Duchess schreef:
Faelar deed zijn best om rustig te blijven. Nornaal ademen, nergens aan frunniken, rug recht.. Hij had het idee dat het hem nog aardig lukte ook. Dat hele idee verdween als sneeuw voor de zon toen de generaals binnenkwamen. Hij slikte, zocht Dayla's ogen even op, was in één klap zijn 'naam" vergeten en hoopte gewoon dat het snel en zonder problemen voorbij zou zijn.