Rye schreef:
De volgende dag leek het al beter te gaan. Ik voelde me in ieder geval al beter, ook al wilde een dokter dat niet geloven en bleef even om wat vragen te stellen. Even later kwam er een zuster binnen. Ik hoorde hun gedachten en... die wilde je niet weten. Ze begonnen over medische dingen te praten maar eigenlijk keken ze elkaar zowat uit de kleren. Ik zuchtte diep en draaide mijn hoofd om. Dat was toen er nog een derde persoon binnen kwam. Serieus, zat er geen limiet op het aantal mensen in een kamer? Ik voelde dat mijn hoofd alweer meer pijn begin te doen en kreunde lichtjes. Kut ziekenhuis. Hopelijk gingen ze snel weg. In plaats daarvan kwam er nog en zuster binnen. Vier stemmen die tegelijkertijd over en weer gingen en daarnaast nog en gesprek... Ik trok mijn knieën op en hield mijn hoofd in mijn handen. 'Koppen dicht!' schreeuwde ik. Toen pas leken ze door te hebben dat er ook nog een patiënt aanwezig was. Ze beginnen weer in allerlei medische termen te spreken en voor ik het wist kwam er iemand met een spuitje aan. 'Oh nee, echt niet, als je het maar laat.' waarschuwde ik. Ik spijbel de tegen en uiteindelijk hadden ze vier man nodig om mij een beetje tegen het bed te krijgen. 'Rot op met je spuit!' schreeuwde ik nog. Ze moesten gewoon weg gaan, dan was alles opgelost.