Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG ft Ingenting
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Dit zou Eragon leuk vinden als ik terug zou komen. Ondertussen probeerde ik rustig te blijven en haalde weer diep adem. Idda zei dan dat het door het zwaard kwam en keek even naar mijn zwaard, maar al snel weer naar Idda. "Toen ik hier heen kwam had ik het nog niet." zei ik en zuchtte weer. Idda ging ondertussen nog beter zitten en ik sloeg mijn armen maar weer om haar heen. Voor enkele minuten was het stil tot ik bijna in slaap viel, wat ik niet wilde zolang Idda nog niet helemaal 100% was. "Waarschijnlijk kwam het door het gevecht." zei ik en wreef even over mijn gezicht heen. "Of nadat de Evil Idda weg was, en je vader nog een laatste klap uit wilde halen naar ons." zei ik zachtjes. "Ik voelde wel een vreemd gevoel door mij heen gaan toen ik zijn klap tegen hielt en een grote lichtflits." ging ik verder. "Damn er gebeurde gewoon te veel op het zelfde moment, nog steeds ben ik er draaierig door." mompelde ik dan en sloot mijn ogen weer. Maar dan hoorde ik Zyadron dat hij er was en opende ze gelijk weer. "Onze lift is er." zei ik tegen Idda en glimlachte. Dan pakte ik haar zo vast dat ik wat gemakkelijker op kon staan, legde haar nog even op het bed, pakte alle documenten en dagboeken die ik hier had liggen in een grote tas, en nog wat andere spullen die ik hier niet achter wilde laten. De tekeningen die op de muren en plafond waren kon ik helaas niet mee nemen, maar had ze toch allemaal nog een keer getekend in de boeken. De tas hees ik dan op mijn schouder, tilde Idda weer op en verliet de kamer. 
Het duurde even tot ik bij Zyadron was. "Sorry dat ik niks had laten horen." zei ik tegen hem. "Het is oke, ben blij dat er niets met je gebeurd is en dat Idda weer terug is." zei Zyadron. Ik knikte en stapte dan op zijn rug, hielt Idda tegen mij aan en Zyadron steeg weer op. Ik sprak nog een spreuk uit zodat er op alle plekken in het kasteel een brand uit brak zodat het alles zou vernietigen. Zyadron vloog weer door de poort terug naar Eragon zijn kasteel.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Heel goed snapte ik wat er door hem heen ging, al kon ik het net zo goed niet verklaren wanneer het was gebeurt. "Denk dat laatste dan. Misschien heb je toen echt een band gesloten met je zwaard." Zei ik zachtjes en voelde toen dat hij me optilde en nog even weer op het bed neerlegde. Met mijn ogen volgde ik hem toen hij allemaal spullen aan het inpakken was. Rustig bleef ik liggen tot hij me weer optilde en richting Zyadron liep. Ik was zo blij hem weer te zien. Eenmaal op zijn rug aaide ik zijn schubben en glimlachte. "Heb je gemist Zyadron." En was blij dat ik weer gewoon contact met hem kon maken. Wanneer Zyadron weg vloog hield ik me stevig vast aan Jay omdat ik nog niet veel kracht had om dat voor mezelf te regelen. "Sorry vader." Mompelde ik zachtjes toen Jay het kasteel in vlammen liet op gaan. Het bleef moeilijk voor me. Hij was dan wel helemaal bezeten door de duistere energie, het bleef mijn vader. Vader die me al die jaren had opgevoed, had getraind, alles. Een traan rolde over mijn wang, maar deed niet de moeite om die weg te vegen. Eigenlijk had hij die traan niet eens verdiend. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Ik knikte op wat ze toen zei dat het waarschijnlijk het laatste was geweest voordat we weg gingen. "Waarschijnlijk wel."
Nog even keek ik om naar het kasteel, voordat we de poort door gingen, wat langzaam steeds meer vlam vatte. Het was voor een lange tijd mijn onderdak geweest en nu liet ik het gewoon in vlammen opgaan. Ook voor mij was het wat moeilijk om het te laten gebeuren. Idda hoorde ik wat zeggen maar zei verder niets. Ze wist namelijk niet dat hij verdwenen was met de felle lichtflits. Zyadron vloog rustig door de poort, maar dan voelde ik een soort greep weer rond mijn keel, Idda kon het niet zijn, verder zag ik ook niemand om mij heen. Maar na enkele seconde liet het weer los. Even wreef ik over mijn nek en schudde mijn hoofd. Ik ging er verder maar niet op in en bleef strak voor mij uit kijken. 
Het duurde niet lang of we waren terug bij Eragon zijn kasteel, Zyadron lande, "Blijf op zijn rug oke." zei ik tegen Idda en glimlachte, dan sprong ik van Zyadron zijn rug af, ging voor de poort staan, sloot mijn ogen en stak mijn handen voor mij uit. Mompelde een redelijk lange en moeilijke spreuk zodat de doorgang zou verdwijnen. Toch voelde ik de kracht die haar vader er in had gestoken tegen mij aan slaan en weer voelde ik die greep rond mijn keel. Ik hielt het vol tot eindelijk de poort verdween en ik op mijn knieën zakte, zweer druppels liepen langs mijn gezicht en ik hapte naar adem. Nog steeds voelde ik de greep rond mijn keel en greep er naar. Het was zeker niet haar vader, dat kon het niet zijn. Maar wie of wat was het dan? Weer verdween de greep en ik liet mijn hand zakken. Dan stond ik op en liep ik terug naar Zyadron en Idda, Zyadron hielp mij om weer in het zadel te komen, zette zich af en vloog verder. Het was inmiddels al weer avond geworden, en de vermoeidheid voelde ik weer hevig toeslaan. 

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Wat er om me heen gebeurde kreeg ik niet veel van mee. Nog altijd was ik zwaar vermoeid en had ik weinig kracht in mijn spieren. Het was dan ook een wonder dat ik kon blijven zitten op Zyadron wanneer Jay de poort ging sluiten. Ik hield me zo goed mogelijk vast aan het zadel, waardoor het al wat makkelijker ging. Er was iets met Jay zijn energie, maar ik kon niet plaatsen wat. Ik probeerde zijn kant op te kijken, maar het lukt niet. Ik had geen idee of het hem dan ook gelukt was om de poort te sluiten. Mijn blik ging dan ook naar de lucht die langzaam donker werd. De dagen waren de afgelopen weken snel gegaan, zelfs toen ik evil was. Veel had ik van mijn vader geleerd, wat ik misschien nu nog wel kon toepassen op sommige duistere spreuken na. Nu hoopte ik alleen maar om mijn energie terug te krijgen en dan kon ik weer voor mezelf zorgen. Wanneer Jay terug was, voelde ik dat zijn energie op een of andere manier geblokkeerd was. "Is het gelukt?" Vroeg ik en pakte me weer aan hem vast. "Je moet nu zo wel echt je rust nemen. Als je zo doorgaat maak je echt schade aan je lichaam." Zei ik wanneer ik met mijn hand over zijn borst gleed. Toch was er nog iets dat mijn dwars zat, al noemde ik het niet. Hij moest er zelf maar mee komen, maar ik kon het duidelijk voelen.

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Nadat ik terug op het zadel zat, voelde ik de hand van Idda weer op mijn borst komen en keek haar aan als ze vroeg of het gelukt was. "Ik hoop het, anders moet ik nog een keer controleren." zei ik en glimlachte even. Ik merkte wel dat ze het zelf ook door had dat er iets aan de hand was met mij.  Het was lastig om mijn ogen open te houden, maar ik moest ze nog even open houden. Zyadron wist de weg wel, maar ik wilde bij hem blijven en Idda in de gaten houden. "En dat was ik groots van plan." als ze dan nog zei dat ik mijn rust moest nemen. "En jij ook, beiden." zei ik met een, kleine, glimlach maar deze verdween snel weer.  "Je voelt het ook of niet?" vroeg ik dan ook,  een vreemd blokkend gevoel voelde ik door mijn lichaam gaan. Hierdoor legde ik toch weer mijn hand op mijn keel. Ik haalde diep adem en keek weer naar Idda. "Ik weet niet wat het is, maar uit het niets voelde ik een greep rond mijn keel toen we door de poort heen vlogen, deze verdween snel weer maar voelde het weer toen ik de poort ging sluiten. Het was een greep wat ijskoud aanvoelde." zei ik en keek weer voor mij uit. "Ik hoop niet dat jij het ook had." ging ik verder. "Ik voelde niets." hoorde ik Zyadron zeggen, dan was het waarschijnlijk echt alleen op mij gericht. Nu was het ook hopen dat het niet meer terug zou komen.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Het viel me mee dat hij het nog zo snel toegaf dat er iets aan de hand was. Hij was dan toch wat veranderd. We waren er beide goed in geweest om deze dingen voor ons te houden, maar blijkbaar voelden we elkaar nu zo goed aan dat we elkaars energie konden lezen. Misschien had het met de verbondenheid te maken, al vond ik het dan vreemd dat Zyadron niks gemerkt had. "Ik had er geen last van. Voelde het alleen in jou energie, dat er iets geblokkeerd werd." Even pakte ik me weer goed vast aan Jay en kroop weer zo dicht mogelijk tegen hem aan. "Verder voelde ik ook niks bijzonders in de energie die hier hangt, het was echt alleen bij jou." Waren we net van mijn vader af, gebeurde dit. Net of werden we nooit met rust gelaten. "Laten we maar snel terug gaan. Dan kunnen we rusten." Dat was zeker nodig, voor ons allemaal. We moesten immers klaar zijn wanneer het leger zou aankomen.

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

"Hmmm" zei ik alleen als ze zei dat ze er geen last van had, vond het eigenlijk ook best raar dat Zyadron het niet voelt, of hij wilde het nog niet zeggen. Even haalde ik diep adem en sloeg mijn armen beter om Idda heen als ze tegen mij aan kwam zitten. Nu voelde ik ook niets meer, ik probeerde het eigenlijk nog terug te zoeken maar deed het toch maar niet, straks kwam het met een klap terug. "Goed plan." zei ik en glimlachte. Zyadron ging wat sneller als ik het vroeg. Ook hij wilde op tijd terug zijn en dat ik met Eragon moest gaan praten. Dat kon ik snappen, maar eerst moest ik mijn energie weer terug zien te krijgen en maar hopen dat het niet terug zou komen dat geknelde gevoel. Maar nu ik er toch over nadacht, het kon zijn dat er iets was tussen de twee doorgangen in. Want toen ik voor het eerst er door ging had ik het niet, maar de tweede keer wel. Had het te maken met dat ik aan het veranderen was? 

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Wanneer ik de bevestiging er op kreeg, glimlachte ik even. Die verdween al snel weer, wanneer ik mijn spieren weer voelde zeuren. Ik was er nu wel een beetje klaar mee, maar had nog lang niet genoeg rust gehad om te herstellen. Daar zouden nog wel wat dagen overheen gaan met veel slaap, al zag ik dat niet echt zitten. Zelf wilde ik graag de controle over alles houden en zo ook dus over deze oorlog die bijna aanbrak. Wie weet maakten ze me niet op tijd wakker, dat ik niet meer goed kon trainen of misschien kwam het leger er wel eerder dan geplant. Allemaal dingen spookten al door mijn hoofd en Jay leek net zo goed in zijn gedachten verzonken te zijn. Ik hoopte maar dat we er snel waren, dan had ik dat tenminste gehaald. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Na een rustige vlucht waren we weer terug gekomen bij Eragon zijn kasteel waar Eragon al op het plein aan het wachten was. Vermoeid liet ik mij, met Idda in mijn armen, uit het zadel glijden langs de been van Zyadron op de grond. Het scheelde eigenlijk niet veel of ik zakte door mijn benen neer van vermoeidheid. Arya nam Idda over en ik liep nog met Eragon mee, legde uit wat er gebeurd was en dat het leger natuurlijk onderweg was. Zo zaten we nog een uurtje tot hij mij terug stuurde naar mijn hut waar ik dankbaar voor was. 
Niet veel later plofte ik neer op het bed en keek ik naar het plafond, Arya had Idda onder haar hoeden genomen, het liefst wilde ik er bij was, maar ze zei dat ik niet in de buurt mocht komen, waar ik natuurlijk flink van baalde. Ik mocht de volgende ochtend komen als ik zelf mijn kracht terug had gevonden. Na een stevige avond maal, wat gebracht was en een heerlijk bad er na, plofte ik weer in mijn bed en viel ik niet veel later meteen in een diepe slaap.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
In de tussentijd was ik weg gevallen of wel beter gezegd gewoon in slaap. Van alles wat er gebeurde merkte ik weinig tot niks. Het was dan voor mij ook raar dat ik wakker werd in een bed. Met een schok kwam ik overeind en voelde meteen mijn lichaam weer zeuren. "Au." Mompelde ik zachtjes. Zo te zien waren we goed aangekomen, anders had ik hier waarschijnlijk niet gelegen. Rustig keek ik nu rond en zag dat een vrouw binnen stapte. "Morning." Zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht. Ik had werkelijk geen idee welke dag of hoe laat het was. "Beetje uitgerust?" Vroeg ze vervolgens toen ze naast het bed ging staan. "Nee, maar al beter dan het eerst was." Zei ik zachtjes en liet me terug vallen op bed. "En u bent?" Vroeg ik. Alles was voor mij nieuw, dus ik had werkelijk geen idee met wie ik sprak of in welk deel van het kasteel ik was. Als ik überhaupt was ondergebracht in het kasteel. "Ik ben Arya." Zei ze en glimlachte daar even bij. "Waar is Jay?" Ik wou hem graag bij me hebben. Heel graag. "Die is aan het uitrusten." Knikte Arya mij toe. Een zucht verliet mijn lippen, nu kon ik moeilijk vragen of hij hier heen wou komen. "Ga nog maar even slapen." Zei Arya nog voor ze de kamer weer verliet. Ik knikte en rolde voorzichtig op mijn zij. "Jay, waar ben je?" Ik kon het toch niet laten. Ik wou hem gewoon graag bij me in de buurt. 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Hoelang ik had geslapen wist ik niet, maar ik werd wel wakker van een stem in mijn hoofd. Met moeite opende ik mijn ogen en wreef over mijn gezicht heen. Nog een keer herhaalde het zich. Nu pas kreeg ik door dat het Idda was. "Idda, wees gerust, ik lig niet al te ver van je, ik mocht van Arya niet bij je." zei ik terug en stond op. Ondertussen rekte ik mij uit en gaapte even. Misschien mocht ik nu wel naar Idda toe.
Rustig liep ik dan naar beneden, de laatste paar treden sprong ik af en liep richting de plek waar ze Idda hadden. Meteen werd ik al tegen gehouden als ik de buurt kwam en zuchtte. "Mag ik niet eens even kijken?" vroeg ik. Alle meiden schudde hun hoofd en ik zuchtte weer. "Niet voor 5 minuten?" ik bleef het proberen maar telkens kwamen ze met een nee antwoord. Uiteindelijk draaide ik mij om en schopte ik een steentje weg, begon wat te mompelen en schudde mijn hoofd. "Sorry Idda, ze laten me niet naar binnen." zei ik na een tijdje.
"Jayden, waar is Idda?" vroeg Zyadron en ik keek omhoog als ik zijn schaduw zag en hij boven mij vloog. "Ze ligt nog steeds op de rest kamer, ik mag niet eens bij haar komen." zei ik betreurd. "Wil je een vlucht maken?" vroeg hij dan, ik stemde maar mee en al snel lande hij voor mij, ik glimlachte naar hem, bleef nog even voor hem staan en legde mijn hand op zijn snuit. Al snel legde ik mijn voorhoofd tegen die van hem aan en haalde diep adem. Alles was zo snel gegaan en nu ik ook nog half Elf was geworden voelde ik mij al helemaal vreemd. Gelukkig had ik de afgelopen slaap geen raar gevoel gehad, het was ook maar hopen dat het niet terug zou komen. 
Na een paar minuten klom ik maar in het zadel en Zyadron steeg op. Het voelde heerlijk om de wind langs mijn gezicht te voelen, maar ik miste Idda.

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Idda
Wanneer ik antwoord van hem kreeg dat hij hier niet heen kon komen, was ik een beetje teleurgesteld. Waarom lieten ze hem niet gewoon binnen? Ik wou hem toch graag zien! Rustig bleef ik liggen en keek naar het plafon. Heel lang hield ik dit niet vol en wilde weg. Voorzichtig liet ik me uit bed glijden en strompelde voorzichtig richting de stoel waar mijn kleren lagen. Met veel moeite kreeg ik het voor elkaar om het die aan te trekken. Eenmaal klaar liep ik op mijn best naar de deur en deed die open. Er was niemand op de gang, dus liep ik de kamer uit. Met behulp van de muur lukte me om een heel eind door de gang te komen. "Dan kom ik naar jou toe." Gaf ik door, maar op dat moment kwam ik Arya tegen die niet zo blij was me zo te zien. "Ik wil gewoon naar Jay." Gaf ik toe en voelde dat mijn benen me niet lang meer konden houden. "Je moet rusten, begrijp dat nou." Zei Arya en ondersteunde me meteen. "Ja, maar dan kan Jay toch wel gewoon bij me langs." Ik voelde me net een klein kind die bij haar moeder om toestemming zat te vragen. "Oke, maar niet lang." Dankbaar knikte ik en een kleine glimlach verscheen rondom mijn lippen.

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Zyadron en ik waren nog niet vertrokken of ik kreeg een schreeuw van beneden dat ik terug moest komen. Rustig liet ik Zyadron niet veel later landen en kreeg te horen dat ik langs Idda mocht komen. Gelijk sprong ik van Zyadron zijn rug af en rende naar binnen. "Idda!" riep ik en liep door naar Idda die in het bed lag. Mijn armen sloeg ik om haar heen en hielt haar, voorzichtig, tegen mij aan. Arya legde meteen haar hand op mijn schouder "Jayden, rustig." zei ze. Ik knikte en liet Idda met tegen zin losser. "Sorry." mompelde ik en ging op de stoel zitten die Arya mij gaf. Idda haar hand hielt ik wel vast en bleef haar aan kijken. Ze zag er al een stuk beter uit dan dat ik hier had gebracht. 
"Trouwens gefeliciteerd Jayden." hoorde ik Arya zeggen, even snapte ik het niet, maar dan wees ze naar haar eigen oren. "Oh, eh bedankt." zei ik en glimlachte naar haar. "Er komt nog een ceremonie hier bij." zei ze dan en glimlachte. Even knipperde ik mijn ogen en keek haar weer aan. "Een ceremonie?" herhaalde ik, ze knikte en ik keek Idda weer aan. "Mag Idda er dan ook bij." zei ik. Arya knikte dan en ik glimlachte breed naar Idda. 
Dat was waar ook, Eragon had zijn oren tijdens de ceremonie gehad, maar het kon altijd anders lopen inderdaad. 

@Ingenting 
Anoniem
Princess of Pop



Eenmaal terug in de kamer, hielp Arya mij op bed. Daarna duurde het ook niet lang voor Jay binnen kwam. Ik was zo blij hem te zien. Het was zo heerlijk om zijn armen weer om me heen te voelen, al dacht Arya daar blijkbaar anders over. Van mij mocht dit wel de hele tijd zo blijven. Toch ging Jay braaf op de stoel zitten en hield hij mijn hand vast. Aandachtig luisterde ik naar waar Arya en Jay het over hadden. Zachtjes kneep ik in zijn hand en om aan te geven dat ik trots op hem was. "Mogen we een momentje alleen?" Vroeg ik aan Arya, die het gelukkig begreep en de kamer verliet. Ze zou waarschijnlijk niet lang weg blijven omdat ze vond dat ik nog goed moest uitrusten. Nu we alleen waren trok ik Jay naar me toe, zodat hij weer op het bed kwam te zitten. Zelf kwam ik onder de dekens weg en kroop voorzichtig bij hem op schoot. "Waarom mag je niet gewoon bij me zijn, dan herstel ik veel sneller." Zei ik zachtjes en keek hem aan. 

@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jay

Ik gaf nog een knikte naar Arya en keek toen naar Idda wanneer ze vroeg of we alleen mochten zijn. Gelukkig liep Arya de kamer uit en sloot de deur. Nog geen seconde later voelde ik hoe Idda mij op het bed trok. Nog snel ging ik even goed zitten en al snel kwam Idda op mijn schoot, meteen sloeg ik mijn armen om haar heen om haar niet te laten vallen. 
Als Idda dan wat zei moest ik even lachen. "Ik heb geen idee." zei ik en keek haar nog steeds aan. Dan streelde ik een paar plukken haren weg uit haar gezicht en drukte mijn lippen op die van haar. Het voelde goed om haar weer in mijn armen te nemen. Het liefst tilde ik haar op en nam ik haar mee om met Zyadron een stukje te gaan vliegen. "Maar ik denk dat het te maken heeft met de medicijnen en dingetjes die ze gebruiken, dat het niet verstoord mag worden." zei ik dan als ik haar lippen los liet en haar weer aan keek. Weer streelde ik een paar plukken weg, maar dit keer achter haar oor, streelde haar kaak en drukte een kus op haar kaak. 

@Ingenting 
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste