Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
JDBO ~ Thisiskiki ❤
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
Ik blijf haar aankijken en frons. 'Waarom zou je je aanstellen? Ouders blijven ouders'zeg ik. Ik mis mijn moeder nu al ookal ben ik nu pas een week hier. Niet dat ik bij mijn moeder woonde, ik woonde gewoon op mezelf maar ik was gewoon heel vaak bij me moeder. Me vader heb ik al een heletijd niet gezien omdat ze hier niet bepaald in de buurt wonen. Ik krab even aan me arm en grinnik kort. 'Je was aardig stil deze les, ik ben dat niet van je gewend vandaar'zeg ik. Tijdens het eten heeft ze het ook altijd gezellig met de groep waar ze altijd zit. Ik ben wel blij dat ze het hier gezellig heeft met de andere. 
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
Ik kijk hem aan dan. 'Het is gewoon zo dat mijn moeder vandaag jarig is en dat maakt alles altijd extra duidelijk,' zeg ik zachtjes. Waarom zeg ik dit? Ik zeg ook nooit iets tegen Abby of Ethan erover, ze vragen gewoon altijd alleen of alles goed gaat, maar vragen niet verder door en dat vind ik fijn aan hun. Als hij dat zegt grinnik ik even. 'Zo dus, ik zal dan terug wat minder stil doen, valt het minder op,' glimlach ik zwakjes. Ik kijk even naar de klok, mijn volgende les is al een kwartier bezig, het zou ook de laatste les zijn en het liefst zou ik na dit gesprek met Justin gewoon even op mijn kamer kunnen zijn, even weg van alles.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
'Ze is jarig? Heb je geen contact meer met je ouders?'vraag ik. Ik weet ook de reden niet waarom ze precies hier zit. Zijn haar ouders veel in het buitenland of konden ze niet voor haar zorgen. 'Als er weet iets is kan je altijd naar me toe komen'zeg ik. Ik pak een papiertje waar ik mijn telefoon nummer op schrijf en de nummer van mijn kamer. 'hier'mompel ik en vouw het briefje op voordat ik het haar geef. 'Dat is een optie, mij maakt het eigenlijk niet zoveel uit. Ik ben blij dat je nu eerlijk tegen me bent'knik ik en glimlach.
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
'Sinds mijn vijf jaar zit ik hier al en ik vind het een hele leuke school hoor alleen, sinds dan zie ik mijn ouders maar één of twee keer per jaar, het is niet dat je ze niet extra gewoon kunt zien door school, nee omdat ze mij hier laten en zelf altijd wegzijn in het buitenland, vakantie en werk en om mij dan een soort van te sussen geven ze mij soms een duur cadeau. Als ik dan eens bij ze ben behandelen ze me als een cliënt en nu mijn mama jarig is bel ik haar en stuur ik een appje en neemt ze niet de moeite om op te nemen en terug te bellen of een kort antwoordje terug te sturen. Ik heb hier wel mijn veienden, maar mijn ouders blijven toch mijn ouders,', vraag ik dan aan hem. Ik heb gewoon alles even gezegd, het moest er gewoon uit, ik kon het niet meer voor mezelf houden en een verdwaalde traan die over mijn wang gaat veeg ik weg met de buitenkant van mijn hand. Wanneer hij dat zegt knik ik en ik glimlach ik dankbaar. Ik stop het papiertje weg. 'Dankje,' zeg ik zachtjes. Hij is een docent van me, dus ik mag hem wel vertrouwen erop dat hij niets verder zegt. Als hij dat laatste zegt glimkach ik zwakjes.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
Ik luister aandachtig naar wat Jazenia te vertellen heeft. Ze zit hier echt al extreem lang. 'Dat is best wel heftig eigenlijk. Ik snap je gevoelens nu helemaal'zeg ik. Ik zou me ook heel kut voelen wanneer ik geen antwoord zou krijgen van mijn moeder. Ergens heb ik wel medelijden met haar, het is toch haar moeder die blijkbaar niet zoveel om haar geeft. Ze moet eens weten wat van een prachtige dochter ze heeft. Ik pruil wanneer ik een traan zie en sta op. Ik loop naar haar toe en sla me armen om haar heen. 'dont cry'pruil ik en wrijf rustig over haar rug. 'Als je ergens mij zit, bel me of kom gewoon naar mijn kamer. Dan praten we erover goed?'zeg ik en kijk haar dan aan nadat ik haar los heb gelaten.
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
Als hij dat zegt glimlach ik zwakjes, het voelde wel goed om het even kwijt te kunnen, het is de eerste keer dat ik dit vertelde. Ik laat me dan omhelzen door hem. Ik knik als hij dat zegt. Ik kijk dan naar de klok. 'Dankje hiervoor en voor alles wat,' glimlach ik dan tegen hem. Het is nog maar een kwartier les. 'Zou ik misschien in plaats van naar Engels te gaan, gewoon naar mijn kamer mogen?', vraag ik dan aan hem. Ik heb dan een briefje nodig vandaar en ik heb geen zin meer om nu nog de klas binnen te gaan en terug happy proberen te doen. Hij is echt lief voor me. 'Als er iets is geef ik een seintje, ik zie je morgen zeker? Bij het opnemen van ons lied,' glimlach ik dan. Ik glimlach wat dan. Ik heb ook altijd het gevoel over mijn ouders, maar met verjaardagen wordt dat gewoon altijd veel duidelijker.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
'Geen dank, ik ben een docent die graag iedereen helpt. Maakt niet uit met wat. Als je problemen hebt met een ander vak kan je naar me toe komen'knik ik. Ik heb mijn school zelf gewoon afgemaakt met redelijk goede cijfers dus ik kan haar gewoon helpen met een aantal vakken, ik moet ze namelijk wel gehad hebben. Kort kijk ik naar de klok als ik haar vraag hoor. 'Ga maar naar je kamer, ik regel het wel. Welke docent is het?'vraag ik. Ik moet natuurlijk wel weten wie anders is het regelen ook wat moeilijk. 'Gewoon doen he, ja ik zie je morgen. Niet vergeten'knik ik. Volgens mij is ze er heel erg ethousiast over om morgen hun eigen nummer op te nemen. Ik pak mijn tas in en loop dan samen met Jazenia naar de deur. 'Hup naar je kamer'grinnik ik en geef haar zachtjes een duwtje.
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
Ik glimlach dan als hij dat zegt. 'Dat onthoud ik, dankje,' zeg ik dan tegen hem en ik zet me recht en neem mijn boeken bij elkaar. Ik hoor wat hij dan zegt, ik ben blij dat hij het toelaat om naar mijn kamer te gaan. 'Mevrouw Denton, van Engels,' zeg ik dan zwak glimlachend. 'Dankje hiervoor ook,' glimlach ik dan. Ik glimlach dan. 'Tuurlijk vergeet ik dat niet, ik heb er zoveel zin in,' glimlach ik dan. Ik loop dan mee met hem naar de deur en ik ga al buiten staan. Als hij dat zegt en me een duwtje geeft kijk ik naar hem op. 'Dat is dus duidelijk, je wilt zo snel mogelijk van me af,' lach ik dan. Het is niet gemeend, het is plagend, ik weet ook wel dat hij het doet omdat ik rust wou. 'Zou ik je wel mogen vragen om over wat ik zei tegen niemand iets te zeggen? Zelfs andere docenten niet? Want ik wou dit liever voor mezelf,' zeg ik dan zachtjes.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
'Mevrouw denton'herhaal ik haar en knik. Die kom ik straks vast nog wel tegen. 'Geen dank'glimlach ik. Ik gooi me rugzak op me rug. 'Ik ben blij dat je er zin in heb'zeg ik. Oprecht, ben echt benieuwd hoe het klinkt. Piano, gitaar en zang. 'Ja wegwezen jij'lach ik en sluit de deur. Tuurlijk plagde ik haar alleen maar. Ik luister naar haar en knik. 'Ik hou me mond'grinnik ik en hou me handen omhoog.
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
Ik glimlach dan. 'Ik ben ook gewoon zo blij dat we na vijf jaar terug muziek hebben. Het was altijd mijn favoriete vak en opeens verdween het, maar nu is het terug,' glimlach ik.Als hij dat zegt lach ik. 'Ze zouden eens moeten weten dat jij leerlingen wegjaagt,' lach ik dan tegen hem. Ik glimlach als hij dat zegt. 'Ik hoop het voor jou of het zou je beste dag niet zijn,' zeg ik en ik draai me dan om. 'Ik zie je morgen en dankjewel nogmaals,' zeg ik en ik loop langzaam richting mijn kamer.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
'Is het vijf jaar geleden?'vraag ik. Vijf jaar geen muziek is echt heel lang. Ben nu zeker trots op iedereen dat ze allemaal meteen meewerken. 'Word ik gelijk geschort'lach ik en schud me hoofd. Tuurlijk niet. 'Zozo agressief'grinnik ik. Tegen wie zou ik iets moeten zeggen? Ik ken hier bijna niemand alleen de leerlingen die ik les geef en dat is alleen maar de klas waar Jazenia in zit. 'Tot morgen'glimlach ik en loop naar de docentenkamer.
Anoniem
Internationale ster



Jazenia
Ik knik als hij het vraagt. 'Ja vijf jaar,' zeg ik dan nog eens ter bevestiging en iedereen miste het vak eigenlijk wel. Ik lach als hij dat zegt, tuurlijk wordt hij dat niet. Ik lach even als hij dat zegt. 'Ik kan heel agressief zijn,' lach ik dan maar dat is eigenlijk echt niet waar. Ik glimlach nog eens en loop dan naar mijn kamer. Daar leg ik mijn boeken weg en laat ik me op mijn bed vallen. Ik neem mijn mobiel en probeer dan nog eens naar mijn moeder te bellen, als ze niet opneemt probeer ik het naar mijn vader, die ook mijn telefoontje niet beantwoordt. Ik laat het dan maar, ik moet niet te veel meer aandenken. Ik denk even aan Justin, ik had direct bij hem een rustgevend gevoel over me heen en een gevoel dat ik hem kon vertrouwen. Het voelde hier net minder dat hij mijn docent was, maar meer als een gewone vriend.
Anoniem
Wereldberoemd



Justin
'Nu begin ik wel bang te worden hoor'lach ik wanneer ze zegt dat ze agressief kan zijn. Wanneer ik aankom in de docenten kamer zit er niemand. Ik pak water uit de machine en drink ervan. Ik heb wel echt zin in morgen, me vrije dag. Ik heb het omnemen laat in de middag gedaan zodat ik wel gewoon kan uitslapen. 
Anoniem
Internationale ster



Ts een dag later
Jazenia
Ik word langzaam wakker, vandaag heb ik alleen in de voormiddag les en het zijn zelfs maar twee lesuren, dus het is een rustige dag vandaag. In de namiddag gaan we ook het liedje opnemen en ik heb er echt zin. Gisteren deed dat gesprek met Justin echt goed. Ik zet me recht en ik loop naar mijn tafel. Ik neem daar mijn mobiel en kijk er even op. Ik heb een berichtje. - Dankje- is het enigste wat erin staat en het is van mijn moeder. Het maakt me blij dat ze geantwoord heeft, maar ze kon toch iets meer sturen dan een gewone dankje? Ik loop naar mijn kledingkast en neem daar er een zwarte broek met witte crop top uit en nog een licht blauw jasje erop. Zo, dat gaat mooi zijn. Normaal zou ik me douchen, maar daar is geen tijd meer voor, binnen een kwartier moet ik al in de zaal zijn om te ontbijten. Ik doe mijn kleren aan, kam mijn haren uit en doe nog snel schoenen aan. Na mezelf nog eens in de spiegel te hebben bekeken glimlach ik. Normaal doe ik nog wat make-up op, maar daar is geen tijd meer voor. Ik loop naar beneden en ik zie dat Ethan er nog niet is en ook Abby nog niet. Ik zie wel al de andere jongens en meisjes aan onze tafel dus ik ga erbij zitten naast Rowan, onbewust zoeken mijn ogen de ruimte af naar Justin.

Anoniem
Wereldberoemd



Justin
Zuchtend draai ik me voor de laaste keer om in bed. Het ontbijt is waarschijnlijk allang bezig maar ik vond dat ik mogt blijven liggen van mezelf. Ik verdien gewoon om een keer uit te slapen. Het is ook maar wat je uitslapen noemt. Met moeite stap ik uit bed en trek me kast open waar ik een confortabele outfit uit trek. Ik heb vandaag de opnamen van het nummer van Jazenia, Abby en Ethan dus ik hoef er niet netjes uit te zien. Ik trek mijn deur open wanneer ik alles aan heb en loop op een rustig tempo naar de zaal waar ontbeten word. Meteen zoek ik naar Jazenia die ik al snel zie zitten aan de tafel. Ik loop naar de tafel waar de docenten zitten en pak een broodje. In de ochtend heb ik vaak niet heel veel trek dus een broodje is al genoeg. Ik neem er een hapje van en prat wat met andere docenten.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste