Rye schreef:
Lynn kon niet helpen dat ze moest lachen. 'Slim gespeeld, heel slim,' grinnikte ze, terwijl ze weer met haar hoofd tegen zijn schouder aan leunde. Ondertussen had ze ook zijn hand gevonden, die ze vast pakte. Door het vertellen van haar verhaal voelde ze zich een stuk closer met Duke. Misschien was dat ook de reden dat ze nu zijn hand vast durfde te houden, of de reden dat ze hem had gekust. Het had er in ieder geval voor gezorgd dat ze minder verdrietig was dan dat ze in eerste instantie had gedacht. Duke was echt een enorme steun geworden voor haar.