Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.

Klik hier om een gratis account aan te maken en ik leg je uit hoe jij je eerste fans en popdollars verdient.

Forum

Startalk

Blog statistieken

Vrienden beheer

Facebook vrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald.

Forum

ORPG < Virtual Popstar

ORPG ~ Lost Kingdom

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Zijn reactie, op deze manier, had ik niet verwacht en schrok daar van. "Eh..." stamelde ik even en knikte. "Gelukkig." zei ik dan en glimlachte klein. Ik had nu toch niks om mee te nemen, oke de mand die ik had gekregen van de oudere vrouw. Meteen schoot ik omhoog. Die moest ik nog terug brengen, maar straks kon ik niet meer naar binnen. Ik zakte weer op mijn knieën en schudde mijn hoofd. Kleding had ik ook niet als het kouder zou worden. We zaten nu dan wel in de zomer, maar die was ook al snel weer over. Wat moest ik dan doen? Ik kon moeilijk een dier van zijn of haar leven nemen om alleen zijn vacht.
Ik had niet door dat ik een bedenkelijk gezicht had getrokken en naar de grond staarde.
Viggo kon in zijn wolven vorm gaan om weer warm te worden omdat die dan een dikke vacht had, en ik niet. Dan sloot ik mijn ogen en haalde die adem. Onderweg kon ik kijken of ik wat stukjes vacht van dieren kon verzamelen om, uiteindelijk dan, wat warms te maken om over mij heen te kunnen slaan.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte en zag haar kijken. Hij zakte bij haar neer. ‘Ik heb wel dingen voor je’, zei hij en glimlachte even. Hij maakte zijn rugzak los en haalde er een wollen trui uit. ‘Ik heb het meestal toch warm dus je mag deze wel hebben’, zei hij en haalde daarna een wollen broek uit de rugzak. ‘En deze mag je ook hebben. Ik hoop dat je het wat vindt’, zei hij daarna. Hij liep meestal in korte mouwen, ook als het winter was. Als hij het dan wel koud kreeg, dan gebruikte hij zijn krachten om warm te worden.
‘Je hoeft je geen zorgen te maken, je mag mijn spullen gebruiken’, zei hij daarna rustig. Hij wilde niet dat ze zich slecht zou voelen. Hij zou haar wel helpen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Vragend keek ik hem aan als hij zei dat die wat dingen voor mij had. Ik schudde mijn hoofd tot hij een trui en een broek uit zijn tas haalde. "Nee, dit kan ik niet aan nemen." zei ik en keek hem aan. "Het zijn jou spullen." zei ik en overhandigde de kleding weer aan hem. "Ik verzin wel iets, het komt goed." glimlachte ik en keek hem weer aan. Dan stond ik op en haalde diep adem. Dit is het dan, Nog nooit wat ik zo ver buiten het dorp geweest, op hier na dan. "L-laten we maar gaan." zei ik uiteindelijk en keek hem aan. "Welke kant wilde je op gaan?" vroeg ik dan er achter aan. Ik wilde nu zo ie zo niet richting het dorp, want ik was bang dat ze alsnog achter mij aan zouden gaan.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo duwde de spullen meer naar het meisje toe. ‘Ja, dat kun je wel. Ik geef het aan jou, als een gift’, zei hij en glimlachte naar haar. ‘Nu zijn het jouw spullen’, zei hij rustig terug. ‘Ik red me wel. Ik heb nog wat andere kledingstukken in de rugzak zitten’,
Hij kwam ook overeind en slingerde de rugzak over zijn schouder. Hij knikte om haar woorden. ‘Laten we gaan’, herhaalde hij en keek om zich heen. ‘Ik was zelf op doorreis naar het noorden,wil je daarheen?’, vroeg hij aan haar en keek naar haar. ‘Ik heb gehoord dat ze daar goed eten hebben’, zei hij daarna met een kleine glimlach op zijn gezicht.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Nu kon ik niet meer terug, nu hij zei dat ze nu van mij waren. Even keek ik er naar, waarna ik deze dan opvouwde. Kort knikte ik als hij zei dat die genoeg had in zijn tas, en hield deze tegen mij aan. Kort keek ik naar de mand, die ik dan pakte en de kleding er in stopte.
Viggo was inmiddels ook op gestaan en ik knikte als hij het herhaalde. "H-het Noorden, eh prima." zei ik en keek die kant uit. Keek dan weer naar hem en glimlachte. "Ik ben benieuwd." zei ik dan. Zelf had ik het kunnen overleven op het brood wat ik kon halen van het geld wat mijn vader binnen haalde, of ik met mensen helpen, of wat de lieve oudere vrouw gaf. Om eens wat ander eten te proeven zou wel fijn zijn. Ik schonk hem een glimlach terug, maar keek al snel weer naar het noorden.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte tevreden. ‘Als je nog iets nodig bent, moet je het maar zeggen. Ik help je graag’, glimlachte hij. Hij was in een goede bui. Hij was blij dat ze met hem meeging. Dan zou ze zelf niet zo alleen zijn en hij ook niet.
‘Ben je nog nooit in een ander land geweest?’, vroeg hij aan haar en begon daarna langzaam te lopen in de richting van het noorden. Hij had medelijden met haar. Ze had niemand meer. Hij zou daarom goed op haar letten. Hij wilde niet dat haar iets overkwam. Hij wilde haar de wijde wereld laten ontdekken. en haar allerlei mooie dingen laten zien.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Kort knikte ik, maar voor nu had ik nog niets nodig. Als hij begon te lopen, stapte ik achter hem aan, Nog even keek ik om naar het meer en beet op mijn lip. De dieren die er waren, kwamen bij één en keken mij na. Ik schonk ze een glimlachte naar ze. "We zien elkaar weer snel." zei ik zachtjes, waarna ik voor uit keek en Viggo zijn vraag stelde. "Ander land, nee. Wel, zoals ik eerder had verteld, steden, maar ook daar bleven we niet lang." zei ik zachtjes. Even versnelde ik mijn pas om hem bij te houden. Hopelijk zou ik hem niet tot last zijn met lopen, want ik weet nu al dat ik vaak moest stoppen om bij te komen na een lang stuk gelopen te hebben.
Ik haalde weer diep adem en glimlachte naar hem terwijl we verder liepen. Ik was echt benieuwd van de plekken die hij mij zal laten zien. Hoe de mensen waren daar.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo liep rustig door en zonk weer in zijn gedachten. Dat deed hij vaak als hij aan het lopen was op een verlaten plek. Het was dan rustig. Hij wist nog niet helemaal zeker waar hij haar mee naar toe zou nemen. Naar het noorden, in ieder geval. Dat wist hij. Verder nog niet maar hij vond dat dat niet uitmaakte. Ze hadden nog genoeg tijd om na te denken over waar ze heen wilden.
Hij keek op uit zijn gedachten toen hij het meisje hoorde en hij glimlachte even. Hij knikte. ‘Dan moet dit wel spannend voor je zijn’, zei hij en keek naar de bomen voor zich. ‘Ik vond het zelf ook spannend’, ging hij zacht verder, niet zeker wetend of ze graag zijn ervaringen wilde horen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Ik zag dat hij in gedachten was, dus wachtte ik rustig tot hij antwoord gaf en knikte als hij dus wat terug zei. "Ja, ja het is spannend." glimlachte ik en keek hem aan. Hij was zeker een kop groter dan mij, misschien wel meer. Hij keek al snel weer voor hem en dat deed ik ook, maar al snel keek ik naar de grond, en naar mijn blote voeten, die onder mijn jurk vandaan kwam als ik een stap naar voren zette. "Wat moet ik verwachten tijdens deze reis?" vroeg ik dan en keek hem even kort aan, maar keek al snel weer naar de grond. Ik hoopte niet, net zoals hij gisteren, jagers achter hem aan had zitten. Dan zouden we echt goed fout zitten. Ik kon niet nog eens zulke wonden herstellen, of ik moest gewoon meer oefenen en trainen! Ja, dat ging ik doen, maar hoe? Ik kon hem moeilijk vragen om zichzelf een wond aan te maken. Even zuchtte ik en streek een pluk haar achter mijn oor terwijl ik aan het bedenken was.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo moest weer even glimlachen. ‘Dat begrijp ik maar je hoeft niet bang te zijn hoor. Je bent niet alleen’, zei hij en keek even naar het meisje.
Hij keek op toen hij haar vraag hoorde. ‘Van alles’, zei hij enthousiast. ‘Verschillende dieren, koopmannen, mooie uitzichten, ga zo maar door’, antwoordde hij. Hij wist niet zeker of hij ook de gevaarlijke dingen moest opnoemen. Hij zweeg even. ‘En soms zul je jagers en zo tegen komen maar daar hoef je je geen zorgen over te maken. Als we allebei gewoon rustig lopen zullen ze ons wel laten gaan’,
Hij liep rustig verder en deed de rugzak beter op zijn rug. Hij grijnsde even en keek nar het meisje. ‘Ooit op een wolf gereden?’, vroeg hij en stopte met lopen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Aandachtig luisterde ik naar wat hij vertelde en mijn ogen begonnen te glunderen bij het woord 'dieren' "Oh, nog meer soorten!" riep ik zowat enthousiast en balde mijn vuisten toch nog van enthousiasme. "En wat voor uitzichten?" vroeg ik dan Op koopmannen zei ik niks, want dat kende ik wel in het dorp. Om de zoveel tijd kwamen er mannen met hun karren om koopwaar te verkopen wat wij niet konden verbouwen daar.
Maar als hij over jagers begon, verdween mijn enthousiasme weer en keek naar de grond. "Ah, oke, hoop ik maar." zei ik en draaide een plukje haar rond mijn vinger. Want ik wist wel hoe ze reageerde op meiden zoals ik. Daar moest ik dan echt voorzichtig mee zijn. Even zuchtte ik, maar als ik dan zijn vraag hoorde keek ik op. "Ehh, ja. Alleen de wolven hier zijn niet zo groot om echt op te zitten." zei ik dan. Oke, toen ik jonger was, had ik wel eens op de rug van een wolf gezeten. Waarschijnlijk zou mijn antwoord hem verbazen.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte. Hij vond het leuk om haar zo te zien, het maakte hem enthousiast. ‘Heel veel meer! Zeedieren, bijvoorbeeld’, zei hij. Hij kon zo niet op allerlei verschillende dieren komen maar hij zou het haar laten zien als ze het zouden zien.
Hij zag hoe ze reageerde op het woord jagers en knikte. ‘Als we gewoon op de weg blijven komt het vast wel goed, ging hij verder en glimlachte weer even.
Hij keek verrast op naar het meisje. ‘Je zit vol met verrassingen’, grinnikte hij. Hij had dat antwoord niet verwacht maar hij vond het leuk aan haar. Het gaf hem het gevoel dat ze niet zo snel bang was. Hij dacht even na. ‘Dan zal ik ook maar niet vragen of je op mijn rug wil? Sinds je al een wolf hebt gereden’, grijnsde hij.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

"Echt waar!" zei ik vroeg ik over de zeedieren. Ik had er wel over gehoord, maar ze nog nooit gezien. "Kunnen we ze zien
?" vroeg ik. en had zijn arm vast gepakt. Ik wilde alles zien, en eigenlijk nu meteen!
Ik knikte op wat hij zei met de jagers, hopelijk had ik daarvoor al iets om om mij heen te doen, dan alleen de kleding die ik van hem had gehad. Om eigenlijk meer mijn haar te verbergen, want ik had verhalen gehoord over meiden die ook deze haarkleur hadden en ook voor heksen werden uit gemaakt. En ik bezat ook nog magie, dus kwam het dubbel op.
Even begon ik te blozen en knikte. "Oke, toen ik kleiner was kon ik gemakkelijk op hun rug zitten." zei ik dan en beet even op mijn lip. Dan begon hij over op zijn rug te gaan zitten en keek hem ongeloof waardig aan. "Echt?!" vroeg ik. Was hij serieus over dit? "Maar vind jij zelf dat niet erg?" vroeg ik dan en keek hem aan met mijn hoofd wat schuin.

Anoniem
Internationale ster

GhostBC schreef:
Viggo knikte met een glimlach door haar reactie. 'Jazeker! Ik neem je daar graag mee naar toe', zei hij vrolijk en hij knikte. 'Dat kunnen we maar dan moeten we wel richting de zee',
Hij grinnikte toen hij haar zag blozen. 'Ik snap je, don't worry', glimlachte hij. Hij vond het interessant hoe ze was en hij zou haar graag beter willen leren kennen.
Hij knikte door haar vraag. 'Echt waar. Ik vind het niet erg, het is eigenlijk best leuk. Daarnaast, dan zijn we sneller op onze bestemming en kun je zeedieren zien', zei hij met een knipoog. Hij zou haar gerust op zijn rug kunnen nemen. Hij was sterker dan de gewone wolf.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Linnea

Ik was het totaal vergeten over de jagers als hij mij naar de zee wilde brengen. Daar was ik dan ook echt nog nooit geweest. "G-gaan we dan niet om?" vroeg ik en beet even op mijn lip. Straks bracht ik zijn hele plan in de war. Eigenlijk al met hem mee gaan, had ik zo'n gevoel van dat ik zijn plannen veranderd had.
Een glimlach kreeg ik weer rond mijn lippen en bleef hem aan kijken terwijl we verder liepen. "Maar je verwondingen zijn nog niet helemaal 100% geheeld, zover was ik niet gekomen." zei ik dan als hij begon over dat het sneller ging dan lopen. Het waren zijn achter benen die gewond waren geraakt. Ik slikte even en schudde kort mijn hoofd. Als hij het wilde, kon ik hem niet tegen houden. Ook al was ik bezorgt om hem, want straks gingen de wonden toch weer open door het rennen.
"De zee dieren hoeven niet meteen vandaag, plus het is al vrij laat in de middag." zei ik dan en keek omhoog. De zon was al gaan zakken. Na wat er allemaal was gepasseerd vandaag, was de dag toch snel gegaan terwijl het voor mijn gevoel langzaam was gegaan.

Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.

Automatisch vernieuwen: ingeschakeld