Rye schreef:
De volgende ochtend had Lynn, zoals verwacht, enorme spierpijn. Om dit ietwat te minderen begon ze deze morgen met haar spieren te masseren, zodat het wat dragelijker zou worden. Heel veel hielp het niet. Wel een beetje. Uiteindelijk liep ze met een kleine moeite toch naar beneden om te ontbijten en om een lang verhaal kort te maken, stond ze om 9:00u uiteindelijk buiten. Weer naar de dojo, ondanks dat hier hoogstwaarschijnlijk alleen haar sensei zou zijn. Hij was altijd wel blij met haar enthousiasme tegenover karate, maar vertelde haar altijd dat ze niet té fanatiek moest worden. Om eerlijk te zijn had ze die grens nog niet helemaal gevonden, ondanks de spierpijn.