Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik wilde wat zeggen, maar hield mij stil. Ik had echt niks, en hij wilde gewoon herberg voor mij betalen. "Nee, nee dat is het niet." stamelde ik en keek hem weer aan. "Het, het is dat ik gewoon helemaal geen geld of iets heb, en...." mompelde ik en beet weer op mijn lip. Snel haalde ik diep adem, liet even zijn hand los en sloeg op mijn wangen. Ik moest niet zo gaan denken, als hij het wilde betalen, dan kon ik hem niet tegen houden.
Daarna vroeg ik hoe hij alles wist en luisterde naar wat hij zei, "Aha, waar ben je allemaal al geweest?" vroeg ik dan en keek hem vragend aan, daar was ik best benieuwd naar. Want, ja, ik was nog nooit verder geweest dan dit land. Toen hij dan begon over dat hij andere landen wilde ontdekken met mij, keek ik hem recht in de ogen aan en begon te blozen. "I-u...." ik stamelde en sloot mijn ogen. Was dit voor het echt? Wilde hij echt verder met mij reizen? Terwijl de afgelopen dagen, totaal niet gingen zoals we hadden gedacht.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo vestigde zijn blik op het meisje toen ze sprak en fronste door haar woorden. Dus dat was het. 'Loreen', begon hij bezorgd en keek verbaasd naar haar toen ze zichzelf op haar wangen sloeg. Hij pakte haar handen vast. 'Dat moet je niet doen', zei hij en schudde zijn hoofd. 'Geld is geen probleem, ik wil niet dat je je daar zorgen over maakt', antwoordde hij. Hij glimlachte even. 'Dus doe je zelf alsjeblieft geen pijn', zei hij daarna en streelde even langs haar wangen.
Hij dacht even na door haar woorden. 'Overal en nergens', grijnsde hij. 'Als je wilt, kan ik je meer vertellen als we ergens kunnen zitten', zei hij daarna. Hij zou haar dan rustig alles kunnen vertellen en aan kunnen wijzen op de kaart. Een grijns kwam weer op zijn gezicht toen hij zag dat ze begon te blozen. Hij knikte. 'Ik meen het', antwoordde hij. 'Ik reis graag verder met je',

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Plots stonden we stil en Viggo stond recht voor mij nadat ik mijn ogen weer had geopend. Hij had mijn handen vast en ik lachte even. "Hard was het niet." zei ik en glimlachte. Maar hij keek serieus en ik keek even weg. Als hij dan over dat geld geen probleem was, keek ik hem weer aan. "Maar ik heb niks om terug te geven." zei ik zachtjes. Verder op zijn woorden reageerde ik niet, en omdat hij ober mijn wangen streelde.
Langzaam had ik mijn ogen gesloten tot ik hem weer hoorde spreken. Hij was echt overal geweest. Mijn ogen opende ik weer en knikte. " Graag." zei ik en glimlachte naar hem. Maar al snel werden mijn wangen wat roder. "Ik,, ik hoop niet dat ik je dan te veel op hou." zei ik half mompelend en pakte zijn hand voorzichtig vast. Er ging van alles door mij heen op het moment, wat ik weg probeerde te drukken. Misschien moest ik ook maar mijn krachten gaan beheren, sinds ik één nog niet echt onder controle had.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo zuchtte en keek naar Loreen. ‘Het maakt me niet uit of het hard was, ik wil niet dat je je pijn doet in het algemeen’, antwoordde hij en hield nog even haar handen vast, waarna hij ze losliet.Hij wilde haar niet ongemakkelijk laten voelen of als een creep overkomen, ook al had hij het niet onaangenaam gevonden om haar handen vast te houden.
Hij schudde zijn hoofd. ‘Je hoeft ook niet iets terug te geven’, zei hij. ‘Zolang je jezelf geen pijn doet, vind ik alles wel goed’, ging hij verder. Ze hoefde niets ervoor terug te doen. Hij wilde voor haar zorgen. Hij knikte daarna. ‘Laten we gauw een plaats vinden waar we rustig kunnen praten, vind je ook niet?’, vroeg hij met een kleine grijns op zijn gezicht. Hij sprak niet vaak over zijn reizen maar hij deed het graag en hij wilde het haar graag vertellen. Zijn grijns werd wat groter toen hij zag dat haar wangen roder werden. Hij schudde zijn hoofd. ‘Dat doe je totaal niet. Je bent juist waar ik naar zocht’, antwoordde hij, waarna hij even wat verlegen weg keek. Hij hield haar hand vast en gaf er een zacht kneepje in, waarna hij glimlachte.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen

Hij was zo lief, ookal was zijn geheugen nog niet helemaal terug, maar het voelde wel dat hij echt om mij gaf. Kort knikte ik op zijn woorden om een plekje te gaan zoeken. Maar als hij dan zei dat ik was waar hij naar zocht, werd ik helemaal rood en verborg mijn gezicht in mijn handen. Al snel had hij mijn hand weer en voelde ik hoe hij er even in kneep. Mijn andere hand liet ik mijn andere hand ook zakken. Een glimlach kreeg ik nog rond mijn lippen, maar bleef naar beneden kijken en hield zijn hand ook vast.
"L. Laten we maar gaan" zei ik dan en begon rustig te lopen. Zijn hand had ik nog altijd vast zodat ik hem wat mee trok. Oké, een plekje waar we rustig konden zitten. Dacht ik en keek rond.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo keek met een kleine glimlach naar Loreen. Hij vond het lief om haar zo te zien blozen maar hij wilde haar niet ongemakkelijk laten voelen. Hij grinnikte zacht toen ze hem meetrok en liep met haar mee.Hij keek om zich heen. ‘Ik weet wel een weg’, zei hij tegen haar en keek om zich heen, waarna hij al snel het pad zag. Ze waren in de buurt van een stad en het leek hem een goed idee om daar even te stoppen om uit te rusten. Hij hield haar hand vast en nam haar verder mee over het pad, waarna de stad al snel in zicht kwam. Hij keek even naar Loreen en glimlachte even, waarna hij haar meenam de stad binnen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Een korte tijd trok ik hem mee, maar al snel draaide dat om en nam hij mij weer mee. Dit vond ik totaal niet erg en liet mij dan ook begeleiden. Niet veel later dook hij een pad in die, deels, afweek van het pad die wij volgde voor een lange tijd. Of liepen wij nou al op een afwijkend pad? Ach, wat maakte het uit, hij herkende het hier dus ik vertrouwde hem er dan ook op dat we goed zouden gaan.
Zijn hand had ik nog steeds vast, maar al snel draaide hij dat om en glimlachte. Voor even keek ik naar onze handen, maar dat leek de hele weg zo te zijn tot ik meer geluiden om mij heen begon te horen. Ik keek op en zag toen de muur van één stad in zicht komen en meer mensen, karren, dieren, noem maar op. Rustig liepen we door, maar hoe meer we bij de stadspoort aan kwamen, hoe meer ik om mij heen begon te kijken. Dan nam ik de geur van heerlijk eten op in mijn neus en meteen werden mijn ogen groter. "Wat ruik ik?" vroeg ik en keek Viggo aan.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo liep rustig verder. Ze waren in de buurt. Hij keek af en toe even naar Loreen om te zien of alles goed met haar ging en glimlachte even. Zijn glimlach werd wat groter toen hij de muren van de stad zag. Hij was er al een tijdje niet meer geweest maar toch wist hij de weg. Het was aardig druk en onbewust duwde hij Loreen zacht wat meer tegen zich aan zodat hij haar niet kwijt zou raken. Hij stapte de poort door en keek naar haar toen hij haar stem hoorde. ‘Dat, mijn liefste, is het eten van madame Thomas. Ze is de eigenares van de herberg waar ik het over had’, antwoordde hij met een glimlach. ‘Ik weet zeker dat ze een maaltijd voor ons heeft’,
Hij baande zich een weg door de mensen terwijl hij zijn arm om Loreen hield. ‘Ik ben vergeten dat er markt was’, mompelde hij verontschuldigend naar het meisje. Hier en daar hoorde hij marktkoop mannen en -vrouwen hun goederen aanbieden. Hij zou aan Loreen vragen of ze nog de verschillende kraampjes bij langs wilde gaan maar eerst leek het hem het beste dat ze iets gingen eten en even gingen rusten.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Hoe dichter bij we kwamen, hoe drukker het werd, hoe meer ik tegen Viggo aan ging lopen. Zijn arm voelde ik ook strakker om mij heen gaan en keek even naar zijn hand, maar al snel weer voor uit. Ik probeerde te glimlachen, maar de ogen van de mensen maakt mij ongemakkelijk. Waarom, wist ik niet. Dit probeerde ik van mij af te schudde, tot ik hem hoorde. Maar werd rood toen hij mij liefste noemde. Even slikte ik, keek even weg, maar al snel weer naar hem en glimlachte. "Zij klink echt als een aardige vrouw." zei ik wat zachtjes, harder kreeg ik het ook niet over mijn lippen. "Net een moeder die voor iedereen zorgt." zei ik er achter aan en glimlachte naar hem. De geur bleef in mijn neus hangen waardoor ik begon te watertanden. Ik begon nu echt trek te krijgen.
We liepen verder tot hij wat mompelde en ik grinnikte even. Dan schudde ik mijn hoofd en pakte zijn hand vast. "Het geeft niets." zei ik geruststellend en keek rond naar alles wat er verkocht werd, tenminste wat ik kon zien af en toe tussen de mensen door. Alles zager zo goed uit, tot iemand opeens, een groot mes pakte en een poot van een dier af hakte. Zonder dat ik het wist, gooide ik er een kreet uit, meteen sloeg ik mijn handen voor mijn mond en merkte dat er heel wat ogen op mij waren gericht. Snel draaide ik mij om en verborg mijn gezicht in het shirt van Viggo. Oh geweldig dit, nu zouden ze denken dat ik gek was.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo merkte hoe Loreen dichter tegen hem aan kwam lopen en had het idee dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelde, iets wat hij begreep. Er waren veel mensen op de been. Hij wilde haar daarom zo snel mogelijk meenemen naar de herberg, waar het vast rustiger zou zijn.
Hij grijnsde even om haar reactie en knikte. ‘Dat is ze zeker, je zal haar vast aardig vinden en zij jou ook’, antwoordde hij. Elke keer als hij in deze stad kwam ging hij even bij haar langsom wat te eten. Vaak maakte hij dan ook een praatje met haar, voordat hij weer ging. Hij liep rustig verder maar bleef geschrokken staan toen hij de kreet van Loreen hoorde. Hij draaide zich naar haar toe. ‘Wat is er?’, vroeg hij bezorgd en zag hoe ze haar gezicht in zijn shirt verborg. Hij sloeg zijn armen om haar heen en merkte dat er verschillende mensen waren die naar haar keken. ‘Kom, laten we naar een rustigere plek gaan’, zei hij zacht tegen haar en loodste haar weg van de drukte. Hij nam haar mee een rustige steeg in en legde zijn handen op haar schouders, waarna hij naar haar keek. ‘Is er iets gebeurd?’,

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik schonk hem een grote glimlach toen hij dat vertelde over haar en verheugde er mij eerlijk gezegd wel op. Een heerlijke warme maaltijd. En misschien, als het nog kon, een opfris beurt ect. Samen liepen we verder tot ik dus een kreet er uit gooide. Nog geschrokken keek ik voor mij uit, de stem van Viggo hoorde ik en merkte dat hij mij snel verder ergens anders heen trok.
Eenmaal op een wat rustigere plek, voelde ik mijzelf weer wat rustiger worden en keek hem aan. Zachtjes schudde ik mijn hoofd en haalde diep adem. "Ik keek ergens heen op het verkeerde moment, dat is alles." zei ik zo rustig mogelijk en probeerde te glimlachen. Maar toch voelde ik dat enkele ogen nog op ons gericht waren.
"H-het gaat al weer beter." zei ik snel en wilde verder lopen, maar welke kant op wist ik natuurlijk niet. Uiteindelijk stopte ik en draaide ik mij om. "Euhmmm, welke kant uit?" vroeg ik dan voorzichtig.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo bleef bezorgd naar Loreen kijken. Hij voelde zich schuldig. Het was niet zijn bedoeling geweest om haar zo te laten voelen. Hij knikte langzaam door haar woorden. ‘Ik begrijp het, het spijt me’,antwoordde hij eerlijk. Hij streelde langs haar haren. Hij keek sceptisch naar haar toen ze zei dat het al weer beter ging. ‘Weet je het zeker?’, vroeg hij en liep achter haar aan. Hij pakte haar hand vast. ‘Links’, zei hij zacht en liep verder, waarna hij naar links ging. Ze waren dicht bij de herberg, waar hij blij om was. Hij wilde dat ze nu genoeg rust kreeg, dankzij hem was dit gebeurt. Hij liep naar de herberg toe en stapte naar binnen toe. Het rook er heerlijk en gelukkig was het er niet zo druk. Een wat oudere vrouw kwam tevoorschijn en glimlachte toen ze hen zag. ‘Ah, een bekende!’, zei ze met een zwaar Frans accent. Ze liep naar hen toe. ‘We hebben elkaar nog niet ontmoet, ben ik bang. Ik ben madame Thomas, eigenaresse van deze herberg’, glimlachte ze naar Loreen. ‘Heeft u een plaats voor ons en iets te eten?’, vroeg Viggo aan haar. Ze knikte. ‘Je gebruikelijke kamer is nog vrij. Ik zal eten voor jullie klaarmaken’, glimlachte ze voordat ze een sleutel uit haar schort viste. Ze gaf het aan Viggo, voordat ze in de keuken verdween. Viggo keek naar Loreen. ‘Kom’, zei hij zacht en tilde haar op, waarna hij de trap opliep. Hij liep naar de kamer die het meest links was en opende de deur, waarna hij naar binnen stapte en Loreen op het bed zette.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Aan zijn ogen kon ik duidelijk zien dat hij er mee zat. Kort schudde ik mijn hoofd. "Viggo, het is echt goed." zei ik nog met een glimlach waarna ik dan begon te lopen. Nog net op tijd, voordat ik verder liep, pakte hij mijn hand en trok mij mee naar links. "Oke." zei ik met een glimlach en volgde hem meteen, of meer, hij nam mij mee naar links. Rustig volgde ik tot de geur van heerlijk eten nog meer mijn neus binnen kwam en ik meteen erge honger begon te krijgen. Ook mijn maag knorde als een gek. Gelukkig kwam de herberg, waar het vandaan kwam, snel in zicht. Met een brede glimlach liep ik met hem mee, maar deze verdween als we naar binnen stapte en er toch best een aantal mensen waren. Ik ging snel achter Viggo staan en hield zijn shirt vast. Er kwam een oudere vrouw aangelopen die begon te spreken tegen Viggo. Al snel focuste ze op mij, en kwam naar ons toe gelopen, of nee, naar mij. Ik haalde mijn moet bij elkaar en stapte achter Viggo vandaan.De vrouw stelde zich voor, dus dat moest ik natuurlijk ook doen, "L-Loreen." zei ik zo rustig mogelijk, maar toch stotterde ik iets. Ik probeerde een glimlach aan haar te schenken.
Gelukkig begon Viggo te spreken en vroeg of er plek was voor ons en wat te eten. De vrouw antwoorden daar op dat dat geen probleem was en gaf ze de sleutel aan Viggo nadat ze nog wat had gezegd. Daarna verdween ze achter een houten deur. Viggo hoorde ik wat zeggen, en voordat ik wat kon zeggen, voelde ik dat hij mij optilde en naar boven tilde. Mijn wangen kleurde meteen rood en ik verborg mijn gezicht half in zijn shirt. "Ik, kan zelf lopen." mompelde ik zachtjes. Niet veel later opende hij de deur van de kamer en mij op het bed zette. Nog steeds waren mijn wangen rood. Snel haalde ik diep adem en probeerde het rode weg te krijgen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo zakte naast Loreen neer toen hij de deur achter hen had gesloten. ‘Dat weet ik’, zei hij zacht. ‘Maar ik wil je graag helpen’, ging hij verder en beet op zijn lip. Hij voelde zich nog steeds rot over wat er was gebeurden hij wilde het graag goed maken. Hij sloeg wat voorzichtig zijn arm om haar schouders. ‘Het spijt me wat er is gebeurd’, zei hij eerlijk. Hij wist wel dat ze had gezegd dat het goed was maar nog steeds voelde het niet goed. ‘Mag ik je trakteren op iets te eten?’, probeerde hij toen. Ze zou waarschijnlijk wel trek hebben. Ze hadden een lange tijd gelopen. ‘Of wil je liever even slapen?’, vroeg hij toen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Loreen:

Ik grinnikte toen hij de deur sloot en daarna naast mij kwam zitten. Mijn hand hield ik hierbij dan ook voor mijn mond en keek via mijn ooghoek naar hem toe. Maar als ik zag dat hij zich ergens schuldig over gevoelde, liet ik mijn hand zakken. "Viggo." zei ik zachtjes en legde mijn beide handen op zijn arm. "Wat er daarnet gebeurde, het is niet jou schuld." zei ik en glimlachte klein. "Ik keek gewoon op het verkeerde moment om terwijl ik aan het rond kijken was naar wat er in het dorp was. Het is veel meer dan waar ik vandaan kom." zei ik en keek hem aan.
Maar al snel begon hij over eten en weet even op mijn lip. "Dat klink fijn, maar ik hoef niet al te veel." zei ik en glimlachte weer. Ook al hadden we lang gelopen, en zou verwachten dat ik veel trek zou hebben, maar dat viel echt mee. Soms had ik voor dagen heel weinig gegeten. Omdat we niet al te veel hadden om te besteden.
Als hij dan later hoorde ik wat hij verder zei. Slapen, dat klonk ook wel lekker, maar dat wilde ik niet en schudde mijn hoofd. "Dat komt na het eten wel." glimlachte ik.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld