Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ft. Arcade

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Hun positie was opgesteld zodat ze, wanneer ze haar blik opzij wierp, in de verte Axe nog altijd op de zelfde plek zittend in de gaten kon houden. Het was maar een grove blik die ze op hem had, waarna haar volledige aandacht overliep op Diego. Het plan dat ze had bedacht was gebaseerd op het typische scenario waarin een man en vrouw elkaar ontmoet hadden in de club, en die avond voort wouden gaan zetten in het huis van de man. Vaak genoeg was het een klassieke truc die werkte in films. “I think we have a minute of twenty when they’re back.” grijnsde ze, ook al gespot dat ze een rondje uitdeelden aan omstanders.
”Well, clearly you’re in the mood.” Zijn ogen volgden hongerig haar vingers, die zich cirkelden over zijn lichaam. Het enige wat het plan verstoren kon was hetgene waarvoor Diego hier zelf gekomen was, maar wat ze opving van hem was een teken dat hij het voor even vergeten was.
Ze deed haar best om hem een beetje zin in haar te laten krijgen, maar het ging niet zo snel als ze bedacht had. Ze moest het stapje voor stapje aanpakken op een sluwe manier, wou ze hem niet ontlopen.
De aanrakingen van haar handen op zijn borst leek hij te accepteren en toe te laten. Zijn volledige aandacht had ze nog niet, en dat merkte ze wanneer ze hem voor kon zijn wanneer hij de kant van de bar wou opkijken. Haar reflexen zorgde er voor dat ook maar voordat hij zijn blik op Axe wierpen kon, ze hem half omgedraait had met een slinger en vervolgens op het groene vlakte van de biljarttafel geduwt had. Een beetje vurig en dominant mocht het wel zijn, aangezien ze al langer dan vandaag door had dat mannen daar voor vielen. Ongeacht ze aan stond te pappen, zogenaamd, met iemand met een leeftijdsverschil van tien jaar bleek ze goed in haar rol te blijven.
Het had niet erg lang geduurd voordat ze het voor elkaar kreeg om haar lippen op de zijne te planten, en een gepassioneerde zoen aan te gaan. Het bleek hem niets te boeien ongeacht de mensen die in hun aanwezigheid waren, ze bleken druk bezig te zijn met zuipen, dansen, kletsen en feesten.
Na enkele momenten waren de posities omgedraait: zij liggend op de pooltafel en hij over haar heengebogen om de hoog opgelegde kus te vervolgen. Tot nu toe leek het haar vrij simpel af te gaan omdat alles verliep volgens plan. Zowel de voorberidingen als het stukje improviseren die er profijt aan hadden.
Haar ogen had ze kort opzij bewogen om te kijken of Axe zich nog steeds bij de bar bevond, terwijl er nog geen einde aan de kus met Diego bleek te komen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij werkte zich in een sneltempo door zijn drank heen. Het was het derde glas waaraan hij zichzelf over had gegeven en noch had hij het in minder dan vijf minuten volledig achterover gegoten, om het leeg voor de bartender neer te zetten. Een gewoonte, zoals hij het noemde. Men ging in therapie of nam andere maatregelen en hij koos voor de makkelijke weg, met drank de herinneringen laten vergaan waar hij niet meer aan denken wilde.
Na een aantal minuten had hij zich weer omgedraaid, het ongedurige gedrag van zijn buren overgenomen om voor de zoveelste keer rond te kijken. Het gemis van het glaswerk voelbaar in zijn hand waar hij eerder nog de whisky weervinden kon. Zoeken naar haar gestalte had hij daarnevens niet meer hoeven doen. Het was meer dan opvallend dat ze zich leek te vermaken met hun doelwit, de vertoning nog moeiteloos waar kunnen nemen van de grote afstand van de twee vandaan, en wel zonder zich er volledig naartoe te wenden.
Zij die hij met zich meebrengen moest om zijn partner voor de klus te zijn met haar rug tegen de biljarttafel gedrukt. Diego gewillig over haar heen gebogen, onderwijl een dusdanig hevige zoen in werking werd gezet dat een aantal van de bijstaanden verbaasd naar het vozen keken.
Tegen zijn eerdere plannen in klopte hij voor de derde ronde op het baroppervlak. Zijn bestelling werd hoe dan ook met schorre tonen gewijzigd, de bartender bevolen het ijs uit zijn glas weg te laten; hij had wat sterkers nodig.
In een enkele keer goot hij de whisky achterover, het glas in nog geen paar seconden na het verlaten van de werknemer weer voor zich op de bar gezet. Zijn verlaten was hiermee tevens ook aangekondigd geweest. Dertig dollar schoof hij nog over het hout, het briefgeld onder zijn glas geklemd om naar Jessie's bevel ook haar cocktail af te betalen.
De weg naar buiten vond hij zwijgzaam. Een sigaret in zijn mondhoek geplant die bij het tegenkomen van de koude buitenlucht, achteloos aangestoken werd. Daar waar hij de steeg aan de achterkant van de club vinden kon, was het leeg geweest. Alarmerend stil maar toch zodanig overheerst door de muziek binnen het pand, dat het haast bezet klonk en oogde voor voorbijgangers.

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Het punt waarop hij stond om een stapje verder gaan wou ze voorkomen, door hem weer van haar af te duwen. “You’re naughty bitch” Zijn stem had anders geklonken op de avond, toen hij nog niet in verre tot aanraking met haar gekomen was. Het was nu gewild, hongerig, lustig. Ergens zou ze medelijden met hem krijgen omdat het feestje voor hem niet doorging, wat nog zacht uitgebracht was. Straks was hij afgeleverd aan hun grote baas, alhoewel ze zelf niet wist wat er daarna vervolgen zal. In ieder geval alles behalve positieve dingen, wat ook vrij logisch in de oren klonk.
Nadat ze uit haar gedachten gewekt werd door een opgewonden mannenstem wist ze meteen het grote toneelstuk te vervolgen. “Maybe we have to do it somewhere else...” Ze had zich omhoog gedrukt om vervolgens rechtop de rand te kunnen gaan zitten, haar haren in volle verwarring en een zuigzoen die hoog in haar hals plaatsgevonden had. Natuurlijk speelde de drank die ze op had ook een grote rol mee in haar zekere spel dat ze met hem speelde, maar het was vooral de zin die ze had om Axe een andere kant van haar te laten zien. Vergeleken hem had zij het nog zeer bescheiden gehouden met de drankjes, wat misschien ook maar beter was omdat ze haar heldere gedachten goed kon gebruiken.
”I can’t leave just like that. My men...” Zin om hem de tijd te gunnen om zijn regel uit te spreken had ze niet, haar platte hand had zijn stem gedempt. Wat met tegenzin een warm, vochtig gevoel aan haar hand over te houden waarin ze zich vergeleken de kus die ze veroorzaakt had aanstelde.
Ze zou iets anders moeten gaan verzinnen of nog beter haar best doen wou ze hem de tent uitgekregen hebben. Hem bij zijn oor pakken en meeslepen was voor haar geen optie, of haar pistool bloot leggen en hem geforceerd naar buiten krijgen. Eén: het zou er binnen 10 minuten vol staan met politiewagens en twéé: Axel zou haar vermoorden.
Er zat niets anders op dan meer tijd voor de situatie vrij te maken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het water kon hij van een vooraf gegane regenbui nog van de stenen muren af zien druipen. Plassen waren ontstaan op de oneven grond, daar waar hij zich onbewust lichtelijk omheen had gemanouvreerd al verried zijn gelaat het tegenovergestelde. Voor anderen die hem wellicht in een glimp zagen staan, was het nonchalance dat hij toonde.
Hij inhaleerde de rook diep, het in de koude avondlucht uitgeblazen om het aan zijn lippen te laten ontsnappen. Kalmeren kon hij echter niet. Het verlangen mee te krijgen wat er in de club plaatsvond was te sterk voor hem om rustig achterover te kunnen leunen, nu Jessie nog met het doelwit binnen was. Hij hield liever alles in het oog dan dat hij gokken moest hoe de situatie ervoor stond. Dat hij daardoor te laat zou kunnen zijn wanneer zij de steeg betreden zouden, was desondanks een risico die hij niet nemen kon. Haar expressie wanneer ze voor een lege achterstraat zou komen te staan zou vast en zeker boekdelen spreken voor mannen als Diego.
Hij mocht dan wel een zwakte voor haar hebben, het zou hem er niet van weerhouden zijn achterdocht op de voorgrond te laten treden wanneer er sprake van was.
Zijn mobiel greep hij weg uit zijn broekzak. Een beltoon vervulde de verlaten laan met zijn klanken, daar waarop hij zacht vloekend de telefoon opnam. De tijd om het contact in zich op te nemen had hij niet gehad maar dit bleek onnodig. Hij herkende de stem per direct als die van Antonio, zelfs zonder aankondiging.
Gejaagd bracht hij het naar zijn oor, schichtig om zich heen gekeken om tot zijn genoegen geen nieuwsgierige vreemdelingen in zijn buurt aan te treffen. "Si?"
"Did you get to Diego yet?"
"Not yet, sir. We're working on it."
"Alright. How is the new girl doing?"
"She's doing fine." Het kostte hem meer moeite dat uit te spreken dan dat het voor hem innam om de telefoon op te nemen, al verborg hij het onder een toon van zelfverzekerdheid.
"Great to hear that. Maybe she'll be a great partner for you after all."

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Het had haar makkelijker afgegaan als ze nog een plan b bedacht had waar het nu al te laat voor was. Inmiddels was ze opstestaan, leunend tegen het hout van de tafel dat zich achter haar bevonden had. “You do not get a chance like that twice.” Haar vinger streek langzaam over Diego’s onderlip, op een uitdagende manier.
Ze had er voor gekozen om haar huidige plan door te blijven zetten wat ook op de meest logische oplossing leek. Ze liet het niet toe wanneer hij haar heip wou vastgrijpen, plagend en grinnikend duwde ze hem terug. “I’m really horny, you know...” vervolgde ze haar eerste zin met een langdurige, zwoele stem. “You really know how to make it hard to say no, don’t you?” Zichzelf nog steeds niet over gegeven te hebben, liet hij haar blik nogmaals over haar lichaam glijden. “With that body of you.” Kort nadat hij uitgesproken was gaf hij haar een knipoog. Hij bleek volledig in haar list te trappen, en dat was goed. Bijna had ze hem zo ver om hem er van te overtuigen met haar mee te gaan naar buiten, er was maar één moment nodig waarop ze zich versprak dat maakte hij haar in de gaten te hebben.
Ze leek het toe allemaal onder controle te hebben. Mocht het haar lukken het plan, op één misstap na, te laten slagen dan was ze erg benieuwd wat zowel Antonio als Axe tegen haar te zeggen hadden. Zouden ze trots op haar zijn? En haar dan complimenteren, hoe moeilijk Axe die woorden ook kon uitspreken? Het was het minste wat ze van hun verwachten kon, mits het plan goed afgerond fe hebben.
De mensen die bij Diego hoorden bleken nog steeds weg te zijn, en het drong tot haar door dat ze in moest slaan totdat zij zich kwamen mengen in hun conversatie. Dat zou het alleen beroerder maken, om Diego dan nog in haar eentje daar weg te krijgen. Ze was even kalm gebleven als bij haar aankomst, dat was erg belangrijk wanneer je iemand voor de gek moest houden. Want of hij haar nog gelooft had nadat ze opdringerig of misschien beangstigend over kwam, viel niet over te twijfelen. Dat was gewoon de slechtste keuze die je maken kon.
Het punt waarop Diego bijna overhaald was werd verstoord door de ringtone dat door de harde muziek heen klonk. Ze wist zeker dat het niet de haarre was, omdat die anders klonk. Wie durfde haar moment zo fe verstoren?
Diego had zijn telefoon uit zijn broekzal gegrist, meteen gekeken wie hem nodig had. Het leek er op dat het een belangrijk telefoontje was door zijn snelle reactie die er op vertoond werd. Eenmaal gezien te hebben wie er om zijn aandacht vroeg, vertelde hij haar dat hij deze moest opnemen.
”I’ll have to take this one. It’s important.” Blij was ze niet met deze verschijing, maar ze liet het voor wat het was. “Fine.” Had ze op hem geantwoord, met een geforceerde glimlach waarop Diego opzoek ging naar de stilte om ongestoord een belletje aan te gaan.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Verstomd behield hij zijn zwijgen. Dat wat hem verteld werd leek nog niet zozeer tot hem door te dringen, hem te veel overvallen om gelijk zijn mond weer open te trekken. Het kostte hem grofweg tientallen seconden voor hij het in zich opbrengen kon zijn stem wederom te verheffen. "What is it that you're aiming for?"
Gelach dacht hij te horen, doch het te gedempt was om duidelijk over de verbinding verstaanbaar gemaakt te worden. De man was klaarblijkelijk van iets op de hoogte waar hij nog niks van afwist.
"She's the one you're going to do jobs with from now on."
"She's-" Hij kuchte. "What?"
"She needs someone to guide her, and you need someone to work with."
Weliswaar had hij gelijk gehad in haar nood aan een bendelid om van te leren en bij mee te gaan met klussen, maar het stond hem niet aan hoe zijn positie ten schande werd gedaan aan een nieuweling. Genoeg anderen had Antonio om in te zetten als haar bewaker en doch had hij hem er tussenuit gepikt, doende dat zijn waarde evenveel was als dat van een reguliere loopjongen. Het nam hem ongelooflijk veel energie in om zijn gegrom en gevloek binnensmonds te houden.
Hij schraapte met weerzin zijn keel. "I work alone. That was the deal we made. With all the respect, you know there are a lot more men in the house to teach her everything she needs, that are more capable of doing that."
Een stilte volgde. Kort, dat wel, want voor hij meer kenbaar maken kon, waren de stemklanken van zijn baas alweer in zijn gehoor teruggekeerd. "She's one of the Rialdi's. I need one of my best men on her, to make sure we can keep her to ourselves. We need her, Damiano." Met dat was hem het zwijgen opgelegd, het telefoongesprek afgekapt om de discussie niet langer meer voort te zetten. Zijn beslissing was al gemaakt.

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Er gingen enkele minuten voorbij totdat Diego een einde aan zijn telefoongesprek breidde. Alhoewel ze een poging deed om een glimp op te vangen van de woorden die uit zijn mond kwamen, kon ze tot haar grote spijt niets meer dan een poging doen tot liplezen. De muziek die door de club dreunde was te hard om iemand af te kunnen luisteren die ongeveee 5 meter van je vandaan stond. Het enige wat ze uit het gesprek wijs kon maken, was een verwarde blik in Diego’s ogen. Nooit had ze verwacht om Axe ‘dankbaar’ tussen haakjes ergens voor te zijn, tot op de dag van vandaag.
Diego was inmiddels haar kant weer opgekomen en aan zijn houding bleek niet te merken dat er iets mis was. “What is it?” Had ze hem nog proberen te vragen, maar uitsluitend geen informatief antwoord op gekregen. Het was zeker dat er iets niet helemaal klopte, het was te verdacht in haar ogen. Hoe hij een paar meter afstand van haar had genomen om de ‘stilte’ op te zoeken die niet erg veel verschil maakte dat of hij bij haar stond, of 5 meter verderop.”There is nothing wrong, don’t worry about it.” Recht in zijn duistere ogen had ze gekeken, nadat haar ogen zoekend door het publiek geleden, naar iemand die de club blijkbaar verlaten had aan de lege barkruk te zien.
“So... we probably can go outside now?” Een tweede poging om hem mee naar buiten te krijgen was verstreken, waarop hij haar wens eindelijk vervuld had.”Yes we can continue the thing we were working on, my lovely lady”. Een brede grijns trok zijn mondhoeken omhoog toen Jessie haar rug naar hem toegedraait had om vooruit te lopen. Haar plannetje leek bijna gelukt te zijn, het was nu alleen nog een kwestie van hopen dat Axe ook daadwerkelijk in de steeg op haar stond te wachten zodat hij de klus kon afronden. Inmiddels was de club nog voller geworden waardoor het een uitdaging was om een terugweg te zoeken naar de entree waar ze eerder op de dag bijna weggestuurd was.
Het was net een gloeilampje dat boven haar hoofd aanschoot, wanneer ze nog eens nadacht over de man die haar binnengelaten had, en er lager achter gekomen te zijn ook bij Diego hoorde. Wat als een van zijn mannen doorhad waarmee ze bezig was? Een lange tijd had ze niet om die vraag uitgebreid voor haarzelf te kunnen beantwoorden, nadat ze de de laatste stappen gezet had in de club, en het gebouw vervolgens achter haar liet net zoals Diego aan haar zij.
Haar instinct had gelijk te hebben, wanneer zij en Diego zich een paar meter verwijderd hadden van de club. Het was de grote hand van Diego die haar gegil deed dempen, en haar armen in een strakke greep vastgegrepen had tegen haar rug. Zo was er ook geen mogelijkheid om haar wapen er bij te betrekken, en ongewild haar overgave te moeten toegeven aan deze man.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De Rialdi's hadden een grote naam gekregen in de stad. Voor zover hij gehoord had was het een gehele familie die zich in de onderwereld vermengd had, een pure bloedlijn met veel macht. Zij die daarbij hoorden kende hij niet. Hij had ze nooit ontmoet, al had hij zijn vader en Antonio vaker over hen specifiek horen praten. Hij dacht zelfs dat hij ooit een samenwerking mee had gekregen tussen een van de hoogstaande mannen van de Rialdi familie en Antonio zelf.
Jessie had hij echter niet als deel van hun bloed verwacht, datgeen wat hem van binnen enigszins verwonderde. Haar manier van doen en laten had hem in elk geval niet laten weten dat ze meer ervaring had. Alhoewel het hem voor een ogenblik overvallen achterliet wanneer hij zijn mobiel terug in zijn broekzak liet glijden, was het vooral de leugen tegenover hem die hem dwars bleef zitten. Ze hadden hem best eerder mogen vertellen dat hij met een andere belangrijke maffiosi te maken had, in plaats van hem de indruk te geven dat hij aan het oppassen was op een kind.
Het geluid van voetstappen vormde een luide, doorgedrongen echo. Elke stap wist hij van meters afstand nog waar te nemen, de komst geluid van niet één maar meerdere mensen tegelijkertijd. De gedachte wie het waren die de steeg besloten te vergezellen, was er geen waarom hij zich nog druk hoefde te maken. Met het bijdraaien van zijn hoofd richting het gegalm werd hij al geconfronteerd met zijn lieftallige partner. Dan wel omarmd door hun doelwit, maar niet op de manier waarop het plan verlopen moest.
Een stuk of drie schaduwen achtervolgden hun gedaantes, hun aanwezigheid pas in het knipperende licht van de steeg getoond wanneer ze hier zichtbaar werden. Binnensmonds gevloek begon in hem op te wellen.
Een royale grijns nam het gelaat van Diego Profaci in, hij die de blondine met zich mee duwde met haar armen in bedwang gehouden en zijn hand strak gedrukt tegen haar lippen. Hijzelf kaatste hem een uitdagende blik terug.
"And may that not be Broken Axe himself." Allen kwamen tot stilstand op een kleine afstand van hem vandaan. "Long time, no see."

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Het deed haar niet verbazen wanneer de naam “Broxen Axe” over de tong gerold werd bij Diego. Vanaf het moment dat hij zich als “Axe” aan haar had voorgesteld vermoedde ze al dat dat niet zijn geboortenaam was.
Toen ze oog aan oog stond met Axe ging er niet veel anders door haar heen dan dat het niet aan haar gelegen had. Het feit dat de situatie op deze manier gelopen was, aangezien zij het gedeelte van het plan netjes uitgevoerd had. Het moest wel een van de twee geweest zijn die Axe op het oog hadden, en die informatie vervolgens binnen no time doorgespeeld hadden aan Profaci.
Nog dapper had ze zich geprobeerd los te maken van Diego door middel van een ruwe rukbeweging, wat niet veel input bleek te hebben. De enige reactie die ze er op terug kreeg, was een vervloekte lach van Diego. Uitgelachen en wel, om hoe makkelijk ze eigenlijk beet te grijpen was en hij Axe er mee confronteren kon.
”You’re here for my business, aren’t you?” Het gemompel tegen zijn hand aan bleef door zijn woorden klinken, wat hem onrustig had gemaakt “Shut up, bitch. You know it is game over for you.” Zijn bevel leek haar alleen meer op te fokken, mensen die haar misstappen er ook nog in moesten wrijven maakte haar extra opgenaaid.
Haar ogen bleven gepaard aan die van Axe, iets wat meer interessant was om haar blikveld op te richten had ze niet. Natuurlijk had ze wel geweten dat hij haar gewoon had laten gaan als ze een onbekend persoon was dat in zijn gezichtsveld stond. Maar ze verwachtte van hem dat hij haar op zijn minst wel zou proberen te helpen, ongeacht hij er niet goed vanaf kwam aangezien het 3 man tegen 1 was. Erg oneerlijk en laag, maar zo ging het in het eenmaal in het maffialeven.
”Domenico, get him.” De woorden die Jessie’s ogen groter leken worden, en ze liever niet had willen te horen. Tot haar ergenis volgde de man die Jessie nog niet kende zijn beveel op, en stapte op een chanterende manier dichterbij richting Axe. “You deserve that if you interfere with matters that do not concern you.” bracht hij nog opscheppend op, alsof hij zijn overwinning al bereikt had. “Gianluca, take care of the money.”
Een kistje dat hij samen vasthield met Jessie, had hij overhandigd aan de andere man. Jessie was slim genoeg om zich te bedenken dat het waarschijnlijk om het geld ging wat vanuit hun bendehuis gebruikt zou worden voor de business van Diego Profaci.
Het lukte haar nog altijd niet om zichzelf af te nemen uit zijn handgreep. Zijn hand die ze nog net volgen kon was in zijn broekzak gegleden, waaruit een grote en niet al te leuke verassing kwam. Zo had hij zijn GSG 1911-22 blootgelegd aan de ogen van zijn gezelschap, daarna op een dreigende manier geplaatst te hebben op de correcte spot van haar slaap.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Haar ogen had ze aan de zijne gelinkt gehad. Geen seconde leken ze van die van hem af te wijken om hem ook maar uit haar zicht te laten gaan. Als een reactie van angst, de gevoelens van paniek die op de voorgrond traden nu ze zich in de armen van de vijand bevond. Zelf verried hij geen emoties, zijn gelaat verhard. De grijns die hij Diego gaf was dan ook niet meer als koelbloedig.
"Well look at that." Spottend bekeek hij de man van top tot teen, de peuk met een knip tussen zijn vingers weggeschoten om deze voor een van de voeten van zijn mannen terecht te laten komen. "Not only a business man, but a sidekick too. Took you long enough to realize you were on the radar." Jessie's gestommel in zijn grip aanschouwde hij kort. Daarna besloot hij zich wederom te richten naar het daadwerkelijke doelwit, besloten het spel mee te spelen zoals het hem voorgelegd werd.
Het bevel voor zijn mannen om hem neer te halen was al dat in zijn gehoor bleef haken. Hij vertoonde daarentegen geen opmerkelijke getroffenheid, maar een expressie van amusement.
Zijn mondhoeken trokken millimeters verder op sinds hij niet één gedaante maar twee de orders op zag volgen. Het pistool tegen zijn partner's slaap zag hij ronduit als een bonus.
"You really gonna let two of your slaves do all the work?" prevelde hij uitlokkend. "That ain't no behaviour of a man, but that of a scared child." Zijn hoofd kantelde hij een paar centimeters naar rechts, zijn nek laten knakken om vervolgens een van de dichtstbijzijnde aanvallers een linkerhoek op zijn kaak te verkopen. De daarop volgende uitgehaalde vuist richting zijn gezicht ontweek hij behendig. Met een opstoot sloeg hij terug, zijn kin met brute kracht omhoog gedwongen om de bewaker vervolgens wankelend enkele meters terug te zien deinzen. "Is this how a Profaci handles his business?" Kortstondig greens hij naar Diego, vooraleer hij zijn tweede bemanningslid na een ogenblik van gevecht met de grond gelijk maakte.
Zijn opmerkingen hadden zijn ego gekrenkt. Hij kon waarnemen hoe de man zijn tanden op elkaar knarste, zijn woede en frustratie ingehouden om zich afstandelijk te houden van het gaande gevecht. Met het bewusteloos neergaan van een van zijn bewakers had hij hem al tot spanning overgebracht.
Het was echter toen Axe zich keerde naar zijn laatste, bij bewustzijn gebleven onderdaan, dat hij vanuit zijn ooghoek zijn grip op het pistool af zag zwakken. Zijn arm ietwat dalend van haar hoofd om de loop enigszins te laten vieren in zijn handpalm. Achterwege bleef wel het doorspelen van informatie. Het was aan Jessie om van het moment gebruik te maken en zich van zijn grepen te verlossen, nu hij geen woord uitspreken kon zonder Diego ermee te seinen.

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Onderschat had ze hem, toen ze met haar eigen ogen zag hoe Axe beide afgehandeld had. Axe moest wel veel training gehad hebben om mensen vrij makkelijk van zich af weten te houden. Hierbij ging het over mensen die wel tien jaar ouder waren dan dat hij was wat Jessie tot een kleine verbazing deed.
De manier waarop hij Diego zijn gun beveelde weg te halen van haar was zowel subtiel als slim. Hij wist de juiste woorden te gebruiken om Diego van gedachten doen te veranderen. Ze vermoedde dat Axe hem al een tijdje kende en daarop zijn woorden precies op hem af wist te stemmen. Zo wist hij er voor te zorgen dat het hand vuurgeweer haar hoofd niet langer meer raakte zodat het vrij spel voor haar was.
Jessie wist in een handomdraai het geweer uit zijn hand te laten vallen, doormiddel van een onaangekondigde kopstoot die ze afvuurde richting zijn geweer. Doordat haar toeslsan als een verassing voor hem aankwam en hij voor even flabbergasted was, had ze de kans om zich los te trekken en die pakte ze ook. De eerste handeling die ze maakte was het tasten naar de gevallen GSG, maar Diego was het er niet mee eens. Met zijn linker schoen had hij het vuurwapen een aantal meter verder geschopt voordat ze hem voor was.
”Dumb girl. Do you really think that you can get rid of me so easily?“ hij had haar uitdagend uitgelachen om haar mislukte poging. De houding waarin ze zat was gunstig, om op die manier toe te kunnen slaan. “I’ll think you are probably right.” De dominantie had hij over haar uitgestraald, toen ze zich klein gemaakt voor zijn voeten bevond. Langzaam maar zorgvuldig was ze overeind gekomen, met haar hand die ze onopvallend onder haar jurk liet verdwenen. “I don’t think it, i just know it, mia cara.” De tijd om hem de woorden te laten verwerken naar de kleine hersenen had ze hem niet gegund. Ze was op hem afgevlogen om hem vervolgens tegen de gemetselde muur van het doodlopende steegje aan te duwen. Meteen had ze haar Glock tegen zijn keel aangedrukt, hem geen enkele mogelijk gegeven te hebben om er onderuit te komen. Met haar rug was ze toegekeerd naar Axe, en tot haar spijt had ze zijn reactie niet kunnen opvangen. Dat maakte ook niet veel uit, het was op dat moment het belangrijkste dat ze Diego in het nauwe gedreven had.
Ze was een agressieve staar wedstrijd met hem aangegaan, oog tot oog. Aldenkend dat ze er al was, totdat ze onverwachts op de grond geslingerd werd door hem, hem aan zijn satijnen jasje weten mee te nemen. Een doffe klap van twee mensenlichamen was moeiteloos tot aan het einde van de steeg door gedreund. Enkele regendruppeltjes die zich ophoopte tot een waterplas spatterde omhoog. Zij was sneller dan hem, en was de eerste die op de situatie ingreep door bovenop het bovenlichaam te kruipen, en opnieuw de confrontatie aan te gaan door haar wapen in te zetten als dreigmiddel.
“Are you fucking done now?” Het was de eerste keer in een lange tijd dat ze haar stem had moeten verheffen, en er gevloek vanuit haar lippen ontsnapte wat erg zeldzaam bij haar was. Hijgend bleef ze hem aankijken in de ogen, haar haren volledig in de war gegooid en verpest door de regenbui die ondertussen plaatsgevonden had. De man die bijna een einde aan haar leven wou maken met de hulp van een paar kogeltjes, had ze op de manier vast om hem niet nogmaals ongewenste bewegingen te laten maken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De tweede bewaker die zich nog altijd bij kennis had gehouden, was een stuk slimmer als de andere geweest. Weliswaar impulsief maar wel gericht op het behalen van zijn doel, liever dan de eerste beste ruimte die hij vinden kon als mikpunt te gebruiken. Axe had een verleden in de illegale vechtindustrie. Hij wist dit maar al te goed.
Zijn grijns bleef staan. "What are you waiting for, big guy." Het lengteverschil was er miniem, dat wel, en desondanks was het voor hem een voordeel om gebruik van te maken. Het maakte hem sneller. In de tijd dat de man uit probeerde te halen naar de linkerzijde van zijn gezicht, had hij zich al onder zijn arm door kunnen buigen. De vuist raakte niks meer dan de lucht om hen heen.
Zijn handen had hij beschermend voor zijn gezicht laten hangen, gebald in lichte vuisten die bij de impact tot steen gevormd zouden worden. "Is that all you got?" Zijn ogen bestudeerden zijn tegenstander met precisie. Gefixeerd op zijn blikken wist hij een serie van pogingen simpelweg te ontwijken, terugkomend met een hardhandige hoek om de neusbrug van Diego's onderdaan te horen kraken na zijn inslag. Bloed sijpelde uit zijn neusgaten naar zijn bovenlip, daar waar gehaast een hand langs werd gehaald indien de man zijn evenwicht zocht.
Dat was wanneer hij werkelijk toesloeg.
Zijn gezicht was open van enige verdediging geweest, dat waar hij guitig gebruik van maakte door een aantal grove stoten uit te delen. Na een enkele terugklap tegen de zijkant van zijn oogkas, was het aan hem om het gevecht tot een meedogenloos einde te brengen. Een laatste paar hoeken en opstoten richting de onderkant van zijn kaak en kin was dat wat de man uiteindelijk net als zijn andere collega op de harde ondergrond vloerde.
Onaangedaan bekeek hij het lichaam dat bewegingsloos op de stenen lag. De rode vloeistof stromend over zijn gelaat, wanneer blauwe plekken en zwellingen de rest van het werk deden. Ze zouden waarschijnlijk ontwaken met flinke hoofdpijn en een aantal herinneringen op hun huid aan deze avond.
De worsteling naast hem was hem niet ontgaan. Hij wendde zich naar zijn zij, daar het tweetal nog midden in gevecht weergevonden. Jessie leek tegen zijn verwachtingen in de overhand te hebben, haar Glock in handen en de loop tegen zijn nek, een greep waar ondanks dat Diego eruit wist te ontsnappen, er niet een geweest was die hij haar dacht te zien creëren.
Al die minuten stond hij alleen toe te kijken, het aan Jessie gelaten om zichzelf uit de situatie te redden zoals hij dat ook gedaan had. En dat deed ze.
Bij de overgave was het niet Jessie maar Diego wiens gestalte beklemd werd tussen het straatsteen en het lichaamsgewicht van de tegenstander. Hij stond versteld van haar wilskracht en het feit dat ze zich niet overgaf, het gevecht doorgezet tot zij de macht hebben zou. Ze had hem dan wel niet vrijwel meteen onder zich gebracht maar uiteindelijk was zij degene die aan het langste eind trok.
Hij gaf het daarnevens niet weer en hij sprak het evenmin niet uit. In plaats daarvan liep hij met een stalen gezicht naar haar toe, de dodelijke blik van Diego opgevangen wanneer hij strak naar hem keek. Haar Glock had ze inmiddels uit haar hand verloren gehad. Zijn pistool haalde hij dan ook zwijgzaam onder zijn blouse vandaan. Hij draaide de Beretta in zijn grip tot de loop als handgreep gebruikt kon worden, deze haar aangereikt om het wapen als versterking van haar vuist te kunnen gebruiken. "Knock him out."

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
Een kort twijfelende blik had Diego kunnen opvangen nadat Axe zijn woorden uitsprak. Was het per sé nodig om hem daarbij buiten westen te slaan? In die typische Amerikaanse films ging dat namelijk niet zo, door hun overgave waren ze wel geforceerd vrijwillig mee te lopen.
Jessie had haar hoofd een stukje bijgedraait om daar een Beretta in haar blikveld doen te zien verschijnen. Geen enkel idee had ze hoe dit vuurwapen werkte, maar waarschijnlijk had dat ook helemaal niet nodig geweest. Axe had zijn volle aandacht nu op hun dus met andere woorden zal hij het niet toegelaten hebben dat Diego er nogmaals onderuit glipte.
Het waren de woorden die Diego uitsprak wat haar alleen meer boosheid opleverde. “That gun is a bit better than your Glock, huh?” Uitgebracht met een gewaagde, uitdagende grijns naar haar toe. Hij wist van geen genade te kennen, en Jessie twijfelde er ook nog over of hij nu echt gedoeld op klappen of dom was.
”Oh, i’m so fucking done with you now. I did not want to do this but you leave me no choice.” De woorden van Diego zorgden voor een intense stoot die hij zeker wel een week gevoeld moest hebben. Axe’s Beretta in haar linkerhand die nog altijd op de manier als dreigement gebruikt werd. Steunend tegen zijn keel, ook al was het overbodig door de ene handeling die Jessie maar hoefde uit te voeren wou ze hem voor een tijdje uitgeschakele hebben.
De vuist die ze gemaakt had van haar rechterhand had hem geraakt op zijn kaak, uiteindelijk waren het enkel de sterretjes en het geluid van een gebroken bot wat er aan over bleef. Ze had de juiste plek weten te bemachtigen op zijn gezicht, in één keer. Deze techniek van iemand knock-out slaan had ze al een lange tijd geleden geleerd, daarbij gesproken over 10 tot 12 jaar. Ze had hem aangekeken, en driemaals op zijn wang getikt, maar ee bleek geen teken van bewustheid aanwezig te zijn. “I guess we did it.” De eerste woorden na een lange tijd die ze tegen haar collega uitgesproken had. Daarbij klonk het niet eens op de manier daf ze een overwinning hadden. Eerder de bedachtzame manier waarop Jessie even op een rijtje bleek te zetten wat er allemaal zojuist gebeurd was.
Al snel was ze uit haar gedachten gehaald om een uitspraak te doen die gunstig was. “We have to remove the body before anyone calls the cops.” Ze had haar lichaam van de zijne afgehaald, alwetende dat hij meer dan uitgeschakeld was. Voor nu. Het was nu enkel Axe en zij, starend naar Diego, omringd door twee andere lichamen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De Beretta werd zonder weerwoord van hem overgenomen, al leek ze de andere vuist zonder het wapen te gebruiken om hem buiten westen te slaan. Het pistool zag hij nog altijd stil in haar andere hand geklemd. Het was niet bepaald de wijze die hij voor ogen had gehad of dat waar hij op had gedoeld, zodra hij zijn eigen wapen in haar handpalm achterliet, maar ze leek haar werk te doen. Haar erop aanspreken dat ze beter met het pistool in haar grip de man buiten bewustzijn had kunnen slaan, gebruik makend van het keiharde materiaal, liet hij achterwege doordat het overbodig was.
Hij pakte zijn wapen dan ook van haar terug om deze weer onder zijn blouse te schuiven, en achter de riem van zijn broek vast te haken. "Get your Glock off the ground." Haar gun achterlaten in een steeg waar twee mannen buiten kennis gevonden konden worden, was als vragen naar een onderzoek van de politie.
"Leave his men here. They ain't dead, but they ain't snitchin' either if they wanna keep their asses safe."
Zij kenden maar al te goed de gevolgen die erop stonden als ze hun operatie openbaarden aan het hele korps. De wil van leven zou van Diego's bemanning sterker zijn dan die om hen over te geven aan de autoriteiten, omdat dat betekende dat er een prijs op hun hoofd zou komen te staan.
Het lusteloze lichaam van de baas trok hij omhoog, hem met een zucht opgetild om het lichaam over zijn schouder te kunnen slingeren. Geen van zijn voorkeuren waren uitgegaan naar het meezeulen van een bewusteloze, maar hij wist dat het met geweld meeslepen van Diego over de drukke straten meer oproer en kritische getuigen opleveren zou. Nu kon hij zichzelf er met overtuiging vanaf laten komen als een uitsmijter of wellicht als een van zijn vrienden, die hem bewusteloos door dronkenschap naar huis bracht.
Zijn arm ondersteunde het lijf stevig, hem ervan weerhouden te vallen of wanneer weer bij bewustzijn, niet te laten ontsnappen. De steeg verliet hij langzaam maar vastberaden. Haar gebaren om met hem mee te lopen achtte hij overbodig, ervan uit gegaan dat ze inmiddels wel doorhad dat ze tempo moesten maken naar zijn auto.
Niemand leek gealarmeerd te zijn met hen lopend over de straten. Enkelingen zag hij nieuwsgierig kijken naar wie hij met zich meedroeg, maar geen van de voorbijgangers leek zich druk genoeg te maken om in te grijpen of de politie te bellen. Een paar dacht hij zelfs te zien lachen bij het beeld van hem met een hoogstwaarschijnlijk dronken man over zijn schouder.
Hij ontdeed de Jeep van het slot en opende de portier om Diego in alle rust op de achterbank te plaatsen. "You go get in the back as well. We gotta hurry." Een paar handboeien haalde hij uit een zijvak vandaan, deze haar overhandigd voor hij plaatsnam achter het stuur. "Cuff him to the door in case he wakes up before we get back."

@Slasher

Arcade
Landelijke ster

Arcade schreef:
“What, no?” maar haar protest bleek geen zin te hebben, nadat Axe de portier al achter haar dichtgeslagen had. Ze stond namelijk niet te popelen om met Diego de achterbank te delen. Er was een zacht gromgeluidje aan haar lippen ontdaan wanneer hij eenmaal achter het stuur gekropen was.
De Jeep bevond zich gauw op de snelweg nadat hij met piepende banden weggescheurd was, terwijl ze uitgevoerd had wat aan haar gevraagd werd. Zo had ze de boeien tussen het handvat van de portier doorgetrokken om de boeien om beide polsen te kunnen bevestigen. Dit was veiliger voor haar eigen dan dat ze hem een vrije hand gegeven door slechts één hand in de boei te slaan. Het leek er op dat het nog een tijdje zal duren voordat er enkel teken was van beweging, dus zorgen hoefde ze haar voorlopig nog niet te maken.
Iets in haar vertelde haar dat zijn wagen erg belangrijk voor hem was, hoewel die woorden nooit letterlijk tot haar uitgesproken waren. De regendruppels dropen op hun regelmaat uit haar haren, vervolgens om een plasje water achter te laten op de achterbank. Ze was slim genoeg om zonder enkel teken van hem daar wat aan te doen, dus was ze naar het andere raam toegeschoven om vervolgens het raam te openen, om haar haren uit te wringen. Veels te moe was ze om weer een discussie met hem aan te gaan over de meest kleinste dingen dus besloot ze zijn auto zo netjes mogelijk achter te laten uit voorzorg.
Ze had haar haren uitgewringd buiten de auto, waarbij ze zowat een liter water achter hun liet. In ieder geval genoeg om kwart Afrika te voorzien. Daarna haar arm geplaatst op het plastic van het open portier, om vervolgens haar hoofd op haar hand te laten steunen. Het sleuteltje van het paar handboeien bevond zich tussen haar vingers, iets beters dan het voorwerp te inspecteren had ze niet. Er stond geen muziek op en Axe zei vrijwel niets, ten opzichte de rit op de heenweg. Haar ogen hadden het kleine, zilveren voorwerp gevolgd wanneer hij van haar grip besloot te ontsnappen. Een poging om hem nog terug te grijpen was verstreken, half uit het raam hangend met twee groot opgezette ogen. Bepaald veel kon er niet mis gaan wanneer je in de auto zat, en dan ook nog zelfs op de achterbank, maar Jessie kreeg het weer zo voor elkaar om een nieuw probleem de wereld in te helpen.
Er was nog geen enkel woord uit haar mond gekomen nadat het gebeurde, toch met de angst dat ze weer een paar scheldwoorden naar haar hoofd gesmeten kreeg of misschien wel een uithaal waarvan ze nu wel geloofde dat Axe vechtkwaliteiten bezat.
”I think I lost the key” was de besloten zin die ze gebruikt had om haar fout mee aan te duiden. Vlot uitgebracht, terwijl ze haar lippen wat onschuldig tegen elkaar aan geperst had. Hij zou vast niet het idee krijgen om haar aan de zijkant van de weg er uit te zetten, is waar ze op hoopte.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld