Rye schreef: Dayla keek Faelar verbaasd aan. 'Je gaat niet met ze mee?' vroeg ze. 'Ik bedoel... het zijn je ouders...' zei ze zacht. Wie weet wanneer je ze weer ziet.
Rye schreef: Dayla beet op haar lip, maar wist niets verder te zeggen. Het was een tweestrijd. Aan de ene kant wilde ze Faelar bij zich, maar aan de andere kant vond ze niet dat ze het recht had om hem hier te houden als hij met zijn ouders mee kon. Dayla zuchtte zacht, waarna ze voorzichtig glimlachte. Waarschijnlijk kon ze hem toch niet op andere ideeën brengen.
Duchess schreef: Faelar was blij Dayla's glimlach te zien, in plaats van een tegenstribbeling. Hij keek zijn ouders even aan. 'Dit keer iets eerder dan zeven jaar, oké?' Zijn vader lachte zacht en knikte. 'Snel,' beloofde hij.
Rye schreef: Dayla keek de ouders even aan. 'Bedankt,' zei ze toen. 'Voor alles.' Als zij hen niet uit die grot hadden gehaald, dan hadden ze hier überhaupt niet gezeten.
Duchess schreef: Meira knikte alleen kort, maar Elion glimlachte breed naar haar. 'Je doet alsof je ons nooit weer ziet,' lachte hij. 'Geen enkel probleem, en let goed op hem.'
Duchess schreef: Faelars vader glimlachte en knikte kort naar zijn vrouw. 'Goed dan, pas goed op jezelf...' Hij grijnsde. 'en elkaar.' Vervolgens liepen de twee de grot uit.
Rye schreef: Dayla keek de twee even na, waarna ze even tegen Faelar aan leunde. 'Bedankt...' zei ze zacht. Het moest vast moeilijk zijn om zijn ouders zo te zien gaan, juist omdat hij zo lang naar ze op zoek was geweest.
Duchess schreef: Faelar keek de twee even na en zuchtte toen glimlachend. 'Geen probleem. Nu weet ik in elk geval dat ze niet ver zijn, oké zijn, nog leven...' Hij keek Dayla even aan. 'En ik kan jou hier zeker niet achter laten.'
Rye schreef: Dayla knikte. Er zat nog een vage "maar toch" in haar hoofd, alleen besloot deze te negeren. Ze was blij dat Faelar was gebleven. Voor een moment keek ze hem aan. Ergens wilde ze vragen of hij haar naar het water wilde brengen, maar ze wist zelf ook dat ze moest uitrusten.
Duchess schreef: Faelar zuchtte diep naar de ingang van de grot en keek Dayla toen aan, alleen om haar ogen te ontmoeten. 'en nu veel slapen, dan kunnen wij ook snel verder,' glimlachte hij, waarna hij zich uitrekte.
Duchess schreef: Faelar haalde zijn schouders lichtjes op. 'Voorlopig zitten we hier nog wel even, of niet?' glimlachte hij zacht. 'Maar daarna... Moeten we eens kijken hoe het met Nieven gaat? We moeten toch zo ver mogelijk Eskye uit.'