Je hebt nog niet gereageerd op het forum.

Hier komen de laatste 3 forum topics te staan
waarop je hebt gereageerd.
+ voeg shout toe
Cool.dus.niet
Ik geef random sets weg, want vp bday!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.
> Sluiten
Helper
10 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg met Wishbone
Anoniem
Queen of Queens



"Je hebt geen idee!" riep ik haar nog na en legde mijn hoofd in mijn handen. Ze zou eens moeten weten wat ze gedaan had. Het was niet mijn schuld geweest, zij deed het. En zij vergat het. Ik kreunde gefrustreerd en liep na een tijdje ook maar naar mijn kamer. Alles was zo goed gisteren en vandaag was het een enorme ramp. 
Anoniem
Wereldberoemd



Ik beet hard op mijn lip na wat Luca me had nageroepen. Nee, slimbo, als je me het niet verteld kom ik er ook niet achter, of wel soms? Ik zuchtte gefrustreerd en trapte tegen de muur aan. Ik hoorde hier niet thuis en nu was een groot deel van de reden waarom ik bleef, ineens geen reden meer. Wat had ik hem misdaan? Waarom was hij zo kwaad op mij? Ik beet op mijn lip en liet me tegen de muur aanzakken. Er was iets gebeurd gister. Ik had iets gedaan in mijn dronken bui, ik voelde het, maar ik wist niet wat en Luca wilde het me niet vertellen. Hoe moest ik er dan achter komen?
Anoniem
Queen of Queens



Ik wilde eerst naar mijn kamer gaan, maar ging uiteindelijk niet. Ik duwde de buitendeur open en liep naar buiten. Na een tijdje kwam ik bij de boom. De boom van Jenn en mij, dat was het nu. Ik ging er tegenaan zitten en trok mijn benen op. Ik voelde me sinds tijden weer alleen. Echt alleen. 
Anoniem
Wereldberoemd



Nadat ik een tijdje op de gang had gezeten was ik toch maar naar mijn kamer gegaan. De vloer was niet geheel comfortabel en ik was inmiddels wel weer iets afgekoeld. Eenmaal op mijn kamer deed ik de deur dicht, waarna ik eigenlijk per direct naar mijn bureau liep om te gaan tekenen. De gevoelens op papier zetten, dat moest ik doen. Ik pakte een potlood dit keer en staarde even naar het blaadje. Na vijf minuten had ik nog niets getekend. Voor het eerst wist ik niet wat ik nu precies voelde. Wat het verdriet, woede? Ik wist het niet... teleurstelling misschien? Ik beet op mijn lip, stond op en liet me op mijn bed vallen. Ik wilde het weten. Ik wilde weten wat ik had gedaan zodat ik het goed kon maken. Des te meer ik er over nadacht, des te duidelijker het werd. Als ik het niet goed zo maken, zou ik hier weg gaan. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik zag haar weer voor een paar dagen niet. Bijna een hele week. Heel soms kwamen we elkaar tegen, maar het schoot niet op. Onze gesprekken waren ontzettend kort en ik kon het niet helpen om kortaf te reageren. Het deed me gewoon pijn. Echt heel veel pijn. Vandaag kwam ik haar alleen weer tegen. Ik wilde haar vermijden, maar zonder succes.
Anoniem
Wereldberoemd



Een week lang bestond mijn contact met Luca uit korte reacties van hem. Telkens als ik naar hem toe ging, werd ik geblokkeerd. Was hij juist niet degene die wilde dat ik open was? Vandaag zou het anders gaan. Toen ik hem dit keer weer tegen kwam in de gang, pakte ik hem bij zijn arm en keek ik hem streng aan. 'Volgens mij moeten we praten.' zei ik. Hij moest gaan zeggen wat hem dwars zat, anders kon ik het niet veranderen. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik keek haar aan. "Waarover?" zei ik ontkennend. "Ik heb geen zin hier in." De rollen leken omgedraaid. Ik beet hard op mijn lip. Aan haar blik kon ik zien dat ik hier niet zo makkelijk onderuit kwam. "Oke, best, maar laat me los." Ik wreef over mijn arm toen ik me losgetrokken had en liep het lege lokaal in waar we naast stonden. Zo werden we door niemand gestoord.
Anoniem
Wereldberoemd



Ik was Luca gevolgd naar een leeg lokaal, waarna ik meteen de vraag stelde die me al een week lang door mijn hoofd had gespookt. 'Wat heb ik je misdaan?' vroeg ik ik hem. 'Ik heb iets gedaan, maar ik weet niet wat en daarom ben je boos.' concludeerde ik. 'Maar ik kan niet echt iets doen om het goed te maken, als ik niet weet wat het is.'
Anoniem
Queen of Queens



Ik keek haar aan en zuchtte. "Dat is het juist, je weet het niet", snauwde ik. "Je weet het niet!" Ik zuchtte diep. "Het valt sowieso niet goed te maken. Laat het gewoon. Je wilde toch nooit contact met me? Je wilde me toch niet vertrouwen? Je wilde hier toch niets zijn? Nou grijp je kans. Ga weg. Doe lekker wat je wou." Ik slikte moeilijk. "Je hoort hier niet, je had gelijk."
Anoniem
Wereldberoemd



Ik staarde Luca vol ongeloof aan. Meende hij dit nu werkelijk? Na alles wat hij gezegd had, mij zowat had gesmeekt om te blijven, meerdere malen had gezegd dat ik moest blijven, en nu zei hij dit? Ik beet op mijn lip een trapte een tafel omver. 'Kan je even bij zinnen komen misschien?! Ik vraag hier verdomme hoe ik het goed kan maken!' schreeuwde ik. Ik draaide me even om en haalde gefrustreerd een hand door mijn haar heen. Ik probeerde mezelf te verbeteren, juist zodat ik hier kon blijven, en nu kon ik oprotten? Nee, ik was duidelijk welkom hier. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik had een brok in mijn keel, maar probeerde die niet te laten horen. "Het is beter als je gaat, het is niet goed te maken. Je begrijpt het niet en je zal het ook niet begrijpen." Ik slikte mijn tranen weg en keek omlaag. Ik wilde niet dat ze me zou zien huilen, dus ik draaide mijn rug naar haar toe. "Ga gewoon!'
Anoniem
Wereldberoemd



Ik beet hard op mijn lip. 'Echt heel welkom hier...' zei ik. Dit deed enorm veel pijn. Waarom deed hij nu zo? 'Ik dacht dat jij me hier wilde hebben, dat ik eindelijk iemand had die ik kon vertrouwen...' Mijn stem stierf even weg. Nee, zo ging ik geen afscheid nemen. Ik zette de knop om. Als hij mij wilde zien als onbetrouwbaar of wat dan ook, dan moest hij dat doen. 'Bedankt voor de reminder dat het geen nut heeft om open te zijn tegen mensen. Had ik echt nodig.' zei ik kil. Daarna liep ik het lokaal uit en sloeg ik de deur hard dicht. Net toen ik wilde veranderen, toen ik dacht dat iemand eindelijk het geduld had, werd alles weer onder mijn voeten vandaan gehaald. 
Anoniem
Queen of Queens



Ik beet nog harder op mijn lip tot het bloedde. "Ik wilde je hier, maar nu niet meer..." Ik was iets minder fel in mijn stem nu. Meer verdrietig. Ik hoorde de deur dichtslaan. Ze was weg nu en voor het eerst in dagen liet ik echt mijn tranen gaan. Al had ik me normaal gedragen, ze zag me niet zoals ik haar nu was gaan zien. Een vriendschap had dan sowieso niet gewerkt. Dit was beter. Beter voor ons allebei.
Anoniem
Wereldberoemd



In een stevige pas was ik naar mijn kamer gelopen, waar ik begon met inpakken. Ik wilde hier binnen en week weg zijn. Ik zou wel gewoon een appartementje huren en desnoods geld lenen en dat later afbetalen met een bijbaantje, maar dit wilde ik gewoon niet meer. Het had toch geen zin.
Anoniem
Queen of Queens



Het was mijn vader die een dag later vertelde dat ze weg ging. Ze was naar hem toegekomen en had mij niets laten weten. Logisch na wat is was gebeurd, maar ik voelde me toch teleurgesteld. Ik besloot toch gedag te zeggen. Dat was beleefd en misschien wilde ik haar gewoon nog een keer zien.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.
Automatisch vernieuwen: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste