Na een lange tijd stop ik en kijk ik gewoon naar hem. 'Moet jij geen eten gaan maken? Of wil je iets anders doen?', vraag ik dan naar hem en druk nog een klein kusje op zijn lippen.
'Je bent zo lief, weet je ik hou echt van je,' zeg ik tegen hem. Ik zeg het zodat hij weet dat ik echt van hem hou en hem nooit meer kwijt wil. 'Wat gaan we eten?', vraag ik aan hem.
Als hij dat zegt glimlach ik naar hem. 'Ik hou ervan als je me prinses noemt, maar eumh gewoon spinaziepurree met balletjes. Die van mijn oma is de beste,' zeg ik tegen hem. Ik heb daar nu ook echt zin in.
Ik grinnik als hij dat zegt. 'Heb jij nog aan mij gedacht voor dat we elkaar weer ontmoet hebben en na dat van vroeger?', vraag ik aan hem, ik ben best wel benieuwd of hij ooit nog toen aan mij gedacht had en wat hij toen dacht.
'Serieus? Dat geloof ik niet,' zeg ik tegen hem. Dat kan echt niet dat hij zo aan mij dacht. Ik zet de aardappelen op en als het water kookt zet ik de timer aan.