Rye schreef:
Sinds de dag dat ik was vertrokken bij die school, hoorde ik continu stemmen in mijn hoofd. Nee, nog erger, ik hoorde de stemmen van ánderen in mijn hoofd. Het werd steeds erger en zeker als ik langs drukke plekken moest was het een hel. Er was geen uitknop, niets. Om die reden had ik me dan ook voorgenomen om de drukke plekken te vermijden. Het lukte aardig. Ik nam het openbaar vervoer tijdens de rustige uren, vermeed de spits en zo leek alles prima te gaan. Net zoals vandaag. Dat was totdat er ineens een heel team aan mensen binnen kwam. Ik beet hard op mijn lip en stapte de volgende halte uit. De rest zou ik wel lopen. Ik fronste toen ik nog steeds enorm veel stemmen hoorde. Ik keek verward om me heen en kwam er achter dat ik was uitgestapt bij een centraal station. Mensen liepen overal. Praten, denken, ademen, ze bewogen heen en weer en het was te veel. Zo snel als ik kon rende ik weg, en net toen ik dacht ontsnapt te zijn aan al het kabaal, kwam ik op een enorm plein terecht waar iets van een evenement gaande leek te zijn. Het was druk. Veel stemmen. Heel druk. Nog meer stemmen. Ik voelde mijn ademhaling sneller gaan en op een gegeven moment werd het zwart voor mijn ogen. Gelukkig hielden daarmee de stemmen ook meteen op.