Rye schreef:
Dayla had een tijdje staan luisteren voor de deur. Ze had bijna alles gehoord. Toen het einde van het verhaal naderde, liep Dayla weer stil weg. Ze wilde naar buiten, naar water. Dat is dus ook wat ze deed. Eenmaal gevonden, ging ze op een steen midden in de riviee zitten. De tranen kwamen langzaam op. Het deed pijn. Iemand van wie ze hield was bang voor haar..