Wishbone schreef:
Ik keek teleurgesteld voor me uit. Niets anders dan onzin... "I-ik moet anders maar gaan. Jij redt je vast wel zonder mij, niet?" Ik probeerde niet teleurgesteld of fel te reageren, maar gewoon normaal. Ik stond op, klaar om te gaan, maar wetend dat ik al snel weer terug zou komen mij kennende, want ik ben een fucking boemerang. Alleen niet meer haar boemerang.