Rye schreef: Lynn schoot in de lach. 'Dus eigenlijk ben ik het huisdier geworden?' vroeg ze lachend. Ze aaide de kat nog een paar keer. Ze kon wel wennen aan een huisdier. Dan was er in ieder geval nog leven in de brouwerij.
Rye schreef: Lynn grinnikte. 'Klopt ook wel, maar deze schattigheid is te leuk op het moment.' Ze bleef het dier maar aaien. 'Ben bang dat ik straks niet meer weg kan.' Grapte ze.
Duchess schreef: Duke lachte. Het was leuk om te zien dat Lynn had zo goed met zijn kat kon vinden. Daarbij was het nu even alsof er niks gebeurd was, twee weken geleden. Duke zuchtte even om zijn eigen gedachten. "Ze is echt gek op je, ik denk inderdaad dat ze je straks niet meer laat gaan." Zei hij, glimlachend.
Rye schreef: Lynn grinnikte. Hier blijven? Dat leek haar niet zo'n groot probleem eerlijk gezegd. Ze keek even naar Duke. 'Hoe zit het met je viool? Je zou spelen toch?' Ze was erg benieuwd naar zijn vioolspel.
Duchess schreef: Duke glimlachte kort. "Hm, ik heb het beloofd, of niet?" Hij nam een slok water, zette zijn glas weer op tafel en stond op. "Wel jammer; jij zou mij ook wat laten horen."
Rye schreef: Lynn grimlachte een beetje ongemakkelijk. 'Hè wat jammer nou, ik heb mijn gitaar niet bij!' Ze was totaal niet goed met publiek, maakte niet uit hoeveel mensen mensen er waren.
Duchess schreef: Duke grijnsde breed. "Laat mijn moeder nou net gitaar gespeeld hebben." Hij glimlachte naar Lynn. "Volgt u mij? Dat is waarschijnlijk sneller dan heen en terug."
Rye schreef: 'Damnit,' mompelde Lynn. Toch liet ze de kat achter waarmee ze zo lekker zat te knuffelen en stond ze op zodat ze Duke kon volgen. 'Lead the way,' antwoordde ze.
Duchess schreef: Duke grinnikte zacht en ging haar voor naar de hal, en naar boven. Daar opende hij de deur naar zijn kamer. "Als je even wacht ben ik er gelijk weer." Zei hij, waarna hij kort vertrok om de gitaar te halen. Emmanuelle was achter hen aangekomen en ging op Duke's bed zitten, terwijl ze Lynn afwachtend aankeek.
Rye schreef: Lynn was achter Duke aangelopen en stond nu in zijn kamer. Zelfs hier was het groot. Lynn zuchtte even en ging weer naast de kat zitten, die ze automatisch begon te aaien. Kon hij niet gewoon viool spelen? Moest zij echt gitaar spelen? Schijnbaar had ze het beloofd... zoiets stond haar bij, maar ze wist niet meer wanneer ze dit had gezegd. Had ze het wel gezegd? Lynn voelde een steek door haar hoofd gaan. Het deed pijn, maar ze liet zich niet kennen. Ze wilde niet dat deze middag verpest zou worden omdat zij een beetje hoofdpijn had.
Duchess schreef: Duke kwam evenater terug, gitaartas over zijn schouder. "Het was even zoeken, maar ik heb hem." Even fronste hij. "Ik denk dat hij wel gestemd moet worden." Hij legde de tas op zijn bed. "Dan mag jij het zeggen; wil jij eerst of heb je liever dat ik eerst ga?" Ziin viool hoefde Duke gelukkig niet meer op te halen. Hij moest hem hooguit iets bijstemmen.
Rye schreef: Lynn keek even naar de gitaartas die hij op het bed neerlegde. Ze was benieuwd naar hoe het er uit zou zien. 'Ga jij maar eerst,' zei ze. Ergens had ze het gevoel dat ze het nog wel kon uitstellen, zolang ze maar probeerde.
Duchess schreef: Duke grinnikte; hij had door dat ze er misschien toch tegenop zag. "Prima." Zijn vioolkoffer stond aan de zijkant tegen zijn brueau aan. Hij had wel een plek voor het ding in de kast, maar oefenen deed Duke dagelijks en inmiddels had hij geen zin meer om hem constant tevoorschijn te halen. Duke legde de koffer op zijn bureau en opende hem. Hij keek Lynn aan, terwijl hij zijn strijkstok aandraaide. "Ik waarschuw je maar vast; ik heb alleen klassieke stukken geleerd. Popmuziek hoef he niet te verwachten."
Rye schreef: Lynn grinnikte. 'Maar je maar geen zorgen, zo'n vermoeden had ik al.' Ze keek even naar het beeld van Duke met een viool. Ergens paste dit plaatje heel goed in elkaar. Een viool, een kat, een Duke, het paste perfect.
Om te kunnen reageren op forum topics moet je niveau minimaal Internationale ster zijn. Lees hier hoe je meer fans verdient.