Rye schreef:
Sarorin keek een tijdje toe naar hoe Dayla zo'n 75% van zijn leger aan het uitroeien was. Vuur, aarde, wind, bliksem, zelfs het heilige element en een paar andere spreuken wist ze verschillende kanten op te gooien. Hij had genoeg gezien. Hij wist nu hoe sterk ze ongeveer was. Een stuk sterker. Sarorin grijnsde scheef. En uitgeput. Sarorin stond op en begon in de richting van Dayla te lopen, op zijn dooie gemak. Op een paar meter afstand stopte hij, waarna hij een luchtspreuk gebruikte om zijn snelheid te verhogen. In een flits stond hij achter Dayla en zocht hij haar zenuwpunten op, waarna Dayla op de grond neerviel. Dayla was verdwaasd. Hij kon dit ook al? Eén van de weinige dingen waar zij dacht dat ze origineel in was, de kennis van het menselijk lichaam, dat wist hij ook? Sarorin gaapte even en tilde Dayla op. 'Wees maar niet bang, ik dood je niet,' zei hij. Hij keek haar met een kille blik aan. 'Nog niet.'