Wishbone schreef:
"Natuurlijk wel, gekkie." Ik kon het niet helpen opeens een beetje te grinniken. "Oké, genoeg. We gaan naar huis." Ik trok haar overeind van de stoel. Ze stribbelde natuurlijk een beetje tegen, dus ik betaalde de barman maar en tilde haar toen op, zoals ik eerder ook had gedaan. "Zo, nu kan je niet ontsnappen." Pas buiten zette ik haar weer neer.