BeauRathbone schreef:
Abigail.
Ik beet kort om mijn lip. Een van de overgebleven dooddoeners had de macht weten te grijpen. Een goede vriend van mijn ouders. Een vriend die nu nog goed contact had met mijn vader. Zelf hoefde ik zonder angst te leven. Geen zorgen dat er me ooit iets overkomen kon. Mijn naam deed er nu weer toe. Maar dat was niet wat me bezig hield. George was belangrijk. De Weasley's waren belangrijk. Ik vreesde voor hen. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen als er ook maar iets met hen zou gebeuren. Opnieuw stond Abigail in een tweestrijd. Ze was weer herenigd met haar vader, wie van haar verwachtte dat ze volledig met het duister mee zou gaan. Net zoals hij dat deed. Maar nu stond er meer op het spel. Haar tweede familie. De jongen van wie ze hield. Die kon ze zeker niet zomaar laten vallen.
Draco.
Ik was nog steeds verbaasd van de afgelopen recente gebeurtenissen die er plaats hadden gevonden. Een dooddoener had als nog de macht weten te krijgen. Hoe het hem gelukt is, wist ik niet, maar het was hem zeker goed gelukt. Het duister overheerste en de dooddoener wreekte echt de dood van zijn meester. En dat was heel erg te merken. Hij, zijn ouders, zijn nichtje en zijn oom waren veilig. Maar hoe zat het met Pansy. Daar maakte hij zich enorme zorgen over. Dat was het gene dat steeds in zijn gedachten bleef hangen. Begrijp me niet verkeerd, ik had het duister graag zien overwinnen. Daarom hadden zijn ouders en hij zich aangesloten bij de Dark Lord, maar nu het ook echt gebeurt is, had hij zijn twijfels. Wat als er iets ergs gebeurde met Pansy?