% van zijn leger aan het uitroeien was. Vuur, aarde, wind, bliksem, zelfs het heilige element en een paar andere spreuken wist ze verschillende kanten op te gooien. Hij had genoeg gezien. Hij wist nu hoe sterk ze ongeveer was. Een stuk sterker. Sarorin grijnsde scheef. En uitgeput. Sarorin stond op en begon in de richting van Dayla te lopen, op zijn dooie gemak. Op een paar meter afstand stopte hij, waarna hij een luchtspreuk gebruikte om zijn snelheid te verhogen. In een flits stond hij achter Dayla en zocht hij haar zenuwpunten op, waarna Dayla op de grond neerviel. Dayla was verdwaasd. Hij kon dit ook al? Eén van de weinige dingen waar zij dacht dat ze origineel in was, de kennis van het menselijk lichaam, dat wist hij ook? Sarorin gaapte even en tilde Dayla op. 'Wees maar niet bang, ik dood je niet,' zei hij. Hij keek haar met een kille blik aan. 'Nog niet.'
Duchess
Princess of Pop



Faelars ogen werden groot en hij wilde zo graag naar haar schreeuwen, haar naam roepen. Het leek alsof hij erbij was, en toch was hij zo ver weg. In één klap was het beeld verdwenen en dansten er sterretjes en lichtjes voor zijn ogen, alsof hij te snel opgestaan was. Hij knipperde een paar keer en keek toen van zijn vader naar zijn moeder. Faelar sprong op, licht in paniek. 'We moeten- Dayla, we... Ze is...' Meira stond ook op en pakte hem bij zijn schouders. 'Aan stress heeft ze niks, we gaan gelijk.' Ze keek haar man even aan, die alleen verdwaasd knikte.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla kon niet verbergen hoe bang ze was, maar deed hier wel haar uiterste best toe. Ze was niet sterk genoeg om het leger én Sarorin te verslaan. Niet alleen. De had iemand nodig. Dayla beet hard op haar lip. Niet zomaar iemand, ze had Faelar nodig. Nog voordat Dayla op een paard werd gehesen, kreeg ze boeien om. Ze wist niet precies wat het was, maar ze voelde zich meteen een stuk zwakker. Haar ogen werden groot en ze wierp een blik naar Sarorin. 'Anti-magie...?' Hadden ze zoiets daadwerkelijk weten uit te vinden? Dayla voelde zich nu pas echt in paniek raken. Zonder haar magie kon ze niets... helemaal niets. 
Duchess
Princess of Pop



Faelar keek zijn moeder even aan, beet op zijn lip en knikte. 'Hoe snel kunnen we daar zijn?' vroeg hij zacht. Meira slikte en keek haar man even aan. 'Ik weet het niet,' gaf ze eerlijk toe. 'We gaan gewoon zo snel mogelijk, oké?' Faelar knikte en wachtte ongeduldig tot zijn ouders klaar waren om te gaan. Vervolgens begonnen ze te lopen, zo snel mogelijk. Ze waren drie maand onderweg geweest. Ze zouden in geen mogelijkheid snel genoeg daar zijn, bedacht Faelar zich, terwijl hij zijn pas versnelde.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla was meegenomen naar Eskye. Het was allemaal te bekend. Ze gingen zelfs nog langs het paleis, voordat ze doorliepen naar de kerkers. Dayla wist zeker dat ze hier maximaal een week zou zitten voordat ze in het openbaar geëxecuteerd zou worden. Het was slim. "Wij hebben de magiër van Magron, de verraadster van Eskye, en nu maken we er een eind aan!" Dayla zag het al voor zich. Sarorin zou oppermachtig lijken en Magron zou geen schrijntje hoop meer hebben. Helemaal niets meer. 
Duchess
Princess of Pop



Faelar en zijn ouders kwamen een ongeveer een week later aan. Even was Faelar bang dat ze te laat waren. Veel te laat. Maar de posters die opgehangen waren vertelden hem wat anders. Ze waren precies op tijd. Het drietal deed zijn best zo min mogelijk op te vallen en terwijl zijn vader de weg naar het plein vroeg, keken Faelar en zijn moeder vooral of ze iets bekends zagen.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla had een week in een cel gezeten met amper water of voedsel en dat was aan haar te zien. Ze was uitgeput, uitgedroogd en uitgehongerd. Gelukkig zou het er bijna opzitten. Het was ironisch, weliswaar keek Dayla uit naar haar executie. Eindelijk een einde. Dayla haalde opgelucht adem toen ze voetstappen hoorde. Ze kwamen haar halen, het was tijd. Toen ze opkeek, echter, stokte haar adem in haar keel. Sarorin. 'Klaar voor je einde?' vroeg hij met een grijns. Ik keek hem aan. 'Ik heb een vraag,' zei ik direct. Als ik toch naar mijn einde moest gaan, dan wilde ik dingen weten. 
Duchess
Princess of Pop



Toen iemand hen, niet bepaald vriendelijk, de weg gewezen had, vertrok het drietal Iliven richting het plein. Onderweg probeerde Faelar de posters zoveel mogelijk te negeren, maar ze hingen werkelijk overal. Hij walgde toen hij zag hoeveel mensen zich verzameld hadden. Was dit volk zo moordlustig en sensatiebelust, of kwamen ze voor Dayla? Of... Werden ze gedwongen? Hoe het ook zij, het plein was overvol. Hij probeerde met zich met zijn ellebogen door de menigte te wurmen, ongeacht of zijn ouders hem volgenden of niet.
Anoniem
Wereldberoemd



Sarorin had zijn wenkbrauw opgetrokken. 'Zozo, gedurfd,' grijnsde hij. 'Vertel op, wat is je vraag?' Dayla keek hem alleen maar strak aan. 'Wat is er met ons dorp gebeurd?' vroeg ik toen. Sarorin was even stil, waarna hij Dayla verward aan keek. 'Waar heb je het over...?' Hij zuchtte diep en schudde zijn hoofd. 'Ben je nu echt zo in de war nu je vriendje dood is?' Dayla's ogen werden groot. Nu niet nadenken over de details, het enige wat ze nu wilde weten was hoe Faelar was. 'Wat was zijn naam nu... Iliven, zegt dat je wat?' Dayla beet hard op haar lip. 'Ja dus. In ieder geval, hij is er niet meer.' Sarorin staarde even naar de gebroken Dayla, alsof het een leuke tv-show was. 'Die dit als een gunst van mij. Je mag nu naar hem toe?' Na die woorden verliet Sarorin de cellen. Nog heel even, dan was het voorbij. Eindelijk. 
Duchess
Princess of Pop



Toen Faelar eindelijk een plek ergens vooraan bemachtigd had, keek hij om of hij zijn ouders zag. Ze hadden geen plan, niks. En als alles mislukte zou hij vanaf hier op de voorste rij zitten voor... Hij rilde onwillekeurig. Faelar wilde niet eens denken aan de mogelijkheid dat... Zijn ouders waren spoorloos en hij had geen idee wat hij zou moeten doen om in te grijpen, zonder daarbij zelf van kant gemaakt te worden.
Anoniem
Wereldberoemd



Niet heel veel later kwamen de wachters de geboeide Dayla halen. Ze liepen langzaam, alsof ze haar leven nog even wilden rekken. Nu Dayla wist dat Faelar dood was maakte het haar allemaal nog bar weinig uit. Misschien begon dit avontuur met een passie om Magron te beschermen, maar het was ondertussen uitgegroeid tot iets heel anders. Ze wilde Faelar beschermen zodat hij bij haar zijde kon staan. Nu had ze gefaald. Hij was er niet meer en Magron was nog steeds bezet. Dayla beet op haar lip en hield zich groot. Ze zou nu het plein op lopen en ze wilde niet herinnert worden als een zwakkeling. Zij was Dayla Naerin, een trots persoon. Zo wilde ze herinnert worden, hoe koppig het later ook in de geschiedenisboeken zou staan. 
Duchess
Princess of Pop



Toen hij mensen hoorde roepen wist Faelar hoe laat het was: letterlijk en figuurlijk. Hij slikte toen hij Dayla zag en probeerde zowel op te vallen als in de menigte verloren te gaan. Hij wilde dat Dayla hem zien zou, maar tegelijk wilde hij de aandacht niet op zichzelf vestigen - om vrij duidelijke redenen. Faelar deed zijn best rustig te blijf toen hij zag hoe vreselijk ze eraan toe was. Hoeveel kon een elf in één week aftakelen...?
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla wierp een korte blik naar de menigte, maar keek er al snel overheen. Ze moest doen alsof ze beter was. Alsof ze haar niet klein zouden krijgen. Het was nog lastig om dit postuur aan te houden, zeker toen de galg dan eindelijk in zicht kwam. Ze zou hangen, voor een paar dagen, totdat haar lichaam helemaal weggerot was. Dayla zuchtte zacht en liep onder begeleiding naar het platform. Het was hoog genoeg voor het hele plein om haar te kunnen zien. Zonder tegenstribbelen of wat dan ook werd de strop rond haar nek vastgemaakt. Nu was het afwachten totdat ze beul het luik zou openen. Het publiek begon luid af te tellen en ik kon het niet laten om te kijken. Dat was het moment dat ze haar adoptie ouders in het publiek zag, enthousiast meeschreeuwend met de rest van de mensen. Dayla beet hard en kort op haar lip, waarna ze weer recht voor zich uit keek. Drie... twee... één...
Duchess
Princess of Pop



Faelar kromp bijna ineen toen ze om hem heen af begonnen te tellen. Nee. Echt niet. Hij keek wanhopig rond op zoek naar iets wat hij doen kon. Zijn ogen ontmoetten die van een jonge elf. Deze keek hem kort aan, waarna hij zich door de menigte drukte. In een soepele beweging sprong hij de verhoging op, waar hij het touw rond Dayla's nek vlak boven haar hoofd afsneed alsof het zijde was. De elf rekende snel af met de bewakers en sleurde Dayla aan haar pols mee, het publiek schreeuwend en verbijsterd achterlaten: waaronder Faelar.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla had verwacht dat ze haar nek had moeten horen kraken, maar in plaats daarvan was ze aan het rennen - en snel. Ze keek even naar de elf die haar gered had. Geen tijd voor introducties, maar dit rende niet fijn met de handen gebonden. 'Kan je mijn boeien breken?' vroeg ik aan de elf tijdens het rennen. Zonder boeien zou ze ten eerste een stuk sneller kunnen rennen, maar ook nog eens haar magie kunnen gebruiken. Later, als ze hier weg waren, dan zou ze hem bedanken. Ondanks alles, alle pijn, moest ze nu eerst zien te ontsnappen. Daarna kon ze treuren. 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste