Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

O//Fiction

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Verast kijk ik toe hoe ze op mijn schoot gaat zitten, en ookal voel ik het niet door het gevoelloosheid in mijn benden, , voelt het zo goed. "Rosalia..." Zeg ik zacht als ze haar hand op mijn schouder legt, hoe kon ik bijna uitbarsten terwijl ze allemaal zo goed bedoelde. Ik schud lachend mijn hoofd als ze met haar andere hand de rolstoel begint te bewegen. Ik bijt op mijn lip en kijk toe hoe ze ervan geniet. "Je bent geweldig." Fluister ik in haar oor. "Je weet niet hoe blij je me hier mee maakt." Zeg ik en pak haar hand die ze op de wiel heeft en leg haar hand op mijn borst. "Dit is wat je met mij doet Rosalia." Mompel ik en laat haar hand los en neem de wielen over. Met mijn ene hand houd ik strak vast om haar middel en trek haar naar mij toe, met mijn andere hand draai ik de rolstoel snel in een rondje, het koste veel kracht maar dat heb ik voor haar over. Ik blijf maar draaien en draaien, haar haren dansen om haar heen.

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
Wanneer ik merk dat hij wat ontspant glimlach ik en zijn woorden laten een tinteling door mijn lichaam heengaan. 'Gisterenavond zag ik hoeveel pijn het je deed en ik voelde die pijn. Nooit wil ik nog dat je je zo voelt en denkt dat je dingen niet kunt, alles kan en ik wil je dat laten zien. Ik wil je daarbij helpen', zeg ik en laat mijn hand dan van zijn borstkas naar zijn hals glijden waar ik hem vastneem. Het voelde heerlijk aan en ik miste het dansen niet, dit voelde veel beter en de blijdschap en sprankel in zijn ogen liet me stralen. Ik hoopte maar dat hij er van kon genieten net zoals ik ervan genoot.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Als ze dat zegt laat ik de rolstoel langzaam tot stilstand brengen. "Geloof me, zolang jij hier bent zal ik me nooit zo voelen. Dankje." Zeg ik en strijk een plukje haar achter haar oor. "Wist je dat je haar heel leuk vind, zo simpel maar zo mooi." Mompel ik en kijk recht in haar ogen, mijn blik glijd iets naar onder, naar haar lippen. Zal het raar zijn, zal ze me niet snel weg duwen en van mijn schoot gaan en weg rennen en nooit meer terug komen? Zal ze nooit meer met me spreken en de eerste kans nog naar huis terug gaan. Misschien moet ik stoppen met over alles te denken, het gewoon doen en de gevolgen maar voelen. Ik kijk weer in haar ogen, sluit mijne en leun wat voorover en druk mijn lippen op de hare.

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
De rode kleur vormt zich weer op mijn wangen en ik kan het gewoon niet onderdrukken. Ik vind deze jongeman echt leuk, een gevoel dat ik nog nooit eerder heb gehad en mijn hele lichaam en gedachten lijkt overgenomen te hebben. Wanneer ik zijn blik zie glimlach ik en weet dat dit het moment is, het moment waarop ik mijn eerste echte kus zou krijgen met de man waar ik oprechte gevoelens voor heb. Langzaam sluit ik mijn ogen en kus hem zacht wanneer zijn lippen die van mij raken. Het geeft me een warm gevoel vanbinnen en even lijk ik alles te vergeten. Met mijn hand streel ik zachtjes langs zijn hals en na een tijdje open ik mijn ogen weer. Was dit nou net echt gebeurd? Het voelde zo onwerkelijk, alsof ik dit droomde en alles ging ook zo snel. Toch heb ik er totaal geen spijt van.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Wanneer ze me terug kust voelt het goed, een teken dat ze het ook voelt, wat er ook is tussen ons, het is er. Na een tijdje open ik mijn ogen en trekken we ons beide terug, zonder iets te zeggen kijk ik haar aan. Haar hand nog op mijn hals. Ik glijd met mijn hand over haar arm naar haar hand en pak hem vast zodat ze mijn hals los laat. Zachtjes druk ik er een kus op. "Wat doe je toch met me?" Herhaal ik voor de zoveelste keer en kijk weer op. In haar heldere ogen zie ik plots een toekomst flitsen, een toekomst die de onze kan zijn. Maar dan zal ik haar eerst alles moeten vertellen, mijn ouders, hoe dit is gebeurt, wie ik echt ben. "Kom je ook vanavond naar het etentje? Cedric heeft me gevraagd en de prinses zal er natuurlijk ook zijn, mogelijk zal de trouwdag bekend worden gemaakt en het zou zo leuk zijn als je er ook bent." Zeg ik, het gaat ook zo snel. Maar ze lijken tenminste echt verliefd. Ik weet ook dat Cedric een goede echtgenoot voor Selena zal zijn, en omgekeerd. Kan ik zo een persoon zijn voor Rosalia? Kan ik de goede echtgenoot voor haar zijn?

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
'Ik kan jou net hetzelfde vragen', zeg ik en wanneer hij vraagt of ik ook naar het etentje kom glimlach ik en knik. 'Ik zal er zeker zijn, voor de prinses en voor jou', zeg ik en knijp even zachtjes in zijn hand waarna ik loslaat. Het eten had me heerlijk gesmaakt en dit moment maakte het alleen maar beter. Jammer dat ik vandaag niet de dag met hem kon doorbrengen, ik moest bij de prinses zijn en dat is nog steeds waarom ik hier ben. 'Het spijt me maar ik moet nu naar de prinses toe, dan zie ik je vanavond?', zeg ik en druk een zacht kusje op zijn lippen voor ik opsta en de lege borden en resten weer in het mandje stop dat ik vervolgens dichtdoe. 'Gelukkig heb je nog ander goed gezelschap', zeg ik doelend op Edwin en glimlach even waarna ik nog naar hem kijk en vervolgens weg stap. De prinses zou op dit moment ook in haar kamer zijn en ik moet haar helpen voorbereiden op het diner. Wat er net gebeurd is moest nog altijd wat tot me doordringen, het maakte me zo gelukkig en voor het eerst vertrouwde ik echt iemand met mijn gevoelens.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Ik knik blij als ze zegt dat ze er voor mij zal zijn, als ze in zachtjes in mijn hand knijpt ak ik haar hand vast maar al snel laat ze los. "Het is oke." Zeg ik als ze zegt dat het haar spijt maar dat ze bij de prinses moet zijn om te helpen, het liefst zou ik haar willen smeken om te blijven, maar dat zou oneerlijk zijn omdat ze ook haar taken heeft bij de prinses, net als Edwin die zijn taken bij mij niet kan vergeten. Maar ooit zal ze geen taken meer hebben, ooit zal ik ervoor zorgen dat ze alles krijgt wat haar hart begeert, wat ze ook maar wilt zal ik haar geven. Ik laat haar toe als ze haar lippen zacht op mijn lippen drukt. Als ze weg loopt kijk ik haar na, prachtig en geweldig. "Tot vanavond!" Roep ik haar na en keer me dan met een glimlach om naar Edwin. "Zullen we ons maar klaar maken voor het etentje?" Vraagt Edwin waarna ik knik.

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
Met een glimlach op mijn gezicht kom ik aan bij de kamer van de prinses. 'Hoe verliep het ontbijt?', vraag ik en luister dan aandachtig naar haar, toch gaan mijn gedachten tegelijkertijd ook naar James. Het is raar hoe je zo snel voor iemand kan vallen en ik wil echt een toekoms met hem. Al is hij waarschijnlijk van de adel aangezien hij een vriend van de prins is en ik maar een gewoon meisje, toch denk ik dat het kan werken. De afstand tussen onze klassen is toch niet zo groot. Wanneer de prinses haar verhaal gedaan heeft help ik haar met haar jurk en kapsel. 'Ik wil me nog even voorbereiden, je mag jezelf gerust klaar gaan maken hoor', zegt de prinses. Ik knik en ga dan naar mijn kamer waar ik me wat opfris en klaarmaak voor het diner. Wanneer dit gebeurt is ga ik terug naar de kamer van de prinses.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Als ik wat nettere kleding heb aangedaan vraag ik Edwin als hij me naar de kamer van mijn vader kan brengen, daar aangekomen klop ik op de deur. "James." Zegt mijn vader verbaasd als hij de deur opent. "Vader." Groet ik hem en pers er een glimlach uit. "Wat brengt je hier?" Vraagt hij. "Ik uhm, ik wil dat je iemand ontmoet, een speciaal iemand." Vertel ik mijn ogen op mijn handen gericht waarmee ik iets wat ongemakkelijk mee speel. Er klinkt gelach waardoor ik gedwongen ben op te kijken. Vragend kijk ik hem aan. "Sorry ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, is het een meisje?" Vraagt hij waarna ik knik. "Wauw, is zij ook de reden dat je er gister voor het eerst na lange tijd weer bij was?" Vraagt hij waarna ik weer knikt. "Dan moet ze wel heel speciaal zijn." Concludeert hij. "Dat is ze zeker." Hij kijkt me even lang aan en glimlacht dan breed. "Is goed, na het etentje kan ze zich wel even voorstellen, ik ben benieuwd wie deze dame is. Nou laten we nu maar naar het etentje gaan."

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
'En bent u er klaar voor?', vraag ik en wacht dan geduldig tot ze eindelijk wilt opstaan van haar bed en meekomen. Er zouden beslist veel mensen zijn om de trouwdatum te weten te komen wat wel normaal is. Het is nu eenmaal een groot evenement waar iedereen weet van wilt hebben. Samen met de prinses ga ik naar de zaal waar het diner zal plaatsvinden en wanneer de prinses bij de prins heeft plaatsgenomen zeg ik haar gedag. Ik kon niet bij haar blijven al wou ze dat, ze moet zelfstandig worden als ze ooit koningin wilt worden en ik moet haar daarom wat meer loslaten. Ook James zie ik al zitten bij de prins en ik glimlach even naar hem waarna ik bij de dienstbode en dienstmeid uit ons dorp plaatsneem. Bij hen voelde ik me op een diner als dit even het comfortabelste. Dan komt het buffet langzaam binnen en de koning neemt alvast vooraan plaats voor zijn toespraak die zometeen zou komen speciaal voor zijn zoon en de prinses.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
"Dus je bent blij met Selena?" Vraag ik aan Cedric die knikt. Als Selena de kamer in komt zie ik hem trots kijken. "Nou ik ben blij voor je." Zeg ik en klop hem op zn schouder. Achter Selena komt Rosalia, ze zegt Selena gedag en loopt dan naar een plek ver van de mijne, jammer ik had juist een plek naast me voor haar vrij gehouden. "Is dat niet het meisje waarmee je vanochtend samen was?" Vraagt Cedric en knikt naar Rosalia. "Ja, hoe weet je dat?" Vraag ik. "Oh kom op, iedereen van het kasteel weet het, en iedereen is zo blij voor je dat je eindelijk weer uit je kamer komt." Vertelt Cedric wat me ergens niet verbaast. "En nu gaat elk gesprek over jullie en niet over mij en Selena." Zegt hij quasi jaloers en pakt Selena haar hand vast. Ik schiet in de lach en wordt gevolgd door Cedric en Selena. Snel herpak ik me als mijn vader binnenkomt en aan het hoofd van de tafel plaats neemt om zijn toespraak te houden.

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
Geduldig en met volle aandacht luister ik naar de lovende woorden over de prins die door de koning worden uitgesproken. Hij feliciteert hem ook en ook Selena natuurlijk, ze zien er zo gelukkig uit samen en ik denk dat iedereen dat wel kon zien. De toespraak lijkt op zijn einde te komen wanneer de koning ook de datum vermeldt maar dan begint hij te praten over zijn andere zoon. Was er dan nog een prins? 'Met heel mijn hart wil ik ook mededelen aan iedereen hoe trots ik ben op mijn andere zoon en ik ben dan ook zeer blij dat hij hier aanwezig is. James, we zijn zo onwijs trots op je', hoor ik de koning zeggen. Vol verbazing kijk ik naar James die naast de prins zit en meteen valt het hele plaatje samen. 'Is hij.. dat kan toch niet?', fluister ik en meteen knikt de dienstbode. 'Wist je het niet? Hij was eigenlijk de kroonprins maar nu dus niet meer' Mijn mond valt zowat open, ik kan het niet vatten. Hij heeft tegen me gelogen terwijl ik dacht dat hij zo oprecht was. Hij is helemaal niet wie ik dacht dat hij was en als hij over zoiets al liegt, waarover liegt hij dan nog? De toespraak is voorbij en het buffet komt op tafel maar honger heb ik niet, integendeel. Vrijwel onmiddellijk sta ik op en verlaat de dinerzaal. Al het geluk dat ik net in me had leek compleet verdwenen te zijn, hij is gewoon een leugenaar. Het soort jongen waar mijn ouders me altijd voor gewaarschuwd hadden en ik was er voor gevallen.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
Ik luister aandachtig naar de toespraak van mijn vader en wenk met mijn wenkbrauwen als hij de datum van de bruiloft verteld. Gelijk klinkt er luid geklap, ook ik klap voor het stel die alle felicitaties bedanken. "Het is bijna zover." Zeg ik met een grijns en klop hem op de schouder en glimlach naar Selena die Cedric zn hand vast pakt en hem verlieft aankijkt. Zal mij dat ook ooit overkomen, zal iemand me ooit aankijken zoals Selena dat bij Cedric doet? Als het geklap weg valt kijk ik om me heen, normaal gesproken zou het buffet nu op tafel komen. Maar blijkbaar heeft mijn vader nog wat te vertellen. Met grote ogen luister ik toe, dit was niet de bedoeling, helemaal niet zelf. Na zijn zegje over mij neem ik netjes de complimenten aan en zoek tussen de gasten naar Rosalia. Net wanneer ik haar vind staat ze op en loopt ze weg. Nee! Ik grijp de wielen vast en rij snel achteruit en rij weg, ik negeer het geroep van mijn vader en Cedric en blijf door rijden. "Rosalia!" Roep ik als ik in de gang raak.

Account verwijderd

schreef:
Rosalia
Hard loop ik door en wanneer ik hem hoor roepen slik ik. Een traan rolt over mijn wang maar ik veeg het vlug weg en blijf doorgaan. 'Ik heb je niets meer te zeggen James, iedereen wist het en ik niet. Wat beteken ik eigenlijk voor je?', zeg ik en draai me dan even naar hem om. 'Ik dacht echt dat wij een toekomst hadden samen, dat we echt gelukkig zouden gaan worden maar je bent net waar ik al mijn hele leven voor gewaarschuwd wordt. En ik vertrouwde je.. Echt ik vertrouwde je', zeg ik en voel een traan over mijn wang rollen. 'Een vriend van de prins zei je me.. en iedereen weet dat je de prins bent. Zelfs Selena en Edwin hebben gelogen, iedereen heeft me voor de gek gehouden en ik was zo naïef', zeg ik snikkend. De woede in me was omgeslagen naar leegte en verdriet.

Fiction
Karaoke ster

Fiction schreef:
James
"Nee, nee, nee..." Zeg ik zacht en rij naar haar toe als ze dan eindelijk stil staat. "Ik heb niet gelogen, ik ben Cedric zijn vriend, maar ook zijn broer." Vertel ik en wil haar hand vastpakken maar hou me zelf tegen, dit is niet het moment. "Ik heb ze gevraagd het niet te zeggen omdat wat wij hadden zo speciaal was, het was niet opgebouwd via een uithuwelijking of opgebouwd omdat ik een status heb of het geld." Zeg ik. "Wat wij hebben is opgebouwd uit echte gevoelens, niet gedwongen en niks is nep, wat wij is voelen is echt." Zeg ik en kijk op, het doet me pijn als ik haar waterige ogen zie. "Laat me je het hele verhaal vertellen Rosalia, laat me je vertellen waarom ik je niet verteld ben wie ik echt ben dan zal je het echt snappen." Smeek ik haar.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld