Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - When the devil fell in love
Anoniem
Internationale ster



Demon

Ik loop naar de kamer om me klaar te maken ervoor en Nick komt binnen dan. 'Was het leuk vannacht?', vraagt hij dan en ik kijk hem aan. 'Waarom doe je zo tegen haar? Waarom stampte je haar?', vraag ik dan aan hem maar wel met mijn ijzige blik als anders. 'Ik had geen keus,' zegt hij dan en hij maakt zich verder klaar. Ik doe dan verder en ik negeer alles gewoon. 'Zijn we weg want ik wil zo snel mogelijk terug naar hier naar Vera,' zeg ik dan tegen hem en we stappen de auto in naar onze opdracht.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Een beetje onrustig zat ik op de kamer. Ik was al een tijdje aangekleed, maar ik wist verder niet echt wat ik moest doen. De tv had ik al geprobeerd, maar er was niks op. Zuchtend keek ik naar buiten. Het was mooi weer en ik wou toch even in de rozentuin kijken. Na een tijdje besloot ik dat dan ook te doen. Vrolijk verliet ik de kamer en liep al snel buiten rond. Eerst ging ik maar even op de schommelbank zitten, mocht ik wel in de gaten worden gehouden. Dan leek het er tenminste niet op dat ik aan het ontsnappen was.
Anoniem
Internationale ster



Demon

Ik rij hard naar de opdracht. 'Zo'n haast?', vraagt Nick dan. 'Ja Vera is alleen,' zeg ik dan mompelend. 'Ergens passen jullie wel bij elkaar,' zegt Nick dan en opeens komt er een kleine glimlach op mijn gezicht maar die verdwijnt al snel. 'Was dat een glimlach,' vraagt Nick verbaasd omdat hij me nog nooit heeft zien glimlachen. 'Nee,' zeg ik bot en rij snel verder dan zonder nog iets te zeggen.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Na een tijdje besluit ik de rozentuin in te lopen. Het was heerlijk weer en in combinatie ben de rozen was het echt prachtig. Een kleine glimlach stond op mijn gezicht tot ik ruw van achter werd vast gepakt. Waarom was het altijd op deze manier, zo kon ik me nooit verdedigen. Ik probeerde uit de greep te komen, maar die gene was veel te sterk. 'Je hebt mijn zoon nu ook al in je macht. Daar ga ik toch echt een einde aan maken.' Hoorde ik achter me vandaan komen. Ik werd naar binnen getrokken en al snel was kamer 58 in zicht. 
Anoniem
Internationale ster



Demon

Ik rij verder en als we er zijn zet ik de auto met een ruk aan de kant. Ik stap dan uit. 'Sorry dat ik Vera zo aanpakte maar ik had geen keus,' zegt Nick dan. Ik knik dan maar. Ik loop het gebouw binnen en doe dan mijn klus. Dat ik er snel vanaf ben.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Dit keer werd ik niet vast gebonden op de stoel, maar aan een rek dat tegen de muur stond. Rondom mijn polsen en enkels werd ik vast gezet. Voor een oudere man was Demon zijn vader erg sterk. Dat voelde ik helemaal toen hij me in mijn maag stompte. Vloekend keek ik hem aan. Mijn ribben waren herstellende, maar ik kon nu weer opnieuw beginnen. "Dit is nog maar het begin, meisje." Zei hij met een grote grijns op zijn gezicht.
Anoniem
Internationale ster



Demon
 
De klus is zwaarder dan verwacht. We hadden gedacht dat niemand in het gebouw was, maar dat was dus niet zo. Heel de andere bende zit erin. Ik vloek binnensmonds. Dit wordt nog een lange en vermoeiende klus. Hopelijk geraken we er zonder wonden en scheuren uit, maar waarschijnlijk wel ons kennende.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Het ging al snel door met nieuwe klappen en schoppen. Daarnaast werden er directe vragen over mijn vader gesteld. Op veel wist ik echt het antwoord niet en die ik wel wist beantwoordde ik gewoon niet. Waardoor ik opnieuw geslagen werd. 'Rot toch op.' Beet ik hem toe en spuugde voor zijn voeten neer. Blijkbaar was het al vrij ver, want het was meer bloed dan spuug. Opeens kwam er iemand de kamer binnen stormen. 'We hebben een probleem!' 
Anoniem
Internationale ster



Demon

We doen dan wat we moeten doen, alleen worden er schoten gelost, die dodelijk zijn voor de anderen. Zelf word ik ook een paar keer geschoten. Maar door de adrenaline voel ik momenteel nog niets. Ik kijk naar Nick en dan lopen we af. We gaan dan snel verder en we hebben wat we moeten hebben en verstoppen ons weer, hopelijk komt de versterking snel.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Wanneer Demon zijn vader de kamer verliet zuchtte ik even opgelucht. Alleen schrok ik op toen er schoten gelost werden. Ik kon geen kant op en angstig keek ik om me heen. Angstig begon ik mijn benen en handen te bewegen, maar ik natuurlijk kreeg ik dat niet los. Opeens zich de deur met een zwaai open en stond daar mijn vader met een pistool in zijn handen. 'Pap?' Ik keek hem verbaasd aan. Snel liep hij naar me toe en maakte mijn handen en voeten los. 'Wat doe je hier?' Kreeg ik er nog schor uit. 'Geen tijd voor.' Zei hij en trok me mee de kamer uit.
Anoniem
Internationale ster



Demon

Ik krijg een telefoon dat er geen versterking kolt. Rik Johnson is binnen gevallen. Wacht Vera. Hij gaat haar meenemen. 'We moeten nu terug,' zeg ik nadat ik mijn telefoon terug in mijn broekzak hat gelegd. Ik kijk even om me heen. Veilig. Ik begin dan hard naar de uitgang te lopen en ik geraak er, alleen op het einde een schamp schot. Ik vlieg de auto in en wacht ongeduldig op Nick die er traag aankomt.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
De laatste paar dagen voor mij waren gewoon te vaag voor woorden. Niemand zou me geloven, dat ik dit had meegemaakt. Achter mijn vader aan liep ik het kantoor in en zag dat de vader van Demon was vast gebonden aan een stoel, net als andere werknemers. Ik zag hoe mijn vader zijn geweer tegen het hoofd van Demon zijn vader zette. 'Had je maar van mijn dochter moeten afblijven.' Zei hij. Ging hij nou? 'Pap nee!' Riep ik schor.
Anoniem
Internationale ster



Demon

Als Nick er eindelijk is, rij ik zo snel ik kan terug naar het Maison, straks is Vera weg en dat wil ik niet. 'Demon doe rustig, je wonden bloeden hard,' zegt Nick tegen me. 'Straks ben ik Vera kwijt,' is het enigste wat ik kan zeggen en ik rij sneller door.
Anoniem
Princess of Pop



Vera
Mijn vader keek me raar aan. 'Na alles wat hij je heeft aangedaan..' Riep hij naar me. Even wist ik niet wat ik moest zeggen. Mijn hele lichaam deed nog pijn en als het aan de vader van Demon lag had hij me vandaag net zo goed vermoord. Toch schudde ik mijn hoofd. 'Hij verdient zo'n makkelijke dood.' Gromde ik en keek Demon zijn vader aan. Er was nergens angst bij die man te vinden. Waarschijnlijk was hij al lang dood vanbinnen. 
Anoniem
Internationale ster



Demon

Dan ben ik eindelijk bij het Maison. Ik wankel naar binnen omdat gewoon stappen al te moeilijk is. 'Vera,' roep ik zo hard ik kan. Ik wil haar niet kwijt. Ik kan haar niet kwijt geraken. Dan komen er andere mensen op ons af en ik heb nog te weinig kracht om me te weren dus ze overmeesteren me vrij snel en ik word naar een kamer gebracht.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste