Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg met Wishbone
Anoniem
Queen of Queens



We kwamen aan bij haar kamer en ik liet haar de deur openen. "Zullen we morgen anders weer afspreken?" Ik keek haar aan en glimlachte. "Morgenmiddag is er een les, misschien kan je al mee. Of we kunnen de stad in. Wat denk jij?"
Anoniem
Wereldberoemd



Ik deed de deur open en luisterde aandachtig naar Luca. 'Ik eeh...' Ik beet kort op mijn lip. Het ging te snel. Ondanks dat ze graag zou willen, ging dit haar te snel. 'Misschien een andere keer, oké?' vroeg ik aarzelend. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik keek haar aan en knikte. "Nee, het geeft niet. Het is oke." Ik beet op mijn lip. "Sms me maar als je zin hebt om af te spreken." Ik keek haar aan. "Dan ga ik maar... Tot snel." Ik draaide me om en liep rustig weg. Ik vond het dit keer niet heel erg om te gaan. Vandaag was een goede dag.
Anoniem
Wereldberoemd



Ik knikte en deed na Luca de deur dicht. Ondanks dat ik hier niet thuis hoorde, was ik er toch nog steeds. Alsof ze niet wilden dat ik weg ging. Alsof ze, ondanks dat ik anders was, hier toch wel vonden dat ik een plek verdiende. Dat voelde fijn. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik ging weer terug naar huis met een tevreden gevoel. Vandaag kon niet beter. Ik liep om om nog langer van dit gevoel en het weer te kunnen genieten, voordat ik thuis weer op mijn kamer zat.
Anoniem
Wereldberoemd



De volgende dag was ik nog best energiek voor mijn doen. Het was rustig, het leek goed te gaan en ik was daadwerkelijk best wel positief. Dat was tot aan het moment dat ik een tijdschrift opende. Het was een tijdschrift dat ik wel vaker las, puur om de tijd te doden. Wat er in stond... Ik kon het niet plaatsen. Het deed pijn, ondanks dat ik dat gedeelte van mijn leven allang had afgesloten. Mijn bestaan, bestond niet. Ik was niets. Een nuance. Mijn ogen vulden zich met tranen voordat ik het vervloekte artikel tegen de muur aan smeet. Een interview met mijn ouders, de oh zo bekende advocaten. "Heeft u kinderen?" - "Nee, we hadden een zoon maar hij is helaas overleden." Niets. Ik bestond niet. Zoals altijd probeerde ik het te tekenen. Ik probeerde te bedenken, te visualiseren hoe ik me voelde, maar het lukte niet. Ik gooide mijn stoel achterover en liep mijn kamer uit. Dit keer zou tekenen niet helpen. Dit keer niet. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik lag op mijn kamer in het midden van mijn tweepersoonsbed. Ik lach diep te slapen, niets had mijn vredige slaap gestoord vannacht. Ik was vroeg weggedommeld en had aan één stuk door geslapen. Maar ondanks dat, schrok ik nu toch plots wakker. Een verschrikkelijk naar gevoel bekroop mijn lichaam. Ik kreunde even van het ellendige gevoel. Het was als een soort pijn, maar een pijn waar niets aan te doen was. Ik vouwde mijn armen om mijn eigen lichaam heen. Ik stond op uit bed en beet hard op mijn lip. Ik had dit maar één keer eerder gevoeld. Één keer eerder had ik zo'n heftig gevoel gehad. Toen ik vijf jaar oud was. Ik had het genegeerd toen, een slecht idee. Ik keek in de spiegel en het verbaasde niet dat mijn haar wit was gekleurd. Ik kneep mijn ogen dicht en ademde diep in en uit. Er was iets mis. Ik moest iets doen. Ik probeerde het nare gevoel te onderdrukken en kleedde me haastig aan. Mijn vader zat gewoon in het kantoor, hij was oke, dus het moest Jenn zijn... Ik glipte langs hem heen naar buiten en begon te rennen. Zo snel als ik kon rende ik over het plein, naar het andere gebouw. Ik rende naar binnen en stopte bij haar deur die op een kier stond. Aarzelend duwde ik hem open.
Anoniem
Wereldberoemd



Ik was richting de stad gelopen. Soms had men iets sterkers nodig dan gewoon wat tekeningen krassen, en met wat sterkers bedoelde ik alcohol. Bij een bar was ik gaan zitten en al snel had ik al drie wodka op, klaar om de vierde achterover te gooien. Het maakte allemaal niet uit. Ik bestond toch niet. Ik hoorde nergens thuis. Niet op die school, niet bij mijn ouders nergens niet. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik trof een lege kamer aan, geen Jenn. Overal lagen papieren met tekeningen erop. Tientallen. De hele kamer lag vol, op het bureau, het bed, de vloer. Ik deed langzaam een stap naar binnen. "Jenn?" Ik wist dat ze er niet was en toen riep ik haar. Ik liet me zakken op mijn knieën en raapte wat tekeningen op. Het was zo raar. De ene had alleen maar krassen, de ander echt een volledige tekening. Ik voelde zoveel verdriet en pijn. Ik liet de tekeningen uit mijn hand vallen. Waar was ze toch naar toe gegaan? Ik kwam overeind en hield me vast aan het bureau. Toen viel me een tijdschrift op die open lag op een pagina. Ik pakte het voorzichtig op en begon het te lezen. Het was een interview van twee bekende advocaten. Ackerman... Het belletje begon te rinkelen, maar ze stond nergens. Wel werd een overleden broer genoemd. En ineens begreep ik het. Ineens viel alles op zijn plek.
Anoniem
Wereldberoemd



Na nog een aantal glaasjes drank, verschillende combinaties enzovoorts, besloot de dronken ik Luca te bellen. Ik wist niet echt waarom. Ik had er gewoon zin in. Als hij niet wilde praten dan hing hij maar gewoon op, de klootzak. Zou hij echt ophangen? Misschien zou ik dan ophangen voordat hij dat kon doen. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik had het artikel bijna uitgelezen toen mijn telefoon plotseling ging. Haastig haalde ik hem uit mijn zak en zag de naam 'Jenn' staan. Ik nam meteen op en hield het toestel tegen mijn oor. "Jenn! Waar ben je?" Ik ademde wat snel. Het nare gevoel was er nog steeds.
Anoniem
Wereldberoemd



Het verbaasde me dat Luca ook nog is echt opnam. 'Hey Luca!' zei ik enthousiast. Om een onbekende reden begon ik te giechelen. 'Wat klink je toch weer serieus... je moet echt eens wat losser worden jij.' merkte ik op. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik fronste. "Waar ben je?" vroeg ik weer. "Is alles goed met je? J-je was niet in je kamer. Ik maak me zorgen," gaf ik toe. Ze klonk alsof ze een drankje te veel op had, dus wellicht was dat zo. Ergens was ik een beetje opgelucht. Ze heeft niet... Ik schudde de gedachte van me af. "Ik kom je halen. Zeg me waar je bent."
Anoniem
Wereldberoemd



Ik fronste diep. 'Het gaat prima hoor...' mompelde ik. Ik keek even om me heen. 'Ik weet eigenlijk niet waar ik ben... ergens in de stad denk ik.' Ik begon weer te giechelen. 'Waarom wil je me zoeken, gaan we verstoppertje spelen?' vroeg ik lachend.
Anoniem
Queen of Queens



"Jenn, serieus nu. Waar ben je in de stad? Denk na." Ik beet op mijn lip. "Verstoppertje spelen? Wil je dat doen? Verstoppertje met hints anders?" probeerde ik. Ze was niet serieus nu, dus ik moest het anders aanpakken. Ik liep haar kamer uit alvast richting de stad. "Geef me maar een hint."
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste