Abby voelde dat haar gezicht een andere kleur had gekregen. Ze had al wel een paar keer met Joel afgesproken en ze waren wel meer dan gewoon vrienden, maar toch... Abby keek hem aan en wilde van alles zeggen, maar ze bleef stil. Ze had geen flauw idee hoe ze hierop moest reageren.
Duchess schreef: Joel keek Abby even aan en realiseerde zich wat hij gezegd had. "Ah, sorry." Zijn gezicht begon ook licht te kleuren. "Ik bedoelde niet... Ik wilde niet..." Hij keek naar zijn voeten.
Rye schreef: 'Nee... het is niet...' Abby beet op haar lip. Misschien moest ze eerst nadenken over wat ze zou gaan zeggen. Moest ze het gewoon zeggen? Hij had het ook een soort van gezegd nu... maar waarom durfde ze dan nog steeds niet? Abby probeerde van alles in haar hoofd te bedenken, maar het lukte niet.
Rye schreef: Abby keek hem even aan. Ging hij weg? Maar dat wilde ze helemaal niet... Voordat ze het wist zat ze rechtop en had ze zijn mouw gepakt. 'Niet...' Abby probeerde hem aan te blijven kijken, maar haar blik ging snel richting de grond. 'Niet gaan...'
Duchess schreef: Joel keek verbaasd om naar Abby. "Ik..." Hij glimlachte licht. "Goed dan." Zei hij zacht, terwijl hij weer naast haar staan kwam. "Dan blijf ik hier."
Rye schreef: Abby was blij dat hij bleef, maar liet zijn mouw nog steeds niet los. Waarom kon ze het niet gewoon zeggen? Was het nu echt zo moeilijk? Abby haalde diep adem, maar gaf uiteindelijk op. Haar hoofd stond er niet naar. Voor nu was het misschien wel goed genoeg zo.
Duchess schreef: Joel glimlachte naar Abby. Hij had zelf ook geen idee wat ze van hem verwachtte. Uiteindelijk boog hij voorzichtig naar haar toe en omhelsde haar, voor zover dat ging.
Rye schreef: Abby merkte dat ze begon te glimlachen toen Joel zijn armen om haar heen sloeg. 'Dat heb ik ook...' zei ze zacht, na lang tobben. Vanaf het moment dat ze hem begon te leren kennen, werd ze eenzaam zonder hem. Daarom hadden ze ook zo vaak afgesproken. Ze wilde hem vaak zien.
Rye schreef: Abby leunde voorzichtig een beetje tegen hem aan. Ze vond Joel echt heel leuk, dus ondanks dat het een hele vreemde situatie was... vond ze dit toch wel heel fijn. Elk nadeel heeft zijn voordeel, zou je kunnen zeggen.
Duchess schreef: Joel glimlachte, maar liet op een gegeven moment toch los. "Ik haat het om het te zeggen, maar we mochten al niet lang blijven..." Hij zuchtte diep, maar glimlachte desondanks zwak. "Ik kom zo snel mogelijk terug, goed?"
Rye schreef: Abby knikte. Zonder er verder over na te denken gaf ze hem een kus. 'Tot snel...' zei ze zacht. Ze zou hier waarschijnlijk nog wel even zijn, dus een snel bezoek zou ze echt niet erg vinden.
Duchess schreef: Joel keek even verbaasd en glimlachte toen. Hij kuste Abby zacht terug. "Tot snel." Zei hij, waarna hij vertrok. Nadat hij de deur achter zich dicht getrokken had, lachte hij zacht. Lynn was in slaap gevallen, haar hoofd op de schouder van een slapende Duke.
Rye schreef: Die volgende week gingen ze met z'n vieren op stap om te vieren dat Abby eindelijk weer uit het ziekenhuis was. Het was dan ook deze avond dat Lynn voor het eerst hoorde dat Abby en Joel sinds kort een relatie hadden. De twee liepen dan ook hand in hand samen. 'Nog iets om te vieren!' zei Lynn enthousiast. Ze vond de twee best goed bij elkaar passen.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.