Evenstar schreef:
Mylandir sloeg zijn oogjes neer. Als zijn moeder er nog was geweest had zij wel met hem willen spelen... Hij voelde zich zo alleen sinds haar dood, niemand leek mee tijd voor hem te hebben... Met een kleine snik liep hij de troonzaal weer uit. Hij slofte naar het graf van zijn moeder waar hij voor ging zitten in kleermakerszit. Hij snikte in zijn handjes. 'Ik mis u, Nana...' zei hij zachtjes. 'Was u er nog maar...'